IPPB4/415-353/13-6/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. Organu 27 maja 2013 r.) oraz w piśmie z dnia 9 lipca 2013 r. (data nadania 10 lipca 2013 r., data wpływu 11 lipca 2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 2 lipca 2013 r. Nr IPPB4/415-353/13-2/MS (data nadania 2 lipca 2013 r., data doręczenia 5 lipca 2013 r.) oraz w piśmie z dnia 26 lipca 2013 r. (data nadania 29 lipca 2013 r., data wpływu 30 lipca 2013 r.) będące uzupełnieniem na wezwanie z dnia 18 lipca 2013 r. Nr IPPB4/415-353/13-4/MS (data nadania 18 lipca 2013 r., data doręczenia 24 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest:

* nieprawidłowe - w części dotyczącej uznania za wydatki na własne cele mieszkaniowe opłat okołokredytowych (w tym prowizji i obowiązkowych ubezpieczeń lokalu oraz kredytu) oraz zaliczenia do wydatków mieszkaniowych wydatków na zakup wałków, pędzli, szpachli i kuchenki elektrycznej,

* prawidłowe - w pozostałym zakresie.

W dniu 9 kwietnia 2013 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości oraz sposobu udokumentowania wydatków poniesionych w związku z nabyciem lokalu mieszkalnego w Wielkiej Brytanii.

Pismem z dnia 24 maja 2013 r. Nr ITPB4/071-4/13/TK Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) w związku z § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) przekazał przedmiotowy wniosek zgodnie z właściwością rzeczową do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił - w drodze ww. rozporządzenia - dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W przypadku Wnioskodawczyni, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydawania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest - w związku z § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-353/13-2/MS z dnia 2 lipca 2013 r. (data nadania 2 lipca 2013 r., data doręczenia 5 lipca 2013 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wskazanie właściwego numeru identyfikacji podatkowej (NIP lub PESEL) Wnioskodawczyni, doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, doprecyzowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego w odniesieniu do doprecyzowanego pytania.

Pismem z dnia 9 lipca 2013 r. (data nadania 10 lipca 2013 r., data wpływu 11 lipca 2013 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W związku z dalszymi wątpliwościami pismem z dnia 18 lipca 2013 r. Nr IPPB4/415-353/13-4/MS (data nadania 19 lipca 2013 r., data doręczenia 24 lipca 2013 r.) wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w odniesieniu do zadanego pytania oraz przeformułowanie pytania zadanego w uzupełnieniu.

Pismem z dnia 26 lipca 2013 r. (data nadania 29 lipca 2013 r., data wpływu 30 lipca 2013 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku i uzupełnieniach został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 14 września 2011 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego w Polsce. Przedmiotowy lokal Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy darowizny z dnia 9 marca 2011 r. Sprzedaż mieszkania z uwagi na fakt, iż nastąpiła przed upływem 5 lat od jego nabycia została zgłoszona do właściwego Urzędu Skarbowego wraz z informacją o zamiarze przeznaczenia kwoty uzyskanej ze sprzedaży na zakup innego lokalu mieszkalnego w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości.

Przed upływem 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości w Polsce Wnioskodawczyni nabyła mieszkanie w państwie Członkowskim Unii Europejskiej, tj. w Wielkiej Brytanii za cenę 147.000 funtów brytyjskich. Powyższe mieszkanie zakupiła w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Na zakup przedmiotowego mieszkania Wnioskodawczyni uzyskała kredyt w wysokości 100.000 funtów brytyjskich. Pozostałą część kwoty, tj. 47.000 pokryła z ceny uzyskanej za sprzedaż mieszkania w Polsce. Wartość sprzedaży mieszkania w Polsce w kwocie 290.000 złotych w przeliczeniu na funty brytyjskie wyniosła 57.884 funty brytyjskie. Powyższego przeliczenia dokonał bank angielski H., który prowadzi rachunek bankowy Wnioskodawczyni i na który to rachunek cena sprzedaży w złotówkach została wpisana. Po odliczeniu tej kwoty 47.000 funtów brytyjskich, pozostała niewydatkowana kwota ze sprzedaży mieszkania wyniosła 10.884 funty brytyjskie. Z tej kwoty Wnioskodawczyni poniosła i w dalszym ciągu ponosi dodatkowe koszty związane z nabyciem mieszkania, takie jak: koszty urzędowe (np. koszt wpisu w rejestr nieruchomości), koszty adwokata, prowizja za działanie na rzecz udzielenia kredytu. Łącznie wydatki z tego tytułu wyniosły 1.539,55 funtów brytyjskich i są udokumentowane zestawieniem przygotowanym przez angielską kancelarię prawną profesjonalnie zajmującą się pośrednictwem w obrocie nieruchomościami. Nadto Wnioskodawczyni poniosła koszt prowizji z tytułu udzielonego kredytu w wysokości 995 funtów brytyjskich. Jednoczenie Wnioskodawczyni jest w trakcie remontu zakupionego mieszkania. Koszty remontu Wnioskodawczyni udokumentowała imiennymi fakturami ze sklepów angielskich. Wydatki poniesione w związku z nabyciem mieszkania w Anglii potwierdzone są dokumentami sporządzonymi w języku angielskim, tj. wpis do rejestru nieruchomości, zestawienie kosztów, tj. adwokata, kancelarii profesjonalnie zajmującej się obrotem nieruchomościami pośredniczącej w sprzedaży, rachunki/faktury ze sklepów, koszt prowizji za udzielenie kredytu.

Miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni w dniu sprzedaży była Wielka Brytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jaki sposób Wnioskodawczyni winna udokumentować poniesione wydatki w sytuacji, gdy posiadane przez nią dokumenty nie mają swojego odpowiednika w systemie prawa polskiego oraz jak i czy w ogóle powinna dokonać tłumaczenia dokumentów sporządzonych w języku angielskim.

2. Czy dokumenty mające znaczenie prawne w prawie angielskim w postaci wykazu kosztów, wypis z rejestru nieruchomości dokumentujące kwotę zakupu mieszkania, korespondencja z Kancelarią Prawną zajmującą się pośrednictwem w sprzedaży nieruchomości stanowią dowód uiszczonych kosztów w systemie prawa polskiego oraz czy podatnik jest zobowiązany również przedstawić dowód zapłaty w postaci przelewu z rachunku bankowego.

3. W jaki sposób powinny być dokumentowane zakupy na poczet przebudowy, remontu, modernizacji i wykończenia lokalu mieszkalnego, opłat administracyjnych, podatkowych, prowizji adwokata oraz kancelarii specjalizującej się w pośrednictwie w sprzedaży nieruchomości i doradztwie finansowym, obowiązkowego ubezpieczenia lokalu (pod kredyt).

4. Czy wydatkowanie uzyskanych środków ze sprzedaży na pokrycie opłat administracyjnych, podatkowych, adwokata oraz kancelarii specjalizującej się w pośrednictwie w sprzedaży nieruchomości i doradztwie finansowym oraz opłat okołokredytowych (w tym prowizje i obowiązkowe ubezpieczenie lokalu oraz kredytu) związanych z nabytym w Wielkiej Brytanii lokalem mieszkalnym spełniają warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

5. Czy wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży poprzedniego mieszkania na remont i modernizację lokalu w Wielkiej Brytanii korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli zostały poniesione od dnia podpisania przez Wnioskodawczynię umowy przenoszącej własność, tj. pod koniec 2011 r. i odesłaniu jej na adres pełnomocnika profesjonalnie zajmującego się pośrednictwem w sprzedaży nieruchomości; czy jednak od dnia wymiany kontraktów; czy może od dnia wpłacenia kwoty za mieszkanie, bądź od dnia wpisania nowego właściciela do rejestru nieruchomości.

6. Czy wydatki wymienione poniżej, a poniesione przez Wnioskodawczynię, kwalifikują się jako remont i adaptacja lokalu mieszkalnego w trybie art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

* wymiana podłóg, tj. wydatki na zakup desek, pianki pod podłogami, listew, lakieru, wymiana drzwi,

* zakup kuchenki elektrycznej,

* wydatki na inne materiały budowlane, tj. silikon, uszczelki, śruby - niezbędne do przeprowadzenia remontu,

* farby, szpachlę,

* wałki, pędzle,

* zakup toalety, zlewu,

* wymiana okna.

7. W jakim okresie należy wydatkować środki pochodzące ze sprzedaży mieszkania, aby o wysokość tych środków zmniejszył się podatek dochodowy.

8. Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni jako osoba nie mająca miejsca zamieszkania ani zameldowania na terenie Polski jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży ww. mieszkania. Jeżeli tak, to który urząd skarbowy będzie właściwy.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 4, 5, 6, 7 i pytanie Nr 8 w części dotyczącej obowiązku zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania.

Natomiast w zakresie pytania Nr 1, 2, 3 i pytania Nr 8 w części dotyczącej właściwości urzędu skarbowego zostanie wydane odrębne postanowienie.

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Ad.4.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z art. 21 ust. 27 ww. ustawy w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Z analizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca uzależnia skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego. Przy czym cele, których sfinansowanie uprawnia do zwolnienia wymienione zostały enumeratywnie w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Do wydatków tych zalicza się m.in. określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ww. ustawy, wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem. Przy czym, za wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego lub jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość należy uznać zarówno cenę uiszczoną na rzecz zbywcy jak i wszelkie dodatkowe opłaty w tym notarialne, podatkowe (również poniesione w innym Państwie Członkowskim), koszty pośrednictwa i usług adwokata z kancelarii specjalizującej się w pośrednictwie w sprzedaży nieruchomości i doradztwie finansowym oraz opłat okołokredytowych (w tym prowizje za udzielenie kredytu i obowiązkowe ubezpieczenie lokalu oraz kredytu). Mając na uwadze, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost dopuszcza możliwość poniesienia wydatków na cele mieszkaniowe w państwie członkowskim Unii Europejskiej, to również do takich wydatków poniesionych w państwie członkowskim należy zaliczyć wymienione powyższej wszelkie dodatkowe opłaty administracyjne, notarialne itp. i nie dyskwalifikuje tych opłat jako poniesionych na cele mieszkaniowe fakt, iż zostały uiszczone w innym państwie członkowskim, a nie w Polsce. Tym bardziej, że spełniony został warunek z art. 21 ust. 27 ustawy o podatku dochodowym. W świetle art. 26 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisaną w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z dnia 29 grudnia 2006 r.) właściwe organy umawiających się Państw gwarantują sobie wzajemnie dostęp do informacji dla celów podatkowych.

Reasumując, dochód ze sprzedaży prawa spółdzielczego własnościowego do lokalu mieszkalnego, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem, określonym zgodnie z dyspozycją art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi w oparciu o art. 22 ust. 6d ww. ustawy, podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o czym stanowi art. 30e ust. 1 ww. ustawy. Jednakże należy wskazać, że w odniesieniu do ww. dochodu może znaleźć zastosowanie zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym, po spełnieniu warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, tj. do dnia 31 grudnia 2013 r., przychód uzyskany ze zbycia lokalu mieszkalnego, wydatkowany zostanie na cele mieszkaniowe, określone w art. 21 ust. 25 obejmuje m.in. zakup budynku, jego części, wyodrębnionego lokalu mieszkalnego oraz wszelkie opłaty administracyjne i inne związane z nabyciem nieruchomości, tj. opłaty notarialne, podatkowe (również poniesione w innym państwie członkowskim), koszty pośrednictwa i usług adwokata z kancelarii specjalizującej się w pośrednictwie w sprzedaży nieruchomości i doradztwie finansowym oraz opłaty okołokredytowe (w tym prowizje za udzielenie kredytu i obowiązkowe ubezpieczenie lokalu oraz kredytu), związane z zakupem, raty kredytu mieszkaniowego.

Ad. 5.

Przy uwzględnianiu wydatków na remont, przebudowę budynku mieszkalnego należy brać pod uwagę różnice systemów prawnych polskiego i angielskiego, w tym związanych z momentem zakupu budynku mieszkalnego. W systemie prawa angielskiego w praktyce cała procedura kupna nieruchomości opiera się na ścisłej współpracy z Kancelarią Prawną profesjonalnie zajmującą się obrotem nieruchomości. W tym stanie rzeczy nie jest wymagana bezpośrednia obecność obu stron przy podpisaniu umowy przenoszącej własność nieruchomości. W stanie faktycznym niniejszej sprawy, umowa przez Wnioskodawczynię została podpisana i odesłana już pod koniec 2011 r. Na początku stycznia Wnioskodawczyni otrzymała klucz do mieszkania od poprzedniego właściciela poprzez kancelarię pośredniczącą w sprzedaży. Następnie w dniu 23 stycznia 2012 r. umowy (kontrakty) zostały wymienione między stronami kupującą i sprzedającą za pośrednictwem Kancelarii Prawnej, zaś cena za nieruchomość wpłacona została w dniu 25 stycznia 2012 r., natomiast wpis nowego właściciela do rejestru nieruchomości (Land Registry) nastąpił w lutym 2012 r. Wobec powyższego należy uznać, że Wnioskodawczyni już pod koniec roku 2011 r. zawarła umowę, poprzez jej podpisanie i w dniu 22 stycznia 2012 r. oraz dnia 25 stycznia 2012 r. była uprawniona do wydatkowania środków ze sprzedaży nieruchomości w Polsce na materiały budowlane przeznaczone na remont własnego mieszkania w Wielkiej Brytanii, korzystając ze zwolnienia w rozumieniu art. 21 ust. pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 6.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych niestety nie wymienia, ani nie określa szczegółowo wydatków jakie można ponieść na remont i modernizację mieszkania, określa je tylko zbiorczo pojęciami: budowa, rozbudowa, nadbudowa, przebudowa lub remont. Wcześniej regulowało to rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz. U. Nr 156, poz. 788). Analiza i porównanie poniesionych przez Wnioskodawczynię wydatków na remont jej mieszkania/domu w Wielkiej Brytanii, odpowiadają tym, które określa rozporządzenie i ewidentnie ich wydatek związany jest z remontem zakupionego mieszkania. Stąd, należy uznać je za uzasadnione w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d.

Ad. 7.

Środki ze sprzedaży mieszkania należy wydatkować na własne cele mieszkaniowe od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Wobec powyższego, jeżeli Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie w Polsce w dniu 14 września 2011 r. możliwość wydatkowania tych środków na własne potrzeby mieszkaniowe i skorzystanie ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje Jej do 31 grudnia 2013 r. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Ad. 8.

Stosownie do treści art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę, która nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce uważa się, zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymienione wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisaną w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z dnia 29 grudnia 2006 r.) dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego) położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Użycie w tym przepisie słów "może być opodatkowany" nie oznacza możliwości opodatkowania. Sformułowanie to oznacza, że sprzedaż nieruchomości położonej w danym kraju (w tym wypadku w Polsce) podlega opodatkowaniu w tym kraju.

Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii i dokonała zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w Polsce.

Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przytoczonej wyżej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej uznania za wydatki na własne cele mieszkaniowe opłat okołokredytowych (w tym prowizji i obowiązkowych ubezpieczeń lokalu i kredytu) oraz zaliczenia do wydatków mieszkaniowych wydatków na zakup wałków, pędzli, szpachli i kuchenki elektrycznej oraz za prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni mająca miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego w Polsce, zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzeczypospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. Konwencji dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych: statki morskie i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 Konwencji).

Ujęcie w tym przepisie słów "może być opodatkowany" nie oznacza możliwości opodatkowania. Sformułowanie to oznacza, że sprzedaż nieruchomości położonej w danym kraju (w tym wypadku w Polsce) podlega opodatkowaniu w tym kraju o ile ustawy podatkowe danego kraju przewidują takie opodatkowanie.

W związku z powyższym wobec osoby nieposiadającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, która uzyskuje dochód z nieruchomości położonej na terytorium Polski mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie przepisu art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonujących zamiany.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawczynię nieruchomości nabytej w 2011 r. w drodze umowy darowizny miała miejsce w 2011 r., a więc nie upłynął okres 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, to sprzedaż ta będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dokonując oceny skutków podatkowych zbycia przedmiotowej nieruchomości, nabytej w 2011 r. należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, koszty i opłaty sądowe. Koszty te, nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e).

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Stosownie do art. 21 ust. 26 ww. ustawy, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a) - c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a) -c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a) -c).

Należy również wskazać, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawczyni w dniu 14 września 2011 r. zawarła umowę sprzedaży lokalu mieszkalnego, nabytego w drodze darowizny w 2011 r. Przed upływem 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości w Polsce Wnioskodawczyni nabyła mieszkanie w Wielkiej Brytanii. Na zakup przedmiotowego mieszkania Wnioskodawczyni uzyskała kredyt w wysokości 100.000 funtów brytyjskich. Pozostałą część kwoty, tj. 47.000 pokryła z ceny uzyskanej ze sprzedaży mieszkania w Polsce. Z tej kwoty Wnioskodawczyni poniosła i w dalszym ciągu ponosi dodatkowe koszty związane z nabyciem mieszkania, takie jak: koszty urzędowe (np. koszt wpisu w rejestr nieruchomości), koszty adwokata, prowizja za działanie na rzecz udzielenia kredytu, koszt prowizji z tytułu udzielonego kredytu, w tym koszty remontu zakupionego mieszkania. Z dochodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawczyni również poniosła wydatki na remont lokalu mieszkalnego, położonego w Wielkiej Brytanii, tj. na wymianę podłóg (wydatki na zakup desek, pianki pod podłogami, listwy, lakier), na wymianę drzwi, zakup kuchenki elektrycznej, wydatki na inne materiały budowlane, (silikon, uszczelki, śruby), farby, szpachlę, wałki, pędzle, zakup toalety, zlewu oraz na wymianę okna.

Wskazać należy, iż podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. - jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika.

Przy czym, katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując przedmiotowe zwolnienie w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu.

Zgodnie z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a i d) ww. ustawy, za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, jego części lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym lokalem, oraz na budowę, rozbudowę, przebudowę lub remont własnego lokalu mieszkalnego.

Oznacza to, że podatnik, który dokonał odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego i uzyskał z tego tytułu dochód może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych przeznaczając uzyskane środki na nabycie lokalu mieszkalnego. Wydatek taki stanowi bowiem jeden z własnych celów mieszkaniowych enumeratywnie wymienionych w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy.

Przy czym, z wykładni językowej przedmiotowego przepisu wynika, że zwolnieniem objęta jest nie tylko cena zakupu (nabycia), lecz także inne wydatki związane z nabyciem lokalu mieszkalnego, do których zaliczyć można m.in. opłatę administracyjną, podatkową, wydatek dla adwokata oraz kancelarii specjalizującej się w pośrednictwie w sprzedaży nieruchomości i doradztwie finansowym. Przepis wyraźnie mówi o wydatkach poniesionych "na nabycie" lokalu mieszkalnego, nie ogranicza zatem ww. zwolnienia tylko do ceny zakupu lokalu mieszkalnego.

Oznacza to, że wydatek w postaci opłaty administracyjnej, podatkowej, opłaty dla adwokata oraz kancelarii specjalizującej się w pośrednictwie w sprzedaży nieruchomości i doradztwie finansowym poniesiony przy nabyciu lokalu mieszkalnego na terytorium Wielkiej Brytanii może stanowić wydatek na własne cele mieszkaniowe, na tych samym zasadach jak wydatki poniesione na zakup (cenę nabycia) lokalu mieszkalnego, jeśli Wnioskodawczyni go poniesie i udokumentuje.

Ponadto należy zauważyć, że przedmiotowemu zwolnieniu, wynikającemu z art. 21 ust. 1 pkt 131 podlega dochód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, w sytuacji, gdy w terminie wskazanym w ww. przepisie przychód uzyskany z tej sprzedaży wydatkowany zostanie na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30, na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym lokalem, nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie.

Zakresem omawianego zwolnienia ustawodawca nie objął natomiast innych niż ww. wydatków związanych z zawarciem umowy kredytu, jak prowizja, czy też różnego rodzaju ubezpieczenia. W związku z tym przychód z odpłatnego zbycia ww. lokalu mieszkalnego na opłaty okołokredytowe, w tym prowizję oraz obowiązkowe ubezpieczenie lokalu oraz kredytu, nie daje Wnioskodawczyni podstaw prawnych do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustosunkowując się do możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia od opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w związku z poniesieniem wydatków na remont i adaptację własnego lokalu mieszkalnego, należy podkreślić, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym nie definiują pojęć zawartych w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie określają również jakiego rodzaju wydatki wchodzą w zakres tego zwolnienia. W związku z powyższym zasadne będzie odwołanie się do określeń z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.).

Według tej definicji remont oznacza wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu jest zatem przywrócenie (odtworzenie) pierwotnego stanu technicznego rzeczy, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, następujące w trakcie eksploatacji i wynikające z tej eksploatacji. Remont polega zatem na wykonaniu robót niezbędnych do utrzymania obiektu w odpowiednim stanie technicznym, by nie uległ on pogorszeniu z powodu eksploatacji. Za remont nie mogą być więc uznane prace, w wyniku których powstają nowe elementy.

Rodzaje wydatków uznawanych za remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego zawiera rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz. U. Nr 156, poz. 788).

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: "za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji."

Przy rozstrzygnięciu tego zagadnienia istotne znaczenie ma wyżej cytowany art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazuje on wprost, iż przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zatem, aby wydatki mogły być uznane za spełniające warunki zwolnienia, to w momencie ich ponoszenia, a więc już w momencie wydatkowania środków ze sprzedaży ma być spełniony warunek budowy/rozbudowy/przebudowy/remontu własnego budynku mieszkalnego. Warunek ten spełniony może być dopiero od momentu nabycia własności nieruchomości lokalowej.

Przepis regulujący prawo do skorzystania z ulgi mieszkaniowej w stosunku do wydatków na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego warunkuje zwolnienie w przypadku dysponowania przez podatnika prawem własności lub współwłasności. Dlatego też wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na własne cele mieszkaniowe po zawarciu ostatecznej umowy przenoszącej własność lokalu mieszkalnego będą mogły korzystać z tego zwolnienia. Z treści zwolnienia jasno bowiem wynika, że wydatkowanie może nastąpić jedynie na "własny" lokal mieszkalny, a więc lokal, do którego przysługuje podatnikowi prawo własności lub współwłasności.

W związku z powyższym decydująca jest data podpisania ostatecznej umowy przenoszącej własność lokalu mieszkalnego, natomiast nie ma znaczenia data otrzymania kluczy do tego mieszkania, data wymiany umowy (kontraktu między stronami kupującą i sprzedającą), ani też data wpisu nowego właściciela do rejestru nieruchomości.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że do wydatków, poniesionych po zawarciu ostatecznej umowy przenoszącej własność lokalu mieszkalnego, na własne cele mieszkaniowe, można zaliczyć wydatki na remont i adaptację mieszkania, tj.: na wymianę podłóg (wydatki na zakup desek, pianek pod podłogami, listew, lakieru), wymianę drzwi, wydatki na inne materiały budowlane, tj. silikon, uszczelki, śruby, farby, zakup toalety, zlewu oraz wymianę okna.

Wydatków na cele mieszkaniowe nie mogą natomiast stanowić wydatki wymienione przez Wnioskodawczynię, tj.: zakup wałka, pędzli oraz szpachli, wykorzystywanych przy remoncie. Tego rodzaju wydatki nie są uważane za nakłady na nieruchomość (lokal mieszkalny). Jakkolwiek zakup pędzli i innych narzędzi jest niezbędny do przeprowadzenia remontu, to jednak powyższe narzędzia nie mają bezpośredniego wpływu na udział w przywróceniu lub poprawie stanu technicznego remontowanego lokalu, a nadto mogą być nadal używane po zakończeniu remontu albo służyć innym celom.

Nie będzie ponadto stanowić wydatku na własne cele mieszkaniowe również wydatek poniesiony na zakup kuchenki elektrycznej. Wydatek ten stanowi bowiem wydatek na zakup wyposażenia domu lub mieszkania i jako taki nie może być traktowany na równi z wydatkami remontowo-budowlanymi.

Końcowo wskazać należy, że w celu ustalenia kwoty wydatków poniesionych w walucie obcej na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni musi dokonać przeliczenia kwot poniesionych w związku z nabyciem lokalu mieszkalnego wyrażonych w funtach brytyjskich (w tym opłaty administracyjnej, podatkowej, opłaty dla adwokata oraz kancelarii specjalizującej się w pośrednictwie w sprzedaży nieruchomości i doradztwie finansowym, wymianę podłóg, (tekst jedn.: wydatki na zakup desek, pianki pod podłogami, listew, lakieru), wymianę drzwi, wydatki na inne materiały budowlane, tj. silikon, uszczelki, śruby, farby, zakup toalety, zlewu oraz wymianę okna), według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku, stosownie do treści art. 11a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z powołanym przepisem, kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub obniżenia podatku, wydatki oraz podatek, wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku lub zapłaty podatku.

Zatem niezależnie od tego kiedy i gdzie Wnioskodawczyni dokona wymiany waluty PLN uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości w Polsce na funty brytyjskie w celu nabycia lokalu mieszkalnego na terytorium Wielkiej Brytanii, to dla ustalenia kwoty wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, które uwzględnione będą przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wykazywanego w PIT-39 Wnioskodawczyni winna dokonać przeliczenia według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku, czyli dzień zakupu nieruchomości na terytorium Wielkiej Brytanii oraz dzień uiszczenia opłaty administracyjnej, podatkowej, opłaty dla adwokata oraz kancelarii specjalizującej się w pośrednictwie w sprzedaży nieruchomości i doradztwie finansowym, wymianę podłóg, (tekst jedn.: wydatki na zakup desek, pianki pod podłogami, listew, lakieru), wymianę drzwi, wydatki na inne materiały budowlane, tj. silikon, uszczelki, śruby, farby, zakup toalety, zlewu oraz wymianę okna.

Podsumowując zatem powyższe, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie - przy jednoczesnym spełnieniu wszystkich wskazanych wyżej warunków - Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do kwoty wydatkowanej na nabycie lokalu mieszkalnego na terytorium Wielkiej Brytanii.

Ponadto prawo do przedmiotowego zwolnienia będzie przysługiwało również w związku z wydatkami poniesionymi przez Wnioskodawczynię w zakresie opłaty administracyjnej, podatkowej, opłaty dla adwokata oraz kancelarii specjalizującej się w pośrednictwie w sprzedaży nieruchomości i doradztwie finansowym, stanowiącymi wydatek na cele mieszkaniowe o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1. Natomiast opłaty okołokredytowe (w tym prowizje i obowiązkowe ubezpieczenie lokalu oraz kredytu) nie będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem powyższe wydatki nie stanowią wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1.

Do wydatków na cele mieszkaniowe, Wnioskodawczyni może również zaliczyć wydatki na remont i adaptację lokalu mieszkalnego: wymianę podłóg, (tekst jedn.: wydatki na zakup desek, pianki pod podłogami, listew, lakieru), wymianę drzwi, wydatki na inne materiały budowlane, tj. silikon, uszczelki, śruby, farby, zakup toalety, zlewu oraz wymianę okna. Natomiast nie stanowią wydatków na cele mieszkaniowe pozostałe wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię: wałki, pędzle oraz szpachla wykorzystywana przy remoncie oraz zakup kuchenki elektrycznej.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika.

Jednak zauważyć należy, że tylko wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na remont i adaptację, na własne cele mieszkaniowe po zawarciu ostatecznej umowy przenoszącej własność lokalu mieszkalnego będą mogły korzystać z tego zwolnienia. Z treści zwolnienia jasno bowiem wynika, że wydatkowanie może nastąpić jedynie na "własny" lokal mieszkalny, a więc lokal, do którego przysługuje podatnikowi prawo własności lub współwłasności.

Ponadto, Wnioskodawczyni jest zobowiązana do opodatkowania dochodu, do którego nie będzie miało zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1 Maja 10, 09-402 Płock.