IPPB4/415-839/13-5/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2013 r. (data wpływu do tut. Organu 16 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2014 r. (data nadania 24 lutego 2014 r., data wpływu 27 lutego 2014 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 12 lutego 2014 r. Nr IPPB4/415-839/13-2/JK (data nadania 13 lutego 2014 r., data doręczenia 18 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych transferu środków pieniężnych do Polski zgromadzonych na rachunkach bankowych - jest prawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2013 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji dotyczącej podatku dochodowego do osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości położonych na terenie Federacji Rosyjskiej, transferu środków pieniężnych do Polski zgromadzonych na rachunkach bankowych i uzyskanych z umów ubezpieczenia.

Pismem z dnia 13 grudnia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) przekazał - celem załatwienia według właściwości stosownie do § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił-w drodze ww. rozporządzenia - dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W przypadku Wnioskodawcy, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydawania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest - w związku z § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 12 lutego 2014 r. Nr IPPB4/415-839/13-2/JK (data nadania 13 lutego 2014 r., data doręczenia 18 lutego 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

Pismem z dnia 24 lutego 2014 r. (data nadania 24 lutego 2014 r., data wpływu 27 lutego 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie, jednakże nie o wszystkie sugestie wskazane w wezwaniu.

W związku z powyższym niniejsza interpretacja dotyczy skutków podatkowych transferu środków pieniężnych do Polski. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest obywatelem polskim mieszkającym obecnie na terenie Federacji Rosyjskiej, który planuje zakończyć rezydenturę Rosji i powrócić na stałe do Polski oraz zamieszkać w Polsce. W skład posiadanego przez niego majątku wchodzą m.in. nieruchomości w postaci działek gruntu oraz domu mieszkalnego położone na terenie Federacji Rosyjskiej, nabyte nie wcześniej niż pięć lat temu, środki pieniężne w postaci zawartej na terenie Federacji Rosyjskiej umowy ubezpieczenia życia, zdrowia i zdolności do pracy oraz środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych w bankach rosyjskich. Wnioskodawca zamierza powrócić do Polski i przenieść tu ośrodek swych interesów życiowych. W przyszłości zamierza także sprzedać posiadane nieruchomości. Nieruchomości podlegające sprzedaży, nabyła w latach 2011-2013, formalnie małżonka Wnioskodawcy, jednakże ze środków pochodzących ze wspólności majątkowej. Tym samym, nieruchomości stały się majątkiem dorobkowym wspólnym. W wyniku notarialnego podziału tego majątku własność przypadła wyłącznie Wnioskodawcy. Sprzedaży będą podlegały tylko nieruchomości położone na terytorium Federacji Rosyjskiej. W momencie sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca będzie miał miejsce zamieszkania (w tym dla celów podatkowych) na terenie Federacji Rosyjskiej, środki uzyskane z tego tytułu będą jednak transferowane do Polski. Dla celów technicznych środki, uzyskane ze sprzedaży majątku Wnioskodawcy położonego na terenie Federacji Rosyjskiej, będą deponowane na rachunku w banku rosyjskim, a po zakończeniu wszystkich transakcji przelewane do Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy po przeniesieniu przez Wnioskodawcę ośrodka interesów życiowych i zamieszkaniu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, transfer z terenu Federacji Rosyjskiej na teren Rzeczypospolitej Polskiej majątku Wnioskodawcy w postaci środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych i uzyskanych z umów ubezpieczenia, wiązać się będzie z powstaniem jakiegokolwiek obowiązku podatkowego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Czy w sytuacji kiedy Wnioskodawca, mieszkając na terenie Federacji Rosyjskiej, dokona zbycia wchodzących w skład jego majątku nieruchomości położonych na terenie Federacji Rosyjskiej, zobowiązany będzie do zapłaty podatku dochodowego według przepisów podatkowych polskich.

3. Czy w sytuacji kiedy Wnioskodawca, mieszkając na terenie Rzeczypospolitej Polskiej dokona zbycia wchodzących w skład jego majątku nieruchomości, uzyskany ze sprzedaży nieruchomości dochód zobowiązany będzie opodatkować w Polsce, czy w Rosji.

4. Jakie skutki w zakresie obowiązków podatkowych spowoduje przeniesienie przez Wnioskodawcę centrum interesów życiowych do Polski w trakcie roku podatkowego, w którym dokonał zbycia nieruchomości przebywając na terenie Federacji Rosyjskiej.

Niniejsza interpretacja dotyczy skutków podatkowych transferu środków pieniężnych do Polski zgromadzonych na rachunkach bankowych. Natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, fakt przeniesienia ośrodka interesów życiowych z terenu Federacji Rosyjskiej i zamieszkanie na stałe w Polsce nie będzie rodzić skutków podatkowych co do posiadanego przez niego majątku. Osiągnięty dochód, z którego nabyty został posiadany obecnie przez Wnioskodawcę majątek, został opodatkowany zgodnie z przepisami obowiązującymi na terenie Federacji Rosyjskiej, bowiem Wnioskodawca w momencie osiągania dochodu był rezydentem podatkowym. Przeniesienie zgromadzonych środków pieniężnych na rachunki bankowe w bankach mających siedzibę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i korzystanie przez Wnioskodawcę na terenie Polski z majątku zebranego na terenie Federacji Rosyjskiej nie stanowi osiągnięcia dochodu, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Powyższe stanowisko opiera się na treści art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Z treści art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że obowiązkowi podatkowemu od dochodów podlegają osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jeżeli w momencie osiągnięcia dochodu podatnik nie zamieszkiwał na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nie podlega on obowiązkowi podatkowemu wynikającemu z przepisów prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustęp 2 ww. przepisu stanowi natomiast, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów, których osiągnięcie powoduje powstanie obowiązku podatkowego, zawarty został w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią źródłami przychodów są:

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Dochód stanowi nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest natomiast pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z definicji tej można wywieść, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które w istocie są określonym przyrostem majątkowym.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest obywatelem polskim mieszkającym obecnie na terenie Federacji Rosyjskiej, który planuje zakończyć rezydenturę Rosji i powrócić na stałe do Polski. W związku z tym dochody uzyskane na terytorium Federacji Rosyjskiej zgromadzone na rachunkach bankowych zamierza przetransferować do Polski.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że kwalifikacja do jednego ze źródeł przychodów określonych w zacytowanym art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest bowiem konsekwencją powstania przychodu w rozumieniu ww. ustawy. Przy tym, w art. 10 ust. 1 omawianej ustawy wymienione zostały w pkt 9 inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w cytowanym przepisie sformułowania "w szczególności" oznacza, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i tym samym powyższa ustawa w swoich założeniach daje podstawy prawne, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

W przedmiotowej sprawie nie sposób uznać, że Wnioskodawca z tytułu przetransferowania środków pieniężnych na rachunek bankowy w Polsce osiągnie jakąkolwiek korzyść majątkową. Z tego też względu Wnioskodawca nie osiągnie przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w rezultacie także dochodu, który mógłby podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych transferu środków pieniężnych do Polski zgromadzonych na rachunkach bankowych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosisię (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działania lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.