IPPB4/415-903/11-2/JK3

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2011 r. (data wpływu 15 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w Polsce dochodów uzyskiwanych przez Wnioskodawczynię w 2011 r.- jest prawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w Polsce dochodów uzyskiwanych przez Wnioskodawczynię w 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest obywatelką polską. W okresie od 1 stycznia 2011 r. do 30 września 2011 r. przebywała w Mozambiku, gdzie była zatrudniona na podstawie umowy o pracę na stanowisku Financial Controller w hotelu. Zaliczki na podatek dochodowy oraz składki na ubezpieczenie społeczne opłacane były przez pracodawcę Wnioskodawczyni. W tym okresie centrum interesów życiowych Wnioskodawczyni znajdowało się w Mozambiku, gdzie mieszkała w wynajętym mieszkaniu wraz z partnerem, który przeniósł się do Mozambiku wraz z Wnioskodawczynią. Tam również kupiła samochód. Należy także wskazać, że przed opuszczeniem kraju, Wnioskodawczyni zgłosiła ten fakt w urzędzie skarbowym, zwłaszcza że planowała pozostać za granicą przez dwa lata.

Jednakże od 1 października 2011 r. Wnioskodawczyni ponownie zatrudniona została w Polsce, na podstawie umowy o pracę na okres próbny (tzn. do 31 grudnia 2011 r.). Cały majątek ruchomy Wnioskodawczyni pozostał w Mozambiku, tam również pozostaje, zatrudniony na podstawie umowy o pracę, partner Wnioskodawczyni. Centrum interesów życiowych Wnioskodawczyni pozostało więc w Mozambiku; co więcej, przebywała ona tam pełnych dziewięć miesięcy roku 2011.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób należy ująć w zeznaniu podatkowym za rok 2011 dochody uzyskane przez Wnioskodawczynię na podstawie obu umów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w roku 2011 centrum interesów życiowych przeniosła do M, spędziła tam ponad 183 dni roku 2011. W roku tym objęta jest więc ograniczonym obowiązkiem podatkowym, zgodnie z brzmieniem art. 3 ust. 3.

Polska nie zawarła z Mozambikiem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W związku z tym, należy zastosować przepisy ustawy i przyjąć, że opodatkowaniu podlegają tylko te dochody Wnioskodawczyni, które uzyskała ona na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, tj. dochody z tytułu wynagrodzenia za pracę za miesiące październik, listopad oraz grudzień.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Polska dotychczas nie zawarła z Mozambikiem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zatem w przedmiotowej spawie ustalenie, czy Wnioskodawczyni podlega w Polsce ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, należy dokonać na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Analizując pierwszy warunek czyli miejsce, gdzie znajduje się centrum interesów osobistych lub gospodarczych podatnika należy stwierdzić, iż kraj, w którym przeważają powiązania osobiste, powinien być zasadniczo traktowany jako ośrodek interesów życiowych i osobistych.

Wnioskodawczyni wskazała, iż mieszkała w Mozambiku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 30 września 2011 r., tam była zatrudniona przez pracodawcę mającego siedzibę w Mozambiku. Zaliczki na podatek dochodowy oraz składki na ubezpieczenie społeczne opłacane były przez pracodawcę Wnioskodawczyni.

W tym okresie centrum interesów życiowych Wnioskodawczyni znajdowało się w Mozambiku, gdzie mieszkała w wynajętym mieszkaniu, wraz z partnerem, który przeniósł się do Mozambiku wraz z Wnioskodawczynią. Tam również kupiła samochód. Należy także wskazać, że przed opuszczeniem kraju, Wnioskodawczyni zgłosiła ten fakt w urzędzie skarbowym, zwłaszcza że planowała pozostać za granicą przez dwa lata.

Jednakże od 1 października 2011 r. Wnioskodawczyni ponownie zatrudniona została w Polsce, na podstawie umowy o pracę na okres próbny (tzn. do 31 grudnia 2011 r.). Jak wynika ze stanu faktycznego centrum interesów życiowych Wnioskodawczyni pozostało w Mozambiku, tj. cały majątek ruchomy oraz partner Wnioskodawczyni zatrudniony tam na podstawie umowy o pracę.

Zatem należy uznać, iż w przypadku Wnioskodawczyni w 2011 r. nie został spełniony pierwszy warunek wynikający z treści art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to znaczy Wnioskodawczyni nie posiadała na terytorium Polski ośrodka interesów życiowych.

Wnioskodawczyni nie spełnia również drugiego warunku wynikającego z art. 3 ust. 1a, gdyż w 2011 r. w Mozambiku przebywała pełnych 9 miesięcy. Zatem Jej pobyt na terytorium Polski nie był dłuższy niż 183 dni w roku podatkowym.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni posiada w roku 2011 miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Mozambiku. W tym państwie znajduje się jej centrum interesów życiowych. Zatem Wnioskodawczyni podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, iż w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko dochody osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem w zeznaniu podatkowym za 2011 r. Wnioskodawczyni winna wykazać tylko te dochody, które uzyskała z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dodatkowo należy wyjaśnić, iż we własnym stanowisku Wnioskodawczyni wskazała, iż podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z brzmieniem art. 3 ust. 3. Natomiast uregulowanie odnośnie ograniczonego obowiązku podatkowego zostało uregulowane w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powołany przez Wnioskodawczynię art. 3 ust. 3 wskazuje na zwolnienie z podatku dochodowego m.in. członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zaś Wnioskodawczyni wskazała, że jest obywatelką polską i w Mozambiku pracowała w hotelu. Zatem przedmiotowy artykuł nie ma do Niej zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.