IPPB4/415-337/10-2/JC - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2010 r. (data wpływu 29 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości- jest prawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 3 grudnia 1974 r. aktem notarialnym Nr Repetytorium (...) Wnioskodawczyni, sprzedała na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość położoną w K. przy ul. W., Nr księgi wieczystej (...). Na sprzedaną nieruchomość składały się działki oznaczone w dacie wywłaszczenia Nr 2/3 i Nr 2/5 o łącznej powierzchni 4.499 m², na planie wpisanym do ewidencji geodezyjnej Miejskiej Pracowni i Kartografii w K. dnia 29 listopada 1965 r. pod Nr (...). Umowa sporządzona została na podstawie art. 6 ustawy wywłaszczeniowej z dnia 24 października 1958 r. (Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64) oraz stosownie do decyzji o lokalizacji szczegółowej wydanej przez Wydział Budownictwa, Urbanistyki i Architektury w K. z dnia 24 października 1968 r. Nr. Nieruchomość przeznaczona została całkowicie pod przebudowę ulicy G. Przedmiotowa nieruchomość nie została wykorzystana na cel określony w akcie notarialnym z dnia 3 grudnia 1974 r., czyli na przebudowę ul. G. Pismem z dnia 26 kwietnia 2006 r. Wnioskodawczyni, wystąpiła do Prezydenta miasta z wnioskiem o zwrot nieruchomości przejętej na rzecz Skarb Państwa, aktem notarialnym Nr Repetytorium (...) z dnia 3 grudnia 1974 r., położonej w K. przy ul. W. Następnie do celów postępowania dot. zwrotu wywłaszczonych działek, dokonano podziału działki Nr 1342/29 o pow. 0,0690 ha na działki Nr 1342/36 o pow. 0,0259 ha, 1342/37 o pow. 0,0414 ha i 1342/38 o pow. 0,0017 ha oraz działki Nr 1342/33 na działki 1342/39 o pow. 0,0894 ha i 1342/40 o pow. 0,0078 ha. W ten sposób działki 1342/36, 1342/37 i 1342/39 w całości odpowiadają części wywłaszczonych działek 2/3 i 2/5. Pozostałe działki powstałe w wyniku podziału tj. działki Nr 1342/38 i 1342/40 nie wchodziły w skład wywłaszczonej nieruchomości.

Postępowanie dowodowe przeprowadzone w przedmiotowej sprawie wykazało, że zostały spełnione przesłanki uzasadniające zwrot na rzecz byłej właścicielki wywłaszczonej nieruchomości. Zwrot jednak zdaniem tamtejszego organu, mógł dotyczyć tylko działek oznaczonych obecnie w ewidencji Nr 1342/37 i 1342/39 o pow. 0,1306 ha, stanowiących część działki oznaczonej w dacie wywłaszczenia jako Nr 2/5. W pozostałym zakresie tzn. jeśli chodzi o działki Nr 1343/2 i 1342/36 o łącznej powierzchni 0,1765 ha, odpowiadających wywłaszczonej działce 2/3 pomimo iż nie zostały wykorzystane pod przebudowę ul. G., ich zwrot nie jest możliwy, gdyż zajęte są one pod pas drogowy obecnej ul. W., która stanowi jedyny dojazd do znajdujących się przy niej posesji prywatnych oraz budynków użyteczności publicznej tj. Sądu Okręgowego i Urzędu Statystycznego.

Po 35 latach na mocy Decyzji Starosty o zwrocie nieruchomości wywłaszczonej i przejętej na rzecz Skarbu Państwa znak: (...) z dnia 20 maja 2009 r. unieważnił akt wywłaszczenia z dnia 3 grudnia 1974 r., na podstawie art. 136 ust. 3 w związku z art. 137 ust. 1 ustawy o gospodarce, z powodu niewykorzystania nieruchomości na cel przeznaczony w decyzji wywłaszczeniowej nieruchomościami. Obecnie odzyskane działki figurują w nowych, założonych dla nich Księgach Wieczystych. Działka Nr 1342/37 figuruje w księdze wieczystej o Nr., a działka 1342/39 w księdze wieczystej o Nr.

Wnioskodawczyni:

Nieruchomość nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychody uzyskane ze sprzedaży opisanej powyżej nieruchomości, zwróconej byłemu właścicielowi na podstawie decyzji Starosty po wywłaszczeniu są opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są odpłatna sprzedaż udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Wnioskodawczyni przed dokonaniem aktu wywłaszczenia była właścicielem przedmiotowej nieruchomości przez okres 8 lat. Przedstawiony zatem stan faktyczny nie odpowiada hipotezie powołanego przepisu albowiem w opisanym przypadku nie nastąpiło nabycie nieruchomości lecz wyłącznie odzyskanie wcześniej wywłaszczonego gruntu. Należy stwierdzić, iż decyzja miała charakter restytucyjny, a więc co do zasady przywracała stosunki majątkowe sprzed wywłaszczenia, wobec czego decyzja taka nie może być źródłem powstania obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych. Szczególny charakter sprawy, przejawia się w tym, że prawo do nieruchomości uzyskała osoba, która miała wcześniej do niej prawa. W tym wypadku jak zostało już zaznaczone Wnioskodawczyni posiadała tytuł własności przez okres ośmiu lat. Decyzja Starosty odniosła zatem skutek w postaci transformacji prawa majątkowego.

Z podanych wyżej powodów zdaniem Wnioskodawczyni nie wystąpi obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wynikający z odpłatnego zbycia nieruchomości. Przedstawione stanowisko jest zgodne z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy w sprawie prowadzonej do sygn. akt I SA/Bd 503/06. Stosownie zatem do art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Celem jest więc przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni zatem funkcję restytucyjną przywraca bowiem prawo własności nieruchomości. W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy więc do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko z jego przywróceniem. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia. Gdyby bowiem niedokonane wywłaszczenie, Wnioskodawczyni nadal byłaby właścicielem nieruchomości. Zatem, skoro decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości na rzecz byłego właściciela nie kreuje prawa do niej, lecz tylko przywraca stosunki własnościowe sprzed wywłaszczenia, to zwrot taki nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego przychód ze sprzedaży nieruchomości zwróconej po wywłaszczeniu właścicielowi nie podlega opodatkowaniu.

Pogląd taki znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez urzędy skarbowe np. postanowienie naczelnika Urzędu Skarbowego w Limanowej z 10 stycznia 2004 r., Nr P.D.O.F. 415/17/03.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony do przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu na jaki dokonano wywłaszczenia. Jak stanowi art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. W przedmiotowej sprawie nieruchomość została zwrócona Wnioskodawczyni - decyzją z dnia 20 maja 2009 r. Jak wynika z powyższego, zwrotu - a tym samym zmiany stanu prawnorzeczowego - dokonano w trybie postępowania administracyjnego, którego celem było przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni zatem funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości - w tym przypadku następcy prawnemu poprzednich właścicieli. W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy więc do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko z jego przywróceniem. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia. W związku z powyższym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, określony decyzją z dnia 20 maja 2009 r. zwrot nieruchomości nie jest nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodów jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym od daty nabycia przez Wnioskodawczynię zwróconych a uprzednio wywłaszczonych nieruchomości w postaci działek Nr 1342/37 i 1342/39 upłynęło ponad 5 lat, wobec tego przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowych nieruchomości nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż działek nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie tych nieruchomości. Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w opisanym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe. W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawczynię decyzji organu podatkowego oraz wyroku sądu administracyjnego należy stwierdzić, iż zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację, ponadto nie są one sprzeczne z niniejszą interpretacją i potwierdzają stanowisko w niej zawarte.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.