IPPB4/415-807/10-2/LS - Skutki podatkowe sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nabytego na wyłączną własność, w drodze podziału majątku wspólnego małżonków.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2010 r. (data wpływu 13 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego na wyłączną własność w drodze podziału majątku wspólnego małżonków - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego na wyłączną własność w drodze podziału majątku wspólnego małżonków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 21 kwietnia 1973 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński z Antonim P. W trakcie trwania małżeństwa dnia 17 marca 1994 r. Wnioskodawczyni nabyła do majątku wspólnego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu położonego w L. o powierzchni użytkowej 61,70 m#178;. W okresie od 9 grudnia 1993 r. do 26 kwietnia 1994 r. wpłacono 20% wkładu budowlanego w kwocie: 12.394.98 zł, ze wspólnych środków, tj: "książeczka mieszkaniowa" i korekta premii gwarancyjnej. W tym czasie już Wnioskodawczyni nie zamieszkiwała z mężem. W dniu 18 grudnia 1995 r. wyrokiem sądu wojewódzkiego Wydział Cywilny małżeństwo to zostało rozwiązane przez rozwód bez orzekania o winie stron. Po tym czasie wyłącznie ponoszone nakłady Wnioskodawczyni, tj: dopłata wkładu budowlanego, końcowe rozliczenie i zabudowa korytarza razem 2.103.90 zł, także spłata kredytu z odsetkami według normatywu do spółdzielni mieszkaniowej od kwietnia 1994 r. do lipca 2010 r. przez 16 lat uiszczana przez Wnioskodawczynię i końcowa spłata całkowita 6 lipca 2010 r. w wysokości: 29.291.98 zł już po podziale notarialnym majątku wspólnego.

W dniu 9 czerwca 2010 r. przed notariuszem Wnioskodawczyni zawarła z byłym mężem Antonim P. umowę o podział majątku wspólnego w ten sposób, że: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w L. Wnioskodawczyni otrzymała wyłącznie na własność, zaś były mąż uzyskał na wyłączną własność ruchomości określone w przedmiotowej umowie. Wartość przedmiotu tej umowy Wnioskodawczyni wspólnie z byłym mężem określili na łączną wartość: 265.000 zł, w tym wartość rynkową spółdzielczego własnościowego prawa do przedmiotowego lokalu mieszkalnego na kwotę: 245.000 zł, zaś wartość ruchomości na kwotę: 20.650 zł.

Wnioskodawczyni nabyła do majątku odrębnego ww. prawo na zasadzie nierównego podziału majątku wspólnego bez dopłat.

W dniu 8 lipca 2010 r. przed notariuszem Wnioskodawczyni zawarła umowę sprzedaży w wyniku której, należące do Niej w wyniku podziału majątku wspólnego spółdzielcze własnościowe prawo do przedmiotowego lokalu mieszkalnego zbyła osobom trzecim za cenę: 240.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni:

W opisanym wniosku dotyczącym stanu faktycznego tej sprawy dla rozstrzygnięcia kwestii wystąpienia po Jej stronie obowiązku zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia prawa rzeczowego ograniczonego do przedmiotowego lokalu mieszkalnego ma: data nabycia przez Wnioskodawczynię ww. prawa do majątku wspólnego w okresie trwania małżeństwa z Antonim P., data nabycia przez Wnioskodawczynię do majątku odrębnego w wyniku podziału majątku wspólnego po ustaniu małżeństwa prawa rzeczowego ograniczonego do przedmiotowego lokalu mieszkalnego, wartość rynkowa tego prawa ustalona zgodnie przez strony w umowie o podział majątku wspólnego, oraz uzyskana cena odpłatnego zbycia ww. prawa do przedmiotowego lokalu mieszkalnego osobom trzecim ustalona w akcie sprzedaży. Otóż Wnioskodawczyni będąc w związku małżeńskim z Antonim P. w dniu 17 marca 1994 r. nabyła do majątku wspólnego prawo rzeczowe ograniczone do przedmiotowego lokalu a to oznacza, że nabyła prawo do #189; nie wydzielonej części tego prawa. W dniu 9 czerwca 2010 r. w wyniku umownego podziału majątku wspólnego (po ustaniu małżeństwa) nabyła do majątku odrębnego ww. prawo na zasadzie nierównego podziału majątku wspólnego bez dopłat. Oznacza to, że za datę nabycia przez Wnioskodawczynię do majątku odrębnego prawa do przedmiotowego lokalu należy uznać datę zawarcia przed notariuszem umowy o podział majątku wspólnego stron (9 czerwca 2010 r.). Następstwem tego faktu jest to, że w zakresie rozliczenia podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia prawa do przedmiotowego lokalu mieszkalnego obowiązuje stan prawny ustalony od dnia 1 stycznia 2009 r.

W zakresie rozliczenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu nabycia przez Wnioskodawczynię do majątku odrębnego prawa do przedmiotowego lokalu (w wyniku umownego podziału majątku wspólnego) należy przyjąć kwotę 122.500 zł wynikającą z faktu nabycia udziału w prawie do przedmiotowego lokalu mieszkalnego przysługującego z mocy prawa byłemu mężowi w wyniku rozwiązania małżeństwa stron przez sąd, zaś z ww. powodu #189; udziału w prawie do przedmiotowego lokalu mieszkalnego przypadającego na Wnioskodawczynię nie stanowi kosztów uzyskania przychodu, a co za tym idzie odpłatne zbycie tej części udziału nie podlega obowiązkowi naliczenia podatku dochodowego. W wyniku zawartej w dniu 8 lipca 2010 r. przez Wnioskodawczynię umowy sprzedaży ww. prawa za cenę 240.000 zł osobom trzecim przychodem po Jej stronie jest kwota 120.000 zł dotyczy zbycia #189; udziału w prawie do przedmiotowego lokalu mieszkalnego należącego z mocy ustawy do byłego męża Wnioskodawczyni po ustaniu małżeństwa stron. W tej sytuacji biorąc pod uwagę przyjętą formułę wyliczenia dotyczącą uzyskanego dochodu w wyniku odpłatnego zbycia prawa do przedmiotowego lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni uznaje, że poniosła stratę (nie uzyskała dochodu, a to oznacza, że wyliczony dochód równa się zero) co jednoznacznie ustala, że po mojej stronie z tytułu odpłatnego zbycia prawa do lokalu mieszkalnego położonego w L. o powierzchni użytkowej 61,70 m#178; nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Dochód z odpłatnego zbycia prawa do przedmiotowego lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni wyliczała w sposób następujący:

Gdzie:

D - uzyskany dochód w złotych

P - uzyskany przychód w złotych

KUP - koszty uzyskania przychodu w złotych

D1=120.000 zł - 122.500 zł = -2.500 zł

D1=0

Gdzie:

D1 - poniesiona strata (uzyskany dochód 0 zł)

P1 - uzyskany przychód z tytułu odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię #189; udziału w prawie do przedmiotowego lokalu mieszkalnego przypadającego z mocy prawa byłemu mężowi przed dokonaniem umownego podziału majątku wspólnego stron.

KUP1 - koszty uzyskania przychodu z tytułu nabycia przez Wnioskodawczynię do majątku odrębnego #189; udziału w prawie do przedmiotowego lokalu mieszkalnego przypadającego z mocy prawa byłemu mężowi przed dokonaniem umownego podziału majątku wspólnego stron.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni w dniu 21 kwietnia 1973 r. zawarła związek małżeński z Antonim P. W trakcie trwania małżeństwa dnia 17 marca 1994 r. Wnioskodawczyni nabyła do majątku wspólnego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. W okresie od 9 grudnia 1993 r. do 26 kwietnia 1994 r. wpłacono 20% wkładu budowlanego w kwocie: 12.394.98 zł, ze wspólnych środków, tj: "książeczka mieszkaniowa" i korekta premii gwarancyjnej. W tym czasie już Wnioskodawczyni nie zamieszkiwała z mężem. W dniu 18 grudnia 1995 r. wyrokiem sądu wojewódzkiego małżeństwo to zostało rozwiązane przez rozwód bez orzekania o winie stron. Po tym czasie wyłącznie ponoszone nakłady Wnioskodawczyni, tj: dopłata wkładu budowlanego, końcowe rozliczenie i zabudowa korytarza razem 2.103.90 zł, także spłata kredytu z odsetkami według normatywu do spółdzielni mieszkaniowej od kwietnia 1994 r. do lipca 2010 r. przez 16 lat uiszczana przez Wnioskodawczynię i końcowa spłata całkowita 6 lipca 2010 r. w wysokości: 29.291.98 zł już po podziale notarialnym majątku wspólnego.

W dniu 9 czerwca 2010 r. przed notariuszem Wnioskodawczyni zawarła z byłym mężem Antonim P. umowę o podział majątku wspólnego w ten sposób, że: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni otrzymała wyłącznie na własność, zaś były mąż uzyskał na wyłączną własność ruchomości określone w przedmiotowej umowie. Wartość przedmiotu tej umowy Wnioskodawczyni wspólnie z byłym mężem określili na łączną wartość: 265.000 zł, w tym wartość rynkową spółdzielczego własnościowego prawa do przedmiotowego lokalu mieszkalnego na kwotę: 245.000 zł, zaś wartość ruchomości na kwotę: 20.650 zł.

Wnioskodawczyni nabyła do majątku odrębnego ww. prawo na zasadzie nierównego podziału majątku wspólnego bez dopłat. W dniu 8 lipca 2010 r. przed notariuszem Wnioskodawczyni zawarła umowę sprzedaży w wyniku której, należące do niej w wyniku podziału majątku wspólnego spółdzielcze własnościowe prawo do przedmiotowego lokalu mieszkalnego zbyła osobom trzecim za cenę: 240.000 zł.

W związku z powyższym w niniejszej sprawie decydujące znaczenie ma właściwe ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, tj. czy od daty kiedy nastąpiło pierwotne nabycie zbywanego ograniczonego prawa rzeczowego, tj. od 1994 r., czy też od daty kiedy nastąpił podziału majątku wspólnego, tj. od 2010 r.

Według ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu - podmiot bowiem uzyskuje prawo rzeczowe w stosunku do rzeczy. W zasadzie to nabycie jest ekwiwalentne, a więc związane z koniecznością spełnienia świadczenia na rzecz zbywcy.

Typowym przykładem nabycia rzeczy jest umowa sprzedaży. Bardziej złożona sytuacja zachodzi w przypadku czynności prawnych podziału współwłasności. Niezależnie, czy ten podział następuje w wyniku umowy lub postanowienia Sądu, podział rzeczy wspólnej, podział majątku wspólnego małżonków, czy też dział spadku może przybierać różne formy. Zniesienie współwłasności, w skład której wchodzi prawo własności nieruchomości może nastąpić w ten sposób, że każdy ze współwłaścicieli nabędzie część nieruchomości lub też prawo własności którejś z nieruchomości, przy czym wartość tej rzeczy nie będzie przekraczała wartości udziału, a zatem nie powstanie obowiązek zapłaty dopłaty lub spłaty. Wówczas podmiot ten, pomimo uzyskania prawa własności nieruchomości, nie zwiększy swych aktywów majątkowych. Stąd też nie nabywa nieruchomości w rozumieniu określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odmienna sytuacja zachodzi wtedy, gdy podział majątku wspólnego następuje poprzez przyznanie współwłaścicielowi ograniczonego prawa rzeczowego o wartości przekraczającej jego udział we współwłasności. Wówczas należy wyrównać udziały poprzez dopłatę lub spłatę. Zatem następuje wzrost aktywów majątku. W tej części bowiem, w której przyznane na wyłączną własność ograniczone prawo rzeczowe przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podmiot musi zapłacić odpowiednią kwotę tytułem wyrównania udziałów w postaci dopłaty pieniężnej. W tym zakresie niewątpliwie podatnik nabywa prawo własności ograniczonego prawa rzeczowego w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługuje mu we wspólnym majątku.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania współwłasności, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku wspólnym.

Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez jednego współwłaściciela nieruchomości lub prawa przekracza jego udział we współwłasności, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział w majątku wspólnym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku wspólnego.

Stąd wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (ograniczonym prawem rzeczowym) - jak też stan jej majątku osobistego. Powyższych ustaleń należy bezwzględnie dokonać w oparciu o obiektywne kryteria czyli zgodnie z wyliczeniem dokonanym na podstawie cen rynkowych obowiązujących na danym obszarze w dniu zawarcia umowy, na mocy której doszło do podziału majątku wspólnego, a nie według subiektywnego przekonania współwłaścicieli.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy mając na względzie ujęty we wniosku stan faktyczny sprawy stwierdzić należy, że podział majątku wspólnego dokonany w dniu 9 czerwca 2010 r. nie był ekwiwalentny. O ekwiwalentnym bowiem podziale w naturze mówić można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku wspólnego, każdy ze współwłaścicieli otrzymuje na wyłączną własność majątek tej samej wartości. Tymczasem Wnioskodawczyni nabyła na własność ograniczone prawo rzeczowe o wartości 245.000 zł, a jej były mąż otrzymał z kolei ruchomości o wartości 20.650 zł. Powyższe przesądza zatem o nie ekwiwalentnym podziale majątku wspólnego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że wartość ograniczonego prawa rzeczowego, otrzymanego przez Wnioskodawczynię w wyniku podziału majątku wspólnego przekracza udział, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

W związku z tym należy uznać, że nabycie przez Wnioskodawczynię mieszkania w części przekraczającej udział przysługujący jej w majątku wspólnym nastąpiło w 2010 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł. (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Przychód tak obliczony można pomniejszyć o koszty uzyskania przychodów. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty zbycia nieruchomości (udziału) lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku.

Z kolei stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W świetle powyższego, brak jest podstaw do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości nabywanego udziału.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz uregulowania prawne w tym zakresie, stwierdzić należy, że wartość uzyskanego przez Wnioskodawczynię - w wyniku podziału majątku - ograniczonego prawa rzeczowego, przekracza udział jaki Jej przysługiwał w tym majątku. W związku z tym przychód uzyskany ze sprzedaży części mieszkania, której wartość przekroczyła udział Wnioskodawczyni w majątku wspólnym będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2009 r.

Natomiast pozostała część przychodu, uzyskana ze sprzedaży tej części ograniczonego prawa rzeczowego, którego wartość mieściła się w udziale przysługującym Wnioskodawczyni w majątku wspólnym nie będzie podlegała opodatkowaniu, gdyż do nabycia przez Wnioskodawczynię tej części udziału w wyżej wymienionym ograniczonym prawie rzeczowym doszło w 1994 r., co oznacza, że sprzedaż tej części ograniczonego prawa rzeczowego nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Wyjaśnić należy, iż ewentualne obliczenie podatku z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie należy do kompetencji tut. organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W związku z powyższym tut. Organ nie odniósł się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawczynię.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Skłodowskiej-Curie 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.