IPPB4/415-409/09-2/JK2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni ma stałe miejsce zamieszkania na terytorium Niemiec i tam znajduje się Jej ośrodek interesów życiowych. Do roku 1997 była żoną obywatela Niemiec. W Polsce nie przebywa dłużej niż 183 dni w roku kalendarzowym. Na podstawie powyższych przesłanek Wnioskodawczyni stwierdziła, że objęta jest w Polsce ograniczonym obowiązkiem podatkowym zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni w 1993 r. dokonała zakupu działki w gminie, na własne cele rekreacyjne. Na terenie działki mąż Wnioskodawczyni dokonał wykopu stawu, który zarybił na własne potrzeby. Działka wykazana jest w ewidencji jako grunty rolne. W roku 1997 mąż zmarł. Po śmierci męża nastąpiło znaczne pogorszenie sytuacji materialnej Wnioskodawczyni, ponieważ otrzymywała wyłącznie niemiecką rentę wdowią w wysokości ok. 450 EUR miesięcznie. Z powodu pogorszenia sytuacji materialnej, a także z powodów osobistych (staw rybny służył przed wszystkim realizowaniu hobby męża) Wnioskodawczyni zdecydowała się na sprzedaż części gruntów. W tym celu podjęła działania niezbędne do znalezienia nabywców i sfinalizowania transakcji, tj. zleciła pomiar, uzyskała decyzję gminy o podziale działki w ewidencji gruntów oraz sama zamieściła ogłoszenia w lokalnej gazecie. Nie korzystała z usług żadnych profesjonalnych podmiotów, takich jak np. pośrednicy w obrocie nieruchomościami. Na skutek decyzji gminy pierwotną działkę podzielono na 27 działek, z czego w roku 2008 sprzedano 10 działek, a w roku 2009 - jedną. Pozostała część na razie nie jest przeznaczona do sprzedaży. Z pozostałych działek 3 nie nadają się do sprzedaży, ponieważ są podmokłe. Ponieważ Wnioskodawczyni nie ma dzieci, nie wyklucza, że daruje lub zapisze w testamencie niesprzedane grunty siostrzenicy. Sprzedaż działek nastąpiła po 15 latach licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działek powstałych wskutek podziału pierwotnej działki, nabytej w roku 1993, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działek powstałych wskutek podziału pierwotnej działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ spełniony jest warunek art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie 15 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie oraz nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej. Według Wnioskodawczyni działania podjęte przez Nią nie wykraczały poza działania absolutnie niezbędne do sfinalizowania transakcji, tj. zleciła pomiar i podział działek, sama zamieściła ogłoszenia w lokalnej gazecie. Wnioskodawczyni uważa, że Jej działania nie nosiły znamion działalności gospodarczej, tzn. nie były prowadzone w sposób zorganizowany i ciągły. Świadczy o tym fakt, że Wnioskodawczyni nie korzystała z usług żadnych podmiotów profesjonalnie zajmujących się obrotem nieruchomościami. Sprzedaż działek następowała w formie aktu notarialnego, co jest wymagane prawem, lecz sam fakt umawiania terminów notarialnych nie może przeświadczyć o zorganizowanym i ciągłym charakterze działalności. Poza tym termin zawarcia aktu notarialnego zawsze był ustalany w porozumieniu z drugą stroną transakcji. Wnioskodawczyni wskazuje, iż zakup działki z pewnością nie nastąpił w celach spekulacyjnych ani w celu osiągnięcia zysków. Nabycie działki nastąpiło dla własnych celów rekreacyjnych, a zwłaszcza dla realizowania zainteresowań męża. Po jego śmierci Wnioskodawczyni, która ma stałe miejsce zamieszkania w Niemczech, nie widziała już możliwości częstego korzystania z zakupionej działki. Poza tym do sprzedaży działki skłoniła Ją trudna bieżąca sytuacja materialna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Na podstawie art. 6 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Użycie w umowie sformułowania "może być opodatkowany" oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie.

W związku z powyższym wobec osoby nieposiadającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, która uzyskuje dochód z nieruchomości położonej na terytorium Polski mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie. Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

* odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

* zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

W kwestii rozpatrywania przesłanki braku związku odpłatnego zbycia nieruchomości z wykonywaną działalnością gospodarczą, należy wskazać, iż ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) doprecyzowano definicję działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu po nowelizacji - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

W świetle powyższej definicji działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Przy czym należy zastrzec, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy sprzedaż działek wypełnia znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem stanowi to domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni w 1993 r. dokonała zakupu działki w gminie B. na własne cele rekreacyjne. Na skutek decyzji gminy pierwotną działkę podzielono na 27 działek, z czego w roku 2008 sprzedano 10 działek, a w roku 2009 jedną.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż przychód ze sprzedaży 10 działek w 2008 r. oraz jednej w 2009 r. nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, bowiem zostało dokonane po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Faktu tego nie zmienia okoliczność, iż w późniejszym okresie nastąpił podział nieruchomości. Istotna jest bowiem w tym aspekcie wyłącznie data nabycia nieruchomości.

Reasumując, przychód ze sprzedaży nieruchomości, nabytej w 1993 r., podzielonej na działki nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.