IPPB4/415-339/09-2/PJ - Powstanie przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku zwrotu przez bank 1% kwot wydatkowanych przez podatnika za pomocą karty płatniczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2009 r. (data wpływu 12 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń wypłacanych przez bank - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń wypłacanych przez bank.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł umowę z XXX (umowa zawarta na terenie Polski z bankiem działającym na terenie Polski) prowadzenia rachunku i wydania karty debetowej (płatniczej / bankomatowej) z jednoczesną usługą dodatkową, polegającą na dokonywaniu zwrotu 1% kwot wydatkowanych za pomocą karty na rachunek Wnioskodawcy. Przy każdorazowej transakcji dokonywanej przy pomocy wydanej przez bank karty, 1% wydatkowanej kwoty jest zwracany na rachunek posiadacza karty. Przy miesięcznym wydatkowaniu kwoty 1.000 zł na rachunek - posiadacza, zwrócona zostaje kwota 10 zł pokrywająca koszt prowadzonego rachunku.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Zwrot wskazanego 1% kwot wydatkowanych za pośrednictwem karty płatniczej został określony umową o prowadzenie rachunku bankowego z przedmiotową opcją (konto zakupowe). Rachunek ten jest wykorzystywany dla potrzeb własnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonywane przez bank na prywatne konto - klienta banku, zwroty stanowiące 1 % kwot wydatkowanych za pomocą karty płatniczej rodzą po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy, a w związku z tym, obowiązek uwzględnienia tych kwot w rocznej deklaracji podatkowej jako przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe zwroty nie rodzą obowiązku podatkowego, nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów podatkowych.

Ustna konsultacja przedmiotowego zagadnienia z pracownikami warszawskich urzędów skarbowych wskazała, iż istnieją dwa przeciwstawne stanowiska:

Stanowi zatem świadczenie wzajemne niezwiązane w żaden sposób z działalnością gospodarczą klienta banku (osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z treści zacytowanego przepisu jednoznacznie wynika zasada powszechności przedmiotowej opodatkowania podatkiem dochodowym wszystkich dochodów.

Przychodami w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Spośród źródeł przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, ustawodawca wymienił tzw. "inne źródła".

Zgodnie z art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w cytowanym przepisie sformułowania "w szczególności" oznacza, że wyliczenie zawarte w przepisie jest jedynie wyliczeniem przykładowym.

Tym samym przychodami z innych źródeł mogą być inne jeszcze przychody niż wymienione w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę z bankiem na prowadzenie rachunku bankowego. Koszt prowadzenia rachunku wynosi miesięcznie 10 zł. Rachunek ten Wnioskodawca wykorzystuje dla potrzeb własnych, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Treść zawartej umowy przewiduje dodatkową usługę, polegająca na dokonywaniu zwrotu 1% kwot wydatkowanych za pomocą karty na rachunek Wnioskodawcy.

Kierując się przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, że korzyści jakie osiąga Wnioskodawca z tego tytułu, stanowią dla niego realne przysporzenie majątkowe, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przysporzenie to ma charakter trwały, bezzwrotny oraz definitywny.

Zasada powszechności opodatkowania wynikająca z powołanego przepisu art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nakazuje uznanie kwoty przekazywanej przez bank, a odpowiadającej 1% kwot wydatkowanych za pomocą karty, jako przychód podatkowy.

Jednocześnie analiza treści art. 21 ust. 1 ww. ustawy prowadzi do wniosku, że tego rodzaju przychody nie zostały objęte zwolnieniem przedmiotowym.

Tym samym, Wnioskodawca osiąga przychód, podlegający opodatkowaniu jako przychód z "innych źródeł".

Na Wnioskodawcy ciążyć będzie obowiązek z zakresie uwzględnienia otrzymanych kwot w składanym zeznaniu podatkowym.

Reasumując, Wnioskodawca zobowiązany będzie do wykazania w rocznym zeznaniu podatkowym przychodu z tego tytułu. Przychód ten będzie opodatkowany na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.