IPPB4/415-418/12-6/JK2

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 sierpnia 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-418/12-6/JK2

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2012 r. (data wpływu 16 maja 2012 r.) oraz w piśmie z dnia 31 lipca 2012 r. (data wpływu 2 sierpnia 2012 r., data nadania 1 sierpnia 2012 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 20 lipca 2012 r. Nr IPPB4/415-418/12-2/JK2 (data nadania 23 lipca 2012 r., data doręczenia 26 lipca 2012 r.), oraz w piśmie z dnia 16 sierpnia 2012 r. (data wpływu 17 sierpnia 2012 r., data nadania 16 sierpnia 2012 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 7 sierpnia 2012 r. Nr IPPB4/415-418/12-4/JK2 (data nadania 8 sierpnia 2012 r., data doręczenia 13 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

* w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe,

* w zakresie ustalenia daty nabycia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-418/12-2/JK2 z dnia 20 lipca 2012 r. (data nadania 23 lipca 2012 r., data doręczenia 26 lipca 2012 r.) oraz pismem Nr IPPB4/415-418/12-4/JK2 z dnia 7 sierpnia 2012 r. (data nadania 8 sierpnia 2012 r., data doręczenia 13 sierpnia 2012 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego, przeformułowanie pytania, które winno być przyporządkowane do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawczyni w odniesieniu do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do przeformułowanych pytań oraz uzupełnienie informacji poprzez złożenie oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Pismem z dnia 31 lipca 2012 r. (data nadania 1 sierpnia 2012 r., data wpływu 2 sierpnia 2012 r.) oraz pismem z dnia 16 sierpnia 2012 r. (data wpływu 17 sierpnia 2012 r., data nadania 16 sierpnia 2012 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 13 sierpnia 1972 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński z H. Ch. - wdowcem, który miał dwoje dzieci w wieku szkolnym. Wspólnie mieszkali i wychowywali dzieci. Mąż Wnioskodawczyni w dniu 19 czerwca 1996 r. nabył za kwotę 21.470,44 zł spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w R. przy ulicy K., w którym razem mieszkali, ale już bez dzieci. W dniu 4 lutego 1999 r. mąż Wnioskodawczyni zmarł. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 24 maja 1999 r. s stwierdzono, że spadek po H. Ch. zmarłym dnia 4 lutego 1999 r. w R. i tu ostatnio stale przed śmiercią zamieszkałym na mocy ustawy nabyli: żona W. Ch. (Wnioskodawczyni) oraz dzieci: Z. Ch. i K. D. po 1/3 części każde z nich. Decyzją z dnia 9 sierpnia 1999 r. Urząd Skarbowy dokonał wymiaru podatku od spadku po zmarłym H. Ch. dla D. K. i Ch. Z. na podstawie art. 9 i art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn w wysokości 382,20 zł, przyjmując wartość 1/3 części masy spadkowej ustaloną na podstawie art. 8 ust. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 16, poz. 89 z roku 1997) na kwotę 1.3881 zł dla każdego ze spadkobierców. Wymierzony podatek w imieniu dzieci zapłaciła Wnioskodawczyni.

Aktem notarialnym z dnia 11 października 1999 r. notariusz sporządził umowę o dział spadku. W § 1 tej umowy notariusz powołał zaświadczenie wydane przez Spółdzielnię Mieszkaniową "N. D." oraz oświadczenie W. Ch., K. D. i Z. Ch., że H. i W. Ch. na zasadzie wspólności ustawowej przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oznaczonego numerem 51 o powierzchni użytkowej 46,27 m2, znajdującego się w zasobach tej Spółdzielni w R., w budynku przy ul. K., które to prawo nie jest obciążone żadnymi prawami ani długami na rzecz osób trzecich.

W § 2 tej umowy W. Ch., K. D. i Z. Ch. oświadczyli, że dokonują działu spadku po zmarłym H. Ch. i zniesienia wspólności opisanego w § 1 tego aktu spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego Nr 51 w ten sposób, że W. Ch. nabywa prawo to w całości. W § 3 tej umowy stawający określili wartość przedmiotu działu spadku i zniesienia wspólności na kwotę 21.000,00 zł W § 4 stawający oświadczyli, że powyższy dział spadku następuje bez spłat oraz że wyłączają z tytułu tej czynności wszelkie roszczenia.

Spółdzielnia Mieszkaniowa pismem z dnia 16 grudnia 1999 r. zawiadomiła Wnioskodawczynię, że Zarząd Spółdzielni na posiedzeniu w dniu 15 grudnia 1999 r., przyjął Wnioskodawczynię w poczet członków Spółdzielni w związku z działem spadku, na mocy którego przypadło Jej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego Nr 51 położonego w budynku Nr 15 przy ul. K. w R. po zmarłym mężu H. Ch.

Aktem notarialnym z dnia 17 września 2010 r. pełnomocnik Spółdzielni Mieszkaniowej "N. D." z siedzibą w R. oświadczył, że na podstawie art. 17 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 223, poz. 1779) przenosi na własność Wnioskodawczyni, w celu jego wyodrębnienia lokal mieszkalny Nr 51 o powierzchni użytkowej 46,27 m2, składający się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki z ubikacją i przedpokoju, znajdujący się na drugiej kondygnacji budynku wraz z przynależną do niego piwnicą Nr 51 o pow. użytkowej 2,92 m2 położonego w R. przy ul. K. i z udziałem do 4919/238897 części nieruchomości wspólnej, w skład której wchodzą części wspólne budynku, a mianowicie: fundamenty budynku, jego mury, dach, rynny, elewacja wraz z konstrukcyjnymi elementami balkonów i logu, cztery klatki schodowe, korytarze piwnic, pralnie, suszarnie, pomieszczenie węzła cieplnego, pomieszczenie hydroforni, instalacja elektryczna, gazowa i wodociągowo-kanalizacyjna oraz działki gruntu Nr 112/1,116/2 i 116/3, a W. Ch. a na przeniesienie to wyraża zgodę.

Dnia 27 stycznia 2011 r. mocą umowy dożywocia Wnioskodawczyni przeniosła na własność mieszkanie na rzecz żony - wdowy po bratanku Wnioskodawczyni, która mieszka w tym samym bloku i od wielu lat pomaga Jej bezinteresownie we wszystkim. Nabywczyni mieszkania zapłaciła od tej umowy 2% podatku od czynności cywilnoprawnych. W Urzędzie Skarbowym poinformowano Wnioskodawczynię, że musi zapłacić 19% podatku dochodowego od wartości rynkowej przekazanej umową dożywocia części w prawie własności działki gruntu, na której znajduje się budynek wielomieszkaniowy. W miesiącu kwietniu 2012 r. Wnioskodawczyni złożyła Urzędzie Skarbowym PIT-39 i zapłaciła podatek dochodowy w wysokości 2.923,00 zł od 81,11 m2 gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie umową dożywocia z dnia 27 stycznia 2011 r. 4919/238897 części w prawie własności działki gruntu, na której znajduje się ten budynek wielomieszkaniowy podlega opodatkowaniu 19% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych skoro Wnioskodawczyni nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do tego lokalu w dniu 11 października 1999 r., natomiast przeniesienie na własność tego prawa nastąpiło w dniu 17 września 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego z wyodrębnionym udziałem 4919/238897 części w prawie własności działki gruntu, na której znajduje się budynek wielomieszkaniowy nie jest nowym nabyciem, a tylko inną formą własności. Według Wnioskodawczyni faktyczną datą nabycia jest 11 października 1999 r. i od tej daty liczy się 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego zdaniem Wnioskodawczyni przeniesienie umową dożywocia z dnia 27 stycznia 2011 r. 4919/238897 części w prawie własności działki gruntu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje także generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub prawa majątkowego, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym w niniejszej sprawie należy wyjaśnić od jakiej daty należy liczyć 5 letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 13 sierpnia 1972 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. Mąż Wnioskodawczyni w dniu 19 czerwca 1996 r. nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. W dniu 4 lutego 1999 r. mąż Wnioskodawczyni zmarł. Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 24 maja 1999 r. spadek po zmarłym H. Ch. nabyli żona (Wnioskodawczyni) oraz dzieci po 1/3 części każde z nich. Aktem notarialnym z dnia 11 października 1999 r. sporządzono umowę o dział spadku. Z treści tej umowy wynika, iż Wnioskodawczyni i Jej mężowi na zasadzie wspólności ustawowej przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Działu spadku i zniesienia wspólności ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego dokonano w ten sposób, że Wnioskodawczyni nabyła to prawo w całości. Dział spadku nastąpił bez spłat. Spółdzielnia Mieszkaniowa pismem z dnia 16 grudnia 1999 r. zawiadomiła Wnioskodawczynię, iż została przyjęta w poczet członków Spółdzielni w związku z działem spadku, na mocy którego przypadło Jej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Aktem notarialnym z dnia 17 września 2010 r. na podstawie art. 17 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych przeniesiono na własność Wnioskodawczyni, w celu jego wyodrębnienia lokal mieszkalny Nr 51 o powierzchni użytkowej 46,27 m2, składający się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki z ubikacją i przedpokoju, znajdujący się na drugiej kondygnacji budynku wraz z przynależną do niego piwnicą Nr 51 o pow. użytkowej 2,92 m2 położonego w R. przy ul. K. i z udziałem do 4919/238897 części nieruchomości wspólnej, w skład której wchodzą części wspólne budynku, a mianowicie: fundamenty budynku, jego mury, dach, rynny, elewacja wraz z konstrukcyjnymi elementami balkonów i logu, cztery klatki schodowe, korytarze piwnic, pralnie, suszarnie, pomieszczenie węzła cieplnego, pomieszczenie hydroforni, instalacja elektryczna, gazowa i wodociągowo-kanalizacyjna oraz działki gruntu Nr 112/1,116/2 i 116/3.

Następnie w dniu 27 stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni w drodze umowy dożywocia przeniosła własność mieszkania na rzecz wdowy po bratanku Wnioskodawczyni.

Na wstępie należy wskazać, iż stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.).

W myśl art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność ustawowa jest wspólnością łączną. Wspólność ta ustaje jednak z chwilą ustania małżeństwa (np. w wyniku śmierci jednego ze współmałżonków). Z tą też chwilą współwłasność łączna przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych. Jak wynika z art. 43 § 1 Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci jednego z małżonków posiadane prze niego udziały w majątku wspólnym wchodzą w skład masy spadkowej po tym małżonku i podlegają dziedziczeniu.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Natomiast stosownie do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 Kodeksu cywilnego istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Dochodzi wówczas do powstania wspólności majątku spadkowego. Wspólność ta nie jest tożsama ze wspólnością w częściach ułamkowych w rozumieniu art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, gdyż jej przedmiotem jest spadek, a nie rzecz. Wspólnością objęte są wszystkie prawa majątkowe podlegające dziedziczeniu i istniejące w chwili otwarcia spadku, a więc także prawa z istoty swej podzielne.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom i nie zmieni tego fakt, że dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku.

Jeżeli zatem udział w nieruchomościach nabytych przez spadkobiercę w wyniku podziału jest zgodny z udziałem posiadanym przed działem spadku - nie następuje nabycie skutkujące dla opodatkowania, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczami (nieruchomościami), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomościach nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi o nowej dacie nabycia nieruchomości w tej części, która przekracza udział nabyty w spadku.

Z chwilą działu spadku jedni spadkobiercy tracą własność udziałów nabytych przez siebie w spadku, a własność tę dopiero z tą chwilą nabywają inni spadkobiercy. Nie ma zatem prawnych podstaw do twierdzenia, że całą rzecz lub prawo nabywa spadkobierca w chwili śmierci spadkodawcy, skoro w tej dacie jest jedynie jednym ze współwłaścicieli rzeczy lub prawa. Taki spadkobierca nie jest w dacie śmierci spadkodawcy właścicielem całej rzeczy lub prawa, lecz jedynie właścicielem udziału w niej. Pozostałe udziały może nabyć, ale dopiero w wyniku dokonania innych czynności prawnych - od pozostałych spadkobierców.

Stosownie do art. 1714 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 31 lipca 2007 r. - na pisemne żądanie członka lub osoby nie będącej członkiem spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, spółdzielnia mieszkaniowa jest obowiązana zawrzeć umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu:

1.

spłaty przypadających na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami;

2.

spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 11.

Ponadto wyjaśnić należy, iż spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym chociażby umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w Księdze Drugiej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - "Własność i inne prawa rzeczowe". Natomiast ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego powoduje, że osoba, której przysługuje to prawo, uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu mieszkalnego oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości gruntowej.

W sytuacji, w której podatnik nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a następnie nastąpiło ustanowienie na jego rzecz prawa odrębnej własności tego lokalu w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), za datę nabycia lokalu, od której upływa 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Mając na względzie powyższe uregulowania prawne oraz opisany we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż ustanowienie w 2010 r. odrębnej własności lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku oraz przynależnym do tego lokalu udziałem w prawie własności działki gruntu jest tylko inną formą własności, a nie nowym nabyciem. Tym samym przekształcenie lokalu mieszkalnego w odrębną własność w formie aktu notarialnego jest jedynie zmianą formy prawnej dysponowania lokalem mieszkalnym. Tak więc na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, datę nabycia lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do tego lokalu prawem własności działki gruntu należy utożsamiać z chwilą pierwotnego nabycia prawa do tego lokalu, tj. z datą nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Wobec powyższego, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, za datę nabycia lokalu mieszkalnego należy uznać datę nabycia udziałów w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, czyli odpowiednio w dniu 19 czerwca 1996 r. w części odpowiadającej wartości udziału nabytego w czasie trwania związku małżeńskiego, w dniu 4 lutego 1999 r. w części odpowiadającej wartości udziału nabytego w spadku po zmarłym mężu oraz w dniu 11 października 1999 r. w drodze działu spadku. Zatem pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął odpowiednio z dniem 31 grudnia 2001 r. oraz 31 grudnia 2004 r., a więc odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości na podstawie umowy dożywocia w dniu 27 stycznia 2011 r. nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że nie powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl