IPPB4/415-186/11-2/JS - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczeń pieniężnych wypłacanych pracownikom z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2011 r. (data wpływu 1 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń pieniężnych wypłacanych pracownikom przez Spółkę sfinansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest prawidłowe.

W dniu 1 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń pieniężnych wypłacanych pracownikom przez Spółkę sfinansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank udziela swoim pracownikom świadczeń polegających na finansowaniu lub dofinansowywaniu, ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, zbiorowych wycieczek (dofinansowanie polega, przykładowo, na opłaceniu przewodnika czy kosztów wejścia do muzeum) oraz zbiorowych imprez o charakterze sportowo - rekreacyjnym (dofinansowanie polega, przykładowo, na opłaceniu wynajęcia sali do rozegrania meczu lub turnieju tanecznego) lub kulturalno - oświatowym (dofinansowanie polega, przykładowo, na sfinansowaniu biletów do kina, teatru). Aktywność Banku w zakresie finansowania lub dofinansowywania wskazanych powyżej wycieczek oraz imprez ogranicza się do przekazania kwot dofinansowania na konto wystawcy faktury (za przedmiot dofinansowania: bilety, wynajęcie sali itp.). Inicjatywę wykazują natomiast pracownicy, przedstawiając Bankowi do akceptacji harmonogram, a następnie, wystawione przez podmioty zewnętrzne, na nazwę Banku, faktury obejmujące usługi podlegające dofinansowaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, sfinansowane lub dofinansowane ze środków ZFŚS, zbiorowe wycieczki oraz zbiorowe imprezy o charakterze sportowo-rekreacyjnym lub kulturalno - oświatowym, powinny korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f. w sytuacji gdy przypadająca na każdego pracownika biorącego udział w wycieczkach/imprezach kwota udzielonego przez Bank finansowania/dofinansowania nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opisanym stanie faktycznym, sfinansowane lub dofinansowane ze środków ZFŚS, zbiorowe wycieczki oraz zbiorowe imprezy o charakterze sportowo - rekreacyjnym lub kulturalno-oświatowym, powinny korzystać, po stronie korzystających z nich pracowników, ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f. wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Brzmienie wskazanego powyżej przepisu wskazuje na to, że aby świadczenia otrzymywane przez pracowników mogły korzystać ze zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f., muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

W przedstawionym na wstępie stanie faktycznym pierwsze trzy warunki możliwości korzystania z przedmiotowego zwolnienia są spełnione. Wątpliwości budzi charakter świadczeń mieszczących się w zakresie zwolnienia przewidzianego w analizowanym przepisie.

Z brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f. wynika, iż na podstawie ww. przepisu ze zwolnienia korzystają dwa rodzaje świadczeń:

Zdaniem Wnioskodawcy świadczenia wskazane w przedstawionym na wstępie stanie faktycznym powinny podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f. jako świadczenia pieniężne.

Powyższy wniosek należy wysnuć biorąc pod uwagę charakter aktywności Wnioskodawcy uczestniczącego w procesie finansowania lub dofinansowania, ze środków ZFŚS, zbiorowych wycieczek oraz zbiorowych imprez o charakterze sportowo - rekreacyjnym lub kulturalno-oświatowym. W opisanym stanie faktycznym aktywność Wnioskodawcy, jako pracodawcy, sprowadza się bowiem wyłącznie do zapłaty kwoty równej sumie finansowania lub dofinansowania wycieczki/imprezy poprzez uregulowanie kwoty wynikającej z przedstawionej przez pracowników lecz wystawionej na Wnioskodawcę, faktury dokumentującej zakup objęty wsparciem Wnioskodawcy.

Należy bowiem zwrócić uwagę na to, iż przepis art. art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f. uległ zmianie na mocy ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiana obowiązuje od 1 stycznia 2009 r. Polega ona na rozszerzeniu przedmiotu zwolnienia o świadczenia pieniężne sfinansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Zdaniem niektórych przedstawicieli doktryny prawa podatkowego celem ustawodawcy wprowadzającego ww. nowelizację było jednak nie tylko rozszerzenie zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f. na świadczenia pieniężne otrzymywane przez pracownika z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, ale objęcie tym zwolnieniem wszelkich świadczeń otrzymywanych z tego funduszu, oczywiście oprócz wyraźnie wyłączonych (bonów, talonów i innych znaków uprawniających do wymiany na towary lub usługi) i do kwoty 380 zł rocznie. Takie rozumowanie wydaje się zgodne z intencją ustawodawcy i wszelkie interpretacje organów podatkowych, które pozostawiają świadczenia, spełniające warunek finansowania z ZFŚS, mieszczą się w kwocie 380 zł rocznie a nie są wyraźnie wyłączone z zakresu tego przepisu (bony, talony...) wydają się interpretacjami mającymi na celu sztuczne przypisanie niektórych świadczeń do kategorii świadczeń nie mieszczących się w dychotomicznym podziale na świadczenia rzeczowe i pieniężne, a w efekcie mającymi na względzie wyłącznie interpretację przepisów na niekorzyść podatnika, nawet jeżeli jest to interpretacja niezgodna z intencją ustawodawcy nie znajdująca uzasadnienia w zasadzie racjonalnego ustawodawcy.

W uzasadnieniu powyższego stanowiska warto przytoczyć pogląd wyrażony, w odniesieniu do wycieczek, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 23 października 2007 r. (ILPB2/415-57/07-4/AJ). Organ podatkowy wyraził w niej stanowisko, iż wycieczki, które są nie tylko sfinansowane z ZFŚS ale i zorganizowane przez pracodawcę, stanowią dla pracownika formę świadczenia pieniężnego.

W uzasadnieniu należy także nadmienić, iż po zmianie art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f. Ministerstwo Finansów, w odpowiedzi na zapytanie "Rzeczpospolitej" ("Rzeczpospolita" z dnia 17 marca 2010 r.), wbrew niektórym interpretacjom pozostawiającym zorganizowane przez pracodawców wycieczki poza zakresem tego przepisu, stwierdziło wyraźnie, iż ze zwolnienia (w granicach obowiązującego limitu oraz o ile spełnione są pozostałe przesłanki zawarte w przepisie) korzysta obecnie także świadczenie polegające na zakupie wycieczki lub jej dofinansowaniu z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Również do podobnych, jak powyższe, wniosków doszedł Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 27 lipca 2010 r. (IBPBII/1/415-473/10/HK). W odniesieniu do stanu faktycznego polegającego na zorganizowaniu przez samorządową jednostką budżetową wycieczki dla swoich pracowników (za pośrednictwem biura turystycznego) i sfinansowaniu jej w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych stwierdził, iż świadczenie przekazane pracownikom w postaci wycieczki zorganizowanej przez Wnioskodawcę będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f., w granicach obowiązującego limitu. Wykupienie przez pracodawcę wycieczki w biurze turystycznym zostało więc potraktowane jako świadczenie, mieszczące się w przedmiotowym zakresie zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził bowiem, iż ze znowelizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f. wynika, że skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

Biorąc pod uwagę powyżej wskazane stanowiska Ministerstwa Finansów oraz dyrektorów izb skarbowych oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę na wstępie wniosku stan faktyczny, zdaniem Wnioskodawcy sfinansowanie lub dofinansowanie pracownikom, ze środków ZFŚS, zbiorowych wycieczek oraz zbiorowych imprez o charakterze sportowo - rekreacyjnym lub kulturalno - oświatowym, poprzez przekazanie kwot dofinansowania na konto podmiotu świadczącego dofinansowywaną usługę (sprzedawcy biletów, karnetów, podmiotowi wynajmującemu salę, przewodnikowi wycieczki itp.) powinno korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f. w sytuacji gdy kwota "przypadająca" na każdego pracownika biorącego udział w wycieczkach/imprezach nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Biorąc powyższe pod uwagę do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie w myśl art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2009 r., wprowadzonym ustawą z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009 r. - zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Podkreślić należy, iż istotną zmianą wprowadzoną na skutek nowelizacji art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolnienie z opodatkowania - przy warunkach ustawą przewidzianych - wartości świadczeń pieniężnych sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

* świadczenia mają charakter świadczenia rzeczowego bądź pieniężnego,

* są w całości sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

* otrzymywane są w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,

* ich wysokość nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca udziela swoim pracownikom świadczeń polegających na finansowaniu lub dofinansowywaniu, ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, zbiorowych wycieczek (dofinansowanie polega, przykładowo, na opłaceniu przewodnika czy kosztów wejścia do muzeum) oraz zbiorowych imprez o charakterze sportowo - rekreacyjnym (dofinansowanie polega, przykładowo, na opłaceniu wynajęcia sali do rozegrania meczu lub turnieju tanecznego) lub kulturalno - oświatowym (dofinansowanie polega, przykładowo, na sfinansowaniu biletów do kina, teatru).

Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zasady przeznaczenia środków tego funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo z art. 30 ust. 5 ustawy o związkach zawodowych. Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów (art. 8 ust. ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych - Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.

W myśl postanowień art. 2 pkt 1 ww. ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Wobec powyższego należy uznać, iż wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są określone w regulaminie świadczeń socjalnych i sfinansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych rzeczowe i pieniężne świadczenia pracodawcy związane z finansowaniem działalności socjalnej, w tym również dotyczące wypoczynku (także wycieczki) - o łącznej wartości nieprzekraczającej 380 zł w skali roku podatkowego.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż świadczenie przekazane pracownikom w postaci sfinansowania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych kosztów wycieczki oraz zbiorowych imprez o charakterze sportowo - rekreacyjnym lub kulturalno - oświatowym, będzie przychodem pracownika ze stosunku pracy, w związku z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia, przy czym przychód ten będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kwoty 380,00 zł (kwota ta obejmuje wartość rzeczowych i pieniężnych świadczeń otrzymanych w skali całego roku podatkowego). Od nadwyżki kwoty 380 zł powinien zostać naliczony podatek.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.