IPPB4/415-254/14-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2014 r. (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest obywatelem Polski i do końca 2013 r. podlegał w tym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Poczynając od początku 2014 r., Jego sytuacja osobista i ekonomiczna ulegała stopniowej zmianie. Od 6 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca nie będzie przebywać w Polsce z zamiarem stałego pobytu, a ośrodek interesów życiowych (centrum interesów gospodarczych i osobistych) zostanie definitywnie przeniesiony za granicę.

Centrum interesów gospodarczych

Z uwagi na zajmowane przez Wnioskodawcę dotychczas stanowisko prezesa zarządu spółki akcyjnej (dalej: Spółka polska), która to jest firmą międzynarodową, świadczącą swoje usługi w coraz większym zakresie za granicą, już od kilku lat obecność Wnioskodawcy w Polsce miała charakter nieregularny. Było to spowodowane względami biznesowymi i w związku z tym, Jego osobistym, aktywnym zaangażowaniem w rozwój prowadzonej działalności za granicą, w tym poprzez spółkę utworzoną na terytorium Wielkiej Brytanii (dalej: Spółka brytyjska).

W związku z faktem, że w 2014 r. czynny udział Wnioskodawcy w rozwój działalności poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej, w tym w Wielkiej Brytanii, będzie jeszcze intensywniejszy, z dniem 31 marca 2014 r. rozwiąże On umowę o pracę ze Spółką polską i z początkiem kwietnia 2014 r. zawrze zagraniczną umowę o pracę ze Spółką brytyjską. Po rozwiązaniu polskiej umowy o pracę docelowo Wnioskodawca rozważa pozostanie członkiem Rady Nadzorczej Spółki polskiej (jednakże, bez dodatkowego wynagrodzenia z tego tytułu).

Zarówno w roku 2014, jak i w latach następnych Wnioskodawca będzie przebywać na terytorium Polski mniej niż 183 dni liczone w każdym roku podatkowym.

Poza wspomnianą powyżej aktywnością zawodową, obecnie Wnioskodawca nie prowadzi i nie zamierza prowadzić w Polsce jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej, ani pracować zarobkowo. Ponadto, nie posiada tutaj żadnych znaczących długoterminowych inwestycji o charakterze finansowym. Zdecydowana większość wydatków Wnioskodawcy związanych z potrzebami życiowymi jest już realizowana poza terytorium Polski (np. łożenie na rodzinę, zagraniczne inwestycje, planowany zakup nieruchomości itp.).

Główny rachunek bankowy Wnioskodawcy do dokonywania bieżących operacji finansowych jest prowadzony przez bank zagraniczny. Jego zamiarem jest całkowita likwidacja polskich rachunków bankowych, a docelowo aktywnie korzystać będzie z zagranicznych rachunków bankowych.

Centrum interesów osobistych

Wraz z zawarciem nowej brytyjskiej umowy o pracę, centrum interesów osobistych Wnioskodawcy zostanie definitywnie przeniesione za granicę. Wraz z małżonką przeprowadził się bowiem do Wielkiej Brytanii na stałe i to Wielka Brytania stanowi obecnie i będzie stanowiła główne miejsce (ośrodek) budowania kontaktów rodzinnych, towarzyskich i kulturalnych małżonków. Posługując się swobodnie językiem angielskim małżonkowie zamierzają w Wielkiej Brytanii budować ich ognisko domowe, a w razie urodzenia dzieci, planują wychować je w tym kraju i posłać je do lokalnych szkół. W Polsce pozostają krewni Wnioskodawcy (na terytorium Polski nadal mieszkają Jego rodzice i brat), jednakże, w związku z tym, Wnioskodawca nie przewiduje potrzeby stałej obecności w Polsce.

W Polsce Wnioskodawca nie będzie miał stale mu dostępnego miejsca zamieszkania. Posiadany obecnie dom będzie wynajmowany, a w przyszłości sprzedany. Co więcej, Wnioskodawca wymeldował się już ze stałego adresu zamieszkania w Polsce. Mieszkanie, w którym małżonkowie mieszkają aktualnie w Wielkiej Brytanii, jest wynajmowane, jednakże, Wnioskodawca jest w trakcie procesu zakupu mieszkania/domu na terenie Wielkiej Brytanii, w którym będzie następnie stale zamieszkiwał i prowadził gospodarstwo domowe wraz z małżonką.

Wnioskodawca pragnie również nadmienić, że nie jest obecnie aktywnym członkiem żadnych organizacji politycznych, ani kulturalnych w Polsce. Stara się natomiast być już aktywnym uczestnikiem wydarzeń kulturalnych i społecznych w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca nie jest uczestnikiem żadnego prywatnego planu emerytalnego, ani ubezpieczenia na życie oferowanego przez podmiot działający na polskim rynku. Ponadto, nie posiada samochodu osobowego, który byłby zarejestrowany na Wnioskodawcę w tym kraju.

Dodatkowo, Wnioskodawca uzyskał potwierdzenie od brytyjskiego doradcy podatkowego, że na gruncie lokalnych przepisów podatkowych spełnia warunki do bycia traktowanym jako brytyjski rezydent podatkowy i w tym kraju będzie płacił podatek dochodowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle powyższego stanu faktycznego Wnioskodawca będzie podlegać w Polsce od 6 kwietnia 2014 r. oraz w latach następnych ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, od 6 kwietnia 2014 r. nie będzie On posiadać miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. W związku z tym, we wskazanym okresie Wnioskodawca powinien podlegać w tym kraju ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. opodatkowaniu w Polsce podlegać będą jedynie dochody ze źródeł polskich, jeżeli takie wystąpią.

W świetle art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT, osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Polski podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy). Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 2a Ustawy o PIT, osoby fizyczne niemające na terytorium Polski miejsca zamieszkania podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a Ustawy o PIT, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski uważa się osobę fizyczną, która:

* przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym lub

* posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Pierwszy z przytoczonych powyżej warunków nie zostanie w przypadku Wnioskodawcy spełniony, gdyż w 2014 r., ani w kolejnych latach nie będzie przebywać na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w danym roku podatkowym.

W konsekwencji, w celu ustalenia miejsca zamieszkania dla celów podatkowych Wnioskodawcy, kluczowe znaczenie będzie miał drugi z przytoczonych wyżej warunków, dotyczący ośrodka interesów życiowych, czyli miejsca, w którym znajduje się centrum interesów gospodarczych lub osobistych. W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz poniższego uzasadnienia, w ocenie Wnioskodawcy warunek ten również nie zostanie spełniony.

W odniesieniu do kryterium ekonomicznego (gospodarczego), aktywność zawodowa Wnioskodawcy począwszy od 6 kwietnia 2014 r. będzie koncentrowała się poza Polską, przede wszystkim w Wielkiej Brytanii. Jednocześnie, Wnioskodawca nie będzie osiągał stałych dochodów ze źródeł polskich. Także aktywność inwestycyjna będzie koncentrowała się za granicą. W związku z tym, że w przypadku Wnioskodawcy ekonomiczne powiązania poza Polską będą przeważać nad polskimi, uważa, że Jego centrum interesów gospodarczych począwszy od 6 kwietnia 2014 r. znajdzie się poza Polską.

W odniesieniu do kryterium osobistego, tak jak Wnioskodawca wskazał w przedstawionym stanie faktycznym wraz z żoną wiążą ich wspólną przyszłość i życie rodzinne z Wielką Brytanią. To w Wielkiej Brytanii obecnie małżonkowie zamieszkują na stałe. To w Wielkiej Brytanii wspólnie z żoną rozwijają i utrzymują grupę swoich kontaktów towarzyskich, a także budują wspólne gospodarstwo domowe. Wizyty Wnioskodawcy w Polsce będą miały jedynie charakter sporadyczny.

Ponadto, w Wielkiej Brytanii Wnioskodawca będzie przebywał przez zdecydowaną większość swojego czasu i w kontekście swoich planów życiowych, w Jego subiektywnym odczuciu, czuje się On obecnie bardziej związany z tym krajem, o czym świadczy chociażby fakt osiedlenia się w Wielkiej Brytanii na dłuższy okres czasu oraz zerwanie faktycznych i formalnych związków z Polską (na przykład: wymeldowanie się z adresu stałego zamieszkania w Polsce, wynajem i ewentualna sprzedaż domu, czy też likwidacja rachunków bankowych).

Podsumowując, na gruncie przytoczonych wyżej przepisów, Wnioskodawca uznał, że począwszy już od 6 kwietnia 2014 r. nie będzię posiadał stałego miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencji podatkowej) w Polsce, z uwagi na następujące fakty:

* spędzi w Polsce mniej niż 183 dni w roku podatkowym;

* będzie posiadał stałe miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, gdyż to tam znajduje się aktualnie i będzie się znajdować Jego ognisko domowe (małżonka mieszka z Wnioskodawcą w Wielkiej Brytanii) i jest to główne miejsce (ośrodek) kontaktów rodzinnych małżonków;

* w Wielkiej Brytanii Wnioskodawca będzie posiadać centrum interesów osobistych (gospodarstwo domowe i budowanie ich życia towarzyskiego, kulturalnego i rodzinnego z małżonką, ma miejsce głównie w Wielkiej Brytanii, natomiast w Polsce Wnioskodawca nie posiada krewnych, którzy wymagaliby stałej opieki i w konsekwencji Jego regularnych wizyt w tym kraju; nie uczestniczy również w życiu kulturalnym, społecznym i politycznym w Polsce),

* w Wielkiej Brytanii Wnioskodawca będzie posiadać centrum interesów gospodarczych - Jego aktywność zawodowa będzie koncentrowała się w Wielkiej Brytanii, a praca wykonywana jest i będzie w większości na rzecz spółek poza Polską.

Mając na uwadze wyżej przytoczone argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że co najmniej poczynając od 6 kwietnia 2014 r. powinien podlegać na terytorium Polski ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. Konwencji, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Konwencja zawarta między Polską i Wielką Brytanią.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest obywatelem Polski i do końca 2013 r. podlegał w tym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Poczynając od początku 2014 r., Jego sytuacja osobista i ekonomiczna ulegała stopniowej zmianie. Od 6 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca nie będzie przebywać w Polsce z zamiarem stałego pobytu, a ośrodek interesów życiowych (centrum interesów gospodarczych i osobistych) zostanie definitywnie przeniesiony za granicę. Z dniem 31 marca 2014 r. bowiem Wnioskodawca rozwiąże umowę o pracę ze Spółką polską i z początkiem kwietnia 2014 r. zawrze zagraniczną umowę o pracę ze Spółką brytyjską. Wraz z zawarciem nowej brytyjskiej umowy o pracę, centrum interesów osobistych Wnioskodawcy zostanie definitywnie przeniesione za granicę. Wraz z małżonką przeprowadził się bowiem do Wielkiej Brytanii na stałe i to Wielka Brytania stanowi obecnie i będzie stanowiła główne miejsce (ośrodek) budowania kontaktów rodzinnych, towarzyskich i kulturalnych małżonków. Posługując się swobodnie językiem angielskim małżonkowie zamierzają w Wielkiej Brytanii budować ich ognisko domowe, a w razie urodzenia dzieci, planują wychować je w tym kraju i posłać je do lokalnych szkół. W Polsce pozostają krewni Wnioskodawcy (na terytorium Polski nadal mieszkają Jego rodzice i brat), jednakże, w związku z tym, Wnioskodawca nie przewiduje potrzeby stałej obecności w Polsce.

Zarówno w roku 2014, jak i w latach następnych Wnioskodawca będzie przebywać na terytorium Polski mniej niż 183 dni liczonych w każdym roku podatkowym. Obecnie Wnioskodawca nie prowadzi i nie zamierza prowadzić w Polsce jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej, ani pracować zarobkowo. Ponadto, nie posiada tutaj żadnych znaczących długoterminowych inwestycji o charakterze finansowym. Zdecydowana większość wydatków Wnioskodawcy związanych z potrzebami życiowymi jest już realizowana poza terytorium Polski (np. łożenie na rodzinę, zagraniczne inwestycje, planowany zakup nieruchomości itp.). Główny rachunek bankowy Wnioskodawcy do dokonywania bieżących operacji finansowych jest prowadzony przez bank zagraniczny. Jego zamiarem jest całkowita likwidacja polskich rachunków bankowych, a docelowo aktywnie korzystać będzie z zagranicznych rachunków bankowych. W Polsce Wnioskodawca nie będzie miał stale mu dostępnego miejsca zamieszkania. Posiadany obecnie dom będzie wynajmowany, a w przyszłości sprzedany. Co więcej, Wnioskodawca wymeldował się już ze stałego adresu zamieszkania w Polsce. Mieszkanie, w którym małżonkowie mieszkają aktualnie w Wielkiej Brytanii, jest wynajmowane, jednakże, Wnioskodawca jest w trakcie procesu zakupu mieszkania/domu na terenie Wielkiej Brytanii, w którym będzie następnie stale zamieszkiwał i prowadził gospodarstwo domowe wraz z małżonką.

Dodatkowo, Wnioskodawca uzyskał potwierdzenie od brytyjskiego doradcy podatkowego, że na gruncie lokalnych przepisów podatkowych spełnia warunki do bycia traktowanym jako brytyjski rezydent podatkowy i w tym kraju będzie płacił podatek dochodowy.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że centrum interesów życiowych i gospodarczych Wnioskodawcy od 6 kwietnia 2014 r. będzie znajdowało się w Wielkiej Brytanii. Uzyskiwanie dochodu z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Wielkiej Brytanii, a także przeniesienia do Wielkiej Brytanii centrum interesów życiowych (wyjazd żony) niezbicie świadczy, że centrum interesów życiowych i gospodarczych będzie znajdowało się w Wielkiej Brytanii. Ponadto, zarówno w roku 2014, jak i w latach następnych Wnioskodawca będzie przebywać na terytorium Polski mniej niż 183 dni liczone w każdym roku podatkowym.

Biorąc pod uwagę, że z Wielką Brytanią Wnioskodawcę będą łączyły ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, oraz uwzględniając zapisy Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, stwierdzić należy, że od 6 kwietnia 2014 r., tj. od momentu przeniesienia ośrodka interesów życiowych (wyjazd żony) do Wielkiej Brytanii oraz w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) Wnioskodawca będzie podlegać w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że w Polsce będą podlegały opodatkowaniu tylko dochody osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym Skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.