IPPB4/415-56/14-2/MS - Ustalenie kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku ze sprzedażą udziału w prawie własności nieruchomości, nabytego w wyniku działu spadku po spłacie pozostałych spadkobierców.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej "Wnioskodawca") wraz z pozostałymi współwłaścicielami Joanną R. i Wojciechem B. w dniu 7 marca 2013 r. zawarli umowę sprzedaży stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu położonego w W. przy ulicy X. (dalej "Nieruchomość"), na rzecz Andrzeja G., za łączną cenę 590.000,00 zł. Joanna R. sprzedała przysługujący jej udział 1/2 za cenę 295.000,00 zł, Tomasz B. (Wnioskodawca) sprzedał przysługujący Mu udział 1/4 za cenę 147.500,00 zł oraz Wojciech B. sprzedał przysługujący mu udział 1/4 za cenę 147.500,00 zł. Wnioskodawca wszedł we współposiadanie przedmiotowej nieruchomości w drodze nabycia spadku, a zawarcie przedmiotowej umowy sprzedaży, o której mowa powyżej, poprzedziły następujące spadkobrania:

Poprzednim właścicielem przedmiotowej nieruchomości była Weronika B., która zmarła w dniu 21 lipca 2008 r., a spadek po niej na mocy prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 18 lutego 2009 r. nabyli córka Alina B., córka Krystyna B-K i syn Jerzy B. po 1/3 części każde z nich.

W dniu 19 sierpnia 2008 r. zmarł Jerzy B., a spadek po nim na mocy wskazanego powyżej przedmiotowego postanowienia sądu nabyli synowie - Tomasz B. (Wnioskodawca) oraz Wojciech B. w częściach po 1/2 każdy.

W dniu 22 lipca 2008 r. zmarła Krystyna B-K, a spadek po niej na mocy prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 18 marca 2009 r. na podstawie ustawy nabyli jej mąż Jan Piotr K. i córka Joanna R. w częściach po 1/2 każdy.

W dniu 25 maja 2010 r. zmarł Jan Piotr K., a spadek po nim na mocy aktu poświadczenia dziedziczenia udokumentowanego w dniu 13 października 2010 r. nabyła na podstawie ustawy w całości córka Joanna R. Wobec powyższych spadkobrań przedmiotowa nieruchomość przysługiwała: Joannie R. w udziale 2/6, Alinie B. w udziale 2/6, Wnioskodawcy w udziale 1/6, Wojciechowi B. w udziale 1/6.

Następnie Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 11 września 2012 r. dokonał odpłatnego działu spadku po Weronice B., w skład którego wchodziły: dług spadkowy w wysokości 4.199,52 zł (koszty pogrzebu Weroniki B.) oraz lokal położony w W. przy ulicy X, w ten sposób, że własność przedmiotowej nieruchomości nabyli:

* Joanna R. w udziale 1/2,

* Wnioskodawca, w udziale 1/4,

* Wojciech B. w udziale 1/4.

W wyniku działu spadku Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości ponad swój udział w spadku, tj. 2/12, w wysokości 1/12 udziału (łącznie 3/12).

Jednocześnie Sąd zasądził solidarnie od Joanny R., Wnioskodawcy i Wojciecha B. na rzecz Aliny B. kwotę 204.220,00 zł tytułem spłaty w związku z dokonanym działem spadku po Weronice B. w części działu spadku dotyczącej lokalu mieszkalnego oraz od Wnioskodawcy kwotę 699,92 zł tytułem zwrotu części długu spadkowego (1/6 udziału w koszcie pogrzebu).

Wnioskodawca realizując wskazane postanowienie Sądu, dokonał zapłaty na rzecz Aliny B. kwoty 51.055,00 zł w dniu 11 marca 2013 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zapłata określonej kwoty tytułem spłaty jednego ze spadkobierców w związku z dokonanym działem spadku, jest kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości będącej jedynym przedmiotem działu spadku.

2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na powyższe, należy postawić pytanie czy spłata jednego ze spadkobierców dokonana po dacie sprzedaży nieruchomości, ale w czasie roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż nieruchomości, i przed terminem do złożenia rocznego zeznania podatkowego za ten rok, jest kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości będącej jedynym przedmiotem działu spadku.

3. Czy kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży udziału w współwłasności nieruchomości w 1/4 części jest cała kwota dokonanej spłaty, tj. 51.055,00 zł, czy koszt ten należy odnieść tylko do przychodu ze sprzedaży udziału nabytego w wyniku działu spadku ponad udział nabyty w spadku, tj. do 1/12 części nieruchomości w tym przypadku do kwoty 49.166,67 zł (590.000,00 zł: 12 = 49.166,67 zł).

Zdaniem Wnioskodawcy.

Wnioskodawca przedstawia następujące stanowisko odnośnie zaistniałego stanu faktycznego i wskazanych powyżej pytań:

1. Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 6c można uznać za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a kwotę spłaty, jaką Wnioskodawca był zobowiązany postanowieniem Sądu wykonać oraz dokonał na rzecz innego spadkobiercy.

Przepis art. 22 ust. 6c nie ogranicza rodzajów kosztów, a koszt spłaty jest udokumentowanym kosztem nabycia wynikającym z działu spadku i koniecznym do poniesienia, aby uzyskać przychód ze sprzedaży nieruchomości.

Bezspornym bowiem jest, że Alina B. w wyniku działu spadku utraciła prawo własności posiadanego udziału w nieruchomości za odpłatnością. Sąd przyznał jej bowiem spłatę od Wnioskodawcy i pozostałych spadkobierców, w zamian za utracony udział w nieruchomości będącej przedmiotem spadku. Spłata na rzecz innego spadkobiercy jest zatem dla Wnioskodawcy de facto ceną nabycia nieruchomości wchodzącej w skład spadku, bez której poniesienia nie mógłby uzyskać przychodu z jej sprzedaży. Tym samym, Wnioskodawca uważa, że spłatę dokonaną na rzecz innego spadkobiercy można zaliczyć w poczet kosztów uzyskania przychodu.

2. Zdaniem Wnioskodawcy, koszt jakim była spłata jednego ze spadkobierców jest ścisłe powiązany z przychodem osiągniętym ze sprzedaży nieruchomości i jako taki powinien pomniejszać przychód ze sprzedaży tej nieruchomości w rocznym zeznaniu podatkowym.

Fakt, że fizyczna zapłata na rzecz Aliny B. nastąpiła po dniu sprzedaży nieruchomości, ale jednocześnie w tym samym roku podatkowym, co transakcja sprzedaży i przed terminem złożenia rocznej deklaracji podatkowej w podatku od osób fizycznych, zdaniem Wnioskodawcy, nie wyklucza możliwości zaliczenia jej w poczet kosztów uzyskania przychodu i odliczenia w rocznym zeznaniu podatkowym za rok 2013, tj. rok w którym również nastąpiła sprzedaż nieruchomości. Przedmiotowe stanowisko zostało potwierdzone w podobnej sprawie w Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 grudnia 2010 r. (sygn. IBPBII/2/415-957/10/HSt).

3. Na dzień sprzedaży nieruchomości, Wnioskodawca posiadał udział we współwłasności nieruchomości w wysokości 3/12. Wysokość 2/12 udziału nabył wskutek spadkobrania, a udział 1/12 w wyniku działu spadku. Udział nabyły w wyniku spadku został nabyty nieodpłatnie, a udział w wyniku działu spadku został nabyty odpłatnie, za kwotę 51.055,00 zł.

Koszty nabycia należy odnieść zatem przede wszystkim do przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w wysokości 1/12 o wartości 49.166,67 zł (590.000 zł: 12 = 49.166,67 zł), który został nabyty w wyniku działu spadku za kwotę 51.055,00 zł. (wysokość spłaty). Zatem ze sprzedaży tego udziału Wnioskodawca poniósł stratę w wysokości 1.888,33 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa strata na sprzedaży powinna zostać również odniesiona do przychodu z tytułu sprzedaży pozostałych części udziału w nieruchomości w wysokości 2/12 będących w jego posiadaniu. Należy bowiem zauważyć, że poniesienie wydatku na spłatę jednego ze spadkobierców było konieczne, by uzyskać przychód ze sprzedaży całości nieruchomości.

Zgodnie z działem spadku, dokonanie zapłaty na rzecz Aliny B. w kwocie 51.055,00 zł było warunkiem do uzyskania przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości wynoszącego łącznie jej 1/4 oraz umożliwiającym skuteczne prawnie rozporządzanie 1/4 nieruchomości, w tym jej sprzedaż. Gdyby zatem nie poniesiony w całości wydatek na spłatę jednego ze spadkobierców, niemożliwym byłoby zrealizowanie przychodu ze sprzedaży całości udziału w nieruchomości należącego do Wnioskodawcy, a nie tylko jego 1/12.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, koszt uzyskania przychodu związany ze sprzedażą udziałów w nieruchomości będących własnością Wnioskodawcy jest równy całości wydatku poniesionego na spłatę jednego ze spadkobierców w wysokości 51.055,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie

lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika zatem, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości (udziałów w nieruchomości) i forma prawna jej (ich) nabycia.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn zm.) spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Stosownie natomiast do art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu działu spadku spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do tego momentu przedmiot wspólności.

Konkludując, spadkobiercy nabywają spadek w chwili jego otwarcia i z tą chwilą powstaje pomiędzy nimi wspólność majątku spadkowego. Wspólność ta powstaje z mocy prawa i dotyczy majątku spadkowego traktowanego jako całość.

Natomiast wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku.

Za datę nabycia nieruchomości, w przypadku gdy była ona przedmiotem działu spadku, uważa się datę, w której dokonano przeniesienia własności nieruchomości na nowego właściciela. Jeżeli w wyniku działu spadku udział w nieruchomości się zwiększa, tj. przekracza udział nabyty uprzednio w spadku, to data działu spadku będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu działu spadku. Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców, tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy nie stanowi nabycia w drodze spadku ani nie jest równoznaczne z darowizną, nawet jeśli działu spadku dokonano bez wzajemnych spłat i dopłat.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 19 sierpnia 2008 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy, a spadek po nim nabył Wnioskodawca wraz z bratem, każdy z nich w części 1/2 z 1/3 części. W wyniku spadkobrań przedmiotowa nieruchomość przysługiwała: Joannie R. w udziale 2/6, Alinie B. w udziale 2/6, Wnioskodawcy w udziale 1/6 oraz bratu Wnioskodawcy w udziale 1 /6. Następnie postanowieniem z dnia 11 września 2012 r. Sąd Rejonowy dokonał odpłatnego działu spadku, w skład którego wchodziły: dług spadkowy oraz lokal Nr 52 położony w Warszawie, w ten sposób, że własność przedmiotowej nieruchomości nabyli: Joanna R. w udziale 1 /2, Wnioskodawca w udziale 1 /4 i Wojciech B. w udziale 1/4. W wyniku działu spadku Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości ponad swój udział w spadku, tj. 2/12, w wysokości 1/12 udziału (łącznie 3/12).

Jednocześnie Sąd zasądził solidarnie od Joanny R., Wnioskodawcy i bata Wnioskodawcy na rzecz Aliny B. kwotę 204.220,00 zł tytułem spłaty w związku z dokonanym działem spadku w części działu spadku dotyczącej lokalu mieszkalnego oraz od Wnioskodawcy kwotę 699,92 zł tytułem zwrotu części długu spadkowego (1/6 udziału w koszcie pogrzebu). Wnioskodawca dokonał zapłaty na rzecz Aliny B. kwoty 51.055,00 zł w dniu 11 marca 2013 r.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że udział w nieruchomości Wnioskodawca nabył w 2008 r. w chwili śmierci ojca, w części odpowiadającej udziałowi w spadku oraz w 2012 r. w wyniku działu spadku w części przekraczającej udział nabyty w spadku.

Zgodnie z powyższym część przychodu z odpłatnego zbycia w 2013 r. udziału w nieruchomości nabytej w 2008 r. będzie podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Natomiast odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nabytego w 2012 r. będzie podlegało przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku jest, co wynika z treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy, dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Natomiast ust. 3 tego artykułu określa sposób ustalenia wartości rynkowej, a ust. 4 - tryb postępowania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej w przypadku, gdy wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest więc cena określona w umowie sprzedaży, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty zbycia nieruchomości (udziału) lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć:

* koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,

* prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,

* koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,

* wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,

* koszty i opłaty sądowe.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Z kolei w myśl art. 22 ust. 6f ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Zgodnie z art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Natomiast zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., jest obowiązany wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (PIT-36)

Stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r., w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnik powinien złożyć we właściwym urzędzie skarbowym odrębne zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

Natomiast zgodnie z art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnik jest zobowiązany wpłacić podatek wynikający z zeznania, o którym mowa wyżej.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zaliczyć kwotę poniesionej spłaty z tytułu działu spadku.

Odpowiadając na powyższe pytanie należy podkreślić, że kwestia bezsporną jest, że w momencie przeprowadzenia działu spadku Wnioskodawca nabył własność udziału w nieruchomości, który to udział należał uprzednio do innego spadkobiercy. Bezspornym jest to, że spadkobierca utracił prawo własności posiadanych udziałów za odpłatnością. Sąd przyznał spadkobiercy bowiem spłatę od Wnioskodawcy, w zamian za utracone udziały w spadku. Spłata na rzecz pozostałego spadkobiercy jest zatem dla Wnioskodawcy niejako ceną nabycia udziałów w spadku (przedmiotowej nieruchomości).

A zatem wypłacona faktycznie kwota zasądzona przez Sąd tytułem spłaty na rzecz pozostałego spadkobiercy, Wnioskodawca może uznać jako koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże należy zaznaczyć, że spłata jest kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości, który został nabyty w dziale spadku.

Dodatkowo nadmienić należy, że nie jest przeszkodą uznanie za koszt uzyskania przychodu wydatku na tę spłatę, jeśli Wnioskodawca najpierw sprzeda nieruchomość, a potem dokona spłaty. Może się bowiem okazać, że aby dokonać spłaty i pozyskać na tę okoliczność środki pieniężne podatnik dokona sprzedaży, a dopiero potem z uzyskanych pieniędzy dokona spłaty. Jeśli zatem spłaty dokona przed terminem do złożenia zeznania PIT-39, w którym rozliczyć należy przychód z odpłatnego zbycia, to ów wydatek na spłatę będzie mógł zostać wykazany w tym zeznaniu.

W odniesieniu do kwot podanych we wniosku, tutejszy organ informuje, że zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość takich działań podlega natomiast weryfikacji przez właściwe organy podatkowe w toku postępowania podatkowego. W związku z powyższym nie może ono podlegać kontroli i weryfikacji w toku postępowania zmierzającego do wydania interpretacji indywidualnej, które jest odrębnym od podatkowego typem postępowania, prowadzonego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej.

Tut. organ nie odniósł się do rozważań Wnioskodawcy we własnym stanowisku dotyczących straty, gdyż powyższa kwestia nie była przedmiotem zapytania.

Odnosząc się natomiast do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że interpretacje te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.