IPPB4/415-33/13-2/JK4

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2013 r. (data wpływu 17 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest:

* w części dotyczącej spłaty kredytu hipotecznego - prawidłowe,

* w części dotyczącej wydatków na remont nowego mieszkania - nieprawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wydatkowanych przychodów ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia zawarcia związku małżeńskiego w dniu 3 lipca 2010 r. Wnioskodawczyni pozostaje wraz z mężem we wspólności majątkowej małżeńskiej. Prowadzą wraz z mężem wspólne gospodarstwo domowe. W dniu 4 lipca 2012 r. Wnioskodawczyni otrzymała w formie notarialnego poświadczenia dziedziczenia 1/2 część spadku po zmarłej babci. Babcia Wnioskodawczyni zmarła 10 kwietnia 2012 r. Uprzednio wraz z mężem Wnioskodawczyni zaciągnęła wspólny preferencyjny kredyt hipoteczny w programie "Rodzina na Swoim" na wspólne mieszkanie. Umowa przedwstępna na zakup mieszkania od dewelopera była podpisana dnia 27 lutego 2012 r., a umowa kredytowa - w dniu 6 kwietnia 2012 r. W skład spadku po babci wchodziło mieszkanie, które zostało sprzedane przed 5 laty od nabycia, dokładnie w dniu 12 października 2012 r. W związku z tym na konto Wnioskodawczyni trafiło 135.000 zł jako połowa ceny mieszkania. Oprócz tego, dnia 7 listopada 2012 r. wraz z mężem Wnioskodawczyni podpisała protokół odbioru własnego mieszkania (na które zaciągnięty był wspólny kredyt, o którym mowa wyżej). W dniu podpisania protokołu odbioru lokalu Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymała klucze do mieszkania i od tego momentu przejęli na siebie wszystkie opłaty eksploatacyjne związane z lokalem i otrzymali zgodę na prowadzenie prac wykończeniowych. Akt notarialny przeniesienia własności nastąpi po uzyskaniu przez dewelopera pozwolenia na użytkowanie i innych wymaganych zaświadczeń (planowany termin - luty/marzec 2013 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przeznaczenie całej kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania zarówno na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego wspólnie z mężem, jak i na prace wykończeniowe w tym mieszkaniu, prowadzone po dniu podpisania protokołu odbioru lokalu (czyli po 7 listopada 2012 r.), ale jeszcze przed właściwym aktem notarialnym są warunkami wystarczającymi do zastosowania zwolnienia podatkowego o którym mowa w art. 21 ust. 24 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się w części dotyczącej spłaty kredytu hipotecznego - za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej wydatków na remont nowego mieszkania - za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i forma prawna ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość lokalową w drodze spadku w 2012 r., którą sprzedała wraz z mężem w dniu 12 października 2012 r.

W związku z powyższym do opodatkowania dochodu powstałego z tytułu sprzedaży tego mieszkania zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Istotnym jest, iż w przypadku nabycia nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie spadku czyli śmierć spadkodawcy. Zgodnie bowiem z art. 924 i 925 ww. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei akt poświadczenia dziedziczenia potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że do nabycia przez Wnioskodawczynię nieruchomości lokalowej doszło w dniu 10 kwietnia 2012 r., czyli w dacie tożsamej ze śmiercią babci Wnioskodawczyni i ta data ma znaczenie dla liczenia okresu 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto w związku z tym, że Wnioskodawczyni wskazała, iż zbycie przedmiotowej nieruchomości dokonane zostało przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została nabyta, to sprzedaż ta będzie stanowiła źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c).

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy przeznaczenie środków ze sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej męża na nabycie nowej nieruchomości będzie wydatkiem na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni, a tym samym uprawnia do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem, z którym pozostaje w wspólności majątkowej małżeńskiej, zakupiła nieruchomość lokalową, na którą małżonkowie zaciągnęli kredyt hipoteczny dnia 6 kwietnia 2012 r. Mieszkanie zostało zakupione do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i Jej męża.

Kwotę uzyskaną ze sprzedaży mieszkania nabytego w drodze spadku, stanowiącego majątek odrębny Wnioskodawczyni, ma zamiar przeznaczyć wraz z mężem na spłatę kredytu hipotecznego, zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego należącego do majątku wspólnego małżonków.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ponadto, ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Dopiero z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu i wówczas małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Natomiast, do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis, darowiznę chyba, że spadkodawca inaczej postanowił (art. 33 ww. ustawy), ale też przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, uznać należy, iż skoro lokal mieszkalny, który został sprzedany stanowił majątek odrębny Wnioskodawczyni, a uzyskany ze sprzedaży tego lokalu przychód zostanie wydatkowany na spłatę kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe, który stanowić będzie wspólny majątek dorobkowy małżonków, nie ma w tej sytuacji przeszkód prawnych, aby przychód ten korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni spełni cel określony w powołanym wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przeznaczając środki pochodzące ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze spadku na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego, wspólnie z mężem, w czasie trwania wspólności małżeńskiej.

Reasumując stwierdzić należy, iż przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek odrębny Wnioskodawczyni - wydatkowany w ciągu dwóch lat podatkowych na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego, należącego do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i Jej męża - będzie w całości zwolniony od opodatkowania na warunkach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Odnosząc się do kwestii, dotyczącej wydatkowania części kwoty pozyskanej ze sprzedaży mieszkania nabytego w drodze spadku na własny cel mieszkaniowy - na remont, ale przed właściwym aktem notarialnym nowego mieszkania, należy zwrócić uwagę na podstawową kwestię przy rozstrzygnięciu niniejszej sprawy, a mianowicie, czy udokumentowane zakupy towarów i usług dokonane jeszcze przed podpisaniem umowy przenoszącej własność wyodrębnionego lokalu mieszkalnego na Wnioskodawczynię i Jej męża przeznaczone na prace remontowe tegoż lokalu mogą być uznane za wydatki mieszkaniowe, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 lit. d cyt. ustawy.

Przy rozstrzygnięciu tego zagadnienia ważnym jest zwrócenie uwagi na przepis art. 21 ust. 26 ww. ustawy. Zgodnie z nim, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zatem, aby wydatki mogły być uznane za spełniające warunki zwolnienia, to w momencie ich ponoszenia, a więc już w momencie wydatkowania środków ze sprzedaży ma być spełniony warunek remontu własnego budynku mieszkalnego. Warunek ten spełniony może być dopiero od momentu nabycia własności nieruchomości lokalowej. Przed nabyciem tego lokalu mieszkalnego podatnik nie ponosi wydatków na remont własnego lokalu, bo własność tego lokalu mu nie przysługuje dopóty, dopóki nie nabędzie prawa własności tego lokalu na podstawie aktu notarialnego.

Mając powyższe na uwadze, wydatki poniesione na prace remontowe, nie mogą być uznane za wydatki na cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25, jeżeli w chwili ich ponoszenia Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwało prawo własności lokalu.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w zadanych pytaniach oraz we własnym stanowisku, zawartym we wniosku, Wnioskodawczyni błędnie wskazała na przepis art. 21 ust. 24 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając na względzie przedstawiony we wniosku stan faktyczny, opis zdarzenia przyszłego oraz stanowisko Wnioskodawczyni uznano, iż mamy do czynienia z oczywistą omyłką. Przyjęto zatem, iż zastosowanie to dotyczy art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.