IPPB4/415-462/11-4/JS - Opodatkowanie przekazania nieodpłatnych świadczeń, przekraczających 200 zł.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 3 sierpnia 2011 r. (data nadania 3 sierpnia 2011 r., data wpływu 4 sierpnia 2011 r.) na wezwanie z dnia 28 lipca 2011 r. Nr IPPB4/415-462/11-2/JS (data nadania 28 lipca 2011 r., data odbioru 1 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C dla wybitnych ekonomistów, artystów, twórców oraz osób reprezentujących instytucje krajowe i międzynarodowe - jest prawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-462/11-2/JS z dnia 28 lipca 2011 r. (data nadania 28 lipca 2011 r., data doręczenia 1 sierpnia 2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wskazanie, czy Wnioskodawca będzie przekazywał komplety monet na rzecz pracowników lub osób pozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Pismem z dnia 3 sierpnia 2011 r. (data nadania 3 sierpnia 2011 r., data wpływu 4 sierpnia 2011 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Od 1 lipca 2011 r. Polska obejmuje Przewodnictwo w Radzie Unii Europejskiej. W związku z tym wydarzeniem Wnioskodawca będzie organizował lub współorganizował szereg wydarzeń, spotkań, zarówno o charakterze krajowym, jak i międzynarodowym. Podczas takich spotkań Prezes będzie przekazywał przedstawicielom instytucji krajowych, międzynarodowych, wybitnym ekonomistom, artystom, twórcom komplet monet promując w ten sposób swój wizerunek. Wartość niektórych kompletów może przekroczyć kwotę 200 zł. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż ww. nieodpłatne świadczenie będzie przekazane przedstawicielom instytucji krajowych i międzynarodowych, wybitnym ekonomistom, artystom, twórcom, którzy nie są pracownikami i nie pozostają w stosunku cywilnoprawnym z Wnioskodawcą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie nieodpłatnego świadczenia w postaci kompletu monet o wartości powyżej 200 zł przedstawicielom instytucji krajowych i międzynarodowych, wybitnym ekonomistom, artystom, twórcom rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązek sporządzenia informacji o wysokości przychodów wynikający z art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca po przekazaniu nieodpłatnego świadczenia w postaci kompletu monet o wartości powyżej 200 zł zaproszonym ekonomistom, artystom i twórcom, jest zobowiązany zgodnie z art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych sporządzić imienną informację PIT-8C wg ustalonego wzoru o wysokości osiągniętego przychodu. Natomiast dla osób reprezentujących instytucje krajowe i zagraniczne nie ma obowiązku sporządzania ww. informacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 11 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Spośród źródeł przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, ustawodawca wymienił tzw. "inne źródła".

Według przepisu art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Katalog przychodów zaliczanych do innych źródeł nie stanowi katalogu zamkniętego, zawiera bowiem jedynie przykładowe wskazanie przychodów zaliczanych do tego źródła.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem z innych źródeł są więc wszelkiego rodzaju świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego. Tak więc do przychodów z innych źródeł zalicza się nie tylko świadczenia rzeczowe czy pieniężne, ale również wartość świadczenia nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji "nieodpłatnych świadczeń" dlatego każdy przypadek wymaga wnikliwej analizy pod kątem zaistnienia przesłanek pozwalających na ustalenie, że miało miejsce nieodpłatne przysporzenie w majątku podatnika (w potocznym znaczeniu: świadczenia nieodpłatne to szczególnego rodzaju świadczenia, w przypadku których otrzymujący odnosi określoną korzyść nie świadcząc nic w zamian). Jednocześnie nie został wskazany nawet przybliżony katalog takich świadczeń, zatem sądzić należy, iż katalog przychodów podlegających opodatkowaniu jest szeroki i otwarty.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy czy finansowy. Tak więc przyjmuje się, że świadczeniami nieodpłatnymi są tylko takie, w wyniku których spełniający świadczenie nie uzyska żadnych korzyści majątkowych pod jakąkolwiek postacią, np. zapłaty pewnej sumy w pieniądzu, wykonania za spełniającego świadczenie zobowiązania, przyznania spełniającemu świadczenie korzystniejszych niż dla innych kontrahentów warunków współpracy w zamian za to świadczenie, przeniesienie na spełniającego świadczenie określonego prawa, wykonanie na rzecz spełniającego świadczenie określonych usług. Będzie to więc świadczenie jednostronne i zindywidualizowane. Podstawową cechą nieodpłatnego świadczenia jest to, że otrzymujący przysporzenie nie jest zobowiązany do jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

W doktrynie prawa podatkowego oraz orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, iż na pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" składają się łącznie dwa elementy: po pierwsze chodzi o wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, w wyniku których podatnik otrzymuje w sposób nieodpłatny, tj. nie związany z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy, oraz po drugie takie przysporzenie majątkowe jest uzyskiwane kosztem innego podmiotu.

W związku z powyższym kluczową cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, że otrzymujący takie świadczenienie jest zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Aby zatem dane świadczenie mogło być uznane za świadczenie nieodpłatne konieczne jest by polegało ono wyłącznie na jednostronnym przysporzeniu po stronie podmiotu, który świadczenie to uzyskał. Nieodpłatnym świadczeniem będą więc w szczególności wszelkie wykonane na rzecz uprawnionego świadczenia, np. jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie przekazanie kompletów monet przez Wnioskodawcę na rzecz wybitnych ekonomistów, artystów, twórców. Wnioskodawca nie uzyska z tego tytułu żadnych korzyści. Z tego wynika, że w analizowanym stanie faktycznym brak jest odpłatności i ekwiwalentności świadczenia. Świadczenie w postaci przekazania kompletów monet tworzy konkretny przychód po stronie wybitnych ekonomistów, artystów, twórców, jednocześnie nie rodząc po ich stronie żadnych zobowiązań do świadczeń wzajemnych wobec Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż nieodpłatne świadczenie w postaci kompletów monet o wartości powyżej 200 zł, stanowi dla wybitnych ekonomistów, artystów i twórców przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca (świadczeniodawca) zobowiązany będzie do sporządzenia informacji według wzoru na druku PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z treścią tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT- 8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Natomiast w odniesieniu do osób, które reprezentują instytucje krajowe i międzynarodowe należy stwierdzić, iż przedmiotowe świadczenie w postaci przekazania kompletów monet, nie ma indywidualnego charakteru, bowiem nie jest skierowane do konkretnej osoby. Wobec powyższego nie wystąpi przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, gdyż działania te nie będą miały zindywidualizowanego charakteru, ze względu na fakt, iż będą kierowane do odpowiednich instytucji krajowych i międzynarodowych, które te osoby reprezentują. W konsekwencji na Wnioskodawcy w odniesieniu do tych osób nie będzie ciążył obowiązek wystawienia informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli jednak przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różnić się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock