IPPB4/415-63/12-4/JK3

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu 24 stycznia 2012 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 9 marca 2012 r. (data nadania 21 marca 2012 r., data wpływu 22 marca 2012 r.) na wezwanie z dnia 12 marca 2012 r. Nr IPPB4/415-63/12-2/JK3 (data nadania 12 marca 2012 r., data doręczenia 16 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-63/12-2/JK3 z dnia 12 marca 2012 r. (data nadania 12 marca 2012 r., data doręczenia 16 marca 2012 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w związku z zadanym pytaniem oraz uzupełnienie informacji poprzez złożenie oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Pismem z dnia 9 marca 2012 r. (data nadania 21 marca 2012 r., data wpływu 22 marca 2012 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2002 r. Gmina przejęła część gruntu rolnego, którą Wnioskodawca otrzymał w spadku po zmarłej siostrze pod poszerzenie dróg gminnych. Po 9 latach Gmina zdecydowała się wypłacić odszkodowanie za zabrany teren w kwocie sześciokrotnie mniejszej za metr kwadratowy niż jest rzeczywista wartość gruntu na podstawie art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. Dz. U. Nr 102 z 2010 r. poz. 651). Kwota ta będzie wypłacona w 2 ratach w ciągu 2 lat. Z uzupełnienia wniosku wynika, iż droga gminna została wyznaczona z działek Wnioskodawcy poprzez postępowanie wywłaszczeniowe w 2002 r. na podstawie art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Działki zostały wyznaczone pod poszerzenie dróg gminnych na skutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego.

Na drodze porozumienia z Gminą zawartego 8 lipca 2011 r. decyzja stała się ostateczna i Gmina wypłaca Wnioskodawcy odszkodowanie w wysokości 45.360 zł zgodnie z art. 98 ust. 3. Suma ta będzie płatna w dwóch ratach, co roku płatne po 50% należności (I rata płatna w terminie 14 dni od daty porozumienia, II rata w terminie do 31 marca 2012 r.). Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż Jego siostra zmarła przed zakończeniem postępowania wywłaszczeniowego jako współwłaścicielka w dniu 18 marca 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od otrzymanej sumy zwrotu Wnioskodawca musi zapłacić podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina w 2002 r. przejęła grunt bez powiadomienia pisemnego zainteresowanych właścicieli. Żaden ze współwłaścicieli gruntu nie mieszkając na terenie Gminy nic nie wiedział o tym fakcie. Po upływie terminu, kiedy nie wpłynął żaden protest, Gmina uznała to jako przyzwolenie do realizacji swojego planu. Gmina wypłaciła odszkodowanie, symboliczną kwotę 30 zł na metr kwadratowy, co jest kwotą wielokrotnie mniejszą niż cena rynkowa gruntu w tym rejonie (Gmina tłumaczyła to brakiem pieniędzy). Wnioskodawca czuje się poszkodowany. Gdyby jeszcze musiał zapłacić podatek od odszkodowania byłby poszkodowany dwukrotnie. Gmina zabrała 1500 m². Wnioskodawca uważa, że podatku od odszkodowania płacić nie będzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwolnione z opodatkowania są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Zasady dotyczące ograniczenia lub pozbawienia praw do nieruchomości oraz związanych z tym odszkodowań, reguluje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.). Zgodnie z art. 98 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych. Natomiast w myśl art. 98 ust. 3 tej ustawy za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż odszkodowanie przyznane zostało Wnioskodawcy na podstawie art. 98 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 20603 z późn. zm.) za grunt rolny przejęty pod poszerzenie dróg gminnych. Przejętą nieruchomość Wnioskodawca otrzymał w spadku po zmarłej siostrze.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz cytowane uprzednio przepisy należy stwierdzić iż, odszkodowanie wypłacane przez Gminę za nieruchomość prywatną przeznaczoną pod drogę gminną wypłacone na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu. Tym samym wypłata odszkodowania nie rodzi skutków podatkowych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.