IPPB4/415-49/14-4/JK4

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2014 r. (data wpływu 24 stycznia 2014 r.) uzupełniony pismem z dnia 11 kwietnia 2014 r. (data nadania 12 kwietnia 2014 r., data wpływu 15 kwietnia 2014 r.) na wezwanie z dnia 2 kwietnia 2014 r. Nr IPPB4/415-49/14-2/JK4 (data nadania 3 kwietnia 2014 r., data odbioru 7 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego działu spadku oraz sprzedaży udziału w nieruchomości - jest:

* w części dotyczącej możliwości odliczenia straty od przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku i działu spadku - nieprawidłowe,

* w pozostałej części - prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego działu spadku oraz sprzedaży udziału w nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 2 kwietnia 2014 r. Nr IPPB4/415-49/14-2/JK4 (data nadania 3 kwietnia 2014 r., data odbioru 7 kwietnia 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego, przeformułowanie pytania Nr 3, które winno być przyporządkowane do zaistniałego stanu faktycznego i dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawczyni w nawiązaniu do przepisów prawa podatkowego, będących przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do przeformułowanego pytania Nr 3.

Pismem z dnia 11 kwietnia 2014 r. (data nadania 12 kwietnia 2014 r., data wpływu 15 kwietnia 2014 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współwłaścicielami - Tomaszem B. i Wojciechem B. w dniu 7 marca 2013 r. zawarli umowę sprzedaży stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu Nr 52 położonego w przy ul. N., na rzecz Andrzeja G., za łączną cenę 590.000,00 zł. Wnioskodawczyni sprzedała przysługujący Jej udział 1/2 za cenę 295.000,00 zł, Tomasz B. sprzedał przysługujący mu udział 1/4 za cenę 147.500,00 zł oraz Wojciech B. sprzedał przysługujący mu udział 1/4 za cenę 147.500,00 zł. Zawarcie przedmiotowej umowy poprzedziły następujące spadkobrania.

Poprzednim właścicielem przedmiotowego lokalu była Weronika B., która zmarła w dniu 21 lipca 2008 r., a spadek po niej na mocy prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 18 lutego 2009 r. nabyli: córka Alina B., córka Krystyna B. i syn Jerzy B. po 1/3 części każde z nich.

W dniu 19 sierpnia 2008 r. zmarł Jerzy B., a spadek po nim na mocy przedmiotowego postanowienia sądu nabyli synowie - Tomasz B. oraz Wojciech B. w częściach po 1/2 każdy. W dniu 22 lipca 2008 r. zmarła Krystyna B., a spadek po niej na mocy prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 18 marca 2009 r. na podstawie ustawy nabyli jej mąż Piotr K. i córka - Wnioskodawczyni, w częściach po 1/2 każdy.

W dniu 25 maja 2010 r. zmarł Jan Piotr K., a spadek po nim na mocy aktu poświadczenia dziedziczenia, udokumentowanego w dniu 13 października 2010 r. nabyła na podstawie ustawy w całości córka - Wnioskodawczyni.

Wobec powyższych spadkobrań przedmiotowy lokal przysługiwał:

* Wnioskodawczyni w udziale 2/6,

* Alinie B. w udziale 2/6,

* Tomaszowi B. w udziale 1 /6,

* Wojciechowi B. w udziale 1/6.

Następnie Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 11 września 2012 r. dokonał odpłatnego działu spadku po Weronice B. w skład którego wchodziły dług spadkowy w wysokości 4.199,52 zł (koszty pogrzebu Weroniki B. oraz lokal Nr 52 przy ul. N., w ten sposób, że własność przedmiotowego lokalu nabyli:

* Wnioskodawczyni w udziale 1 /2,

* Tomasz B. w udziale 1 /4,

* Wojciech B. w udziale 1/4.

W wyniku działu spadku Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości ponad swój udział w spadku, tj. 2/6, w wysokości 1/6 udziału (łącznie 3/6). Wartość otrzymanych składników masy spadkowej, w tym udziału w lokalu mieszkalnym, w wyniku działu spadku była większa niż udział przysługujący Wnioskodawczyni w spadku.

Jednocześnie Sąd zasądził solidarnie od Wnioskodawczyni, Tomasza B. i Wojciecha B. na rzecz Aliny B. kwotę 204.220,00 zł tytułem spłaty w związku z dokonanym działem spadku po Weronice B. w części działu spadku dotyczącej lokalu mieszkalnego oraz od Wnioskodawczyni kwotę 1.399,84 zł tytułem zwrotu części długu spadkowego.

Wnioskodawczyni realizując wskazane postanowienie Sądu, dokonała zapłaty na rzecz Aliny B. kwoty 102.110,00 zł w dniu 13 marca 2013 r.

Wnioskodawczyni przed zawarciem umowy sprzedaży przedmiotowego lokalu otrzymała od kupującego kwotę 125.000,00 zł, a po zawarciu kwotę 170.000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zapłata określonej kwoty tytułem spłaty jednego ze spadkobierców w związku z dokonanym działem spadku, jest kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży lokalu będącego przedmiotem działu spadku.

2. Czy spłata współspadkobiercy dokonana po sprzedaży lokalu, ale w czasie roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż lokalu, jest kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży lokalu będącego przedmiotem działu spadku.

3. Czy kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości (lokalu) w 1/2 części jest cała kwota dokonanej spłaty lub czy koszt ten należy odnieść tylko do przychodu ze sprzedaży udziału nabytego w wyniku działu spadku ponad udział nabyty w spadku. Czy Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia ewentualnej powstałej straty ze sprzedaży udziału nabytego w wyniku działu spadku ponad udział nabyty w spadku, ze źródła przychodu jakim była sprzedaż całego udziału w 1/2 części nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Ad. 1.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. W związku z powyższym w opinii Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22 ust. 6c można uznać za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a kwotę spłaty, jaką Wnioskodawczyni dokonała na rzecz innego współspadkobiercy. Przepis art. 22 ust. 6c nie ogranicza rodzajów kosztów, a koszt spłaty jest udokumentowanym kosztem nabycia w wyniku działu spadku. Wnioskodawczyni uważa, że spłatę dokonaną na rzecz drugiego współspadkobiercy po uzyskaniu przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, można rozliczyć jako koszty uzyskania przychodu.

Bezspornym jest to, że Alina B. w wyniku działu spadku utraciła prawo własności posiadanego udziału za odpłatnością. Sąd przyznał jej bowiem spłatę od Wnioskodawczyni i pozostałych spadkobierców, w zamian za utracony udział w rzeczy należącej do spadku. Spłata na rzecz innego spadkobiercy jest zatem dla Wnioskodawczyni de facto ceną nabycia rzeczy wchodzącej w skład spadku.

Ad. 2.

Ponadto w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni najpierw sprzedała lokal, a potem dokonała spłaty to nie stanowi to przeszkody do uznania za koszt uzyskania przychodu wydatku na tę spłatę, jeżeli następuje to w tym samym roku podatkowym co sprzedaż lokalu.

Jeśli zatem spłaty dokona przed terminem do złożenia zeznania PIT, w którym rozliczyć należy przychód z odpłatnego zbycia, to przedmiotowy wydatek na spłatę będzie mógł zostać wykazany w tym zeznaniu. Przedmiotowy wniosek wynika z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 grudnia 2010 r. Nr IBPBII/2/415-957/10/HSt.

Ad. 3.

Wnioskodawczyni posiadała udział we współwłasności lokalu w wysokości 3/6. Wysokość 2/6 udziału nabyła wskutek spadkobrania, a udział 1/6 w wyniku działu spadku. Udział nabyty w wyniku spadku został nabyty nieodpłatnie, a udział w wyniku działu spadku ponad udział ze spadkobrania został nabyty odpłatnie. Koszty nabycia należy odnieść zatem do przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w wysokości 1/6 nabytego odpłatnie w wyniku działu spadku. Zatem, jeżeli ze sprzedaży tego udziału wnioskodawczyni poniosła stratę, to ma prawo ją odliczyć ze źródła przychodu jakim była sprzedaż całości udziału nabytego w wyniku spadkobrania i działu spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego w części dotyczącej możliwości odliczenia straty od przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku i działu spadku jest nieprawidłowe, natomiast w pozostałej części jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i forma prawna ich nabycia.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn zm.) spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Stosownie natomiast do art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu działu spadku spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do tego momentu przedmiot wspólności.

Konkludując, spadkobiercy nabywają spadek w chwili jego otwarcia i z tą chwilą powstaje pomiędzy nimi wspólność majątku spadkowego. Wspólność ta powstaje z mocy prawa i dotyczy majątku spadkowego traktowanego jako całość. Natomiast wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku.

Za datę nabycia nieruchomości, w przypadku gdy była ona przedmiotem działu spadku, uważa się datę, w której dokonano przeniesienia własności nieruchomości na nowego właściciela. Jeżeli w wyniku działu spadku udział w nieruchomości się zwiększa, tj. przekracza udział nabyty uprzednio w spadku, to data działu spadku będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu działu spadku. Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców, tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy nie stanowi nabycia w drodze spadku ani nie jest równoznaczne z darowizną, nawet jeśli działu spadku dokonano bez wzajemnych spłat i dopłat.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 22 lipca 2008 r. zmarła matka Wnioskodawczyni, a spadek po niej nabyła Wnioskodawczyni wraz z ojcem, każdy z nich w części 1/2 z 1/3 części. W dniu 25 maja 2010 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni, a spadek po nim w całości nabyła Wnioskodawczyni.

W wyniku spadkobrań przedmiotowa nieruchomość przysługiwała: Wnioskodawczyni w udziale 2/6, Alinie B. w udziale 2/6, Tomaszowi B. w udziale 1/6 oraz Wojciechowi B. w udziale 1/6. Następnie postanowieniem z dnia 11 września 2012 r. Sąd Rejonowy dokonał odpłatnego działu spadku, w skład którego wchodziły: dług spadkowy oraz lokal Nr 52, w ten sposób, że własność przedmiotowej nieruchomości nabyli: Wnioskodawczyni w udziale 1/2, Tomasz B. w udziale 1 /4 i Wojciech B. w udziale 1/4. W wyniku działu spadku Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości ponad swój udział w spadku, tj. 2/6, w wysokości 1/6 udziału (łącznie 3/6).

Jednocześnie Sąd zasądził solidarnie od Wnioskodawczyni, Tomasza B. i Wojciecha B. na rzecz Aliny B. kwotę 204.220,00 zł tytułem spłaty w związku z dokonanym działem spadku w części działu spadku dotyczącej lokalu mieszkalnego oraz od Wnioskodawczyni kwotę 1.399,84 zł tytułem zwrotu części długu spadkowego. Wnioskodawczyni dokonała zapłaty na rzecz Aliny B. kwoty 102.110,00 zł w dniu 13 marca 2013 r.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że udział w nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła w 2008 r. w chwili śmierci matki, w części odpowiadającej udziałowi w spadku, w 2010 r. w chwili śmierci ojca, w części odpowiadającej udziałowi w spadku oraz w 2012 r. w wyniku działu spadku w części przekraczającej udział nabyty w spadku.

Zgodnie z powyższym część przychodu z odpłatnego zbycia w 2013 r. udziału w nieruchomości nabytej w 2008 r. będzie podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Natomiast odpłatne zbycie udziałów w nieruchomości nabytych w 2010 r. i w 2012 r. będzie podlegało przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku jest, co wynika z treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy, dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Natomiast ust. 3 tego artykułu określa sposób ustalenia wartości rynkowej, a ust. 4 - tryb postępowania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej w przypadku, gdy wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest więc cena określona w umowie sprzedaży, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty zbycia nieruchomości (udziału) lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć:

* koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,

* prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,

* koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,

* wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,

* koszty i opłaty sądowe.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Z kolei w myśl art. 22 ust. 6f ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Zgodnie z art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Natomiast zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., jest obowiązany wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8 (PIT-36).

Stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnik powinien złożyć we właściwym urzędzie skarbowym odrębne zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

Natomiast zgodnie z art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnik jest zobowiązany wpłacić podatek wynikający z zeznania, o którym mowa wyżej.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zaliczyć kwotę poniesionej spłaty z tytułu działu spadku.

Odpowiadając na powyższe pytanie należy podkreślić, że kwestia bezsporną jest, że w momencie przeprowadzenia działu spadku Wnioskodawczyni nabyła własność udziału w nieruchomości, który to udział należał uprzednio do innego spadkobiercy. Bezspornym jest to, że spadkobierca utracił prawo własności posiadanych udziałów za odpłatnością. Sąd przyznał spadkobiercy bowiem spłatę od Wnioskodawczyni, w zamian za utracone udziały w spadku. Spłata na rzecz pozostałego spadkobiercy jest zatem dla Wnioskodawczyni niejako ceną nabycia udziałów w spadku (przedmiotowej nieruchomości).

A zatem wypłacona faktycznie kwota zasądzona przez Sąd tytułem spłaty na rzecz pozostałego spadkobiercy, Wnioskodawczyni może uznać jako koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże należy zaznaczyć, że spłata jest kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości, który został nabyty w dziale spadku.

Dodatkowo nadmienić należy, że nie jest przeszkodą uznanie za koszt uzyskania przychodu wydatku na tę spłatę, jeśli Wnioskodawczyni najpierw sprzeda nieruchomość, a potem dokona spłaty. Może się bowiem okazać, że aby dokonać spłaty i pozyskać na tę okoliczność środki pieniężne podatnik dokona sprzedaży, a dopiero potem z uzyskanych pieniędzy dokona spłaty. Jeśli zatem spłaty dokona przed terminem do złożenia zeznania PIT-39, w którym rozliczyć należy przychód z odpłatnego zbycia, to ów wydatek na spłatę będzie mógł zostać wykazany w tym zeznaniu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w tej części należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi również fakt, czy Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia ewentualnej powstałej straty ze sprzedaży udziału nabytego w wyniku działu spadku ponad udział nabyty w spadku, ze źródła przychodu jakim była sprzedaż całego udziału w 1/2 części nieruchomości.

W tym miejscu należy zauważyć, że sprzedaż udziału w nieruchomości nabytego przez Wnioskodawczynię w drodze spadku po matce w 2008 r. podlegać będzie opodatkowaniu na podstawie przepisów, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. Zatem w odniesieniu do tego udziału Wnioskodawczyni może odliczyć od przychodu z jego sprzedaży koszty uzyskania przychodu dotyczące wyłącznie tego udziału, zgodnie z art. 22 ust. 6d. W związku z powyższym, w przypadku gdyby koszty uzyskania przychodu tego udziału w nieruchomości przewyższałyby przychód uzyskany ze sprzedaży tego udziału, to wystąpi strata, a tym samym nie powstanie obowiązek zapłaty podatku z tytułu dokonanej transakcji. Należy zauważyć ponadto, że sprzedaż tego udziału powinna zostać wykazana w zeznaniu PIT-36.

Natomiast z tego względu, że uzyskane przez Wnioskodawczynię przychody ze sprzedaży udziału nabytego w drodze spadku po ojcu w 2010 r. i udziału nabytego w wyniku działu spadku w 2012 r. dotyczą tego samego źródła, tj. odpłatnego zbycia nieruchomości, raz podlegają opodatkowaniu na podstawie przepisów w brzmieniu obowiązującym od dnia stycznia 2009 r., przy obliczaniu podatku, o którym mowa w art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 30e ust. 2 oraz art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zsumować łączne przychody uzyskane ze sprzedaży ww. części nieruchomości, a następnie pomniejszyć je o poniesione koszty uzyskania przychodu od tej części nieruchomości. W związku z powyższym, w przypadku gdyby koszty uzyskania przychodu tych udziałów w nieruchomości przewyższały przychód uzyskany ze sprzedaży tych udziałów, to wystąpi strata, a tym samym nie powstanie obowiązek zapłaty podatku z tytułu dokonanej transakcji. Ponadto, sprzedaż tych udziałów powinna zostać wykazana w zeznaniu PIT-39.

W związku z powyższym nie można się zgodzić z Wnioskodawczynią, że jeżeli ze sprzedaży udziału nabytego w drodze działu spadku Wnioskodawczyni poniosła stratę, to ma prawo ją odliczyć ze źródła przychodu jakim była sprzedaż całości udziału nabytego w drodze spadkobrania i działu spadku. Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do kwot podanych we wniosku, tutejszy organ informuje, że zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość takich działań podlega natomiast weryfikacji przez właściwe organy podatkowe w toku postępowania podatkowego. W związku z powyższym nie może ono podlegać kontroli i weryfikacji w toku postępowania zmierzającego do wydania interpretacji indywidualnej, które jest odrębnym od podatkowego typem postępowania, prowadzonego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej.

Ponadto, w odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji organu podatkowego wskazać należy, że rozstrzygnięcie to dotyczy konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie jest wiążące.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.