IPPB4/415-644/14-4/JK2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2014 r. (data wpływu 28 sierpnia 2014 r.) oraz w w piśmie z dnia 5 listopada 2014 r. (data nadania 5 listopada 2014 r., data wpływu 7 listopada 2014 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 30 października 2014 r. Nr IPPB4/415-644/14-2/JK2 (data nadania 30 października 2014 r., data doręczenia 3 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 30 października 2014 r. Nr IPPB4/415-644/14-2/JK2 (data nadania 30 października 2014 r., data doręczenia 3 listopada 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 5 listopada 2014 r. (data nadania 5 listopada 2014 r., data wpływu 7 listopada 2014 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe w terminie.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dziadkowie Wnioskodawczyni posiadali wspólne gospodarstwo rolne o pow. 8,19 ha położone w M. Dziadek Wnioskodawczyni (R. P.) zmarł 1966 r. W 1987 r. postanowieniem Sądu Rejonowego spadek po nim odziedziczyli żona (babcia Wnioskodawczyni), syn (ojciec Wnioskodawczyni) i córka (S. Ch.) po 1/3 części każde. Babcia Wnioskodawczyni (R. P.) zmarła 1993 r. Kilka lat później S. Ch. zachorowała na Alzheimera i została całkowicie ubezwłasnowolniona. Wówczas jedna z jej czterech córek poprosiła ojca Wnioskodawczyni, żeby uregulować sprawy spadkowe po babci. Ojciec Wnioskodawczyni założył sprawę zmarł na dzień przed pierwszą rozprawą. Postanowieniem Sądu Rejonowego w G. Spadek po ojcu dziedziczą żona i Wnioskodawczyni w częściach równych po 1/2 każda. Wnioskodawczyni wznowiła z mamą sprawę spadkową po babci. Decyzją Sądu Rejonowego w S. spadek po babci dziedziczą syn i córka S. C. w częściach równych po 1/2 każde. W związku z ubezwłasnowolnieniem S. C., jej córka będąca opiekunem prawnym wniosła sprawę do Sądu Rejonowego w S. o dokonanie fizycznego podziału tego gospodarstwa. W dniu, w którym miało być odczytane postanowienie Sądu zmarła mama Wnioskodawczyni, po której spadek Wnioskodawczyni odziedziczyła w całości. Decyzją Sądu Rejonowego w S. gospodarstwo rolne po R. i R. P. dziedziczą córka S. Ch. 1/2 udziału otrzymując działki Nr 224, 708, 771, 939, 1757 i Wnioskodawczyni 1/2 udziału otrzymując działki Nr 798 i 1688. Działka Nr 1053 była do podziału. Do fizycznego podziału nie doszło, ponieważ S. C. zmarła 3 miesiące po wydaniu postanowienia i spadek po niej dziedziczą 4 córki, po 1/4 każda. W porozumieniu z kuzynkami utrzymano podział zgodny z postanowieniem Sądu. Nie było porozumienia co do działki 1053 o pow. 2,65 ha, z której Wnioskodawczyni należało się 1,7950 ha a pozostałe 0,8550 ha Jej czterem kuzynkom. Jest to działka położona między innymi działkami bez drogi dojazdowej o długości około 1 km i szerokości 30 m, gdyby ją podzielono to każda z kuzynek otrzymałaby pas działki około 4 m i prawie kilometr długości. Żeby ją sprzedać trzeba by było doprowadzić drogę publiczną, co jest bardzo kosztowne. Wnioskodawczyni zaproponowała, żeby spłaciły Ją z tej działki. Aktem notarialnym dokonano zniesienia współwłasności. Trzy kuzynki zrzekły się praw do gospodarstwa na rzecz czwartej siostry (G. W.). Czwarta siostra spłaciła Wnioskodawczynię kwotą 18.000 zł, nabywając tę działkę w celu utworzenia gospodarstwa rolnego, co zostało zapisane w akcie notarialnym. Do spisania aktu notarialnego doszło 10 lipca 2014 r., czyli ponad 6 lat od śmierci ojca (zmarł 18 marca 2008 r.) i ponad 4,5 r. od śmierci mamy (zmarła 10 grudnia 2009 r.).

Z zapisu paragrafu 7 aktu notarialnego, wynika, że "Niniejsza umowa zniesienia współwłasności co do nabycia przez A. O. nie podlega podatkowi od spadków i darowizn, gdyż wartość praw nabytych przez A. O. nie przekracza wartości udziału we współwłasności, który przysługiwał jej przed zniesieniem A. O.".

Natomiast z zapisu paragrafu 3.2, wynika, że "G. W. oświadcza, że nabycia przedmiotowych nieruchomości dokonuje celem utworzenia gospodarstwa rolnego". Wnioskodawczyni wskazała, że na dzień dzisiejszy działka ta nie zmieniła swego charakteru i nadal jest działką rolną.

Działka Nr 1053 o powierzchni całkowitej 2,65 ha (przypadający Jej udział wynosił 1,7950 ha) to:

* grunty orne RIVa - o pow. 0,26 ha,

* grunty orne RIVb - o pow. 0,15 ha,

* grunty orne RV - o pow. 0,23 ha,

* grunty orne RVI - o pow. 1,91 ha,

* lasy LsVI - o pow. 0,07 ha,

* nieużytki N - o pow. 0,03 ha.

Powyższa działka stanowiła kwestię sporną, ze względu na swe położenie i w wyniku uzgodnień dokonałam odpłatnego przekazania G. W.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni powinna odprowadzić podatek dochodowy od odpłatnego zbycia gruntu przed upływem 5 lat od otrzymania spadku po mamie (1/4 gospodarstwa rolnego). Jeżeli tak, to od jakiej kwoty.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna płacić podatku dochodowego od zbycia odpłatnego gruntu, ponieważ osoba nabywająca grunt będzie go uprawiała rolniczo. Wnioskodawczyni nadmienia, że wszystkie działki wchodzące w skład gospodarstwa są działkami rolnymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Cytowane w powyższym przepisie "odpłatne zbycie" odnosi się do wszystkich czynności prawnych, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności do całej rzeczy lub udziału w zamian za korzyść majątkową.

Z kolei instytucję współwłasności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). W świetle z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Natomiast w myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy. Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z art. 210 ww. Kodeksu każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności nieruchomości jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli bądź tylko niektórym współwłaścicielom z obowiązkiem spłaty i dopłaty na rzecz pozostałych współwłaścicieli bądź bez takiego obowiązku. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan majątku osobistego. Analogicznie, gdy udział współwłaściciela ulega pomniejszeniu, okoliczność taka musi być traktowana w kategorii zbycia, gdyż w ten sposób ulega pomniejszeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (tu nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że dziadkowie Wnioskodawczyni posiadali wspólne gospodarstwo rolne o pow. 8,19 ha Dziadek Wnioskodawczyni zmarł 1966 r. W 1987 r. postanowieniem Sądu spadek po nim odziedziczyli żona (babcia Wnioskodawczyni), syn (ojciec Wnioskodawczyni) i córka (S. C.) po 1/3 części każde. Babcia Wnioskodawczyni zmarła 1993 r. i spadek po niej odziedziczyli syn i córka S. C. w częściach równych po 1/2 każde. Ojciec Wnioskodawczyni zmarł 18 marca 2008 r. i spadek po ojcu dziedziczyli żona i Wnioskodawczyni w częściach równych po 1/2 każda. W dniu 10 grudnia 2012 r. zmarła mama Wnioskodawczyni, po której spadek odziedziczyła Wnioskodawczyni w całości. Gospodarstwo rolne po dziadku i babci Wnioskodawczyni odziedziczyli córka S. C. 1/2 udziału otrzymując działki Nr 224, 708, 771, 939, 1757 i Wnioskodawczyni 1/2 udziału otrzymując działki Nr 798 i 1688. Działka Nr 1053 była do podziału. Do fizycznego podziału nie doszło, ponieważ S. C. zmarła 3 miesiące po wydaniu postanowienia i spadek po niej dziedziczą 4 córki, po 1/4 każda. W porozumieniu z kuzynkami utrzymano podział zgodny z postanowieniem Sądu. Nie było porozumienia co do działki 1053 o pow. 2,65 ha, z której Wnioskodawczyni należało się 1,7950 ha a pozostałe 0,8550 ha Jej czterem kuzynkom. W dniu 10 lipca 2014 r. aktem notarialnym dokonano zniesienia współwłasności. Trzy kuzynki Wnioskodawczyni rzekły się praw do gospodarstwa na rzecz czwartej siostry (G. W.). Czwarta siostra spłaciła Wnioskodawczynię kwotą 18.000 zł, nabywając tę działkę w celu utworzenia gospodarstwa rolnego, co zostało zapisane w akcie notarialnym. Wartość praw nabytych przez Wnioskodawczynię nie przekracza wartości udziału we współwłasności, który przysługiwał jej przed zniesieniem. Wnioskodawczyni wskazała, że na dzień dzisiejszy działka ta nie zmieniła swego charakteru i nadal jest działką rolną.

Zgodnie z art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy (spadkodawców). Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotna dla podatku dochodowego jest zatem data stwierdzająca dzień otwarcia spadku czyli data śmierci spadkodawcy (spadkodawców).

Z powyższych rozważań wynika zatem, że udziały w nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła w następujący sposób:

* 18 marca 2008 r. w spadku po ojcu, oraz

* 10 grudnia 2009 r. w spadku po matce.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że zniesienie współwłasności dokonane na podstawie aktu notarialnego w dniu 10 lipca 2014 r. stanowi formę odpłatnego zbycia wyczerpującą dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni w dniu, w którym został zawarty akt notarialny dokonała odpłatnego przeniesienia prawa własności do udziału w gospodarstwie rolnym, w zamian otrzymując spłatę.

Wobec dokonanego zniesienia współwłasności przychód w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze spadku po ojcu w 2008 r. z uwagi na upływ 5-letniego terminu zawartego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie będzie stanowić w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu. Oznacza to, że przychód z odpłatnego zbycia gruntu rolnego przypadający na udział nabyty w 2008 r. w spadku po ojcu - nie będzie podlegał w ogóle opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spadku po ojcu do dnia sprzedaży upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym odpłatna zbycie działki w 2014 r. nie stanowi w tej części źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena skutków podatkowych zbycia udziału w gruncie nabytego przez Wnioskodawczynię w dniu 10 grudnia 2009 r. po zmarłej matce.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy udział w gospodarstwie rolnym Wnioskodawczyni nabyła w 2009 r. przy jego odpłatnym zbyciu zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy - wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; przy czym zwolnienie to nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Z powołanego przepisu jasno wynika, że z obowiązku zapłaty podatku zwolnieni mogą być, pod pewnymi warunkami wyłącznie podatnicy, którzy dokonali sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy nie dotyczy podatników, którzy dokonali odpłatnego zbycia w jakiejkolwiek formie, lecz wyraźnie wskazuje, że dotyczy wyłącznie podatników, którzy dokonali sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy dotyczy zatem wyłącznie jednego rodzaju odpłatnego zbycia - sprzedaży i brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych do twierdzenia, że przepis mógłby mieć zastosowanie również do odpłatnego zbycia w wyniku zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi umowy sprzedaży, inne są elementy przedmiotowo istotne dla tej czynności prawnej i podlega odrębnym regulacjom zawartym w Kodeksie cywilnym.

Skoro więc w przedmiotowej sprawie przeniesienie przez Wnioskodawczynię własności udziału w nieruchomości nastąpiło na podstawie innej niż umowa sprzedaży czynności prawnej, to tym samym uzyskany przychód nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że przedmiotowa nieruchomość nie utraciła charakteru rolnego.

Podkreślić należy, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia skutkuje zwolnieniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia (w drodze zniesienia współwłasności) udziału we współwłasności gospodarstwa rolnego nabytego w 2009 r. po zmarłej matce nie korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Zatem opodatkowaniu będzie podlegała ta część kwoty, która odpowiada udziałowi nabytemu w 2009 r. po zmarłej matce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.