IPPB4/415-498/13-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.) oraz w piśmie z dnia 30 sierpnia 2013 r. (data nadania 2 września 2013 r., data wpływu 4 września 2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 21 sierpnia 2013 r. Nr IPPB4/415-498/13-2/MS (data nadania 22 sierpnia 2013 r., data doręczenia 26 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-498/13-2/MS z dnia 21 sierpnia 2013 r. (data nadania 22 sierpnia 2013 r., data doręczenia 26 sierpnia 2013 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 30 sierpnia 2013 r. (data nadania 2 września 2013 r., data wpływu 4 września 2013 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 30 września 2008 r. został sporządzony akt notarialny, w którym Wnioskodawca nabył wraz z żoną udział wynoszący 16/32 części w nieruchomości zabudowanej budynkiem (dalej: Nieruchomość). Następnie dnia 15 maja 2013 r. prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego została zniesiona współwłasność ww. nieruchomości bez żadnych dopłat i spłat.

Wnioskodawca planuje w 2014 r. dokonać odpłatnego zbycia nieruchomości. Zbycie to nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy w wyniku sprzedaży ww. nieruchomości w 2014 r. powstanie obowiązek zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: PIT).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 30 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca doprecyzował, że wartość nieruchomości powstałej w wyniku podziału jest tożsama z wartością uprzednio posiadanego udziału w wysokości #189; w całej nieruchomości (tej przed podziałem). Po dokonaniu podziału powstały dwie działki o różnej powierzchni: jedna większa, która została przyznana państwu G., a druga mniejsza, lecz zabudowana budynkiem. Wartości obu działek - większej oraz mniejszej, lecz zabudowanej budynkiem są takie same i odpowiadają wartości udziału, jaki Wnioskodawcy przysługiwał we współwłasności.

Wnioskodawca wskazał, że wartość nieruchomości nabytej w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w udziale, jaki Wnioskodawcy przysługiwał we współwłasności. Wartość ta nie uległa powiększeniu w wyniku podziału.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż nieruchomości w 2014 r., w której Wnioskodawca posiadał wraz z żoną udziały od 2008 r., a której współwłasność zniesiono bez spłat i dopłat w maju 2013 r. stanowi źródło przychodu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w 2014 r. nieruchomości, w której udziały Wnioskodawca nabył w grudniu 2008 r., a współwłasność została zniesiona prawomocnym orzeczeniem sądu w maju 2013 r., nie stanowi źródła przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a PIT.

Szczegółowe stanowisko Wnioskodawcy:

1.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) PIT źródłem przychodu z zastrzeżeniem ust. 2, jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Cytowany przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu PIT.

2.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 PIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Opodatkowanie według zasad określonych w art. 30e PIT nie znajduje zastosowania, w przypadku upływu 5-letniego okresu, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie odpowiednio nieruchomości, ich części, udziału w nieruchomości lub ww. praw majątkowych. Po upływie tego okresu ich odpłatne zbycie nie jest traktowane jako źródło przychodu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 PIT.

3.

Stosownie do art. 30e ust. 2 PIT podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19 PIT, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 PIT).

4.

Jednakże znowelizowane w 2007 r. zasady opodatkowania nie wprowadzają zmian przepisów odnoszących się do powstania przychodu ze źródeł określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) PIT. Przychód powstaje jedynie wówczas, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. W przedmiotowym stanie faktycznym nabycie, zgodnie z ogólnymi zasadami nastąpiło w grudniu 2008 r. Natomiast podział fizyczny rzeczy nabytej na współwłasność nastąpił bez żadnych spłat i dopłat i nie wpływu na powstanie obowiązku podatkowego. Stanowisko Wnioskodawcy podziela Dyrektor Drugiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 22 września 2006 r. (sygn.: BD-F/415-37/06/Z), w której stwierdza się, iż "zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, tylko wówczas jeżeli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat".

5.

Należy bowiem zauważyć, że współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (tekst jedn.: Dz. U. Nr 16, poz. 93 - dalej: k.c.) polegająca na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 k.c.). W myśl art. 196 § 1 k.c., współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy działu IV Księgi drugiej k.c., o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z tą regulacją każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) części rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy - w niniejszej sprawie nowe nieruchomości stanowiące wyłączną własność poszczególnych właścicieli. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Pogląd ten podzielany jest także przez orzecznictwo (por. wyrok również Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, z dnia 3 listopada 2011 r.; sygn.: I SA/Wr 1215/11).

6.

Biorąc pod uwagę powyższe, wskazać należy, iż w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości udział Wnioskodawcy w tej nieruchomości nie powiększył się od momentu pierwotnego nabycia. Zdaniem Wnioskodawcy zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, gdyż mieści się w ramach udziału jaki jemu przypadał w rzeczy wspólnej przed zniesieniem współwłasności, która nastąpiła bez spłat i dopłat. Z powyższego wynika, że za datę nabycia nieruchomości w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 PIT należy przyjąć datę jej pierwotnego nabycia, tj. we wrześniu 2008 r., kiedy to Wnioskodawca nabył wraz żoną udział w nieruchomości. Stanowisko Wnioskodawcy podzielane jest m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 16 kwietnia 2013 r. wydanej w podobnej sprawie (sygn.: IPTPB2/415-76/13-2/KSW), w której organ stwierdza, iż: "w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości udział Wnioskodawcy w tej nieruchomości nie powiększył się od moment pierwotnego nabycia do chwili odpłatnego zbycia, a więc za datę nabycia części nieruchomości należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia". Pogląd ten podzielił również Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, który w tezie wyroku z dnia 3 listopada 2011 r. (sygn.: I SA/Wr 1215/11) stwierdził, że: "za moment nabycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać moment jej nabycia do majątku wspólnego, a nie moment zniesienia wspólności majątkowej".

Wnioskodawca wskazuje, iż powyższe stanowisko znajduje poparcie w licznych interpretacjach organów podatkowych sądów administracyjnych, a szczególności interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 kwietnia 2013 r. (sygn.: IPTPB2/415-76/13-2/KSW), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 stycznia 2012 r., (sygn.: IPPB4/415-868/11-4/MP) lub Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2006 r. (sygn.: BD-F/415-37/06/Z).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przestawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia wynika, że w dniu 30 września 2008 r. został sporządzony akt notarialny, w którym Wnioskodawca nabył wraz z żoną udział wynoszący 16/32 części w nieruchomości zabudowanej budynkiem. Następnie dnia 15 maja 2013 r. prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego została zniesiona współwłasność ww. nieruchomości bez żadnych dopłat i spłat. Wnioskodawca planuje w 2014 r. dokonać odpłatnego zbycia nieruchomości. Zbycie to nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wartość nieruchomości nabytej w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w udziale, jak Wnioskodawcy przysługiwał we współwłasności. Wartość ta nie uległa powiększeniu w wyniku podziału.

Z tej racji, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "nabycia", a tym bardziej nie określa szczególnych sposobów nabycia należy - mając przy tym na uwadze jego znaczenie językowe - odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, iż umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. W tym miejscu, wskazać należy, iż współwłasność jest instytucją prawa cywilnego, polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika.

Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z nimi każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. W przypadku, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu musi być traktowany w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Ze zdarzenia przyszłego wynika, że zniesienie współwłasności nieruchomości odbyło się bez spłat i dopłat, a wartość nieruchomości nabytej w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w udziale, jaki Wnioskodawcy przysługiwał we współwłasności.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że za datę nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości należy uznać 2008 rok. Zatem, sprzedaż tej nieruchomości w 2014 r., nie będzie stanowiła źródła przychodu do opodatkowania, z uwagi na upływ 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1 Maja 10, 09-402 Płock.