IPPB4/415-196/09-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2009 r. (data wpływu 18 marca 2009 r.) oraz w piśmie z dnia 3 czerwca 2009 r. (data nadania 3 czerwca 2009 r., data wpływu 8 czerwca 2009 r.) uzupełniające wezwanie z dnia 19 maja 2009 r. Nr IPPB4/415-196/09-2/JK, IPPB2/436-79/09-2/AF (data nadania 20 maja 2009 r., data otrzymania 28 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu wydatku poniesionego na cele rehabilitacyjne - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu wydatku poniesionego na cele rehabilitacyjne.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 19 maja 2009 r. Nr IPPB4/415-196/09-2/JK, IPPB2/436-79/09-2/AF tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię o uzupełnienie wniosku poprzez m.in. doprecyzowanie stanu faktycznego oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 3 czerwca 2009 r. (data wpływu: 8 czerwca 2009 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła przedmiotowy wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

* ulga rehabilitacyjna

Czy Wnioskodawczyni może odpisać od dochodu 2280 zł. Jeśli część tej kwoty to jak ją wyliczyć.

* zakup domu

Jeśli Wnioskodawczyni zakupi dom do remontu lub wykończenia co zrobić aby US nie zawyżył jego wartości i po paru latach nie kazał płacić odsetek za zwłokę.

Jeśli US dostanie akt notarialny na zakup nieruchomości - w jakim terminie ma się ustosunkować do wartości tej nieruchomości.

Jeśli Wnioskodawczyni zwróci się pisemnie do US o ustosunkowanie się do wartości nieruchomości zawartej w akcie notarialnym czy ma obowiązek ocenić tą wartość i w jakim terminie.

Czy do wyceny wartości nieruchomości można brać tylko rzeczoznawcę wskazanego przez Urząd Skarbowy jeśli się kwestionuje zawyżoną wycenę przez Urząd Skarbowy.

* wypożyczenie konta bankowego

Czy Urząd Skarbowy zaakceptuje stan faktyczny, że Wnioskodawczyni wypożycza konto córce a pieniądze są córki - czy Wnioskodawczyni ma zgłosić to jako darowiznę.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

* ulga rehabilitacyjna

Wnioskodawczyni uważa, że jeśli posiada się zaświadczenie o korzystaniu z zabiegów rehabilitacyjnych nie jest konieczne rozliczenie kosztów jakie się poniosło na dojazdy, żeby odliczyć przewidzianą ulgę podatkową.

* zakup domu

Wnioskodawczyni nie wie jakie terminy są obowiązujące - ale Urząd Skarbowy nie powinien liczyć odsetek za zwłokę od różnicy wartości nieruchomości wynikającej z aktu notarialnego i zawyżonej przez Urząd Skarbowy.

W ciągu dwóch tygodni Urząd Skarbowy powinien rozpatrzeć podanie Wnioskodawczyni i zaakceptować lub podać swoją wartość.

Wnioskodawczyni może dowolnie wybierać rzeczoznawcę, a Urząd Skarbowy winien akceptować jego wycenę.

Ad. 3 wypożyczenie konta bankowego

Ponieważ Wnioskodawczyni wypożycza konto córce, pieniądze które zostały na nie przelane nie należy traktować jako darowiznę. Nie jest to ani darowizna ani spadek. Podatki od tej kwoty zapłacono za granicą. Wnioskodawczyni uważa, że nie musi o tym powiadamiać Urzędu Skarbowego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wniosek dotyczący przepisów prawa podatkowego w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od spadków i darowizn zostanie rozpatrzony odrębnie. (Pytanie Nr 2 i Nr 3)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu zostały enumeratywnie wymienione w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b - 7g tego artykułu.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Natomiast stosownie do art. 26 ust. 7c ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

W myśl art. 26 ust. 7d cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Z analizy wyżej przytoczonych przepisów wynika, że aby skorzystać z możliwości odliczenia wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne, należy posiadać I lub II grupę inwalidztwa, być właścicielem (współwłaścicielem) samochodu osobowego oraz dojeżdżać nim na niezbędne zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia zabieg, rehabilitacja oraz rehabilitacja lecznicza zatem koniecznym jest wyjaśnienie tych pojęć w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w "Słowniku wyrazów obcych" (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz "Encyklopedii" PWN zabieg stanowi interwencję mająca na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosownie odpowiednich zabiegów leczniczych; rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię. Istotne znaczenie mogą mieć również zabiegi chirurgiczne zmierzające do przywrócenia organicznych funkcji, zmniejszenia następstw nieodwracalnych zmian lub wyrównanie ich w takim stopniu aby poszkodowanemu przywrócić jego społecznie przydatną sprawność.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest inwalidą II grupy i współwłaścicielką samochodu osobowego. Wnioskodawczyni posiada zaświadczenie, że korzystała z zabiegów rehabilitacyjnych od 19 maja 2008 r. do 3 czerwca 2008 r.

Podkreślić należy, iż odliczeniu od dochodu podlegają jedynie te wydatki rehabilitacyjne, które zostały enumeratywnie wymienione w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odliczeniu od dochodu, wolą ustawodawcy, podlegają m.in. wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego związanego z przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne. Oznacza to, że nie wszystkie przejazdy związane z leczeniem osoby niepełnosprawnej będą podlegały odliczeniu w ramach powyższego limitu, bowiem nie wszystkie są związane z niezbędnymi zabiegami leczniczo - rehabilitacyjnymi. W ramach tego limitu nie będą mieściły się wydatki związane z przewozami na wizyty lekarskie.

Zauważyć również należy, iż określona w ustawie kwota 2.280 zł jest maksymalną kwotą, która może być odliczona tytułem poniesienia ww. wydatków. Wydatki te muszą być jednakże faktycznie poniesione. Użycie przez ustawodawcę, przy określaniu wielkości limitu, wyrażenia "w wysokości nie przekraczającej kwoty 2.280 zł" wskazuje, iż wysokość odliczenia uzależniona jest od intensywności (częstości) używania samochodu osobowego.

Podkreślenia wymaga, iż ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy stanowiące ulgi winny być interpretowane ściśle, niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Reasumując, o ile wszystkie warunki wynikające z powołanych przepisów ustawy zostały spełnione, wydatki poniesione jako odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne, podlegają odliczeniu od dochodu w rozumieniu przepisu art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Skłodowskiej - Curie 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.