IPPB4/415-752/13-6/JK4

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2013 r. (data wpływu 15 listopada 2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 28 stycznia 2014 r. (data nadania 29 stycznia 2014 r., data wpływu 31 stycznia 2014 r.) na wezwanie z dnia 20 stycznia 2014 r. Nr IPPB4/415-752/13-2/JK4 (data nadania 21 stycznia 2014 r., data odbioru 23 stycznia 2013 r.) oraz pismem z dnia 3 lutego 2014 r. (fax - data nadania 4 lutego 2014 r., data wpływu 5 lutego 2014 r., za pośrednictwem poczty - data nadania 4 lutego 2014 r., data wpływu 5 lutego 2014 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie telefoniczne z dnia 3 lutego 2014 r. w przedmiocie uzupełnienia braków formalnych wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów przewozu dziecka do przedszkola - jest prawidłowe.

W dniu 15 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów przewozu dziecka do przedszkola.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 20 stycznia 2014 r. Nr IPPB4/415-752/13-2/JK4 (data nadania 21 stycznia 2014 r., data odbioru 23 stycznia 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego, przeformułowanie pytania Nr 1 i pytania Nr 2 oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego do przeformułowanych pytań.

Pismem z dnia 28 stycznia 2014 r. (data nadania 29 stycznia 2014 r., data wpływu 31 stycznia 2014 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W związku z dalszymi wątpliwościami tut. organ wezwał telefonicznie w dniu 3 lutego 2014 r. Wnioskodawczynię (na tę okoliczność została sporządzona notatka służbowa) do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 3 lutego 2014 r. (fax - data nadania 4 lutego 2014 r., data wpływu 5 lutego 2014 r., za pośrednictwem poczty - data nadania 4 lutego 2014 r., data wpływu 5 lutego 2014 r.) Wnioskodawczyni powyższe uzupełniła.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest matką sześcioletniego niepełnosprawnego chłopca. Z uwagi na fakt, że w zeszłym roku skończył pięć lat, objął go obowiązek uczęszczania do przedszkola. Ze względu na swoją niepełnosprawność syn Wnioskodawczyni uczęszczał w zeszłym roku i obecnie do przedszkola specjalnego w W. przy ul. K., gdyż w Z. nie ma placówki oświatowej, która zapewniłaby dziecku odpowiednią opiekę specjalistyczną (syn Wnioskodawczyni posiada niepełnosprawność sprzężoną). W tym roku szkolnym 2013/2014 Wnioskodawczyni wystąpiła do gminy o zwrot kosztów za przewóz dziecka do przedszkola samochodem prywatnym. Gmina podpisała z Wnioskodawczynią umowę o dowóz dziecka tylko w dwie strony: dom-szkoła-dom, nie uwzględniając powrotu do domu Wnioskodawczyni i z powrotem wyjazdu po syna. Umowa została podpisana na kwotę 0,8358 zł za przejechany kilometr, gdzie droga do przedszkola specjalnego w obie strony wynosi 17 km Do umowy dołączone są dwa załączniki, w jednym z nich gmina potraktowała Wnioskodawczynię jako opiekuna w czasie przejazdu i każe sobie wystawiać rachunek za wykonaną pracę (a Wnioskodawczyni nie podpisywała w gminie umowy o pracę jako opiekun, tylko jako rodzic, który sam dowozi dziecko), drugi to oświadczenie o ilości dni, w których syn przebywał na zajęciach.

Po sprawdzeniu przelewu za zwrot kosztów przejazdu w październiku okazało się, że w rozliczeniu za miesiąc wrzesień zostały pobrane składki ZUS (sprawa została wyjaśniona) oraz został pobrany podatek dochodowy.

Zbierając informacje na ten temat Wnioskodawczyni dowiedziała się, że czynność jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast pani księgowa w gminie powiedziała Wnioskodawczyni, że "oni tak zawsze się rozliczali i rozliczać będą, a zwrot podatku dostanie Pani w maju 2014 r., po rozliczeniu podatku PIT".

Ponadto, Wnioskodawczyni wskazała, że gmina rozlicza zwrot kosztów za paliwo na dowóz niepełnosprawnego dziecka do placówki oświatowej na podstawie art. 14a ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 14a ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) i art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, gmina może potrącać podatek od zwrotu kosztów za dowóz niepełnosprawnego dziecka do placówki oświatowej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, powołując się na art. 14a ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty i art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, gmina nie powinna pobierać podatku od osób fizycznych za zwrot kosztów za dowóz dziecka niepełnosprawnego do placówki oświatowej prywatnym samochodem rodziców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ponadto w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wymienił źródła przychodów, w pkt 9 wskazując inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 40c ww. ustawy wynika, że wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów przejazdu, o których mowa w art. 17 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.).

W myśl art. 17 ust. 3 ww. ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, jeżeli droga dziecka z domu do szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka:

Zgodnie z art. 17 ust. 3a powołanej ustawy, obowiązkiem gminy jest:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że syn Wnioskodawczyni ze względu na swoją niepełnosprawność uczęszczał w zeszłym roku i obecnie do przedszkola specjalnego w W. gdyż w Z. nie ma placówki oświatowej, która zapewniłaby dziecku odpowiednią opiekę specjalistyczną. W tym roku szkolnym 2013/2014 Wnioskodawczyni wystąpiła do gminy o zwrot kosztów za przewóz dziecka do przedszkola samochodem prywatnym. Gmina podpisała z Wnioskodawczynią umowę o dowóz dziecka tylko w dwie strony: dom-szkoła-dom, nie uwzględniając powrotu do domu Wnioskodawczyni i z powrotem wyjazdu po syna. Gmina rozlicza zwrot kosztów za paliwo na dowóz niepełnosprawnego dziecka do placówki oświatowej na podstawie art. 14a ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). Po sprawdzeniu przelewu za zwrot kosztów przejazdu w październiku okazało się, że w rozliczeniu za miesiąc wrzesień został pobrany podatek dochodowy.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy na podstawie art. 14a ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty i art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, gmina może potrącać podatek od zwrotu kosztów za dowóz niepełnosprawnego dziecka do placówki oświatowej.

Według Wnioskodawczyni, powołując się na art. 14a ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty i art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, gmina nie powinna pobierać podatku od osób fizycznych za zwrot kosztów za dowóz dziecka niepełnosprawnego do placówki oświatowej prywatnym samochodem rodziców.

Zgodnie z art. 14a ust. 3 ustawy o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), jeżeli droga dziecka pięcioletniego z domu do najbliższego publicznego przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej lub publicznej innej formy wychowania przedszkolnego przekracza 3 km, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka lub zwrot kosztów przejazdu dziecka i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.

W myśl art. 14a ust. 4 ustawy o systemie oświaty, obowiązkiem gminy jest zapewnienie niepełnosprawnym dzieciom oraz dzieciom objętym wychowaniem przedszkolnym - na podstawie art. 14a ust. 1a bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższego przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, innej formy wychowania przedszkolnego lub ośrodka umożliwiającego dzieciom, o których mowa w art. 16 ust. 7a, a także dzieciom z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3 albo zwrot kosztów przejazdu ucznia i opiekuna na zasadach określonych w umowie zawartej między wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) i rodzicami, opiekunami lub opiekunami prawnymi, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice, opiekunowie lub opiekunowie prawni.

Analiza brzmienia ww. przepisów ustawy o systemie oświaty, a w szczególności ciążący obowiązek przygotowania przedszkolnego oraz obowiązki nałożone na gminę, uznać należy, że zarówno w sytuacji zapewnienia przez gminę bezpłatnego transportu, jak i zwrotu kosztów przejazdu, o których mowa w art. 14a ust. 4 ustawy o systemie oświaty, nie powstaje przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym na podstawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Organ wyjaśnia zatem, że w związku ze zwrotem kosztów za dowóz niepełnosprawnego syna Wnioskodawczyni do placówki oświatowej na podstawie art. 14a ust. 4 ustawy o systemie oświaty, nie powstaje przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem nie rodzi to obowiązku poboru podatku dochodowego po stronie Gminy.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem rozpatrywanie przesłanek art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.