IPPB4/415-820/11-4/SP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2011 r. (data wpływu 3 listopada 2011 r.) uzupełnione pismem (data nadania 2 lutego 2012 r., data wpływu 6 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania opłaconej przez Spółkę polisy ubezpieczeniowej od następstw nieszczęśliwych wypadków na czas odbywania przez pracownika zagranicznej podróży służbowej - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania opłaconej przez Spółkę polisy ubezpieczeniowej na czas odbywania przez pracownika zagranicznej podróży służbowej.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-820/11-2/SP z dnia 18 stycznia 2012 r. (data nadania 18 stycznia 2012 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wyjaśnienie, w jakim charakterze występuje Wnioskodawca (płatnik, czy podatnik) oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego odnośnie zadanego pytania.

Pismem (data nadania 2 lutego 2012 r., data wpływu 6 lutego 2012 r.) Wnioskodawca wskazał, iż występuje jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych oraz przedstawił własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego odnośnie skutków podatkowych opłaconej polisy ubezpieczeniowej od następstw nieszczęśliwych wypadków. Natomiast we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca nie odniósł się do skutków podatkowych opłacenia polisy ubezpieczeniowej obejmującej koszty leczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką, której główną domeną jest certyfikacja wyrobów, technologii oraz systemów zarządzania jakością. Firma jest częścią międzynarodowego koncernu T., wiodącego dostawcy usług dla przemysłu na świecie. Świadcząc usługi pracownicy spółki często wyjeżdżają na delegacje zagraniczne nie tylko do krajów UE, ale także między innymi do Chin, Rosji, krajów Ameryki Południowej.

W związku z tymi wyjazdami, na podstawie Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991) pracownikom finansowane są diety, koszty przejazdów, noclegi i inne wydatki poniesione w uzasadnionych przypadkach. Spółka w związku z wyjazdami zagranicznymi pracowników wykupuje dla nich polisy ubezpieczeniowe, obejmujące koszty leczenia oraz ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW). Polisy te są krótkoterminowe na okres trwania podróży i mają zabezpieczać (zwłaszcza, gdy pracownik udaje się do kraju spoza UE) przed ewentualnymi, nieprzewidzianymi wydatkami związanymi ze zwrotem kosztów leczenia pracowników. Koszty takie w razie wystąpienia choroby lub nieszczęśliwego wypadku pracownika poza granicami kraju mogą być dla spółki znacznym kosztem w porównaniu z wartością wykupionej polisy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wartość opłaconej przez spółkę polisy ubezpieczeniowej na czas odbywania przez pracownika zagranicznej podróży służbowej stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy.

Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy skutków podatkowych z tytułu opłacenia polisy ubezpieczeniowej od następstw nieszczęśliwych wypadków. Natomiast wniosek w zakresie skutków podatkowych opłacenia polisy ubezpieczeniowej obejmującej koszty leczenia zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia ze względu na fakt, iż Wnioskodawca nie przedstawił własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w tym zakresie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykupione dla pracowników odbywających zagraniczne podróże służbowe, polisy ubezpieczeniowe od następstw nieszczęśliwych wypadków, stanowią dla nich przychód ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi, iż za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 powołanej ustawy zostały określone źródła przychodów, do których należy między innymi, wymieniony w pkt 1 stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Z art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest więc każda forma przysporzenia majątkowego tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

W myśl postanowień art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 tej ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

W myśl art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 tej ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

Odrębnymi przepisami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy są przepisy odpowiednio:

* rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.),

* rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Zatem ustawodawca ograniczył wysokość zwolnienia od podatku wyłącznie do diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika oraz podróży osoby niebędącej pracownikiem, określonych w przepisach ustaw bądź wydanych przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej ww. rozporządzeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w związku z wyjazdami zagranicznymi pracowników wykupuje dla nich polisy ubezpieczeniowe obejmujące koszty leczenia oraz ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW). Polisy te są krótkoterminowe na okres trwania podróży i mają zabezpieczać (zwłaszcza, gdy pracownik udaje się do kraju spoza UE) przed ewentualnymi, nieprzewidzianymi wydatkami związanymi ze zwrotem kosztów leczenia pracowników. Koszty takie w razie nieszczęśliwego wypadku pracownika poza granicami kraju mogą być dla spółki znacznym kosztem w porównaniu z wartością wykupionej polisy.

Podkreślić należy, iż w praktyce w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał bądź uzyska podatnik. Do tych korzyści zaliczyć należy również wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na rzecz pracowników z tytułu opłacenia polisy ubezpieczeniowej od następstw nieszczęśliwych wypadków w związku z odbywaną podróżą służbową. Wobec braku przepisów zwalniających powyższe korzyści z opodatkowania stanowią one, co do zasady, przychód podlegający opodatkowaniu.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadził pewne zwolnienia z opodatkowania. Jednakże należy wyjaśnić, iż zwolnienia podatkowe (ulgi, preferencje) stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania, zatem muszą one być interpretowane ściśle, tj. bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego.

Sytuacja, w której polisa ubezpieczeniowa opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie zawierana jest umowa powoduje powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest ona bowiem odstępstwem od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

Gdyby bowiem Wnioskodawca nie sfinansował własnym majątkiem kosztów polisy, takie wydatki musiałyby z własnych środków ponieść osoby wysłane w podróż służbową. Tym samym odniosły one realną korzyść poprzez fakt, iż nie poniosły one uszczerbku we własnych majątkach. Trudno nie mówić o tejże korzyści w sytuacji, kiedy ubezpieczenie jest przypisane do konkretnej osoby, która korzysta z ochrony ubezpieczeniowej, jak również uprawniona jest do profitów (ewentualne odszkodowanie) z zawartej polisy. Gdyby wolą ustawodawcy nie było zaliczanie do przychodu świadczeniobiorcy żadnych wydatków czy świadczeń ponoszonych za niego przez świadczeniodawcę, związanych z wykonywaniem obowiązków wynikających z łączącego stosunku prawnego, to ustawodawca nie wymieniłby w katalogu zwolnień szeregu dochodów ściśle związanych właśnie z wykonywaniem obowiązków służbowych (np. diety i inne należności za czas podróży służbowej; ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały, sprzęt, stanowiące ich własność; zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania w jazdach lokalnych - dla potrzeb zakładu pracy - pojazdów stanowiących własność pracownika). Brak jest przepisów, które nakładałyby obowiązek pokrycia wskazanego we wniosku wydatku przez podmiot zlecający wyjazd. Skoro tak, to wskazane powyżej świadczenie stanowić będzie w świetle prawa podatkowego przychód, który należy zaliczyć do odpowiedniego źródła, określanego według stosunku łączącego wnioskodawcę z osobą, której zleca podróż.

Reasumując, należy stwierdzić, iż wartość opłaconej przez Wnioskodawcę polisy ubezpieczeniowej od następstw nieszczęśliwych wypadków za czas odbywania przez pracownika zagranicznej podróży służbowej stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.