IPPB4/415-510/11-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2011 r. (data wpływu 7 czerwca 2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 26 sierpnia 2011 r. (data nadania 29 sierpnia 2011 r., data wpływu 1 września 2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB4/415-510/11-2/JK z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data nadania 22 sierpnia 2011 r., data doręczenia 23 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 7 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-510/11-2/JK z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data nadania 22 sierpnia 2011 r., data doręczenia 23 sierpnia 2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, dokładne sprecyzowanie pytań w odniesieniu do konkretnej nieruchomości wskazanej w zdarzeniu przyszłym, które winny być przyporządkowane do przedstawionego zdarzenia przyszłego i dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawczyni w nawiązaniu do przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do zadanych pytań.

Pismem z dnia 26 sierpnia 2011 r. (data nadania 29 sierpnia 2011 r., data wpływu 1 września 2011 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła przedmiotowy wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, w którym majątek objęty jest wspólnością majątkową małżeńską. Aktem notarialnym z dnia 10 lutego 2009 r. umową darowizny Wnioskodawczyni otrzymała od mamy:

Powyższe nieruchomości Wnioskodawczyni przyjęła w drodze darowizny i nie zawierała umowy majątkowej małżeńskiej rozszerzającej wspólność ustawową. Po otrzymaniu w drodze darowizny ww. nieruchomości Wnioskodawczyni dokonała podziału działki 104/1 o obszarze 6971 m² na 12 mniejszych działek o numerach od 104/4 do 104/15. Aktem notarialnym z dnia 17 czerwca 2010 r. została dokonana nieodpłatna zamiana nieruchomości, w wyniku którego 6 działek o obszarze 3568 m² zostało wniesione do wspólnego majątku małżeństwa X w zamian za co Wnioskodawczyni otrzymała 4 niezabudowane działki o łącznym obszarze 2355 m² oraz udział 5/11 części we współwłasności niezabudowanej działki. W wyniku powyższego Wnioskodawczyni zamieniła działki o numerach 104/4, 104/5, 104/7, 104/9, 104/11, 104/13 na działki należące do małżeństwa X o numerach 105/8, 105/10, 105/12, 105/14, 105/16. Zamiana została dokonana nieodpłatnie wobec czego nie czyniono wobec siebie żadnych dopłat, a wartość działek odpowiadała wartości rynkowej. Decyzją Burmistrza Miasta nastąpiło połączenie wydzielonych działek o numerach 104/12 i 105/14 w jedną nieruchomość.

Aktem notarialnym z dnia 8 września 2010 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży działki o numerach 104/12 i 105/14. Nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży została nabyta częściowo w drodze darowizny (działka 104/12) i częściowo w drodze zamiany (działka 105/14). Działka ta stanowi majątek osobisty Wnioskodawczyni, gdyż nie zawierała umowy majątkowej małżeńskiej rozszerzającą wspólność ustawową. Przychód uzyskany ze sprzedaży oraz z zamiany Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na remont budynku mieszkalnego, który został nabyty aktem notarialnym w dniu 2 marca 2007 r. i stanowi wspólność małżeńską oraz budynku mieszkalnego nabytego aktem notarialnym z dnia 10 lutego 2009 r. stanowiącego własność Wnioskodawczyni (nie zawierała umowy majątkowej małżeńskiej rozszerzającej wspólność ustawową).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Ad. 1

Podatnik przeznaczający środki uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącej jego majątek osobisty na pokrycie wydatków związanych z remontem i adaptacją pomieszczeń w budynku mieszkalnym ma prawo do zwolnienia od podatku 100% poniesionych wydatków, niezależnie od tego, czy dom mieszkalny, w którym będzie dokonywany remont i adaptacja pomieszczeń, stanowi jego wyłączną własność, czy też jest objęta małżeńską wspólnością ustawową.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., wolny od podatku jest dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e u.p.d.o.f., w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Zwolnienie to ma zastosowanie, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Za wydatki na własne cele mieszkaniowe uważa się m.in. wydatki poniesione na budowę, rozbudowę nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Przez własny budynek rozumie się budynek stanowiący własność lub współwłasność podatnika (art. 21 ust. 26 u.p.d.o.f.).

Z unormowań tych wynika, iż wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącej majątek osobisty podatnika na remont i adaptację pomieszczeń w budynku mieszkalnym wchodzącym w skład małżeńskiej wspólności majątkowej mieści się w zakresie zwolnienia, albowiem ustawodawca objął zarówno budynki stanowiące własność, jak i współwłasność podatnika.

Ad. 2

Remontując dom mieszkalny, Wnioskodawczyni posiada tytuł prawny w formie aktu notarialnego aktu własności, jednakże w chwili obecnej nie jest w tym lokalu zameldowana. Adresem stałego zameldowania jest dom, który należy do wspólności majątkowej. Dlatego Wnioskodawczyni uważa, że prawidłowym adresem nabywcy na fakturze jest adres zameldowania stałego, a nie adres remontowanego budynku mieszkalnego.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., wolny od podatku jest dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e u.p.d.o.f., w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Zwolnienie to ma zastosowanie, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło zbycie, przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

Powołany przepis ustawy wskazuje, że zasadniczym warunkiem uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia od podatku poniesionych wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego jest posiadanie tytułu prawnego do lokalu.

Za tytuł prawny uważa się między innymi:

* własność (np. akt notarialny zawarty w formie kupna sprzedaży, umowy darowizny, umowy przeniesienia własności i inne),

* umowę użyczenia,

* umowę najmu lub dzierżawy,

* inny stosunek zobowiązaniowy, z którego wynika prawo do korzystania z lokalu mieszkalnego.

W świetle powyższego na fakturach dokumentujących poniesione wydatki na remont lokalu mieszkalnego, może być podany adres stałego zameldowania podatnika - nabywcy.

Ad. 3

Kwestia wydatkowania środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości powinna być dla celów podatkowych udokumentowana rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu udokumentowania poniesionego wydatku.

Takimi dokumentami mogą być m.in. rachunki, faktury VAT, umowy przedwstępne, bądź też inne dokumenty, które ten fakt mogą potwierdzić.

Zgodnie z powyższym, Wnioskodawczyni stwierdza, iż w przypadku rozliczania kwoty przychodu uzyskanej z tytułu sprzedaży mieszkania, dokumentami potwierdzającymi poniesienie wydatków na cel wskazany w ustawie mogą być m.in.: imienne rachunki, faktury VAT, przelewy, oraz inne dokumenty potwierdzające zapłatę. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują szczególnej formy dokumentowania wydatków, jednakże z przedstawionych dokumentów potwierdzających wydatkowanie przychodu na cel wskazany w ustawie, powinno wynikać kiedy i do kogo wydatki zostały poniesione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Jeżeli natomiast odpłatne zbycie nieruchomości następuje po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zatem z powyższego wynika, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w dniu 10 lutego 2009 r. umową darowizny Wnioskodawczyni otrzymała kilka nieruchomości, m.in. działkę o numerze 104/1, która następnie została podzielona na 12 mniejszych działek o numerach od 104/4 do 104/15. Aktem notarialnym z dnia 17 czerwca 2010 r. została dokonana nieodpłatna zamiana nieruchomości, w wyniku czego 6 działek o numerach: 104/4, 104/5, 104/7, 104/9, 104/11, 104/13 zostało wniesione do wspólnego majątku małżeństwa X w zamian za co Wnioskodawczyni otrzymała 4 niezabudowane działki: 105/8, 105/10, 105/12, 105/14 i 105/16 oraz udział 5/11 części we współwłasności niezabudowanej nieruchomości. W dniu 8 września 2010 r. Wnioskodawczyni sprzedała działki Nr 104/12 i 105/14. Nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży zostały częściowo nabyte w drodze darowizny, tj. działka 104/12 i częściowo w drodze zamiany, tj. działka 105/14.

Cytowane w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy "odpłatne zbycie" oznacza przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Aby dana czynność miała charakter odpłatnej nie musi jej jednak towarzyszyć świadczenie pieniężne i przepływ gotówkowy. Forma bezpośredniej wymiany towarów, jaką jest uregulowana w art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowa zamiany, w wyniku której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy, również stanowi ich odpłatne zbycie. Ekwiwalentem w tym wypadku jest inna rzecz, a nie wartości pieniężne. Innym argumentem przemawiającym za tym, iż umowa zamiany stanowi odpłatną czynność prawną, jest art. 604 Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca do umowy zamiany nakazuje stosować przepisy dotyczące sprzedaży. Fakt ten ukazuje liczne podobieństwa między wskazanymi umowami, ograniczając różnicę między nimi jedynie do formy zapłaty, którą w przypadku umowy sprzedaży stanowi wartość pieniężna, a w przypadku umowy zamiany - inna rzecz.

W następstwie umowy zamiany mają miejsce dwie czynności. Z jednej strony dochodzi u każdej ze stron do odpłatnego zbycia nieruchomości, z drugiej natomiast każda ze stron nabywa nową nieruchomość. Należy przy tym zauważyć, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega jedynie odpłatne zbycie, a nabycie jest podatkowo obojętne.

Mając na uwadze powyższe zamiana nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie. W przedmiotowej sprawie czynność zamiany działek stanowić będzie dla Wnioskodawczyni źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Wyjaśnić przy tym należy, iż dla skutków podatkowych zawarcia tej umowy nie ma znaczenia fakt, że pomiędzy stronami nie dojdzie do dopłat i innych rozliczeń finansowych.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni nabyła przedmiotowe nieruchomości odpowiednio w dniu 10 lutego 2009 r. oraz w dniu 17 czerwca 2010 r., rozpatrując skutki podatkowe ich sprzedaży należy wziąć pod uwagę przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30 ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie otrzymanego przychodu wyłącznie na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania kwot przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, ma charakter wyczerpujący (enumeratywny).

W myśl art. 21 ust. 28 ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy).

Jak wynika z treści wniosku, środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni chciałaby przeznaczyć na remont dwóch budynków mieszkalnych, z czego jeden stanowi wspólność małżeńską, a drugi własność Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ponadto, ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bez udziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Dopiero z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu i wówczas małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Natomiast do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis, chyba że spadkodawca inaczej postanowił (art. 33 ww. ustawy), ale też przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Tak więc w sytuacji, gdy przychód uzyskany w 2010 r. ze zbycia nieruchomości przeznaczony zostanie w całości do 31 grudnia 2012 r. na remont budynku mieszkalnego stanowiącego wspólność małżeńską oraz na remont budynku mieszkalnego będącego własnością Wnioskodawczyni, dochód ze zbycia na warunkach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 i ust. 25 pkt 1 lit. d) i lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania 19% podatkiem dochodowym.

Odnosząc się do kwestii sposobu udokumentowania wydatków poniesionych na tzw. "cele mieszkaniowe" należy stwierdzić, iż w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania poniesionego wydatku. Kwestia wydatkowania środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości powinna być dla celów podatkowych udokumentowana rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami, w tym również może być udokumentowana wskazanymi we wniosku dowodami w postaci rachunków, faktur, umów oraz innych dowodów zasługujących na wiarę, potwierdzających jednakże faktyczne wydatkowanie tych środków.

Natomiast w odniesieniu do sprawy dotyczącej ustalenia, jaki adres powinien być na fakturach dokumentujących poniesione wydatki na remont, stwierdzić należy, iż szczegółowe zasady wystawiania oraz zakres faktur zawiera rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej "rozporządzeniem", wydane na podstawie upoważnienia przewidzianego w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT i obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011 r.

I tak, jak stanowi § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "faktura VAT".

Powyższe przepisy wskazują, że prawo do wystawiania faktur VAT mają czynni podatnicy podatku, a dokument ten potwierdza zaistnienie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. m.in. dostawy towarów lub świadczenia usług.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Powyższe przepisy prawne nie precyzują, jaki adres podatnik będący osobą fizyczną winien wskazać na fakturze. Ważne jest, żeby faktura została wystawiona na imię i nazwisko podatnika dokonującego wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe. Kwestia adresu wskazanego na fakturze nie przesądza natomiast o możliwości (bądź jej braku) skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie wywiera wpływu również posiadany tytuł prawny do budynków mieszkalnych. Podatnik może bowiem posiadać tytuł prawny do kilku budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych, zaś zameldowany może być tylko w jednym miejscu.

Zatem na fakturach dokumentujących poniesione wydatki na remont budynków mieszkalnych może być adres stałego zameldowania, bądź zamieszkania Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.