IPPB4/415-80/14-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2014 r. (data wpływu 3 lutego 2014 r.) uzupełniony pismem z dnia 17 kwietnia 2014 r., (data nadania 17 kwietnia 2014 r., data wpływu 22 kwietnia 2014 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 8 kwietnia 2014 r. Nr IPPB4/415-80/14-2/JK (data nadania 8 kwietnia 2014 r., data doręczenia 10 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 8 kwietnia 2014 r. Nr IPPB4/415-80/14-2/JK (data nadania 8 kwietnia 2014 r., data doręczenia 10 kwietnia 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 17 kwietnia 2014 r., (data nadania 17 kwietnia 2014 r., data wpływu 22 kwietnia 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie i niemieckie, na stałe mieszka w Niemczech. W dniu 7 czerwca 2011 r. Wnioskodawca dokonał wraz z pozostałym rodzeństwem sprzedaży (aktem notarialnym) udziału w wysokości 1/3 części w nieruchomości zabudowanej położonej w Polsce w M. Uzyskany dochód stanowi majątek odrębny Wnioskodawcy, który został nabyty w Polsce w drodze dziedziczenia po zmarłych rodzicach. Matka Wnioskodawcy M. M. zmarła 24 czerwca 1991 r. - Postanowienie Sądu Rejonowego. o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 31 maja 2010 r., spadkobiercy: mąż P. M., córka H. J. z domu M., syn A. M. (Wnioskodawca), córka A. G., każdy po 1/4 części. Ojciec Wnioskodawcy zmarł 5 marca 2010 r. - Postanowienie SR j.w., spadkobiercy, dzieci: H. J. z domu M., A. G. z domu M. i A. M. (Wnioskodawca), każde po 1/3 części. Masa spadkowa po matce to: 1/2 części gruntów o pow. 9.637,00 m² oraz 1/2 części budynku mieszkalnego pow. zabudowy 73 m² i 1/2 części budynku niemieszkalnego pow. zabudowy 39 m². Masa spadkowa po ojcu to: 1/2 części gruntów o pow. 9.637,00 m² oraz I/2 budynku mieszkalnego pow. zabudowy 73 m² i 1/2 budynku niemieszkalny pow. zabudowy 39 m² oraz udział wymienionej masy spadkowej po żonie - 1/4 części. Sprzedaż wszystkich udziałów w nieruchomości nastąpiła jednocześnie przez wszystkich spadkobierców (dzieci) łącznie jednym aktem notarialnym w dniu 7 czerwca 2011 r., nie miały miejsca takie zdarzenia cywilne, jak dział spadku czy zniesienie współwłasności. Sprzedana nieruchomość była zabudowana 1 budynkiem mieszkalnym i 1 budynkiem niemieszkalnym. Po śmierci matki w 2007 r. Wnioskodawca zameldował się w tym budynku, a meldunek trwał do dnia sprzedaży, tj. do czerwca 2011 r., jednakże nie zamieszkiwał w nim, miejsce zamieszkania to Niemcy. Często przebywał w ramach możliwości czasowych i opiekował się ojcem. Wnioskodawca złożył zeznanie podatkowe na formularzu PIT-39 za 2011 r. do Pierwszego Urzędu Skarbowego, wykazując na zeznaniu w pozycji 25 kwotę równą z pozycji 20 i pozycji 23. Tę wartość wykorzystał na spłatę kredytu i odsetek na budowę domu w Niemczech, kredyty były zaciągnięte w banku niemieckim, czyli poniesione wydatki były zgodne z przepisami podatkowymi w Polsce - art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25 pkt 1 lit. "d", ust. 2, ust. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 6 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec. Data zaciągnięcia 3 pożyczek budowlanych na budowę domu jednorodzinnego w Niemczech - 31 maja 2000 r. wszystkie. Wnioskodawca posiada stosowne zaświadczenie z Banku z Niemiec, w którym spłacał zaciągnięty przed dniem uzyskania przychodu kredyt i odsetki na budowę budynku mieszkalnego w Niemczech za okres od 1 lipca 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. Z potwierdzenia banku niemieckiego przetłumaczonego przez tłumacza przysięgłego z j. niemieckiego na j. polski wynika, że 3 pożyczki budowlane zostały udzielone w roku 2000, a spłacone w następujących terminach: jedna pożyczka spłacona w całości w 2012 r., dwie pozostałe pożyczki spłacone dnia 13 grudnia 2013 r. Stan zadłużenia na dzień 1 lipca 2011 r. z 3 pożyczek w walucie EUR wynosił ponad 80.000 EUR. Były to pożyczki budowlane na zakup działki budowlanej i budowę domu jednorodzinnego. Umowy kredytowe z bankami na budowę domu były spisane na obojga małżonków, tj. z Wnioskodawcą - podatnikiem i z Jego małżonką, z którą łączy Go wspólnota majątkowa małżeńska. Nieruchomość wraz z nowo wybudowanym budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym stanowi współwłasność majątkową małżonków. Jednakże wydatki na spłatę kredytu Wnioskodawca ponosił sam z uwagi na fakt, że małżonka nie osiąga dochodów od kilkunastu lat wstecz od daty złożenia niniejszego wniosku, pozostaje wyłącznie na Jego utrzymaniu. Przychody w tych okresach i wcześniej w związku małżeńskim uzyskiwał tylko mąż - tu, Wnioskodawca i z jego budżetu była utrzymywana żona i były spłacane pożyczki. Małżonka ze względu na stan zdrowia nie pracowała i nie uzyskiwała żadnych dochodów. Dlatego na zeznaniu i rozliczeniu się po upływie 2 lat od sprzedaży nieruchomości kwoty wydatków na spłatę kredytów i odsetek Wnioskodawca odlicza w całości, a nie jak sugeruje pracownik I US. w wysokości 50% poniesionych wydatków w tym okresie, ponieważ kredyt był wzięty na obojga małżonków, pomimo że faktycznie spłaty Wnioskodawca dokonuje sam z własnych dochodów. Ponadto do przeliczenia wydatków - spłaty kredytu i odsetek Wnioskodawca zastosuje kurs przeliczeniowy dla waluty euro na złote zgodnie z artykułem 11a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosując kurs średni euro ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo jako rezydent niemiecki w rozumieniu polskich przepisów podatkowych do pełnego 100% odliczenia wydatków poniesionych tylko z Jego dochodów w okresie od 1 lipca 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. na spłatę 3 kredytów - pożyczek i odsetek od tych kredytów - pożyczek, zaciągniętych w 2000 r. w walucie EUR w Niemczech na obydwu małżonków w ramach wspólnoty majątkowej małżeńskiej na budowę domu jednorodzinnego w Niemczech, od uzyskanego przychodu w Polsce w 2011 r. z tytułu sprzedaży nieruchomości zabudowanej, będącej odrębnym majątkiem, nabytym w drodze spadku po rodzicach, przeliczonych na polskie złote, zgodnie z art. 11a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosując kurs średni euro ogłaszany przez NBP i ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo jako rezydent niemiecki w rozumieniu polskich przepisów podatkowych do pełnego 100% odliczenia wydatków poniesionych tylko z Jego dochodów w okresie od 1 lipca 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. na spłatę 3 kredytów - pożyczek i odsetek od tych kredytów - pożyczek, zaciągniętych w 2000 r. w walucie euro w Niemczech na obydwu małżonków w ramach wspólnoty majątkowej małżeńskiej na budowę domu jednorodzinnego w Niemczech, od uzyskanego przychodu w Polsce w 2011 r. z tytułu sprzedaży nieruchomości zabudowanej, będącej odrębnym majątkiem, nabytym w drodze spadku po rodzicach, przeliczonych na polskie złote, zgodnie z art. 11a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosując kurs średni euro ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku. W tym okresie, tj. od 1 lipca 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. małżonka nie uzyskiwała dochodów, przemawia za uwzględnieniem całości dokonanych wydatków na spłatę kredytów i odsetek od dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości. Za takim stanowiskiem przemawiają zapisy art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25, ust. 27, art. 11a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 6 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, w oparciu o które Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki, na podstawie których może skorzystać z odliczenia 100% wydatków poniesionych w tym okresie przeliczonych na polskie złote według właściwego kursu NBP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę, która nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce uważa się, zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2013 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego) położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące nieruchomości gruntowych, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych: statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 Umowy).

Użycie w umowie sformułowania "może być opodatkowany" oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko - angielskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Niemczech podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, sprzedaż ta nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości lub udziału w niej decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 7 czerwca 2011 r. Wnioskodawca wraz z rodzeństwem (wszystkimi spadkobiercami) dokonał sprzedaży 1/3 udziału w zabudowanej nieruchomości nabytej w wyniku dziedziczenia po zmarłej w dniu 24 czerwca 1991 r. mamie oraz po zmarłym w dniu 5 marca 2010 r. ojcu.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Zatem istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy. Postanowienie o nabyciu spadku potwierdza prawo spadkobiercy do spadku od momentu jego otwarcia.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że Wnioskodawca nabył ww. udział w dwóch datach, tj. w dniu 24 czerwca 1991 r. w spadku po zmarłej mamie oraz w dniu 5 marca 2010 r. w spadku po zmarłym ojcu. Następnie dokonał jego sprzedaży w dniu 7 czerwca 2011 r.

Analizując skutki podatkowe sprzedaży w 2011 r. udziału w nieruchomości należy stwierdzić, że przychód odpowiadający udziałowi nabytemu w dniu 24 czerwca 1991 r. nie podlega opodatkowaniu, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat. Natomiast przychód odpowiadający udziałowi nabytemu w dniu 5 marca 2010 r. podlega opodatkowaniu według przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30 ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo - kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych oraz organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ww. ustawy).

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy).

Jak wynika z treści wniosku, przychód uzyskany ze sprzedaży udziału nabytego w spadku - Wnioskodawca przeznaczył na spłatę 3 kredytów/pożyczek budowlanych zaciągniętych na zakup działki budowlanej i budowę domu jednorodzinnego na terenie Niemiec. Kredyty były zaciągnięte w 2000 r. w banku niemieckim, a spłacone w następujących terminach: jedna pożyczka spłacona w całości w 2012 r., dwie pozostałe pożyczki spłacone dnia 13 grudnia 2013 r. Umowy kredytowe z bankami na budowę domu były spisane na Wnioskodawcę oraz Jego żonę, z którą łączy Go wspólnota majątkowa małżeńska. Nieruchomość wraz z nowo wybudowanym budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym stanowi współwłasność majątkową małżonków. Jednakże wydatki na spłatę kredytu Wnioskodawca ponosił sam z uwagi na fakt, że małżonka nie osiąga dochodów od kilkunastu lat wstecz, pozostaje wyłącznie na Jego utrzymaniu.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że zgodnie z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie ma zastosowanie do przychodów, które zostały przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe lub kredytu refinansowego ostatecznie przeznaczonego na cele mieszkaniowe. Istotne jest to, aby kredyt zaciągnięty był przed uzyskaniem przychodu ze zbycia oraz aby był zaciągnięty w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo - kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Należy wyjaśnić, że z wykładni językowej przedstawionych wyżej przepisów, a w szczególności z zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy sformułowania: "(...) wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości (...), jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (...)" wynika, że podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na cele mieszkaniowe. Innymi słowy, ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe, czyli na spłatę kredytu muszą bezwzględnie pochodzić ze sprzedaży nieruchomości bądź udziału w niej.

Aby móc zastosować przedmiotowe zwolnienie, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy kwota uzyskana ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego przez Wnioskodawcę w spadku po zmarłym ojcu i stanowiącego jego majątek osobisty podlega zwolnieniu z opodatkowania, jeśli przeznaczona została na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawcę oraz Jego żonę, na zakup działki budowlanej oraz budowę domu, który stanowi majątek wspólny małżonków.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 ww. ustawy). Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich. Co do zasady zatem, przedmioty nabyte w spadku stanowią majątek odrębny małżonka. Natomiast ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 tejże ustawy, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zacytowane powyżej przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego określają charakter prawny majątkowej wspólności ustawowej małżonków jako współwłasności łącznej co znaczy, że udziały w majątku wspólnym nie są określone w okresie jej trwania. Inaczej mówiąc z bezudziałowego charakteru małżeńskiej wspólności ustawowej wynika bezudziałowy charakter współposiadania składników majątku wspólnego.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, uznać należy, że skoro sprzedany udział w nieruchomości stanowił majątek odrębny Wnioskodawcy, a uzyskany ze sprzedaży tego udziału przychód został wydatkowany na cele określone w art. 21 ust. 25, tj. na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawcę oraz Jego żonę przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), na zakup działki budowlanej oraz budowę domu, który stanowi majątek wspólny małżonków, nie ma w tej sytuacji przeszkód prawnych, aby dochód ten korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodać przy tym należy, że cele mieszkaniowe, o którym mowa powyżej zostają spełnione w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej w wymaganym terminie na cele wskazane w ustawie, bowiem w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego Wnioskodawcy zostały wydatkowane na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego przez obojga małżonków na zakup działki budowlanej oraz budowę domu, którego Wnioskodawca jest współwłaścicielem wraz z żoną.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.