IPPB4/415-677/09-2/SP - Możliwość zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych świadczeń pieniężnych zasądzonych w wyroku sądowym na podstawie zapisów umowy o pracę oraz odsetek z tytułu nieterminowej wypłaty tych świadczeń.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2009 r. (data wpływu 16 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym - jest:

W dniu 16 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania otrzymanego na podstawie wyroku odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami oraz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku PIT. W dniu 28 lutego 2002 r. Wnioskodawca podpisał umowę o pracę potwierdzającą, że od 1 września 2001 r. był zatrudniony w Wydawnictwie J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W ("Wydawnictwo") na podstawie umowy o pracę na stanowisku Dyrektora Generalnego.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 umowy o pracę z dnia 28 lutego 2002 r. ("Umowa o Pracę") zawartej pomiędzy Wnioskodawcą oraz jego pracodawcą - w brzmieniu nadanym przez § 1 porozumienia z dnia 8 października 2004 r.: "W przypadku przejścia Spółki na nowego pracodawcę w rozumieniu art. 23 (1) Kodeksu pracy albo sprzedaży udziałów Spółki osobie trzeciej, jeżeli po przejściu albo po sprzedaży udziałów Spółki nie będzie możliwości zatrudnienia Pracownika na ekwiwalentnym stanowisku i z tego powodu dojdzie do rozwiązania niniejszej Umowy o pracę, Spółka zobowiązuje się wypłacić Pracownikowi rekompensatę za okres 1 roku, w wysokości równej dotychczasowemu wynagrodzeniu, określonemu w art. 3 ust. 1 Umowy."

W dniu 9 stycznia 2006 r., Wnioskodawca otrzymał pismo zawierające oświadczenia Wydawnictwa o wypowiedzeniu Wnioskodawcy Umowy o Pracę, ze skutkiem na dzień 30 kwietnia 2006 r.

Sąd Okręgowy XXI Wydział Pracy - jako sąd I instancji - wyrokiem z dnia 17 lipca 2008 r. (sygn. akt XXI P,../06) ("Wyrok") w oparciu o art. 10 ust. 1 Umowy o Pracę zasądził od Wydawnictwa na rzecz Wnioskodawcy kwotę tytułem rekompensaty pieniężnej ("Odszkodowanie") wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 maja 2006 r. do dnia zapłaty ("Ustawowe Odsetki"). Wyrok jest prawomocny. Na s. 10 uzasadnienia Wyroku, Sąd wskazał, iż "istota sporu w niniejszej sprawie sprowadza się do ustalenia ważności i znaczenia postanowienia art. 10 ust. 1 łączącej strony umowy o pracę z dnia 28 lutego 2002 r., w brzmieniu nadanym przez § 1 porozumienia z dnia 8 października 2004 r., oraz stwierdzenia, czy zaszły przewidziane w wyżej wymienionym zapisie przesłanki do wypłaty pracownikowi rekompensaty", a na s. 20 Wyroku "konkludując należy stwierdzić, iż w ocenie Sądu zachodziły w niniejszej sprawie podstawy do zasądzenia należności dochodzonej przez powoda w całości na mocy 10 ust. 1 zawartej przez strony umowy (...)."

Na podstawie Wyroku (oraz na podstawie wyroku sądu II instancji, który oddalił apelację Wydawnictwa od Wyroku) - Wnioskodawcy zasądzone zostały również kwoty tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz tytułem opłaty sądowej (Zwrot Kosztów Procesu").

Odszkodowanie wraz z Ustawowymi Odsetkami, zostały wypłacone Wnioskodawcy w dniu 09 oraz 23 października 2008 r. oraz w dniu 1 października 2009 r.

Wypłacone na podstawie Wyroku - Odszkodowanie wraz z Ustawowymi Odsetkami nie są związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Prawidłowym jest stanowisko, że w opisanym stanie faktycznym zasądzone Odszkodowanie wraz z Ustawowymi Odsetkami, stanowią odszkodowanie w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem wypłacone z tych tytułów kwoty są wolne od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3, oraz pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są:

Odnosząc ww. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, należy wskazać, że w przypadku, gdy Odszkodowanie (wysokość lub zasady jego ustalania) nie wynika wprost z przepisów prawa pracy regulujących kwestie odszkodowań i odpraw pieniężnych wypłacanych w związku z rozwiązaniem stosunku pracy, a wynika z zawartej przez Wnioskodawcę oraz jego pracodawcę - umowy o pracę (było ono należne "jeżeli po przejściu albo po sprzedaży udziałów Spółki nie będzie możliwości zatrudnienia Pracownika na ekwiwalentnym stanowisku i z tego powodu dojdzie do rozwiązania niniejszej Umowy o pracę"), należy uznać w takim stanie rzeczy, że zasądzone na rzecz Wnioskodawcy Odszkodowanie z Ustawowymi Odsetkami, nie zawierają się w katalogu zwolnień od podatku dochodowym zawartym w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze względu na to, iż Odszkodowanie wraz z Ustawowymi Odsetkami, zostały przyznane Wnioskodawcy na podstawie Wyroku, oznacza, iż spełniona jest przesłanka zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a jednocześnie - w ocenie Wnioskodawcy - Odszkodowanie ani Ustawowe Odsetki - nie mieszczą się w katalogu przychodów wyłączonych od zwolnienia od podatku dochodowego, na podstawie: (i) art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a) i lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także (ii) art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. a)-g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym ostatnim przypadku niezależnie od istotnych wątpliwości, co do tego, czy wyłączenia od zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą dotyczyć również sytuacji, gdy odszkodowanie zostało otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej).

Ponieważ kwota Odszkodowania jest wskazana w Wyroku w stałej kwocie stanowiącej sankcje za rozwiązanie Umowy o Pracę (jako iloczyn 12 miesięcy do obliczenia rekompensaty oraz wysokości rekompensaty za jeden miesiąc, równej wysokości wynagrodzenia za jeden miesiąc), nie można więc mówić, że stanowi ona odszkodowanie dotyczące korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy, wyłączenie od zwolnienia od podatku dochodowego zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma też zastosowania do Ustawowych Odsetek; odsetki te są bowiem płatne z tego względu, iż Spółka nie zapłaciła Odszkodowania w terminie zakreślonym w umowie.

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym jest stanowisko, że w opisanym stanie faktycznym, w świetle art. 9 ust. 1 oraz ust. 2, art. 10 ust. 1 pkt 1-9 oraz art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwoty otrzymane przez Wnioskodawcę tytułem Zwrotu Kosztów Procesu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku" Jednocześnie, w myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów."

Na zasadzie art. 98 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.), "Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu)", przy czym "Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Suma kosztów przejazdów i równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu procesowego" (§ 2); "Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony" (§ 3).

Jak wynika z powyższego, kwoty otrzymane przez Wnioskodawcę tytułem Zwrotu Kosztów Procesu, zaliczają się do "kosztów procesu" w rozumieniu art. 98 - Kodeks postępowania cywilnego, innymi słowy kwoty te stanowić będą jedynie zwrot wcześniejszych wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę, nie zaliczonych przez Niego w ciężar kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym. Zwrot Kosztów Procesu nie stanowi, więc przychodu w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym otrzymanych na podstawie wyroku ustawowych odsetek oraz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym otrzymanego na podstawie wyroku odszkodowania.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są "inne źródła".

W świetle art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316), zmieniono m.in. treść art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Natomiast zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

g. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Z literalnego brzmienia powołanych przepisów jednoznacznie wynika, iż nie wszystkie odszkodowania otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego. Ze zwolnienia przedmiotowego korzystają bowiem jedynie te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów rangi ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

Ponadto, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub inne zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

Jednakże zakres zwolnienia wynikający z wyżej powołanego art. 21 ust. 1 pkt 3b obejmuje tylko odszkodowania za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli za poniesioną stratę, nie dotyczy natomiast utraconych korzyści.

W tym miejscu należy podkreślić, iż podstawowym warunkiem zwolnienia świadczenia od opodatkowania na podstawie przytoczonego przepisu jest jego odszkodowawczy charakter Wypłacone świadczenie, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, nie posiada cech odszkodowania, bowiem nie odnosi się do poniesionej przez niego szkody, tj. doznania uszczerbku w posiadanym majątku. Stanowi ono bowiem rekompensatę wypłaconą na podstawie postanowienia umownego, do której nie może mieć zastosowania powołany przepis, który zwalnia od podatku jedynie takie odszkodowania (kompensaty), które nie stanowią ekonomicznego przysporzenia ponad stan majątkowy, będący w posiadaniu podatnika przed ich wypłatą.

Odszkodowanie jest świadczeniem, którego celem jest naprawienie wyrządzonej szkody. W praktyce szkoda może obejmować stratę polegającą na ubytku w majątku - wskutek doznania tej straty poszkodowany staje się uboższy niż był dotychczas lub może dotyczyć utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógłby się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono - wówczas poszkodowany nie staje się bogatszy, jakkolwiek mógł liczyć na wzbogacenie się. Na podstawie ww. przepisów opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega odszkodowanie otrzymane z tytułu utraconych korzyści, które podatnik mógł otrzymać gdyby mu szkody nie wyrządzono. Opodatkowanie to wynika stąd, iż gdyby podatnik osiągnął spodziewane korzyści, to korzyści te podlegałyby opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Natomiast w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, wskazuje on, że zgodnie z uregulowaniami zapisanymi w umowie o pracę w przypadku przejścia Spółki na nowego pracodawcę w rozumieniu art. 23 (1) Kodeksu pracy albo sprzedaży udziałów Spółki osobie trzeciej, jeżeli po przejściu albo po sprzedaży udziałów Spółki nie będzie możliwości zatrudnienia Pracownika na ekwiwalentnym stanowisku i z tego powodu dojdzie do rozwiązania Umowy o pracę, Spółka zobowiązuje się wypłacić Wnioskodawcy rekompensatę za okres 1 roku, w wysokości równej dotychczasowemu wynagrodzeniu, określonemu w art. 3 ust. 1 Umowy. Wnioskodawca otrzymał pismo zawierające oświadczenia Wydawnictwa o wypowiedzeniu Wnioskodawcy Umowy o Pracę.

Sąd Okręgowy w oparciu o art. 10 ust. 1 Umowy o Pracę zasądził na rzecz Wnioskodawcy kwotę tytułem rekompensaty pieniężnej ("Odszkodowanie") wraz z ustawowymi odsetkami. Na podstawie Wyroku (oraz na podstawie wyroku sądu II instancji, który oddalił apelację Wydawnictwa od Wyroku) - Wnioskodawcy zasądzone zostały również kwoty tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz tytułem opłaty sądowej (Zwrot Kosztów Procesu").

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że wypłacona Wnioskodawcy - w wyniku wyroku sądowego - kwota stanowiła w rzeczywistości wypłatę zaległego świadczenia wynikającego z zapisów umowy o pracę, a nie odszkodowanie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wprawdzie Wnioskodawca w odniesieniu do otrzymanego świadczenia używa sformułowania "odszkodowanie", niemniej jednak nie jest to odszkodowanie w rozumieniu ani przepisów prawa cywilnego, ani prawa pracy, lecz jest to wypłata zaległych należności z tytułu łączącego podatnika z byłym pracodawcą - stosunku pracy. W tym wypadku bez znaczenia pozostaje fakt, iż realizacja tych należności nastąpiła na podstawie wyroku sądowego.

Biorąc powyższe na uwagę, należy stwierdzić, że przedmiotowe "odszkodowanie" z tytułu ustania stosunku pracy, jest świadczeniem, którego źródłem jest stosunek pracy i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnośnie zwolnienia z opodatkowania odsetek od przedmiotowego "odszkodowania", należy zauważyć, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1.

W myśl wyżej powołanego art. 10 ust. 1 pkt 1, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Ponieważ przedmiotowe świadczenie wypłacone Wnioskodawcy na podstawie wyroku sądowego, stanowi przychód ze stosunku pracy, który mieści się w katalogu przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, to odsetki od tego wynagrodzenia będą korzystały ze zwolnienia wynikającego z ww. art. 21 ust. 1 pkt 95.

Natomiast zwrócone koszty z tytułu zastępstwa procesowego, faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę, nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ po stronie Wnioskodawcy nie nastąpiło realne przysporzenie majątkowe. Kwota ta jest jedynie zwrotem poniesionych wcześniej nakładów.

Reasumując, należy stwierdzić, iż zasądzone odszkodowanie wraz z ustawowymi odsetkami nie stanowią odszkodowania w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłacone odszkodowanie stanowi przychód, którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Ustawowe odsetki korzystają ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy. Kwoty otrzymane przez Wnioskodawcę tytułem zwrotu kosztów procesu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.