IPPB4/415-291/10-5/MP - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów uzyskanych przez pracownika w związku z oddelegowaniem przez pracodawcę do pracy w Egipcie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 14 kwietnia 2010 r.) uzupełnione pismem z dnia 2 czerwca 2010 r. (data nadania 2 czerwca 2010 r., data wpływu 4 czerwca 2010 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 25 maja 2010 r. (data nadania 25 maja 2010 r., data doręczenia 31 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w 2009 r. i w latach następnych - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w 2009 r. i w latach następnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest obywatelem polskim, zatrudnionym na umowę o pracę w spółce kapitałowej z siedzibą na terytorium Polski. Z dniem 1 sierpnia 2008 r. został oddelegowany przez swojego pracodawcę do pracy w Egipcie, na okres ok. 2 lat. Wnioskodawca zaznaczył, iż fizycznie opuścił Polskę w dniu 11 sierpnia 2008 r. Podczas oddelegowania do Egiptu, Wnioskodawca wykonuje pracę wyłącznie na terytorium Egiptu, na podstawie umowy o pracę zawartej z polską spółką oraz odpowiedniej umowy dotyczącej oddelegowania. Rodzina Wnioskodawcy (żona wraz z dwójką dzieci) dołączyła do Niego w Egipcie 6 listopada 2008 r. W trakcie pobytu w Egipcie dzieci Wnioskodawcy uczęszczają do tutejszej szkoły. Jednocześnie w okresie oddelegowania do pracy w Egipcie, Wnioskodawca okazjonalnie przyjeżdża wraz z rodziną do Polski, niemniej jednak są to wizyty krótkotrwałe, związane głównie z okresem Świąt Bożego Narodzenia, Świąt Wielkanocnych oraz wakacji.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż wynagrodzenie za pracę wykonywaną w Egipcie stanowi Jego główne źródło przychodu. W okresie oddelegowania do Egiptu nie wykonuje pracy w Polsce. Pobyt Wnioskodawcy na terytorium Polski w roku 2009 nie przekroczył 183 dni.

Inwestycje Wnioskodawcy zlokalizowane są na terytorium Polski (nieruchomości, rachunki oszczędnościowe, fundusze inwestycyjne). Zasadniczo Wnioskodawca nie posiada inwestycji na terytorium Egiptu. W okresie oddelegowania do pracy w Egipcie, Wnioskodawca mieszka wraz z rodzinę w wynajętym mieszkaniu w Egipcie oraz jest objęty programem opieki medycznej w Egipcie. Po zakończeniu oddelegowania w Egipcie Wnioskodawca, zamierza wrócić wraz z rodziną do Polski na stałe.

Pismem z dnia 25 maja 2010 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez sprecyzowanie stanu faktycznego. Wnioskodawca uzupełnił powyższe w terminie, pismem z dnia 2 czerwca 2010 r. (data wpływu 4 czerwca 2010 r., data nadania 2 czerwca 2010 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż w roku podatkowym 2009 Jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajduje się na terytorium Egiptu. Tym samym w Polsce we wskazanym okresie podlega On ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (tzn. jest nierezydentem podatkowym), czyli podlega opodatkowaniu wyłącznie od dochodów osiąganych na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia ich źródeł (nieograniczony obowiązek podatkowy). Jednocześnie zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne nieposiadające na terytorium Polski miejsca zamieszkania podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce tytko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski (ograniczony obowiązek podatkowy).

Definicja miejsca zamieszkania dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce określona została w art. 3 ust. 1a ww. ustawy. Zgodnie ze wskazaną definicją za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Jednocześnie zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy dotyczące ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce należy stosować z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowanie, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W opinii Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego oraz wskazanych przepisów ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, w roku 2009 nie posiadał On na terytorium Polski miejsca zamieszkanie dla celów podatkowych. Za takim stanowiskiem przemawiają w szczególności następujące okoliczności:

W świetle przytoczonych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mając na uwadze okoliczności pobytu Wnioskodawcy w Egipcie w roku 2009, należy uznać, że we wskazanym okresie miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajdowało się na terytorium Egiptu. Tym samym w Polsce we wskazanym okresie Wnioskodawca powinien podlegać ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jako nierezydent podatkowy, czyli opodatkowaniu wyłącznie od dochodów osiąganych na terytorium Polski.

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, również w oparciu o przepisy polsko-egipskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania należy uznać, że w roku podatkowym 2009 nie posiadał miejsca zamieszkania w Polsce (we wskazanym okresie posiadał miejsce zamieszkania w Egipcie), w związku z czym w omawianym okresie Wnioskodawca powinien być traktowany jako nierezydent podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce. Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 1 polsko-egipskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania w danym państwie" oznacza w szczególności każdą osobę, która zgodnie z prawem tego państwa podlega tam opodatkowaniu m.in. z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce pobytu, lub inne kryterium o podobnym charakterze.

Jednocześnie, jeżeli w świetle przepisów krajowych Polski i Egiptu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu tych państwach wówczas, w celu jednoznacznego rozstrzygnięcia, gdzie wskazana osoba ma miejsce zamieszkania, stosuje się następujące zasady określone w art. 4 ust. 2 polsko-egipskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania:

Według Wnioskodawcy, uwzględniając powyższe uregulowania polsko-egipskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz okoliczności pobytu w Egipcie w roku 2009, nawet w przypadku uznania, iż stałe miejsce zamieszkania we wskazanym okresie znajdowało się zarówno w Polsce, jak i w Egipcie, ze względu na fakt, że powiązania osobiste i gospodarcze Wnioskodawcy (ośrodek interesów życiowych) w roku 2009 były zlokalizowane w Egipcie, należy uznać, że miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w roku 2009 znajdowało się na terytorium Egiptu. W konsekwencji, w Polsce we wskazanym okresie Wnioskodawca powinien podlegać ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu wyłącznie od dochodów osiągniętych na terytorium Polski.

Ad. 2

W opinii Wnioskodawcy, także w latach następnych przy założeniu, że stan faktyczny przedstawiony we wniosku nie ulegnie zmianie, Jego miejsce zamieszkania dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych znajduje się na terytorium Egiptu. Tym samym w Polsce we wskazanym okresie, Wnioskodawca podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, (tzn. jest nierezydentem podatkowym), czyli podlega opodatkowaniu wyłącznie od dochodów osiąganych na terytorium Polski. Uwzględniając przy tym okoliczności pobytu Wnioskodawcy w Egipcie oraz przytoczone powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko-egipskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowaniu, również w roku 2010 (i ewentualnie w latach następnych), przy założeniu, że przedstawiony powyżej stan faktyczny w odniesieniu do pobytu Wnioskodawcy w Egipcie nie ulegnie zmianie, nadal będzie traktowany jako nierezydent podatkowy w Polsce (podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce).

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż od momentu powrotu Jego rodziny z Egiptu do Polski nastąpi zmiana Jego miejsca zamieszkania z terytorium Egiptu na terytorium Polski. Tym samym, w Polsce, od momentu powrotu rodziny z Egiptu do Polski, Wnioskodawca będzie podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (tj. będzie rezydentem podatkowym), czyli będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce położenia ich źródeł.

W przypadku powrotu Jego rodziny z Egiptu do Polski w celu określenia statusu rezydencji dla celów podatkowych niezbędne będzie ponowne dokonanie analizy odpowiednich przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko-egipskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W przypadku, gdyby w następstwie analizy przepisów krajowych okazało się, że Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w danym roku zarówno w Polsce, jak i w Egipcie, w świetle wskazanych powyżej postanowień polsko-egipskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania należałoby uznać, że od momentu przeniesienia ośrodka interesów życiowych ponownie do Polski, czyli od momentu powrotu rodziny Wnioskodawcy z Egiptu do Polski, będzie traktowany jako osoba posiadająca miejsce zamieszkania w Polsce, podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi dla celów podatkowych w Polsce (tj. obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia ich źródeł).

Ad. 4

W opinii Wnioskodawcy, w związku z ponowną zmianą rezydencji podatkowej dla celów podatkowych w Polsce, Jego dochody uzyskane za pracę wykonywaną w Egipcie do dnia zmiany miejsca zamieszkania nie powinny być w ogóle uwzględnione przy sporządzaniu zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty).

W wyniku zmiany rezydencji podatkowej, dochody uzyskane przez Wnioskodawcę, do momentu zaistnienia tej zmiany, będą podlegać opodatkowaniu w Polsce według zasad obowiązujących podatników posiadających w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy. Tym samym dochody uzyskane za pracę wykonywaną na terytorium Egiptu, do momentu zmiany statusu rezydencji podatkowej Wnioskodawcy, nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce. W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, dochody te nie będą również brane pod uwagę przy sporządzaniu zeznania rocznego za rok podatkowy, w którym nastąpiła zmiana Jego miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Stanowisko Wnioskodawcy, w odniesieniu do przedmiotowej kwestii potwierdzają następujące, przykładowe interpretacje wydawane przez organy podatkowe:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 3 ust. 1a. ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie umowa zawarta między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Arabskiej Republiki Egiptu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 24 czerwca 1996 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 78, poz. 690).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 powołanej wyżej umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Arabskiej Republiki Egiptu, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce pobytu, miejsce zarządu, siedzibę prawną lub inne kryterium o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. umowy, jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się w sposób następujący:

Pierwsze kryterium dotyczy posiadania przez daną osobę stałego miejsca zamieszkania. "Stałe miejsce zamieszkania" to zwykle dom, mieszkanie czy też umeblowany pokój, niezależnie od tego, czy osoba ta jest jego właścicielem, czy też najemcą. Musi on być jednak do stałej dyspozycji tej osoby i posiadać cechy stałości. Ponadto miejsce to musi być tak zaaranżowane, aby można było z niego korzystać stale, a nie tylko okazjonalnie, na potrzeby krótkotrwałych pobytów.

Jeżeli jednak osoba ma stałe miejsce zamieszkania w obu krajach, to będzie się ją uważać za rezydenta podatkowego kraju, z którym posiada ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) Wnioskodawca jest obywatelem polskim, zatrudnionym na umowę o pracę w spółce kapitałowej z siedzibą na terytorium Polski. Z dniem 1 sierpnia 2008 r. został oddelegowany przez swojego pracodawcę do pracy w Egipcie, na okres ok. 2 lat. Wnioskodawca zaznaczył, iż fizycznie opuścił Polskę w dniu 11 sierpnia 2008 r. Podczas oddelegowania do Egiptu, Wnioskodawca wykonuje pracę wyłącznie na terytorium Egiptu, na podstawie umowy o pracę zawartej z polską spółką oraz odpowiedniej umowy dotyczącej oddelegowania. Rodzina Wnioskodawcy (żona wraz z dwójką dzieci) dołączyła do Niego 6 listopada 2008 r. W trakcie pobytu w Egipcie dzieci Wnioskodawcy uczęszczają do tutejszej szkoły. Jednocześnie w okresie oddelegowania do pracy w Egipcie, Wnioskodawca okazjonalnie przyjeżdża wraz z rodziną do Polski, niemniej jednak są to wizyty krótkotrwałe, związane głównie z okresem Świąt Bożego Narodzenia, Świąt Wielkanocnych oraz wakacji.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż wynagrodzenie za pracę wykonywaną w Egipcie stanowi Jego główne źródło przychodu. W okresie oddelegowania do Egiptu nie wykonuje pracy w Polsce. Pobyt Wnioskodawcy na terytorium Polski w roku 2009 nie przekroczył 183 dni.

Inwestycje Wnioskodawcy zlokalizowane są na terytorium Polski (nieruchomości, rachunki oszczędnościowe, fundusze inwestycyjne). Zasadniczo Wnioskodawca nie posiada inwestycji na terytorium Egiptu. W okresie oddelegowania do pracy w Egipcie, Wnioskodawca mieszka wraz z rodziną w wynajętym mieszkaniu w Egipcie oraz jest objęty programem opieki medycznej w Egipcie. Po zakończeniu oddelegowania w Egipcie Wnioskodawca, zamierza wrócić wraz z rodziną do Polski na stałe.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż od momentu wyjazdu do Egiptu nie posiada Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium RP. W Egipcie przebywa Pan razem ze swoją rodziną oraz pracuje zawodowo. Należy uznać, iż na terytorium Egiptu zlokalizowany jest obecnie ośrodek interesów życiowych, tam posiada Pan ognisko domowe i świadczy pracę, która stanowi główne źródło Pana przychodów. W 2009 r. przebywał Pan w Polsce mniej niż 183 dni. Na terytorium Polski zlokalizowane są inwestycje (nieruchomości, rachunki oszczędnościowe, fundusze inwestycyjne). Po zakończeniu oddelegowania w Egipcie zamierza Pan wrócić wraz z rodziną do Polski na stałe.

W związku z powyższym od momentu wyjazdu posiada Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Egiptu, natomiast w Polsce podlega Pan ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiągniętych na terytorium RP).

Jednakże od momentu przeniesienia ośrodka interesów życiowych ponownie do Polski, czyli od momentu powrotu Wnioskodawcy wraz z rodziną z Egiptu do Polski, Wnioskodawca będzie traktowany jako osoba posiadająca miejsce zamieszkania w Polsce, podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (tj. obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia ich źródeł).

W zakresie sposobu opodatkowania przychodu Wnioskodawcy, uzyskanego za pracę wykonywaną w Egipcie, należy wskazać, iż zastosowanie znajduje art. 15 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Arabskiej Republiki Egiptu o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z tym przepisem płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z powyższego wynika, iż miejsce opodatkowania dochodów z pracy, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania uzależnione jest nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, co od miejsca wykonywania pracy. Zatem, kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii, według jakich zasad powinny zostać opodatkowana przychody Wnioskodawcy w zamian za świadczoną pracę na terytorium Egiptu, ma określenie miejsca jej wykonywania. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie. Pierwszeństwo w opodatkowaniu dochodów z pracy najemnej ma zawsze to państwo, w którym praca jest wykonywana.

Jak wskazano w treści wniosku, z dniem 1 sierpnia 2008 r. Wnioskodawca został oddelegowany przez swojego pracodawcę do pracy w Egipcie, na okres ok. 2 lat. Podczas oddelegowania do Egiptu, Wnioskodawca wykonuje pracę wyłącznie na terytorium Egiptu, na podstawie umowy o pracę zawartej z polską spółką oraz odpowiedniej umowy dotyczącej oddelegowania. Wynagrodzenie za pracę wykonywaną w Egipcie stanowi Jego główne źródło przychodu. W okresie oddelegowania do Egiptu Wnioskodawca nie wykonuje pracy w Polsce.

Reasumując należy stwierdzić, że w roku 2009 oraz w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) do momentu przeniesienia ośrodka interesów życiowych do Polski, Wnioskodawca podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiągniętych na terytorium RP. Zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wykazania w swoim rocznym zeznaniu podatkowym dla celów polskiego podatku dochodowego od osób fizycznych wynagrodzenia wypłaconego mu przez polskiego pracodawcę z tytułu pracy świadczonej na terenie Egiptu w okresie jego oddelegowania oraz do zapłaty w Polsce podatku dochodowego od osób fizycznych od ww. przychodów.

Natomiast w chwili, gdy Wnioskodawca przeniesie swój ośrodek interesów życiowych do Polski, zmianie ulegnie jego miejsce zamieszkania, w związku z tym Wnioskodawca będzie w Polsce podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (tj. obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródła przychodów.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe różni się od stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji oraz postanowienia organów podatkowych stwierdzić należy, że orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.