IPPB4-415-301/09-2/PJ - Możliwość uznania ojca za osobę samotnie wychowującą dziecko.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2009 r. (data wpływu 28 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania Wnioskodawcy za osobę samotnie wychowującą dziecko - jest prawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania Wnioskodawcy za osobę samotnie wychowującą dziecko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2008 r. Wnioskodawca zamieszkiwał w O. Jest kawalerem. Córka Wnioskodawcy (...), urodziła się w dniu (...). Matką dziecka jest (...) - zamieszkuje w W. Matka dziecka przez cały 2008 rok pozostawała w związku małżeńskim z innym mężczyzną, z którym ma również 10 letnią córkę (...). Z uwagi na istniejące w polskim prawie domniemanie ojcostwa męża, natychmiast po urodzeniu dziecka, Wnioskodawca złożył wniosek o zaprzeczenie ojcostwa (...). Sprawa w sądzie odbyła się we wrześniu 2008 r., natomiast w październiku 2008 r. Wnioskodawca formalnie uznał dziecko.

Krótko po porodzie (na początku sierpnia 2008 r.) Wnioskodawca musiał objąć całkowitą i samodzielną opiekę nad dzieckiem - córka zamieszkała razem z Wnioskodawcą w O.

Było to spowodowane kilkoma czynnikami: matka dziecka była w głębokiej depresji poporodowej, pogłębionej 4 miesięcznym pobytem w szpitalu (do dnia porodu) oraz ciągłą walką z mężem o prawo opieki nad starszą córką. Z uwagi na przyjmowanie leków antydepresyjnych, nie miała możliwości karmienia dziecka piersią. Z uwagi na fakt, iż w jej domu nie było warunków do opieki nad noworodkiem, zdecydowano o całkowitym przejęciu przez Wnioskodawcę opieki nad córką. Od początku życia dziecka Wnioskodawca ponosił wszystkie koszty związane z jego utrzymaniem, matka z uwagi na niskie zarobki nie była w stanie utrzymać siebie i dwojga dzieci. Z tego też względu, nie ponosiła żadnych kosztów związanych z utrzymaniem (...). Nie była również zaangażowana w jej wychowywanie, wyłącznie odwiedzała dziecko w weekendy. Matka za 2008 r. nie skorzystała z żadnej z ulg prorodzinnych (...) - nie rozliczyła się jako osoba samotnie wychowująca dziecko, nie odliczyła od podatku kwoty ulgi na dziecko.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla celów rozliczenia podatkowego za 2008 r. Wnioskodawca spełnia przesłanki do uznania go za "osobę samotnie wychowującą dziecko", stosownie do brzmienia artykułu 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę zarówno wykładnię językową jak i celowościową przedmiotowego przepisu art. 6 ust. 5 u.p.d.o.f., spełnia przesłanki do uznania go za osobę samotnie wychowującą dziecko. Wnioskodawca jest jednym z rodziców dziecka, jak też i kawalerem, zatem spełnia wymogi definicji ustawowej.

Zgodnie z częścią orzecznictwa (np. orzeczenie WSA w Warszawie z dnia 18 września 2007 r., III SA/Wa 1133/07) już spełnienie ww. kryteriów jest wystarczające do uznania osoby za samotnie wychowującą dziecko.

Zgodnie natomiast z wykładnią celowościową oraz częścią orzecznictwa odnoszącą się do przedmiotowej ulgi, ustawodawca kierował ulgę do tych osób, które samotnie troszczyły się o codzienne zaspokajanie potrzeb dziecka. Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny -Wnioskodawca jest jedyną osobą, która opiekowała się dzieckiem, ponoszącą wszelkie koszty związane z jego utrzymaniem, jak również tylko do Wnioskodawcy obowiązków, należało zapewnienie dziecku należytej opieki. Matka dziecka została wyłączona z opieki krótko po porodzie i zamieszkiwała w 2008 r. w W. (oddalonej ok. 100 km od miejsca zamieszkania Wnioskodawcy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r., od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

Stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 6 ust. 9 ww. ustawy zasada określona w art. 6 ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy stanowi, iż sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest kawalerem i jednocześnie ojcem małoletniego dziecka z nieformalnego związku urodzonego w 2008 r.

Po porodzie w 2008 r. dziecko zamieszkało u Wnioskodawcy,

Od początku życia dziecka, Wnioskodawca ponosił wszystkie koszty związane z jego utrzymaniem, matka z uwagi na niskie zarobki nie była w stanie utrzymać siebie i dwojga dzieci. Z tego też względu, nie ponosiła żadnych kosztów związanych z utrzymaniem córki Wnioskodawcy - Mai. Nie była również zaangażowana w jej wychowywanie, wyłącznie odwiedzała dziecko w weekendy. Matka za 2008 r. nie skorzystała z żadnej z ulg prorodzinnych związanych z M. - nie rozliczyła się jako osoba samotnie wychowująca dziecko, nie odliczyła od podatku kwoty ulgi na dziecko.

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca dla celów rozliczenia podatkowego za 2008 r. spełnia przesłanki do uznania go za osobę samotnie wychowującą dziecko w myśl art. 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże podkreślić należy, iż przy dokonywaniu preferencyjnego rozliczenia Wnioskodawca winien spełnić również pozostałe warunki, przewidziane wyżej wskazanymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Odnośnie cytowanego we wniosku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2007 r., III SA/Wa 1133/07, na który powołał się podatnik, organ podatkowy wyjaśnia, że orzeczenia sądu są wydawane w indywidualnych sprawach, w których zostały wydane i nie wiążą organu podatkowego właściwego do wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.