IPPB4/415-337/09-2/MP - Ograniczony obowiązek podatkowy obywatela Niemiec w zakresie przychodów uzyskiwanych z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu spółki w Polsce.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-337/09-2/MP Ograniczony obowiązek podatkowy obywatela Niemiec w zakresie przychodów uzyskiwanych z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu spółki w Polsce.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2008 r. i latach następnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2008 r. i latach następnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest obywatelem Niemiec. W lutym 2008 r. niemiecka spółka B. (dalej: Spółka niemiecka) z siedzibą w L., Niemcy zdecydowała o oddelegowaniu Wnioskodawcy do Polski w celu objęcia funkcji członka zarządu spółki BA. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: Spółka polska). Jednocześnie Spółka polska uchwałą z dnia 1 marca 2008 r. powołała Wnioskodawcę do składu zarządu jako prezesa zarządu. Pobyt Wnioskodawcy i wykonywanie przez Niego obowiązków członka zarządu w Spółce polskiej rozpoczął się 1 marca 2008 r. i ma charakter czasowy (okres 4 lat, do dnia 31 grudnia 2011 r.). Po wygaśnięciu mandatu Wnioskodawca zamierza wrócić do Niemiec. Wnioskodawca wskazuje, iż Jego centrum życiowych interesów cały czas znajduje się w Niemczech, gdzie posiada nieruchomość, w której mieszkają Jego dzieci. W związku z oddelegowaniem do Polski, Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać tego domu. Wnioskodawca zaznacza, że w Polsce nie posiada nieruchomości, ani innych inwestycji długoterminowych, nie jest aktywnym członkiem żadnych organizacji społecznych, kulturalnych czy politycznych. Ponadto, w czasie pobytu w Polsce nadal będzie podlegał systemowi ubezpieczeń społecznych w swoim kraju ojczystym. Podstawą wypłaty wynagrodzenia Wnioskodawcy, przez okres oddelegowania i wykonywania funkcji członka zarządu w Polsce, jest uchwała Spółki polskiej. Od czasu przyjazdu do Polski status podatkowy Wnioskodawcy w Niemczech nie uległ zmianie - był i nadal jest niemieckim rezydentem podatkowym, co potwierdza uzyskany przez Niego certyfikat rezydencji podatkowej w Niemczech.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego Wnioskodawca będzie podlegać w Polsce w 2008 r. oraz w latach następnych ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Czy w konsekwencji podlegania ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu zasiadania w zarządzie podlegać będzie opodatkowaniu zryczałtowanym 20-procentowym podatkiem od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przedstawionego powyżej stanu faktycznego, będzie posiadał w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, ponieważ Jego centrum interesów życiowych w 2008 r. oraz w latach następnych nie znajduje się na terytorium Polski. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast, zgodnie z ust. 2a powyższego artykułu, osoby fizyczne nieposiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

a.

posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

b.

przebywa na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Jednocześnie, w świetle art. 4a ww. ustawy, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie właściwa jest Umowa zawarta między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 14 maja 2003 r. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. Umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się państwie" oznacza jakąkolwiek osobę podlegającą opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu lub inne kryterium o podobnych charakterze. Definicja ta odnosi się, zatem do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z niemieckimi przepisami został uznany za osobę posiadającą miejsce zamieszkania w Niemczech, co potwierdzone zostało załączonym certyfikatem rezydencji. Jednocześnie, mając na uwadze, że dyspozycja art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może zostać spełniona, kwestię miejsca stałego zamieszkania Wnioskodawcy (rezydencji podatkowej) należy rozpatrywać w świetle ww. Umowy (art. 4). Zgodnie z art. 4 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli osoba fizyczna ma miejsca zamieszkania w obydwu umawiających się Państwach, to jej status będzie określony wg następujących zasad:

a.

osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ona stale zamieszkuje w obydwu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

b.

jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym stale przebywa,

c.

jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obydwu Państwach lub nic przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przedstawionego stanu faktycznego uprawniony jest wniosek, że ma On stałe miejsce zamieszkania w Niemczech. Jeżeli by jednak uznać, że kryterium to nie jest rozstrzygające, należy rozważyć, z którym państwem ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze. W przypadku tego kryterium, nie ulega żadnej wątpliwości, że ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze Wnioskodawca ma w Niemczech. To tam znajduje się centrum Jego aktywności życiowej, podczas gdy w Polsce przebywa czasowo i powiązania osobiste i gospodarcze są daleko mniej ścisłe. W Niemczech Wnioskodawca jest zameldowany na stałe, tam też mieszka Jego rodzina i przyjaciele, tam posiada inwestycje. Podczas pobytu w Polsce, związanego z wykonywaniem przez Niego funkcji członka zarządu Spółki polskiej, będzie korzystał z wynajmowanego mieszkania, nie jest członkiem żadnej organizacji politycznej ani kulturalnej w Polsce, nie posługuje się też językiem polskim. Wnioskodawcę nie wiąże z żadną polską spółką, żadna umowa dotycząca Jego obowiązków służbowych. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w roku 2008 i w kolejnych latach nie będzie posiadać w Polsce miejsca zamieszkania, niezależnie od tego czy Jego pobyt w Polsce przekroczy 183 dni w danym roku kalendarzowym. Oznacza to, że zgodnie z art. 3 ust. 2a i art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie podlegać w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Ponieważ, zgodnie z powyższą argumentacją, Wnioskodawca będzie posiadał ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, będzie mu przysługiwać prawo do opodatkowania przychodów z tytułu zasiadania w zarządzie Spółki polskiej, zgodnie z 20% stawką. Stosownie do art. 13 pkt 7 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, przychodami z działalności wykonywanej osobiście są m.in. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządu osoby prawnej. Ponadto, zgodnie z art. 29 pkt 1 ww. ustawy, w przypadku osób podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, dochód taki podlega 20-procentowemu zryczałtowanemu podatkowi, o ile umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi inaczej. W świetle powyższego, dochód z tytułu wynagrodzenia określonego przez uchwałę Spółki polskiej otrzymywany przez Wnioskodawcę, jako osobę podlegającą ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, będzie opodatkowany 20% zryczałtowaną stawką podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a powołanej wyżej ustawy).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jak stanowi art. 3 ust. 1a cyt. wyżej ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. umowy jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

a.

osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

b.

jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,

c.

jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,

d.

jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę kwestię w drodze wzajemnego porozumienia.

W myśl art. 3 ust. 2b pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powołania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90) - wynagrodzenie członków rady nadzorczej lub zarządu i inne podobne płatności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie otrzymuje z tytułu członkostwa w radzie nadzorczej lub zarządzie spółki, mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Oznacza to, iż zgodnie z ww. artykułem, wynagrodzenie osób mających miejsce zamieszkania w Niemczech z tytułu członkostwa w zarządzie spółki mającej siedzibę w Polsce mogą być opodatkowane w Polsce.

Jednocześnie w Polsce dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Polski przychodów przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a ustawy, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

W myśl art. 29 ust. 2 cytowanej ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Jeżeli zatem do przychodów otrzymywanych przez osoby pełniące funkcję członka zarządu zastosowanie ma przepis art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy, płatnik stosuje stawkę podatku wynikającą z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub nie pobiera podatku zgodnie z taką umową, jeżeli podatnik przedstawi certyfikat rezydencji potwierdzający jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym kraju.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w 2008 r. i w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, iż w Polsce podlegają opodatkowaniu wyłącznie dochody z pracy wykonywanej na jej terytorium, na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz dochody z innych źródeł przychodów położonych w kraju, z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Natomiast dochód z tytułu wynagrodzenia określonego przez uchwałę Rady Nadzorczej Spółki polskiej otrzymywany przez Wnioskodawcę, jako osobę podlegającą ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, będzie opodatkowany zryczałtowanym 20% podatkiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl