IPPB4/415-232/12-2/JK2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2012 r. (data wpływu 21 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości oraz dotyczącej przepisów ustawy prawo prywatne międzynarodowe i prawo rodzinne szwedzkie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni mieszka w Szwecji na stałe od 1988 r. i posiada tylko obywatelstwo szwedzkie. W 1999 r. wyszła za mąż za Szweda, z którym ma wspólność majątkową. W sierpniu 2001 r. kupili razem dom w Szwecji, zaciągając wspólnie kredyt w H. na zakup tego domu. Cena domu 1.550 000 sek. Wnioskodawczyni wraz z mężem spłacają na bieżąco odsetki, a kwota kredytu pozostaje bez zmian. 14 lipca 2010 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni (obywatel polski), po którym oddziedziczyła spadek w postaci spółdzielczego własnościowego prawa do domu jednorodzinnego jako jedyny spadkobierca. Ojciec Wnioskodawczyni zmarł nagle (66 lat) i nie zostawił testamentu. Spadek Wnioskodawczyni przyjęła na podstawie aktu notarialnego z dnia 23 lipca 2010 r. i zgłosiła do Urzędu Skarbowego do opodatkowania. Wnioskodawczyni w dniu 27 lipca 2010 r. otrzymała decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego o zwolnieniu z podatku na podstawie ustawy o podatku od spadku i darowizn. W styczniu 2011 r. sprzedała oddziedziczony dom (umowa notarialna sprzedaży z dnia 28 stycznia 2011 r.) za kwotę 485.000 zł. Sposób zapłaty ustalony w akcie notarialnym był następujący: 20.000 zł zapłacono przed podpisaniem aktu notarialnego, 65.000 zł na rachunek bankowy w dniu podpisania aktu notarialnego oraz 400.000 zł z kredytu bankowego uzyskanego przez nabywcę. Dochody ze sprzedaży wpłynęły na konto Wnioskodawczyni P S.A. w Ł., a potem nastąpił transfer pieniędzy na konto Wnioskodawczyni do H. w dniu 14 lutego 2011 r. Uzyskane ze sprzedaży przychody zostały włączone do wspólnego majątku. Kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości została w całości wydatkowana na cele mieszkaniowe w następujący sposób:

* 978.273 sek został częściowo spłacony kredyt wraz z odsetkami w H. w dniu 21 lutego 2011 r.;

* 131.887 sek zostały wydane na remont.

Dokonano remontu łazienki i pralni, który został zakończony we wrześniu 2011 r. Faktury są wystawione na męża, ponieważ to on umawiał firmę remontową i pilnował wykonania prac remontowych, natomiast zapłata faktur nastąpiła z konta, na którym były pieniądze ze sprzedaży nieruchomości. Łącznie wydatki wyniosły: 1.110.160 sek (501.874 zł). Cała kwota przychodu 485.000 zł została przeznaczona na własne cele mieszkaniowe (kredyt + remont).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwota 485.000 zł ze sprzedaży nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku w całości. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są m.in. dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości tym przepisem określonej pod warunkiem wydatkowania przychodu ze zbycia na własne cele mieszkaniowe. Za takie cele ust. 25 tego przepisu uznaje m.in. spłatę kredytu i odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup domu.

Według prawa rodzinnego polskiego spadek stanowi odrębną własność Wnioskodawczyni i przyjęła spadek zgodnie z k.c. Natomiast przychody ze sprzedaży włączyła do wspólnoty majątkowej, ponieważ zdaniem Wnioskodawczyni mogła je przeznaczyć na cele mieszkaniowe dla siebie i swojej rodziny. Ustawa nie przewiduje aby dochód małżonka ze sprzedaży nieruchomości był wydatkowany tylko i wyłącznie przez tego małżonka. Nie jest więc istotne, czy dochód zostanie przeznaczony tylko i wyłącznie na własne cele mieszkaniowe czy też obok celów własnych również na cele mieszkaniowe osób trzecich (maż i dzieci). Wnioskodawczyni wskazuje, iż obydwoje są obywatelami szwedzkimi i prawo międzynarodowe polskie stwierdza, iż stosunki osobiste i majątkowe między małżonkami podlegają ich każdoczesnemu prawu ojczystemu (art. 51. 1 ustawy polskie prawo prywatne międzynarodowe z dnia 4 lutego 2011 r.). Zasadą w prawie szwedzkim jest współwłasność małżeńska i także spadek wchodzi do wspólnoty małżeńskiej. Wyjątkiem jest przyjęcie spadku w oparciu o testament, w którym spadkodawca zaznaczył, iż spadek stanowi odrębny majątek spadkobiercy. Wnioskodawczyni uważa, iż w jej przypadku nie zaistniała taka sytuacja. Centrum Ich interesów życiowych znajduje się w Szwecji i uzyskane środki ze sprzedaży zostały wykorzystane zgodnie z ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdza, iż dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych powinny być wydane nie później niż w okresie dwóch lat począwszy od dnia odpłatnego zbycia na własne cele mieszkaniowe. Podstawowa okolicznością decydująca o stosowaniu zwolnienia podatkowego jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na cele mieszkaniowe i muszą pochodzić ze sprzedaży nieruchomości. Zgodnie z ustawą celem mieszkaniowym będzie spłata kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętych wyłącznie przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia. W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, iż zostały spełnione warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przysługuje zwolnienie od podatku w całości.

Niniejsza interpretacja dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości (pytanie Nr 1). Natomiast w zakresie przepisów ustawy prawo prywatne międzynarodowe i prawo rodzinne szwedzkie (pyt. Nr 2) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. 361 ze. zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Na podstawie art. 6 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Sztokholmie dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193), dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, budynki, pożytki z nieruchomości, jak również prawa do stałych i zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 Umowy).

W związku z powyższym wobec osoby nieposiadającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, która uzyskuje dochód z nieruchomości położonej na terytorium Polski mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości lub praw decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma zatem moment ich nabycia.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Zatem istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nabyła prawo do domu jednorodzinnego w dacie śmierci spadkodawcy, tj. 14 lipca 2010 r. Następnie dokonała jego sprzedaży w styczniu 2011 r., tj. przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Dokonując zatem oceny skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowej nieruchomości należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie bowiem z ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak stosownie do art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Należy jednakże zauważyć, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 cytowanej ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Katalog wydatków wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ustawy ma charakter zamknięty, jest to wyliczenie enumeratywne. Niezbędnym zatem warunkiem do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest wydatkowanie otrzymanego przychodu na cele mieszkaniowe określone w ww. ustawie. Przepis ww. artykułu wiąże też skutek prawny w postaci zwolnienia określonego przychodu od podatku dochodowego od osób fizycznych z terminem wydatkowania środków pieniężnych.

Zatem podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy - jest fakt wydatkowania (nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) dochodu ze sprzedaży nieruchomości na wskazane w art. 21 ust. 25 ustawy cele mieszkaniowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż kwotę uzyskana ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni w całości wydatkowała na cele mieszkaniowe, tj. na spłatę kredytu wraz z odsetkami na zakup domu w Szwecji w 2001 r. oraz na jego remont. Dokonano remontu łazienki i pralni, który został zakończony we wrześniu 2011 r. Faktury są wystawione na męża, natomiast zapłata faktur nastąpiła z konta, na którym były pieniądze ze sprzedaży nieruchomości.

Ustosunkowując się do możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia od opodatkowania uzyskanych środków pieniężnych w części wydatkowanej na spłatę kredytu wraz z odsetkami zaciągniętego na zakup domu w Szwecji w 2001 r., należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. okolicznością decydującą o prawie do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), w części wydatkowanej na spłatę kredytu lub pożyczki, jest cel zaciągnięcia tego kredytu lub pożyczki. Spłata kredytu stanowi bowiem etap realizacji tego celu.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż podatnicy mają prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego określonego w art. 21 ust. 25 pkt 2, ww. ustawy w każdym przypadku wydatkowania, w przewidzianym ustawą terminie, przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych na spłatę kredytu zaciągniętego na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy.

Należy podkreślić, że z treści art. 21 ust. 25 pkt 2, ww. ustawy, jasno wynika, iż kredyt, na którego spłatę został przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego musi być kredytem zaciągniętym na cele mieszkaniowe, co z kolei powinno wynikać z treści umowy kredytowej.

Mając na uwadze powyższe uregulowania oraz wyłączenia zawarte w cytowanym wyżej art. 21 ust. 30 ww. ustawy należy stwierdzić, iż przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości wydatkowany na spłatę kredytu oraz odsetek od kredytu, zaciągniętego przed dniem uzyskania ww. przychodu, na zakup domu w Szwecji, będącego własnością Wnioskodawczyni i jej męża, w terminie przewidzianym w ww. ustawie, korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast odnosząc się do możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z przeznaczeniem przychodu ze sprzedaży nabytego w drodze spadku domu jednorodzinnego na remont domu stanowiącego własność Wnioskodawczyni i męża, należy stwierdzić, co następuje:

Stosunki majątkowe miedzy małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 cytowanej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 ww. ustawy). Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich. Co do zasady zatem przedmioty nabyte w drodze dziedziczenia stanowią majątek odrębny małżonka. Natomiast ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 tejże ustawy, oboje małżonkowie maja równe udziały w majątku wspólnym.

Powyższe przepisy ww. ustawy określają charakter prawny majątkowej wspólności ustawowej małżonków jako współwłasności łącznej co znaczy, że udziały w tej wspólności nie są określone w okresie jej trwania. Inaczej mówiąc z bezudziałowego charakteru małżeńskiej wspólności ustawowej wynika bezudziałowy charakter współposiadania składników majątku wspólnego.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, uznać należy, iż skoro sprzedany dom jednorodzinny stanowił majątek odrębny Wnioskodawczyni, a uzyskany z jego sprzedaży przychód został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, tj. na remont domu stanowiącego wspólny majątek małżonków, nie ma w tej sytuacji przeszkód prawnych, aby przychód ten korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodać przy tym należy, że cel mieszkaniowy, o którym mowa powyżej zostaje spełniony w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej na cele wskazane w ustawie, bowiem w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego Wnioskodawczyni zostały wydatkowane na remont domu będącego współwłasnością jej i męża.

Jednocześnie w kwestii wydatkowania środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości, należy wskazać, iż powinna być dla celów podatkowych udokumentowana rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania poniesionego wydatku.

W przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Natomiast organ podatkowy weryfikujący możliwość skorzystania ze zwolnienia uprawniony jest żądać od podatników przedłożenia dodatkowych dokumentów z których będzie wynikało kiedy i przez kogo wydatki zostały poniesione, tj. czy uzyskane środki faktycznie przeznaczone zostały na cele mieszkaniowe, czy też wydatki na cele mieszkaniowe poczynione zostały z innych źródeł. Takimi dokumentami mogą być m.in. rachunki, faktury VAT, umowy przedwstępne, bądź też inne dokumenty, które ten fakt mogą potwierdzić.

Podsumowując należy stwierdzić, iż odpłatne zbycie w 2011 r. domu jednorodzinnego nabytego w drodze spadku po zmarłym ojcu w 2010 r. stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Jednakże w przypadku, gdy Wnioskodawczyni wydatkuje środki uzyskane z tej sprzedaży w okresie 2 lat od końca roku podatkowego, w którym dokonała odpłatnego zbycia na remont domu, który jest jej współwłasnością oraz na spłatę kredytu i odsetek od tego kredytu zaciągniętego na kupno domu w Szwecji, wówczas może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, opłata od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej została wniesiona w dniu 18 marca 2012 r. w wysokości 75 zł W związku z uiszczeniem opłaty wyższej od należnej, poniesiona z tego tytułu nadpłata w kwocie 35,00 zł podlega zwrotowi, zgodnie z treścią art. 14f § 2a ustawy - Ordynacja podatkowa na rachunek bankowy wskazany we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.