IPPB4/415-590/11-7/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 21 września 2011 r. (data nadania 21 września 2011 r., data wpływu 22 września 2011 r.) na wezwanie z dnia 16 września 2011 r. Nr IPPB4/415-590/11-2/JS (data nadania 16 września 2011 r., data doręczenia 20 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w zeznaniu podatkowym za 2010 rok - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w zeznaniu podatkowym za 2010 rok.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-590/11-4/JS z dnia 16 września 2011 r. (data nadania 16 września 2011 r., data doręczenia 20 września 2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 21 września 2011 r. (data nadania 21 września 2011 r., data wpływu 22 września 2011 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 grudnia 2003 r. Wnioskodawczyni prowadzi Rodzinny Dom Dziecka. W placówce umieszczone jest siedmioro dzieci. Opiekę sprawuje nad pięciorgiem z tych dzieci i wraz z nimi zamieszkuje oraz prowadzi wspólne gospodarstwo. Wnioskodawczyni dokonała odliczenia na troje z nich:

* S. M. umieszczona w placówce 20 grudnia 2004 r. - opieka prawna od dnia 6 kwietnia 2005 r.

* S. D. S. umieszczony w placówce 20 grudnia 2004 r. - opieka prawna od dnia 6 kwietnia 2005 r.

* P. D. K. umieszczony w placówce od 1 marca 2007 r. - opieka prawna od 30 stycznia 2008 r.

Urząd Skarbowy zakwestionował Wnioskodawczyni prawo do ulgi prorodzinnej na wymienione dzieci, których jest opiekunem prawnym i wspólnie zamieszkuje. Argumentami Urzędu Skarbowego było to, że jest instytucją zapewniającą całodobowe utrzymanie. Wnioskodawczyni uważa, że sposób w jaki została potraktowana jako podatnik jest pro fiskalny i sprzeczny z celem ustawy. Opiekun prawny nie odliczy ulgi, jeżeli dziecko z nim nie zamieszkuje. Według Wnioskodawczyni intencją ustawodawcy było ograniczenie prawa do ulgi dla osób, które utraciły możliwość sprawowania opieki lub władzy rodzicielskiej przez umieszczenie dziecka w odrębnej placówce.

Ustawa o PIT nie definiuje pojęcia instytucji odsyłając w tym zakresie do ustawy o świadczeniach rodzinnych, wtedy Urząd kieruje się innymi przepisami dotyczącymi rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie placówek opiekuńczo-wychowawczych. Wg Wnioskodawczyni jest to nieprawidłowe, ponieważ korzystanie z ulgi PIT bądź jej pozbawienie może odbyć się na podstawie jednej ustawy. Argument US o dofinansowaniu z środków publicznych placówki Wnioskodawczyni jest nietrafiony. Wsparcie finansowe państwa nie jest przeszkodą, gdy mowa o rodzinach zastępczych. Jedynie różni się finansowaniem. Rodzina zastępcza spokrewniona na miesięczne utrzymanie dziecka do lat 7 otrzymuje 988,20 zł, a na dziecko powyżej 7 lat 658,80 zł. Rodziny niespokrewnione otrzymują na dziecko do lat 7- 1152,90 zł, a na dziecko powyżej 7 lat 823,50 zł. Finansowanie RDDz można podzielić na dwie części. Jedne to finanse związane z utrzymaniem domu i pracownika, które podlegają rozliczeniu. Druga to tzw. ryczałt czyli kwota wypłacona bezpośrednio RDDz na utrzymanie jednego dziecka w ciągu miesiąca. Ryczałt wynosi 559,98 zł.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, iż wniosek dotyczy stanu faktycznego za 2010 r. W ww. okresie Wnioskodawczyni uzyskiwała dochody z umowy o pracę. W stosunku do Wnioskodawczyni i do dzieci nie ma zastosowania art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz ustawa o podatku tonażowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni należy się ulga prorodzinna nad dziećmi, których jest opiekunem prawnym i z którymi wspólnie zamieszkuje.

Zdaniem Wnioskodawczyni ulga z tytułu opieki prawnej nad dziećmi, z którymi zamieszkuje należy się Jej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.). Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 powołanej ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki, tj.:

* osiągali dochody opodatkowane wg skali podatkowej,

* wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,

* utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,

* wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).

Oznacza to, że z ulgi mogą skorzystać podatnicy, którzy osiągają dochody opodatkowane według skali podatkowej. Do ulgi mają prawo również podatnicy opodatkowani zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych 19% podatkiem liniowym pod warunkiem, iż uzyskają w roku podatkowym także dochody opodatkowane według skali np. zasiłek chorobowy, dochody z najmu.

Przy czym warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

* art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,

* ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Kwestię opieki prawnej nad małoletnim regulują przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z późn. zm.). Zgodnie z art. 145 § 2 ww. Kodeksu, opiekę ustanawia sąd opiekuńczy, skoro tylko poweźmie wiadomość, że zachodzi prawny po temu powód. Opiekun sprawuje pieczę nad osobą i majątkiem pozostającego pod opieką; podlega przy tym nadzorowi sądu opiekuńczego (art. 155 § 1 k.r.o.).

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pełnienie funkcji opiekuna prawnego dziecka, które zamieszkuje razem z opiekunem, uprawnia opiekuna do korzystania z tzw. ulgi prorodzinnej za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym sprawował on opiekę.

Zdanie drugie w art. 27f ust. 2 ustawy, w którym ustawodawca przewidział wyłączenie możliwości korzystania z tego odliczenia w przypadku umieszczenia dziecka, na podstawie orzeczenia sądu, w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych, nie znajduje zastosowania w przedstawionej sytuacji.

Intencją ustawodawcy było, aby ulga podatkowa nie przysługiwała, począwszy od miesiąca, w którym dziecko, w drodze orzeczenia sądu, zostało odebrane rodzicom biologicznym, opiekunowi prawnemu, z którym mieszkało, albo rodzinie zastępczej i przekazane instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych, w tym placówce opiekuńczo-wychowawczej, Rodzinnemu Domowi Dziecka.

Z wniosku wynika natomiast, że dzieci nie zostały odebrane opiekunowi prawnemu, z którym zamieszkują. Przeciwnie, dziecko zamieszkuje z opiekunem prawnym w prowadzonej przez niego placówce Rodzinnym Domu Dziecka. O ile zatem spełnione są inne warunki określone w art. 27f ustawy, to opiekun prawny zamieszkujący z dzieckiem ma prawo do skorzystania z omawianej ulgi, bowiem jednoczesne pełnienie funkcji opiekuna prawnego i sprawowanie opieki nad dzieckiem w ramach prowadzonej przez opiekuna placówki Rodzinnego Domu Dziecka nie jest okolicznością, która uniemożliwia dokonanie odliczenia.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia od podatku dochodowego za 2010 r. kwoty z tytułu ulgi prorodzinnej.

Podkreślenia wymaga fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.