IPPB4/415-794/11-5/JK3

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 24 października 2011 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 27 grudnia 2011 r. (data nadania 27 grudnia 2011 r., data wpływu 28 grudnia 2011 r.) na wezwanie z dnia 16 grudnia 2011 r. Nr IPPB4/415-794/11-2/JK3 (data nadania 16 grudnia 2011 r., data doręczenia 19 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodu - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodu.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-794/11-3/JK3 z dnia 16 grudnia 2011 r. (data nadania 16 grudnia 2011 r., data doręczenia 19 grudnia 2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Pismem (data nadania 27 grudnia 2011 r., data wpływu 28 grudnia 2011 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Irlandii. W dniu 30 lipca 2008 r. nabyła lokal mieszkalny oraz udział w części lokalu niemieszkalnego (użytkowego) hali garażowej (miejsce postojowe) wraz z udziałem w prawie własności gruntuj części wspólnych budynku. Lokal położony jest na terenie P. W celu sfinansowania zakupu nieruchomości Wnioskodawczyni zaciągnęła kredyt hipoteczny indeksowany kursem franka szwajcarskiego (CHF) w wysokości 185.000,00 zł. Zabezpieczenie kredytu stanowiła hipoteka umowna kaucyjna na rzecz banku.

W dniu 21 stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni sprzedała wyżej opisaną nieruchomość wraz z udziałem w części lokalu niemieszkalnego hali garażowej (miejscem postojowym). Warunkiem niezbędnym sprzedaży wyżej opisanej nieruchomości oraz udziału w nieruchomości było wykreślenie hipoteki umownej z księgi wieczystej. Wnioskodawczyni spłaciła w całości zaciągnięty kredyt w związku z czym hipoteka została wykreślona. Na skutek wzrostu kursu CHF kwota kredytu do spłaty wyniosła około 255.000,00 zł. Ponadto Wnioskodawczyni nigdy nie była zameldowana na pobyt stały w lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy różnica pomiędzy kwotą zaciągniętego kredytu i kwotą spłaconego kredytu (ponad 60.000,00 zł) stanowi koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt a) i c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podstawą obliczenia podatku zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ww. ustawy). Natomiast koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Pojęcie udokumentowanych kosztów nabycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty te należy uważać wszystkie wydatki poniesione przez kupującego, które są konieczne aby transakcja kupna nieruchomości mogła dojść do skutku.

W momencie kupna nieruchomości Wnioskodawczyni nie posiadała środków finansowych niezbędnych do kupna nieruchomości. Z tego też powodu zmuszona była do zaciągnięcia kredytu. Gdyby nie zaciągnęła kredytu nie mogłaby nabyć nieruchomości.

Ustawodawca nie ograniczył pojęcia udokumentowanych kosztów nabycia wyłącznie do kosztów związanych bezpośrednio z kosztami poniesionymi w momencie podpisywania aktu notarialnego kupna nieruchomości. Zaciągnięcie kredytu stanowiło niezbędny warunek kupna nieruchomości. Wnioskodawczyni mogła dysponować nieruchomością bez ograniczeń (a w szczególności sprzedać ją) dopiero po spłaceniu pełnej kwoty kredytu. W związku z czym wszystkie koszty poniesione w związku z korzystaniem z kredytu, a w szczególności różnica pomiędzy kwotą zaciągniętego kredytu i kwotą spłaconego kredytu wynikająca z różnicy kursów walut stanowi zdaniem Wnioskodawczyni udokumentowane koszty nabycia w rozumieniu art. 22 ust. 6c ww. ustawy o podatku od osób fizycznych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. (sygn. VIII SA/Wa 544/11), wydanym w związku z wnioskiem o interpretację prawa podatkowego, że kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży mieszkania mogą być wydatki związane z kredytem hipotecznym zaciągniętym na jego zakup tj. odsetki i koszty przewalutowania kredytu oraz inne ewentualne koszty wyliczone zgodnie z warunkami umowy kredytowej określone do czasu uzyskania przychodu.

W ww. orzeczeniu Sąd stwierdził m.in.: "Żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ogranicza kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości do ceny nieruchomości podanej w umowie."

"Do kosztów odpłatnego zbycia nieruchomości, w praktyce organów podatkowych, w orzecznictwie sądów administracyjnych i w doktrynie zaliczane są przecież poniesione przez sprzedającego wydatki nie określone w żaden sposób w umowie sprzedaży jak np. koszt wynagrodzenia pośrednika sprzedaży nieruchomości. Udokumentowane koszty nabycia nieruchomości obejmują zaś wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego na nabycie sprzedawanej nieruchomości. Oznacza to, że koszt nabycia nieruchomości, o jakim mowa w art. 22 ust. 6c u.p.d.o.f., należy rozumieć szeroko jako każdy udokumentowany wydatek poniesiony przez nabywcę nieruchomości na jej nabycie. Jedyny warunek, jaki wprowadza ww. przepis, to poniesienie wydatku przez nabywcę, poniesienie tego wydatku w celu nabycia nieruchomości (w bezpośrednim związku z tym nabyciem) i udokumentowanie tych faktów."

"Za taką interpretacją kosztów uzyskania przychodów ze zbycia nieruchomości przemawia fakt, że z art. 30 ust. 1 u.p.d.o.f. wynika, że przedmiotem opodatkowania jest dochód, a więc interpretacja szczegółowego przepisu dotyczącego kosztów nabycia nieruchomości, to jest art. 22 ust. 6c u.p.d.o.f., gdzie samo pojęcie "kosztów nabycia" nie zostało sprecyzowane ani zdefiniowane nakazuje taką jego interpretację, by podstawą opodatkowania był dochód rzeczywiście uzyskany ze sprzedaży wcześniej zakupionej nieruchomości."

Dalej Sąd stwierdził, że przyjęcie za prawidłowe innego stanowiska oznaczałoby "że podstawą opodatkowania w przypadku sprzedaży nieruchomości jest różnica między wartością wyrażoną w umowie sprzedaży (pomniejszoną o koszty nabycia), a wartością wyrażoną w umowie kupna (powiększoną o koszty nabycia). Taka interpretacja, w ocenie Sądu, ma charakter zawężający, nie odnosi się do faktycznie uzyskanego dochodu ze sprzedaży nieruchomości i nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach. Przyjęta art. 30e ust. 2 u.p.d.o.f konstrukcja podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości oraz uznanie za koszt uzyskanie przychodu udokumentowanych wydatków poniesionych na nabycie nieruchomości pozwala na zaliczenie do kosztów podatkowych wszystkich faktycznie poniesionych i udokumentowanych wydatków jakie poniósł nabywca w związku z zakupem nieruchomości. Określając podstawę opodatkowania z art. 30 ust. 2 u.p.d.o.f., który to przepis odsyła do art. 19 ust. 1 u.p.d.o.f., należy też zauważyć, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 3 ust. 1a. ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) m.in. z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości (art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy).

Przepisy art. 3 ust. 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129 i z 2000 r. Nr 53, poz. 650), dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (w tym dochód z gospodarstwa rolnego i leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą mającą miejsce zamieszkania w Irlandii i w 2011 r. dokonała odpłatnego zbycia nieruchomości położonej w Polsce.

Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz Umowy zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską, a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Irlandii podlegają opodatkowaniu w Polsce, wg zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 30 lipca 2008 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość (budynek mieszkalny oraz udział w lokalu niemieszkalnym - użytkowym).Zatem w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązujące od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku dokonania sprzedaży.

Podstawą obliczenia podatku zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy). Przychód tak obliczony można pomniejszyć o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Przychodem ze sprzedaży jest, jak wskazano powyżej, cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Natomiast koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy). Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

W świetle powyższego, definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, iż koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości. Określając koszty uzyskania przychodu należy brać pod uwagę te wydatki, które mają bezpośredni wpływ na uzyskany przychód.

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 30 lipca 2008 r. Wnioskodawczyni nabyła lokal mieszkalny wraz z udziałem w lokalu niemieszkalnym, natomiast w dniu 21 stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni zbyła przedmiotową nieruchomość. Warunkiem niezbędnym sprzedaży wyżej opisanej nieruchomości oraz udziału w nieruchomości było wykreślenie hipoteki umownej z księgi wieczystej. Wnioskodawczyni spłaciła w całości zaciągnięty kredyt w związku z czym hipoteka została wykreślona. Na skutek wzrostu kursu CHF kwota kredytu do spłaty wyniosła około 255.000,00 zł.

Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości poniesionych wydatków w związku ze spłatą kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że zaciągnięty kredyt nie stanowi dla Wnioskodawczyni przychodu ani kosztu jego uzyskania. Zaciągnięcie kredytu jest wyłącznie sposobem na pozyskanie pieniędzy na zapłatę ceny za nabycie nieruchomości. Do kosztów uzyskania przychodów nie mogą być zaliczone wydatki związane z zaciągnięciem kredytu bankowego. Wnioskodawczyni nie ma możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości wydatków związanych z zaciągnięciem i spłatą kredytu, tj. różnicy pomiędzy kwotą zaciągniętego kredytu i kwotą spłaconego kredytu wynikającą z różnicy kursów walut.

Kosztem uzyskania przychodu nie są w świetle art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty spłaty kredytów zaciągniętych na sfinansowanie zakupu nieruchomości, lecz wyłącznie koszty nabycia tej nieruchomości. Koszty nabycia zaś określają umowy notarialne sprzedaży, na podstawie których podatnicy stają się właścicielami lub współwłaścicielami nieruchomości.

Wydatki związane ze spłatą kredytu nie mogą być także potraktowane jako nakłady, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy, poczynione w trakcie posiadania zbywanej nieruchomości, ponieważ w żaden sposób nie wpływają na podwyższenie wartości samej nieruchomości.

Koszty związane z pozyskaniem pieniądza na nabycie zbywanej nieruchomości, w tym różnice w kursie waluty, w jakiej kredyt został zaciągnięty, występujące w trakcie spłaty kredytu, nie stanowią kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tej nieruchomości. Nie mieszczą się również w kategorii kosztów odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy.

Stanowisko takie jest uzasadnione faktem, iż skoro zaciągnięcie kredytu i uzyskanie pieniędzy od banku nie jest w świetle prawa podatkowego traktowane jako osiągnięcie przez podatnika przychodu do opodatkowania, a tym samym od kwoty kredytu nie płaci się w momencie jego uzyskania podatku dochodowego, to oczywistym jest, że wydatki na spłatę kredytu nie mogą być uznawane za koszt uzyskania przychodu. Wydatki na spłatę kredytu nie mogą być kosztami uzyskania przychodów podobnie, jak zaciągnięcie kredytu nie jest przychodem do opodatkowania.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni nie ma możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości wydatków poniesionych w związku z korzystaniem kredytu, a w szczególności różnicy pomiędzy kwotą zaciągniętego kredytu i kwotą spłaconego kredytu wynikającą z różnicy kursów walut.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Panią do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.