IPPB4/415-714/12-2/SP - PIT w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce - jest prawidłowe.

W dniu 27 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce i zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych na terytorium Polski z tytułu udziału w projekcie naukowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni i Jej mąż są pracownikami naukowymi i rezydentami Stanów Zjednoczonych. W dniu 31 grudnia 2010 r. przybyli do Polski na zaproszenie Polskiej Akademii Nauki i uzyskali zgodę na tymczasowy pobyt na terytorium Polski. Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie i amerykańskie, natomiast mąż Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo amerykańskie.

W 2011 r. małżonkowie posiadali następujące źródła przychodów:

Bezpośrednim źródłem finansowania jest Komisja Europejska. Wypłata wynagrodzenia Stronie z tytułu prowadzonych badań i nauczanie następuje ze środków Unii Europejskiej, które to środki bezpośrednio wpływają na rachunek bankowy pracodawcy i przekazywane są Stronie, a nie ze środków własnych pracodawcy.

Okres przebywania na terytorium Polski (licząc od daty przybycia do Polski): 31 grudnia 2010 r. do 31 sierpnia 2013 r., (tekst jedn.: 31 grudnia 2010 r. 1 stycznia 2011 r. - 31 grudnia 2011 r.; 1 stycznia 2012 r.-31 grudnia 2012 r.; 1 stycznia 2013 r. do 31 sierpnia 2013 r.), przy czym Strona 2 razy w roku każdorazowo przebywa przez miesiąc na terytorium Stanów Zjednoczonych.

Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, tj. ośrodek życiowy Strony, na czas pobytu na terytorium Polski, znajduje się w Stanach Zjednoczonych. Strona wraz z mężem złożyła zeznanie roczne za 2011 r. do właściwego organu skarbowego w Stanach Zjednoczonych oraz wystąpiła do właściwego organu skarbowego na terytorium Stanów Zjednoczonych o certyfikat rezydencji podatkowej.

Strona w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. nie uzyskiwała na terytorium Polski innych dochodów z wyjątkiem dochodów wynikających z umowy o pracę zawartej w dniu 5 stycznia 2011 r. Ponadto, w latach następnych, tj. od 1 stycznia 2012 r. - 31 grudnia 2012 r. i od 1 stycznia 2013 r. do 31 sierpnia 2013 r., źródłem dochodu będzie nadal wynagrodzenie otrzymywane z tytułu udziału w projekcie zgodnie z ww. umową o pracę,

Strona została zaproszona przez Polską Akademię Nauk do uczestnictwa w pracach badawczych. Umowa o pracę zawarta z Instytutem w dniu 5 stycznia 2011 r. obejmuje tylko i wyłącznie prowadzenie przez Stronę badań naukowych i zajęć dydaktycznych w ramach projektu trwających w czasie określonym, tj. od 5 stycznia 2011 r. do 31 sierpnia 2013 r.

Badania prowadzone są w interesie publicznym, co wprost wynika z założeń projektu oraz z załącznika Nr II do Umowy w sprawie przyznania grantu 7PR - Warunki ogólne, zawartej pomiędzy Instytutem, a Komisją Europejską.

Z informacji zawartych na stronie Internetowej Krajowego Punktu Kontaktowego Programów Badawczych wynika, że Rada Europejska wyznaczyła nowy cel strategiczny zmierzający do przekształcenia Unii Europejskiej w najbardziej konkurencyjną i dynamiczną, opartą na wiedzy gospodarkę na świecie, zdolną do zapewnienia trwałego wzrostu gospodarczego, stworzenia liczniejszych i lepszych miejsc pracy oraz zagwarantowania większej spójności społecznej. Trójkąt wiedzy, który tworzą edukacja, badania oraz innowacje, jest niezbędny do osiągnięcia tego celu, a 7PR jest jego podstawowym instrumentem. 7 Program Ramowy (opracowany na lata: 2007-2013) jest największym programem finansowania badań naukowych i rozwoju technologicznego w Europie. Jego najważniejsze cele to:

* wspieranie współpracy ponadnarodowej na wszystkich płaszczyznach w całej UE,

* zwiększenie dynamizmu, kreatywności i doskonałości europejskich badań naukowych w pionierskich dziedzinach wiedzy (naukowcy w sposób niezależny i odpowiedzialny określają główne badania w tym obszarze),

* wzmacnianie potencjału ludzkiego w zakresie badań i technologii poprzez zapewnienie lepszej edukacji i szkoleń, łatwiejszego dostępu do potencjału badawczego oraz uznania dla zawodu naukowca, także poprzez znaczne zwiększenie udziału kobiet w badaniach naukowych oraz zachęcanie naukowców do mobilności i rozwijania kariery,

* zintensyfikowanie dialogu między światem nauki i społeczeństwem w Europie celem zwiększenia społecznego zaufania do nauki,

* wspieranie naukowców rozpoczynających karierę,

* wspieranie szerokiego stosowania rezultatów i rozpowszechniania wiedzy uzyskanej w wyniku działalności badawczej, finansowanej ze środków publicznych.

Cele 7PR są realizowane poprzez programy szczegółowe, do których to programów szczegółowych zalicza się projekt.

Od przychodów uzyskanych ze środków projektu płatnik w 2011 r., jak również w 2012 r. nie pobierał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, uznając, że przychody te korzystają ze zwolnienia od opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce w okresie: od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r., od 1 stycznia 2012 r. do 31.12,2012 r., od 1 stycznia 2013 r. do 31 sierpnia 2013 r. (pytanie Nr 1 i 2).

Natomiast wniosek dotyczący zwolnienia z opodatkowania przychodów z tytułu udziału w projekcie naukowy (pytanie Nr 3 i 4), zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1 i 2.

Zdaniem Strony, w okresie: od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. oraz w okresach: od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2012 r., od 1 stycznia 2013 r. do 3I.08.2013 r. - Strona w 2011 r. podlegała, jak również w latach następnych, będzie nadał podlegać, ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Powyższe należy wywieść z łącznej interpretacji norm prawnych zawartych w art. 3 ust. 1a, ust. 2a i art. 4a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 3 ust. 1 pkt 4 i pkt 8 lit. a i art. 4 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r.

Z treści art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP uważa się osobę fizyczną, która:

* posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych, tzw. ośrodek interesów życiowych, lub

* przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Spełnienie któregokolwiek z wyżej wymienionych warunków powoduje, iż daną osobę fizyczną będzie można uznać za rezydenta Polski.

Na gruncie prawa polskiego obowiązuje zasada, w myśl której każda osoba fizyczna ma jedno - i tylko jedno - miejsce zamieszkania. Powyższa zasada na gruncie podatkowym w niektórych wypadkach doznaje pewnego ograniczenia, co wynika z generalnej klauzuli zawartej w art. 4a w ww. ustawie, w myśl której przepisy o nieograniczonym obowiązku podatkowym stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepisy niektórych z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, zawierają tego rodzaju regulacje, że na ich podstawie możliwe jest określenie dla danej osoby dwóch miejsc zamieszkania - jednego w Polsce, innego zaś - w drugim z umawiających się państw. Skutek taki spowodowany jest tym, że przepisy tych umów inaczej rozumieją pojęcie miejsca zamieszkania, niż czyni to polski kodeks cywilny. Nawet wówczas jednak konieczne jest ustalenie jednego miejsca zamieszkania dla danej osoby. Przepisy umów o Unikaniu podwójnego opodatkowania zazwyczaj zawierają stosowne postanowienia pozwalające na jednoznaczne określenie jednego - i tylko jednego - miejsca zamieszkania dla danego podatnika. ("PIT. Komentarz" A. Bartosiewicz, R. Kubacki, wyd. LEX 2010).

Pomimo spełnienia przez Stronę warunku zawartego w art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pobyt na terytorium Polski w roku podatkowym (zarówno w roku 2011, jak i w latach następnych) dłuższy niż 183 dni, koniecznym jest prawidłowe ustalenie rezydencji podatkowej Strony.

Mając zatem na względzie konieczność ustalenia tylko jednego miejsca zamieszkania Strony, zasadnym jest odwołanie się do art. 3 ust. 1 pkt 4 i pkt 8 lit. a ww. Umowy, zgodnie z którym dla celów Umowy, określenie "osoba" oznacza m.in. osobę fizyczną, zaś pod pojęciem osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych" należy rozumieć m.in. jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych dla celów jej opodatkowania.

W przypadku, gdy miejsce zamieszkania określone w art. 3 ust. 1 pkt 8 Umowy znajduje się na terytorium obu umawiających się Państw, to zastosowanie znajdą regulacje zawarte w art. 4 powołanej Umowy. Wynika z nich, iż w przypadku, gdy osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obydwu Umawiających się Państwach, to:

Nadmienić należy, iż z uwagi na to, że ustawa podatkowa nie zawiera definicji określenia "ośrodek powiązań osobistych", zasadnym jest odwołanie się do już dokonanych interpretacji tego określenia. Rozpatrując zatem kwestię ustalenia miejsca zamieszkania na podstawie centrum interesów życiowych należy brać pod uwagę posiadanie w danym kraju centrum interesów osobistych lub gospodarczych, gdzie "interesy osobiste" oznaczają powiązania rodzinne i towarzyskie danej osoby. Pod pojęciem "ośrodek interesów życiowych" danej osoby rozumie się terytorium tego państwa, z którym podatnik ma ściślejsze powiązania.

Odnosząc powyższe na grunt opisanego stanu faktycznego należy uznać, że Strona posiada swój ośrodek życiowy na terytorium Stanów Zjednoczonych. Bez wątpienia, Strona posiada ściślejsze związki ze Stanami Zjednoczonymi (rodzina, majątek, pobierana emerytura, pobyt w Polsce na czas ściśle określony związany z udziałem w projekcie naukowym, powiązania towarzyskie).

W związku z powyższym, w niniejszej sprawie, zastosowanie znajdzie art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w przypadku osoby fizycznej, która nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, z uwagi na ograniczony obowiązek podatkowy, podlegać ona będzie obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Oznacza to zatem, że na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w odniesieniu do Strony, powstanie obowiązek podatkowy z tytułu dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w 2011 r., w 2012 r. i 01.01 - 31 sierpnia 2013 r., tj. przez okres uczestniczenia przez Stronę w opisanym projekcie naukowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a. ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie umowa zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 7 lit. b ww. umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski" oznacza jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z polskim prawem jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi polskiemu jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 8 lit. b ww. umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych" oznacza jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi Stanów Zjednoczonych jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Stanach Zjednoczonych.

Zgodnie z art. 4 ww. umowy, jeżeli w znaczeniu artykułu 3, ustępu 1, punktów 7 i 8 niniejszej Umowy osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obydwu Umawiających się Państwach, to:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni jest pracownikiem naukowym i rezydentem Stanów Zjednoczonych. W dniu 31 grudnia 2010 r. przybyła do Polski na zaproszenie Polskiej Akademii Nauki i uzyskała zgodę na tymczasowy pobyt na terytorium Polski. Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie i amerykańskie. W 2011 r. uzyskiwała przychody ze stosunku pracy wynikającego z umowy o pracę zawartej na czas określony, tj. od 5 stycznia 2011 r. do 31 sierpnia 2013 r.

Okres przebywania na terytorium Polski (licząc od daty przybycia do Polski): 31 grudnia 2010 r. do 31 sierpnia 2013 r., (tekst jedn.: 31 grudnia 2010 r. 1 stycznia 2011 r. - 31 grudnia 2011 r.; 1 stycznia 2012 r.-31 grudnia 2012 r.; 1 stycznia 2013 r. do 31 sierpnia 2013 r.), przy czym Strona 2 razy w roku każdorazowo przebywa przez miesiąc na terytorium Stanów Zjednoczonych.

Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, tj. ośrodek życiowy Strony, na czas pobytu na terytorium Polski, znajduje się w Stanach Zjednoczonych. Strona wraz z mężem złożyła zeznanie roczne za 2011 r. do właściwego organu skarbowego w Stanach Zjednoczonych oraz wystąpiła do właściwego organu skarbowego na terytorium Stanów Zjednoczonych o certyfikat rezydencji podatkowej.

Strona w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. nie uzyskiwała na terytorium Polski innych dochodów z wyjątkiem dochodów wynikających z umowy o pracę zawartej w dniu 5 stycznia 2011 r. Ponadto, w latach następnych, tj. od 1 stycznia 2012 r. - 31 grudnia 2012 r. i od 1 stycznia 2013 r. do 31 sierpnia 2013 r., źródłem dochodu będzie nadal wynagrodzenie otrzymywane z tytułu udziału w projekcie zgodnie z ww. umową o pracę,

Strona została zaproszona przez Polską Akademię Nauk do uczestnictwa w pracach badawczych. Umowa o pracę zawarta z Instytutem w dniu 5 stycznia 2011 r. obejmuje tylko i wyłącznie prowadzenie przez Stronę badań naukowych i zajęć dydaktycznych w ramach projektu trwających w czasie określonym, tj. od 5 stycznia 2011 r. do 31 sierpnia 2013 r.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni w roku 2011 i latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) po przekroczeniu 183 dni pobytu na terytorium Polski w danym roku podatkowym, spełnia przesłanki pozwalające uznać Ją za osobę posiadającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zarówno w USA jak i w Polsce. Zatem państwo rezydencji Wnioskodawczyni należy ustalić zgodnie z regułami kolizyjnymi zawartymi w art. 4 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym umowa zawarta między Polską i Stanami Zjednoczonymi Ameryki.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Zgodnie z art. 4 pkt a) umowy polsko-amerykańskiej, analizując stopień powiązań osobistych i gospodarczych Wnioskodawczyni, należy stwierdzić, iż w roku 2011 i latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) ściślejsze związki gospodarcze i osobiste łączą/będą łączyć Wnioskodawczynię z USA. Podkreśla się, iż sam przyjazd do Polski nie oznacza automatycznie, że Wnioskodawczyni przestaje być rezydentem podatkowym Stanów Zjednoczonych Ameryki. Zmiana miejsca zamieszkania powinna być równoznaczna z przeniesieniem do Polski tzw. ośrodka interesów życiowych. Znaczy to tyle, że nie można przyjąć, że posiada ona miejsce zamieszkania w Polsce skoro, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w Polsce przebywa w celu świadczenia pracy, natomiast w USA posiada ośrodek interesów życiowych i jest rezydentem amerykańskim.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r., od 1 stycznia 2012 r. do 31.12,2012 r., od 1 stycznia 2013 r. do 31 sierpnia 2013 r. (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) Wnioskodawczyni podlega/będzie podlegała w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, iż w Polsce podlega/będzie podlegała opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Polski na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe różni się od stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.