IPPB4/415-231/12-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2012 r. (data wpływu 21 marca 2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 23 maja 2012 r. (data nadania 25 maja 2012 r., data wpływu 28 maja 2012 r.) na wezwanie z dnia 16 maja 2012 r. Nr IPPB4/415-231/12-2/JK (data nadania 17 maja 2012 r., data doręczenia 22 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 marca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 16 maja 2012 r. Nr IPPB4/415-231/12-2/JK (data nadania 17 maja 2012 r., data doręczenia 22 maja 2012 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 23 maja 2012 r. (data nadania 25 maja 2012 r., data wpływu 28 maja 2012 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest w trakcie sprzedaży mieszkania, które w 1/2 otrzymała w spadku po mamie (od czego podatek już został uiszczony). Matka Wnioskodawczyni zmarła w dniu 20 września 1983 r. Drugą część Wnioskodawczyni otrzymała w 2010 r. w drodze darowizny od ojca i stała się jedynym właścicielem lokalu (jest to spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu). Wnioskodawczyni nie była zameldowana na pobyt stały w sprzedawanym mieszkaniu, od 1976 r. jest zameldowana w mieszkaniu spółdzielczym lokatorskim (do spłaty). Wnioskodawczyni sprzedała lokal w dniu 17 kwietnia 2012 r. aby z jego części tj. w kwocie 90.000,00 zł pokryć wkład mieszkaniowy w drugim mieszkaniu (spółdzielcze lokatorskie), gdzie po śmierci w dniu 8 marca 2010 r. męża odziedziczyła 3/4 wkładu a córka 1/4 wkładu. Wnioskodawczyni wniosła o częściowy dział spadku, tj. przeniesienie całego wkładu na Nią wraz z prawem lokatorskim, przy jednoczesnej spłacie wierzytelności, wobec córki tj. 1/4 tego wkładu. Kiedy 1/4 wkładu córki zostanie przez Wnioskodawczynię zapłacona na Jej rzecz w drodze częściowego działu spadku, Wnioskodawczyni będzie jedynym najemcą tego lokalu, gdzie w myśl przepisów najemcami lokatorskiego prawa do lokalu może być małżeństwo lub jedna osoba. Częściowy dział spadku między Wnioskodawczynią i Jej córką nastąpił w dniu 22 maja 2012 r. Wnioskodawczyni wyda więc 90 tyś. zł na 1/4 wkładu mieszkaniowego i wykupi mieszkanie. Wnioskodawczyni zaznacza, że wkład w spółdzielni jest wniesiony, ale do Niej należy tylko 3/4 wkładu. Po spłacie córki w wysokości 1/4 wkładu mieszkaniowego, Wnioskodawczyni nabędzie prawo do lokalu spółdzielczo - lokatorskiego. Spadkobiercy są w trakcie umocnienia się wyroku, który zapadł w dniu 22 maja 2012 r. i jednoznacznie stwierdza, iż po spłacie Wnioskodawczyni nabyła prawo, a wykup mieszkania i przekształcenie w spółdzielcze własnościowe prawo nastąpi w tym roku - 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy powyższa kwota zostanie zaliczona jako wydatek na cele mieszkaniowe i tym samym zmniejszy podatek dochodowy, gdyż lokal jest sprzedawany przed upływem 5 lat.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwota ok. 90 tyś. zł zostanie przeznaczona na cele mieszkaniowe, gdyż po spłaceniu córki w wysokości 1/4 wkładu mieszkaniowego zostanie uregulowany stan prawny lokalu, Wnioskodawczyni będzie w myśl prawa jedynym najemcą (głównym lokatorem). Wnioskodawczyni będzie mogła też to mieszkanie wykupić i jest to obecnie już jedyny lokal mieszkalny jaki posiada. Zatem, jak wskazano powyżej, Wnioskodawczyni uważa, że jest to wydatek jak najbardziej na cele mieszkaniowe. Ponadto Wnioskodawczyni podkreśla, iż w dniu 22 maja 2012 r. nabyła w całości - poprzez spłatę córki - wyrokiem sądowym spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu przy ul. P., gdzie była zameldowana na pobyt stały od 1976 r. Spłaty tej Wnioskodawczyni dokonała ze sprzedaży mieszkania przy ul. E. Przekształcenie ww. prawa na spółdzielcze własnościowe prawo lub odrębną własność nastąpi w tym roku. W takim przypadku Wnioskodawczyni uważa, ze spłata córki i uzupełnienie wkładu mieszkaniowego jest z pewnością wydatkiem na cele mieszkaniowe, zwłaszcza, że jest to Jej jedyne miejsce zamieszkania.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisanej w ww. ustawie - Kodeks cywilny. Zgodnie z przepisem art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, a więc wszystkie nieruchomości (grunty, budynki oraz części budynków, tzw. nieruchomości lokalowe) i ruchomości (np. samochód, obraz) oraz zbywalne prawa majątkowe, czyli takie, które mogą być przedmiotem sprzedaży.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w spadku po zmarłej w dniu 20 września 1983 r. mamie Wnioskodawczyni otrzymała 1/2 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Drugą część Wnioskodawczyni otrzymała w 2010 r. w darowiźnie od ojca i stała się jedynym właścicielem lokalu. W dniu 17 kwietnia 2012 r. Wnioskodawczyni sprzedała ww. lokal.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nabycie udziałów w lokalu mieszkalnym nastąpiło odpowiednio w dwóch datach, tj. w części w 1983 r. oraz w części w 2010 r., pięcioletni termin, określony zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy liczyć oddzielnie w stosunku do każdego z udziałów nabytego we wskazanych wyżej datach.

Odnosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, iż sprzedaż dokonana w 2012 r., w odniesieniu do udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w 1983 r. w spadku po zmarłej mamie, nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, a tym samym nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast odnośnie sprzedaży lokalu w odniesieniu do części nabytej w 2010 r. w darowiźnie od ojca stwierdzić należy, że od momentu nabycia do momentu sprzedaży nieruchomości nie upłynęło 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, a tym samym sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego w tej części stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Albowiem ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia. Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30 ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, iż powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

Podkreślić należy, iż zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zatem wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia skutkuje zwolnieniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie zarówno wykładni rozszerzającej, jak i zawężającej.

Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie otrzymanego przychodu wyłącznie na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w spadku po zmarłej w dniu 20 września 1983 r. mamie Wnioskodawczyni otrzymała 1/2 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Drugą część Wnioskodawczyni otrzymała w 2010 r. w darowiźnie od ojca i stała się jedynym właścicielem lokalu. W dniu 17 kwietnia 2012 r. Wnioskodawczyni sprzedała ww. lokal. Część przychodu uzyskanego z tej sprzedaży Wnioskodawczyni zamierza wydatkować na spłatę córki w kwocie odpowiadającej 1/4 wkładu mieszkaniowego w drugim mieszkaniu (spółdzielcze lokatorskie). Wnioskodawczyni bowiem po śmierci w dniu 8 marca 2010 r. męża odziedziczyła 3/4 wkładu, a córka 1/4 wkładu mieszkaniowego. Wnioskodawczyni wniosła o częściowy dział spadku, tj. przeniesienie całego wkładu na Nią wraz z prawem lokatorskim, przy jednoczesnej spłacie wierzytelności, wobec córki tj. 1/4 tego wkładu. Częściowy dział spadku między Wnioskodawczynią i Jej córką nastąpił w dniu 22 maja 2012 r. Po spłacie córki w wysokości 1/4 wkładu mieszkaniowego, Wnioskodawczyni nabędzie prawo do lokalu spółdzielczo - lokatorskiego.

Stosownie do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 Kodeksu cywilnego istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Dział spadku nie jest tożsamy z nabyciem w drodze spadku. Dział spadku polega na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej należącej do wszystkich współwłaścicieli, ponieważ współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W rezultacie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, iż warunkiem zwolnienia z podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie, jest wydatkowanie uzyskanego przychodu wyłącznie na cele mieszkaniowe określone w zamkniętym katalogu zawartym w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, uważa się m.in. nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Z kolei z treści art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b) ustawy wynika, że za cele takie uważa się również nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym, mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz ww. przepisy prawa należy stwierdzić, iż przedmiotowe zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy nie będzie miało zastosowania w niniejszej sprawie. Zauważyć bowiem należy, że Wnioskodawczyni zamierza wydatkować część środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania na spłatę córki z tytułu umowy o częściowy dział spadku w związku z odziedziczonym wkładem mieszkaniowym związanym z uzyskaniem spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu. Tym samym Wnioskodawczyni zamierza wydatkować środki na cel, który nie został wymieniony wprost w ustawowym katalogu zawartym w art. 21 ust. 25 pkt 1, którego realizacja uprawnia do zwolnienia. Uzyskanie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu i poniesienie w związku z tym wydatku, w założeniu swym zmierzające do nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub prawa odrębnej własności, nie jest z takim nabyciem równoznaczne.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż powyższy wydatek nie stanowi wydatku na cele mieszkaniowe, które określone zostały w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym brak jest podstaw prawnych do uznania dochodu, uzyskanego ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w części nabytego w darowiźnie od ojca, w wysokości odpowiadającej iloczynowi tego dochodu i udziału ww. wydatku, za podlegający zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.