IPPB4/415-183/09-4/JK2 - Możliwość odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków związanych z adaptacją wnętrza budynku do potrzeb niepełnosprawności.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-183/09-4/JK2 Możliwość odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków związanych z adaptacją wnętrza budynku do potrzeb niepełnosprawności.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2009 r. (data wpływu 16 marca 2009 r.) oraz piśmie z dnia 2 kwietnia 2009 r. (data nadania 3 kwietnia 2009 r., data wpływu 6 kwietnia 2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 30 marca 2009 r. (data nadania 31 marca 2009 r., data odbioru 1 kwietnia 2009 r.) Nr IPPB4/415-183/08-2/JK2 o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w 2006 r. podjęła prace związane z remontem budynku gospodarczego na potrzeby zamieszkiwania w okresie wiosenno-letnim celem odbywania intensywnej rehabilitacji w warunkach domowych. Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym z podstawowymi chorobami: narządów ruchu, neurologicznymi, obustronnym słuchem oraz chorobami współistniejącymi: astma oskrzelowa, nadciśnienie, wada wzroku. Wnioskodawczyni zamieszkuje u syna. Lokal mieszkalny znajduje się na III piętrze w budynku bez windy. Schorzenia Wnioskodawczyni sprawiają, że z trudem opuszcza mieszkanie. Stan zdrowia wymaga intensywnej rehabilitacji ambulatoryjnej oraz kontynuowania ćwiczeń wyuczonych podczas leczenia szpitalnego. Obecnie uzyskanie skierowania od specjalisty na zabiegi ambulatoryjne jest bardzo ograniczone. Wnioskodawczyni posiada własny sprzęt rehabilitacyjny, co umożliwia rehabilitację w warunkach domowych. W mieszkaniu syna jest to niemożliwe. Wnioskodawczyni właścicielem działki wraz z budynkiem gospodarczym jest od 1998 r. Nieruchomość położona jest w bliskim sąsiedztwie lasu. W tej sytuacji będąc osobą niepełnosprawną (niedosłyszącą) może bezpiecznie odbywać rehabilitację poprzez jazdę na rowerze po drogach leśnych oraz bezpiecznie biegać i chodzić na świeżym powietrzu.

W roku 2008 Wnioskodawczyni poniosła wydatki związane z adaptacją wnętrza budynku do potrzeb niepełnosprawności. Są to wydatki związane z:

1.

likwidacją progów w pomieszczeniu i na zewnątrz budynku,

2.

przygotowaniem podłogi do założenia wykładziny antypoślizgowej,

3.

wydzieleniem pomieszczeń sanitarnych (wc oraz kabiny przeznaczonej pod brodzik),

4.

adaptacją poddasza z montażem barierki zabezpieczającej w celu uzyskania dodatkowej powierzchni na przechowywanie sprzętu rehabilitacyjnego,

5.

montażem poręczy w piwnicy,

6.

montażem okien na odpowiednio niskim poziomie,

7.

opłatą za przyłącze kanalizacyjne do Urzędu Gminy,

8.

doprowadzeniem do budynku instalacji wodno-kanalizacyjnej.

Wnioskodawczyni na okoliczność poniesionych wydatków posiada faktury, paragony oraz umowy cywilne na zakup materiałów budowlanych, instalacyjno-sanitarnych oraz na narzędzia, które były niezbędne do wykonywania ww. prac adaptacyjnych.

W roku 2009 Wnioskodawczyni kontynuuje dalsze prace związane z adaptacją pomieszczenia do niepełnosprawności. Będzie to wyposażenie pomieszczeń sanitarnych w urządzenia (sedes z uchwytami i montaż brodzika) oraz wyłożone zostaną ściany płytkami ceramicznymi. W budynku została rozciągnięta instalacja wodno-kanalizacyjna. Zamontowane zostaną zawory kulowe, które umożliwią łatwe ich otwieranie. Na podłodze położona zostanie wykładzina antypoślizgowa. Wnioskodawczyni w roku 2009 będzie ponosiła dalsze koszty związane z adaptacją pomieszczenia do niepełnosprawności.

Pismem z dnia 30 marca 2009 r. Nr IPPB4/415-183/09-2/JK2 wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do zadanego pytania, a także do uzupełnienia informacji poprzez złożenie oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej oraz uiszczenia opłaty w wysokości odpowiadającej liczbie stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych.

Powyższe Wnioskodawczyni uzupełniła w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z orzeczoną niepełnosprawnością Wnioskodawczyni ma prawo skorzystania z ulgi podatkowej od podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2008 r., tj. czy wydatki wymienione we wniosku mogą być odliczone od dochodu za 2008 r. ...

Zdaniem Wnioskodawczyni koszty, które Wnioskodawczyni poniosła w roku 2008 na prace modernizacyjne budynku gospodarczego są to wydatki związane z przeprowadzonym przedsięwzięciem adaptacji i wyposażenia budynku mieszkalnego dla potrzeb niepełnosprawności. Wnioskodawczyni zaznacza, że w sytuacji Jej niepełnosprawności budynek ten pełni dla Niej rolę budynku mieszkalnego, ponieważ zamieszkuje w nim przez około 6-ciu miesięcy w ciągu roku, szczególnie w okresie wiosenno-letnim, aby wykonywać intensywną rehabilitację zleconą przez lekarzy specjalistów. W tym celu Wnioskodawczyni poniosła koszty związane z dostosowaniem budynku na zewnątrz i wewnątrz do potrzeb niepełnosprawności. Wnioskodawczyni dokonała likwidacji schodów i progów, wyrównała powierzchnię mieszkalną, co bardzo ułatwia Jej wykonywanie podstawowej czynności życiowej jaką jest bezpieczne chodzenie. Wydzieliła pomieszczenia sanitarne na równym poziomie, co ułatwi ich użytkowanie. Doprowadziła do budynku instalację wodno-kanalizacyjną, co wyeliminowało ręczne czerpanie wody ze studni oraz ręczne odprowadzanie ścieków. Montaż barierek i poręczy, montaż okien i drzwi na odpowiedniej wysokości, według Wnioskodawczyni znacząco poprawił Jej bezpieczeństwo w czasie poruszania się i wykonywania codziennych czynności, np. podnoszenie rąk do góry w czasie otwierania okien sprawia wiele trudności i bólu. Wnioskodawczyni uważa, że zamieszkując w tym budynku przez znaczącą część roku jako osoba z postępującym niedosłuchem może bezpiecznie biegać, spacerować i jeździć na rowerze, ponieważ nieruchomość znajduje się w bliskim sąsiedztwie lasu i oddalona jest od ruchliwej szosy. Reasumując, Wnioskodawczyni pragnie stwierdzić, że wszystkie wydatki poniesione na działania opisane we wniosku są ściśle związane z adaptacją budynku do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Wnioskodawczyni podkreśla, że koszty poniesione w 2008 r. jest to niewielka część kosztów jakie poniosła w ubiegłych latach na całkowitą modernizację budynku gospodarczego. Według Wnioskodawczyni adaptacja budynku do zamieszkania pozwoliła Jej funkcjonować na równi ze zdrowymi ludźmi, dała swobodę w przebywaniu na świeżym powietrzu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu m.in. wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Należy podkreślić, iż wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania. Zatem oceniając, czy w danej sytuacji przysługuje prawo do skorzystania z ulgi podatkowej, należy przepisy stosować w sposób ścisły tj. nie należy stosować ani wykładni rozszerzającej, ani też zawężającej.

Przepis art. 26 ust. 7a ww. ustawy, stanowi że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

1.

adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

2.

przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

3.

zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,

4.

zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

5.

odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,

6.

odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,

7.

opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,

8.

utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt 7, psa przewodnika - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7,

9.

opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,

10.

opłacenie tłumacza języka migowego,

11.

kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 r. życia,

12.

leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),

13.

odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:

a.

osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego, b. osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a),

14.

używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 r. życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł,

15.

odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a. na turnusie rehabilitacyjnym, b. w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c. na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

Powyższy przepis enumeratywnie wymienia wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych podlegających odliczeniu od dochodu. Katalog tych wydatków jest katalogiem zamkniętym, wobec czego nie może być traktowany rozszerzająco.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1.

orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2.

decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3.

orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Ponadto wydatki te, zgodnie z art. 26 ust. 7b tejże ustawy, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7c ww. ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym z podstawowymi chorobami: narządów ruchu, neurologicznymi, obustronnym słuchem oraz chorobami współistniejącymi: astma oskrzelowa, nadciśnienie, wada wzroku. W roku 2008 Wnioskodawczyni poniosła wydatki związane z adaptacją i remontem wnętrza budynku gospodarczego na potrzeby zamieszkiwania w okresie wiosenno-letnim celem odbywania intensywnej rehabilitacji zleconej przez lekarzy specjalistów. Są to wydatki związane z likwidacją progów w pomieszczeniu i na zewnątrz budynku, przygotowaniem podłogi do założenia wykładziny antypoślizgowej, wydzieleniem pomieszczeń sanitarnych (wc oraz kabiny przeznaczonej pod brodzik), adaptacją poddasza z montażem barierki zabezpieczającej w celu uzyskania dodatkowej powierzchni na przechowywanie sprzętu rehabilitacyjnego, montażem poręczy w piwnicy, montażem okien na odpowiednio niskim poziomie, opłatą za przyłącze kanalizacyjne do Urzędu Gminy, doprowadzeniem do budynku instalacji wodno-kanalizacyjnej. Wnioskodawczyni na okoliczność poniesionych wydatków posiada faktury, paragony oraz umowy cywilne na zakup materiałów budowlanych, instalacyjno-sanitarnych oraz na narzędzia, które były niezbędne do wykonywania ww. prac adaptacyjnych.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na m.in. na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Powołany przepis określa dwa rodzaje wydatków na: adaptację mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności oraz wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Przez adaptację, o której mowa w powołanym powyżej przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania lub budynku mieszkalnego, które umożliwia lub ułatwia życie w nim osoby niepełnosprawnej, ma być bezpośrednio związane z rodzajem niepełnosprawności danego podatnika, a nie ogólnie zapewnić lepszy komfort mieszkania czy budynku. Za wydatki takie można uznać wydatki poniesione na np. likwidację barier architektonicznych, budowę podjazdów dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, "poszerzenia drzwi", likwidację progów, założenia okien zamykanych z niskiego poziomu, położenie terakoty antypoślizgowej, likwidacje wanny i założenie brodzika ze specjalnym siedziskiem dla osób niepełnosprawnych ruchowo, założenia "wiszącego" sedesu oraz umywalki "bez nogi" umożliwiających swobodne podjechanie wózkiem, także montaż wszelkiego rodzajów uchwytów, specjalnych baterii dla osób z niepełnosprawnymi dłońmi, montaż drzwi przesuwnych itd. W obu wymienionych przypadkach odliczeniem objęte są wydatki dotyczące mieszkań oraz budynków mieszkalnych. Natomiast wymienione przez Panią wydatki związane z: likwidacją progów w pomieszczeniu i na zewnątrz budynku, przygotowaniem podłogi do założenia wykładziny antypoślizgowej, wydzieleniem pomieszczeń sanitarnych (wc oraz kabiny przeznaczonej pod brodzik), adaptacją poddasza z montażem barierki zabezpieczającej w celu uzyskania dodatkowej powierzchni na przechowywanie sprzętu rehabilitacyjnego, montażem poręczy w piwnicy, montażem okien na odpowiednio niskim poziomie, opłatą za przyłącze kanalizacyjne do Urzędu Gminy, doprowadzeniem do budynku instalacji wodno-kanalizacyjnej dotyczą przystosowania budynku gospodarczego do celów zamieszkiwania go w okresie wiosenno-letnim, nie zaś adaptacji mieszkania czy budynku mieszkalnego stosownie do potrzeb wynikających z Pani niepełnosprawności.

W świetle przedstawionych okoliczności wydatki poniesione na remont i adaptację budynku gospodarczego na potrzeby zamieszkiwania w okresie wiosenno-letnim celem odbywania intensywnej rehabilitacji nie stanowią wydatków poniesionych na adaptację i wyposażenie budynku mieszkalnego stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, ww. wydatki nie podlegają odliczeniu od dochodu w 2008 r. w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcę w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl