IPPB4/415-5/11-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2010 r. (data wpływu 3 stycznia 2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 25 marca 2011 r. (data nadania 28 marca 2011 r., data wpływu 31 marca 2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB4/415-5/11-2/MP z dnia 21 marca 2011 r. (data nadania 21 marca 2011 r., data doręczenia 23 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia wypłaconego z amerykańskiego planu emerytalnego - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia wypłaconego z amerykańskiego planu emerytalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2005 r., będąc rezydentem podatkowym w Polsce, Wnioskodawca dokonał wypłaty środków z Planu Emerytalnego firmy amerykańskiej, do którego przystąpił podczas wcześniejszego pobytu i pracy w Stanach Zjednoczonych. Uczestnictwo w Planie Emerytalnym było dobrowolne, a wpłaty były dokonywane zarówno przez pracownika, jak i pracodawcę. Wpłaty były inwestowane w akcje spółki lub w jednostki uczestnictwa funduszy kapitałowych wyselekcjonowanych przez pracodawcę, mających siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Alokacja środków pomiędzy różnymi formami inwestowania (funduszami) wynikała z decyzji pracownika. Od wypłaty pobrano w 2005 r. w USA zryczałtowany podatek dochodowy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż wpłaty dokonywane były poprzez ściąganie części Jego wynagrodzenia (na podstawie udzielonego przez Niego upoważnienia), inwestowane bezpośrednio w akcje spółki lub jednostki uczestnictwa funduszy kapitałowych, a następnie zapisywane na imiennym koncie inwestycyjnym w ramach Programu Emerytalnego. Decyzje inwestycyjne były podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach oferowanych opcji inwestycyjnych (akcje spółki oraz wyselekcjonowane fundusze kapitałowe). Wypłata środków pieniężnych z Programu Emerytalnego polegała na sprzedaży akcji lub umorzeniu jednostek uczestnictwa funduszy kapitałowych.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 21 marca 2011 r. Nr IPPB4/415-5/11-2/MP tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku.

Pismem z dnia 25 marca 2011 r. (data nadania 28 marca 2011 r., data wpływu 31 marca 2011 r.) Wnioskodawca uzupełnił powyższe w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak potraktować uzyskany dochód, związany z wypłatą środków z Planu Emerytalnego w USA oraz jak prawidłowo dokonać rozliczenia podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych lub innych przychodów od środków pieniężnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

W opinii Wnioskodawcy, dochód osiągnięty w 2005 r. z tytułu wypłaty środków (umorzenia jednostek uczestnictwa, sprzedaży akcji) powinien być opodatkowany podatkiem zryczałtowanym w wysokości 19%, a zgodnie z art. 21 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej 8 października 1974 r. pomiędzy RP, a Stanami Zjednoczonymi Ameryki, kwota zapłaconego w USA podatku powinna być zaliczona na poczet podatku należnego w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2005 r., osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a ww. ustawy stanowi, iż osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a tej ustawy, przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2005 r. Wnioskodawca, będąc rezydentem podatkowym w Polsce, dokonał wypłaty środków z Planu Emerytalnego firmy amerykańskiej, do którego przystąpił podczas wcześniejszego pobytu i pracy w Stanach Zjednoczonych. Wpłaty były inwestowane w akcje spółki lub w jednostki uczestnictwa funduszy kapitałowych wyselekcjonowanych przez pracodawcę, mających siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Alokacja środków pomiędzy różnymi formami inwestowania (funduszami) wynikała z decyzji pracownika.

Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą uregulowania zawarte w umowie podpisanej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki.

W myśl art. 5 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (w Polsce) może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo (w USA) z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa (z USA) i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. umowy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw będzie zwolniona od opodatkowania w drugim Umawiającym się Państwie zysku ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji walorami kapitałowymi, chyba że:

Zgodnie z powyższym zysk ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji walorami kapitałowymi podlega co do zasady opodatkowaniu w państwie miejsca zamieszkania i jest zwolniony w państwie źródła, chyba, że zostanie spełniona jedna z przesłanek wskazanych w pkt a) - c), co jednakże nie ma miejsca w przedmiotowej sytuacji.

Zatem zyski kapitałowe uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, ze źródeł położonych na terenie Stanów Zjednoczonych winny podlegać opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Oznacza to, że przy opodatkowaniu tychże zysków w Polsce nie będzie miała zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania, bowiem zyski te zgodnie z cytowaną umową winny podlegać zwolnieniu z opodatkowania w Stanach Zjednoczonych i tym samym nie powinno wystąpić podwójne opodatkowanie.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) - c).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych.

Zgodnie z brzmieniem art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz zagranicznych funduszach kapitałowych pobiera się z zastrzeżeniem art. 52a zryczałtowany 19% podatek dochodowy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy, kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych są wydatki poniesione w związku z nabyciem tych jednostek.

Stosownie do art. 30a ust. 5 ustawy, dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie pomniejsza się o straty z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, zagranicznych funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, poniesione w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.

Przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem uzyskania od podatnika certyfikatu rezydencji (art. 30a ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30a ust. 9 ww. ustawy podatnicy, których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

Zasadą jest, iż podatek zryczałtowany jest podatkiem należnym, a dochodów opodatkowanych w formie ryczałtu nie wykazuje się w zeznaniu podatkowym. Natomiast zgodnie z art. 45 ust. 3b ustawy, w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, wykazuje się należny zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29, 30 i 30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Zgodnie z art. 45 ust. 1a ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:

Reasumując, wypłata środków pieniężnych z Planu Emerytalnego w Stanach Zjednoczonych w niniejszej sprawie podlega w Polsce opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Ponadto, wskazać należy, że przedmiotem interpretacji nie jest ocena zasadności poboru podatku w przedmiotowej sprawie przez Stany Zjednoczone, lecz ustosunkowanie się do stanowiska Wnioskodawcy w oparciu o przedstawiony stan faktyczny. Celem wyjaśnienia zasadności pobrania podatku przez Stany Zjednoczone Ameryki, Wnioskodawca powinien się zwrócić do organu podatkowego tego państwa lub też skorzystać z Procedury wzajemnego uzgadniania uregulowanej w art. 22 wskazanej umowy. Stosownie do ust. 1 tego artykułu, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium jednego Umawiającego się Państwa uważa, że zarządzenia jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzają dla niej opodatkowanie, które nie odpowiada niniejszej Umowie, wówczas może ona przedłożyć swoją sprawę właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego ma miejsce zamieszkania lub swoją siedzibę lub którego jest obywatelem.

Jedynie bowiem w sytuacji, gdy zgodnie z postanowieniami wyżej powoływanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochód podatnika z tytułu przedmiotowych świadczeń pieniężnych podlega opodatkowaniu w Stanach Zjednoczonych i zostanie tam zapłacony podatek, od zryczałtowanego podatku dochodowego w Polsce przysługuje temu podatnikowi odliczenie, o którym stanowi art. 30a ust. 9 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.