IPPB4/415-142/12-4/JK2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.) oraz w piśmie z dnia 6 kwietnia 2012 r. (data nadania 10 kwietnia 2012 r., data wpływu 12 kwietnia 2012 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 29 marca 2012 r. Nr IPPB4/415-142/11-2/JK2 (data nadania 29 marca 2012 r., data doręczenia 3 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-142/11-2/JK2 z dnia 29 marca 2012 r. tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego, sprecyzowanie pytania przyporządkowanego do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, które winno dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawcy, w nawiązaniu do przepisów prawa podatkowego, będących przedmiotem interpretacji indywidualnej, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego w odniesieniu do zadanego pytania będącego przedmiotem niniejszej interpretacji.

Pismem z dnia 6 kwietnia 2012 r. (data nadania 10 kwietnia 2012 r., data wpływu 12 kwietnia 2012 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2007 Wnioskodawca znajdował się w procesie sprawy rozwodowej z byłą żoną. W dniu 23 lutego 2007 r. nastąpił prawny podział małżeństwa Wnioskodawcy. W trakcie trwania sprawy rozwodowej, Wnioskodawca wraz z byłą żoną, wystawił na sprzedaż zakupione w dniu 30 maja 2003 r. wspólnie mieszkanie znajdujące się w W. przy ul. P. W dniu 25 września 2007 r. przed finalną datą rozwodu, mieszkanie zostało sprzedane za kwotę 189.500 zł dla każdej ze stron, a kredyt hipoteczny, który był zaciągnięty na jego zakup został spłacony. W konsekwencji tej transakcji pozwoliło to Wnioskodawcy pozyskać kwotę 162.297, 45 (jest to kwota po spłacie kredytu hipotecznego).

W trakcie trwania sprawy rozwodowej Wnioskodawca podjął decyzję wraz z bratem, aby zakupić nowe mieszkanie, tak aby Wnioskodawca mógł po zakończeniu rozwodu zapewnić sobie warunki mieszkaniowe. Z uwagi na obawy Wnioskodawcy co do zakupu nowego mieszkania przed zakończeniem rozwodu zdecydował wraz z bratem że mieszkanie kupi brat, a po zakończeniu rozwodu przejmie mieszkanie od brata (aktem darowizny), a zaciągnięty przez brata kredyt (100 procent wartości mieszkania) przejmie jako swoje zobowiązanie spłacając je pieniędzmi pozyskanymi za sprzedaży mieszkania przy ul. P.Wszelkie koszty, które poniósł brat podczas zakupu mieszkania finansowane były przez Wnioskodawcę. Raty, które spłacał w ramach zaciągniętego kredytu na zakup mieszkania Nr 2 spłacał Wnioskodawca. Mieszkanie Nr 2, w którym obecnie mieszka Wnioskodawca jest Jego własnością i znajduje się ono w W. przy ul. T., które zostało zakupione w dniu 27 marca 2007 r. Na zakup mieszkania został zaciągnięty kredyt w kwocie 182 tys. złotych (kupujący - brat Wnioskodawcy). W dniu 7 listopada 2007 r., po zakończeniu sprawy rozwodowej, Wnioskodawca wpłacił 100 tys. zł na konto kredytu hipotecznego na mieszkanie przy ul. T. i rozpoczął proces przystąpienia do kredytu.

W dniu 29 listopada 2007 r. Wnioskodawca finalnie stał się właścicielem mieszkania, zgodnie z aktem darowizny. Z uwagi na fakt, iż data spłaty 100 tys. złotych rozpoczęcia procesu przystąpienia do kredytu hipotecznego, a datą darowizny minęło 22 dni, Wnioskodawca prosi o rozliczenie Jego wpłaty jako wydatek poniesiony na zakup nowego mieszkania. Do dnia dzisiejszego Wnioskodawca jest właścicielem ww. mieszkania i spłaca pozostały kredyt hipoteczny. Wnioskodawca zaznacza, iż nie nosił się z zamiarem uniknięcia płacenia jakiegokolwiek podatku, a pieniądze ze sprzedaży mieszkania przy ul. P. zainwestował w całości na zakup nowego mieszkania przy ul. T. W chwili obecnej sytuacja materialna Wnioskodawcy w jakiej się znajduje oraz to, iż jest jedynym żywicielem nowo założonej rodziny (bezrobotna żona oraz 2 letni syn) z bardzo niskimi dochodami nie pozwala Wnioskodawcy na zapłatę tak wysokiego podatku dochodowego jaki wynikałby z obciążenia go całą kwotą podatku obliczona od kwoty pozyskanej ze sprzedaży mieszkania przy ul. P.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca poddaje w wątpliwość kwestię zaliczenia kwoty wpłaconej w wysokości 100 tys. złotych w dniu 7 listopada 2007 na poczet zakupu mieszkania przy ulicy T., którego jest właścicielem do dnia dzisiejszego.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt iż pieniądze ze sprzedaży mieszkania przy ul. Palestyńskiej zostały całkowicie wydatkowane na zakup i remont nowo zakupionego mieszkania przy ul. Toruńskiej 82, w tym samym miesiącu/roku, Wnioskodawca uważa, iż że powinny być zwolnione od opodatkowania. Wnioskodawca podnosi, iż nigdy nie miał zamiaru unikać odpowiedzialności podatkowej za ww. transakcję i nie to było Jego zamiarem.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż określonych w nim nieruchomości i praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Mając na uwadze fakt, iż w przedmiotowej sprawie nabycie mieszkania nastąpiło w 2003 r., a jego sprzedaży dokonano w 2007 r., tj. przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, dokonując oceny skutków podatkowych tej sprzedaży należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

W myśl art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zasada, o której mowa w art. 28 ust. 2, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) (art. 28 ust. 2a ww. ustawy).

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a: w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

* na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zwolnieniu od podatku dochodowego podlegają również przychody uzyskane z tytułu sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a:

* w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a, w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo - kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów (art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e).

Zgodnie z art. 21 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis ust. 1 pkt 32 lit. e nie ma zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają na podstawie art. 26b.

Jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub lit. e, podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

Na wstępie organ podatkowy podkreśla, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz utrwalonym orzecznictwem sądowym, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy podatkowej. W konsekwencji przy stosowaniu ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą, zastosowanie bowiem może mieć jedynie wykładnia językowa (literalna). Tym samym zabroniona jest rozszerzająca wykładnia art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e) cytowanej ustawy.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e) ustawy o podatku dochodowym - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia - w warunkach określonych w ustawie - uzyskanych przychodów na cele, w tym przepisie wymienione.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnień wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e) tejże ustawy jest zatem fakt wydatkowania (nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży) przychodu ze sprzedaży nieruchomości na wskazane w ustawie cele mieszkaniowe, w tym na nabycie oraz na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętego na cele mieszkaniowe, co winno ściśle wynikać z zawartej umowy kredytowej.

Rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie wymaga zatem w pierwszej kolejności kwestia, czy przychód osiągnięty przez Wnioskodawcę ze sprzedaży w 2007 r. nieruchomości nabytej w 2003 r. stanowiącej współwłasność małżeńską w części przypadającej na Wnioskodawcę przeznaczony na zakup nowego mieszkania, wypełnia definicję celów mieszkaniowych, o którym mowa w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z analizy wniosku wynika, Wnioskodawca wraz z byłą żoną sprzedał w dniu 25 września 2007 r. za kwotę 189.500 zł dla każdej ze stron, wspólne mieszkanie, które zostało zakupione dnia 30 maja 2003 r. Kredyt hipoteczny, który był zaciągnięty na jego zakup został spłacony. W trakcie trwania sprawy rozwodowej Wnioskodawca podjął decyzję wraz z bratem, aby zakupić nowe mieszkanie, tak aby Wnioskodawca mógł po zakończeniu rozwodu zapewnić sobie warunki mieszkaniowe. Z uwagi na obawy Wnioskodawcy co do zakupu nowego mieszkania przed zakończeniem rozwodu zdecydował wraz z bratem że mieszkanie kupi brat, a po zakończeniu rozwodu przejmie mieszkanie od brata (aktem darowizny), a zaciągnięty przez brata kredyt (100 procent wartości mieszkania) przejmie jako swoje zobowiązanie spłacając je pieniędzmi pozyskanymi za sprzedaży mieszkania przy ul. P.Wszelkie koszty, które poniósł brat podczas zakupu mieszkania finansowane były przez Wnioskodawcę. Raty, które spłacał w ramach zaciągniętego kredytu na zakup mieszkania Nr 2 spłacał Wnioskodawca. Mieszkanie Nr 2, w którym obecnie mieszka Wnioskodawca jest Jego własnością i znajduje się w W. przy ul. T. Zostało ono zakupione w dniu 27 marca 2007 r., a na jego zakup został zaciągnięty kredyt w kwocie 182 tys. złotych (kupujący - brat Wnioskodawcy). W dniu 7 listopada 2007 r., po zakończeniu sprawy rozwodowej, Wnioskodawca wpłacił 100 tys. zł na konto kredytu hipotecznego na mieszkanie przy ul. T.i rozpoczął proces przystąpienia do kredytu. W dniu 29 listopada 2007 r. Wnioskodawca stał się właścicielem mieszkania, zgodnie z aktem darowizny. Do dnia dzisiejszego Wnioskodawca jest właścicielem ww. mieszkania i spłaca pozostały kredyt hipoteczny.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny - jako czynności nieodpłatnej - jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

W świetle powyższego w niniejszej sprawie uznać należy, iż nabycie przez Wnioskodawcę lokalu przy ul. T. nastąpiło w sposób nieodpłatny, na podstawie umowy darowizny w dniu 29 listopada 2007 r. Zatem wydatku poniesionego w dniu 7 listopada 2007 r. na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na powyższe mieszkanie nie sposób uznać za wydatek poniesiony na nabycie nowego mieszkania przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca bowiem nie zaciągnął kredytu na nabycie mieszkania, gdyż otrzymał je w drodze darowizny. Tym samym dokonując spłaty kredytu zaciągniętego przez brata i obciążającego nieruchomość otrzymaną przez niego w darowiźnie nie wydatkował środków zgodnie z celem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zwolnienie dotyczy tych podatników, którzy zaciągnęli kredyt na nabycie, a następnie spłacili go ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub prawa. Wnioskodawca natomiast nie spłacił kredytu zaciągniętego przez siebie na nabycie mieszkania przy ul. T. Wnioskodawca spłacił kredyt obciążający darowane mu mieszkanie, na nabycie którego nie poniósł jakiegokolwiek wydatku. Faktu tego nie zmienia okoliczność, iż Wnioskodawca przystąpił do kredytu hipotecznego. Przystąpienie do kredytu hipotecznego nie jest bowiem równoznaczne z zaciągnięciem przez Wnioskodawcę kredytu na zakup mieszkania.

W konsekwencji mając na uwadze przepisy warunkujące przedmiotowe zwolnienie, należy stwierdzić, iż spłata kredytu w dniu 7 listopada 2007 r. w kwocie 100.000 zł nie stanowi wydatku poniesionego na własne cele mieszkaniowe określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie stanowi podstawy do zastosowania zwolnienia z opodatkowania określonego tym przepisem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).