IPPB4/415-122/13-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z odbywaniem aplikacji ogólnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z odbywaniem aplikacji ogólnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od dnia 6 lutego 2012 r. Wnioskodawca odbywał aplikację ogólną organizowaną przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury. Aplikacja ogólna trwa rok i w jej trakcie aplikanci uczestniczą w zajęciach teoretycznych organizowanych w ramach 10 tygodniowych zjazdów oraz odbywają praktyki zgodnie z przyjętym programem aplikacji. Zjazdy odbywają się w siedzibie Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, co wiąże się z koniecznością noclegu w K. Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury oferuje nocleg aplikantom spoza K. w domu aplikanta, znajdującym się w sąsiedztwie szkoły, gdzie cena za dobę hotelową w okresie zjazdu, a także dobę poprzedzającą i dobę następną wynosiła w 2012 r. 50 złotych. Z racji dużej odległości od miejsca zamieszkania Wnioskodawcy do K. oraz braku bezpośredniego połączenia komunikacyjnego, konieczne było skorzystanie z usług domu aplikanta w okresie od niedzieli poprzedzającej zjazd do soboty po zakończeniu zajęć (razem 6 dób hotelowych). W 2012 r. zjazdy odbywały się w następujących terminach: 6-10 lutego, 12-16 marca, 16-20 kwietnia, 21-25 maja, 25-29 czerwca, 30 lipca - 3 sierpnia, 17-21 września, 22-26 października, 26-30 listopada oraz 17-21 grudnia 2012 r. W okresie pomiędzy poszczególnymi zjazdami Wnioskodawca odbywał praktyki w prokuraturach i sądach w W., a więc w mieście oddalonym od Jego miejsca zamieszkania o ok. 50 km Na czas odbywania aplikacji ogólnej dyrektor KSSIP przyznaje aplikantom, na ich wniosek, stypendium w wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości. W ubiegłym roku wysokość stypendium na aplikacji ogólnej wynosiła 3.300 złotych brutto miesięcznie. Stypendium jest wypłacane do 5 dnia każdego miesiąca. Stypendium nie przysługuje za dni nieusprawiedliwionej nieobecności aplikanta na zajęciach lub praktykach, przy czym za dzień nieobecności uważa się nieobecność na 6 godzinach zajęć w poszczególnych dniach, w okresie miesiąca kalendarzowego. W związku z powyższych Wnioskodawca poniósł w 2012 r. koszty związane z dojazdami na praktyki i na zajęcia do K. - dojazdów z Jego miejsca zamieszkania do W., a także przejazdów środkami komunikacji miejskiej po W. i przejazdów na trasie W.-K. Ponadto Wnioskodawca poniósł koszty noclegów w domu aplikanta w K. na czas zjazdów. Poniesione wydatki zostały udokumentowane zakupionymi biletami, a w wypadku noclegu - fakturami VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty zakwaterowania w domu aplikanta na czas zjazdów w tracie aplikacji ogólnej oraz koszty przejazdów z miejsca zamieszkania do miejsca praktyki na zajęcia stanowią koszty uzyskania przychodu w postaci stypendium dla aplikantów Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z zakwaterowaniem w domu aplikanta podczas zjazdów oraz koszty związane z dojazdem z miejsca zamieszkania do miejsca odbywania praktyk lub miejsca zajęć, stanowią koszty uzyskania przychodu w postaci stypendium dla aplikantów Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury.

W opinii Wnioskodawcy, stypendium uzyskiwane podczas aplikacji prowadzonej przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury stanowi przychód aplikanta i podlega opodatkowaniu na zasadach określonych ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 22 ust. 1 przywołanej ustawy, zaliczając do tej kategorii jedynie takie koszty, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Według Wnioskodawcy, oczywistym jest, że wymienione w pytaniu koszty nie zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu, bowiem stypendium aplikantom jest przyznawane na wniosek samych zainteresowanych przez dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury bez względu na osiągane przez nich wyniki w nauce. Niemniej jednak obok takich kosztów, ustawa wymienia także inne kategorie wydatków, które mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Użycie przez ustawodawcę łącznika alternatywy łącznej "lub" oznacza, iż dopuszcza on takie sytuację, gdy poniesione przez podatnika koszty nie zmierzają do osiągnięcia przychodu, za to służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodu.

W świetle brzmienia art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwość uznania danych kosztów za koszty uzyskania przychodów zaistnieje w następujących sytuacjach:

* koszty zostały poniesione wyłącznie w celu osiągnięcia przychodów;

* koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów i zachowania źródła przychodów;

* koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów i zabezpieczenia źródła przychodów;

* koszty zostały poniesione wyłącznie w celu zachowania źródła przychodów;

* koszty zostały poniesione wyłącznie w celu zabezpieczenia źródła przychodów.

Zaktualizowanie się jednej z powyższych sytuacji, przy braku wyłączenia danej kategorii wydatków na mocy art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie skutkowało uznaniem poniesionych kosztów za koszty uzyskania przychodu i możliwością pomniejszenia o ich wysokość osiągniętego przychodu.

Wnioskodawca wskazał, iż prawodawca nie podał definicji legalnej źródła przychodów, poprzestając na zawarciu w art. 10 ust. 1 ustawy, ich klasyfikacji. Bez wątpienia źródło przychodu w postaci stypendium wypłacanego przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury w Krakowie nie mieści się w żadnej kategorii wymienionej wprost przez ten przepis, co statuuje to źródło jako wśród innych źródeł, o których mowa w pkt 9.

Pobieżna lektura przepisów rozdziału 2 ustawy pozwala na określenie czterech podstawowych rodzajów źródeł uzyskania przychodu:

Bezspornym jest, iż aplikanci Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury swojego stypendium nie zawdzięczają ani prowadzonej przez nich działalności (aplikacja jest formą podnoszenia kwalifikacji zawodowych i zdobywania uprawnień do wykonywania takich zawodów regulowanych jak asystent sędziego, asystent prokuratora, referendarz sądowy, a dalszej perspektywie także sędzia i prokurator), ani posiadanemu kapitałowi bądź prawom majątkowym, ani też wcześniejszemu dokonaniu jakiejś czynności cywilnoprawnej. Warunkiem koniecznym uzyskania stypendium jest bycie aplikantem jednej z aplikacji prowadzonych przez KSSiP. W opinii Wnioskodawcy, można przyjąć, iż źródłem przychodu w tym wypadku jest szczególny stosunek prawny łączący podatnika (aplikanta) z Krajową Szkołą Sądownictwa i Prokuratury w Krakowie. Nie jest to bynajmniej stosunek służbowy.

Po takim zdefiniowaniu źródła przychodu, należy ustalić czy wymienione koszty zostały poniesione w celu jego zachowania albo zabezpieczenia. Niestety ustawodawca również i tych pojęć nie definiuje w ustawie podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla właściwej wykładni art. 22 ust. 1 ustawy konieczne będzie sięgnięcie do powszechnego znaczenia tych pojęć w języku polskim. I tak słowo "zachować" oznacza tyle co "dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności", zaś "zabezpieczać" to, to samo co "dawać ochronę, osłonę przed czymś niebezpiecznym, szkodliwym; strzec, chronić". Z przytoczonych znaczeń można jest wysnuć wniosek, iż zarówno zachowanie, jak i zabezpieczenie źródła dochodu ma na celu zagwarantowanie ciągłości funkcjonowania, tak aby źródło to przynosiło dochody w przyszłości (tak m.in B. Siwkowska "Koszty uzyskania przychodów: co oznacza poniesione w celu...", gazeta podatkowa Nr 348 z 10 maja 2007 r.). W stanie faktycznym przedstawionym powyżej oznaczać to będzie wydatki poniesione w celu ciągłego pozostawania w stosunku prawnym, jaki łączy aplikanta z Krajową Szkołą Sądownictwa i Prokuratury. Poniesione przeze Wnioskodawcę wydatki w pełni odpowiadają tak zdefiniowanemu celowi. Po pierwsze, Wnioskodawca wskazuje, iż stypendium nie jest wypłacane za dni nieusprawiedliwionej nieobecności aplikanta nie przysługuje stypendium (art. 43 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1230 z późn. zm. zwana dalej ustawą o KSSiP).

Wnioskodawca podkreśla również, że nieobecność aplikanta może prowadzić, a w niektórych wypadkach prowadzi, do wygaśnięcia stosunku łączącego aplikanta z Krajową Szkołą.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca zwraca uwagę na to, iż prawodawca w ustawie o KSSiP wyraźnie wymienia nieusprawiedliwioną nieobecność aplikanta na zajęciach i praktykach objętych programem aplikacji w wymiarze przewyższającym 20% w danym roku szkoleniowym, jako podstawę fakultatywnego wydania przez dyrektora KSSiP decyzji o skreśleniu z listy aplikantów (art. 41 ust. 2 pkt 2 ustawy o KSSiP) co jest jednoznaczne z pozbawieniem skreślanego, prawa do stypendium. Kolejną podstawą fakultatywną skreślenia aplikanta jest sytuacja, gdy aplikant nie przystąpił w wyznaczonym terminie, bez usprawiedliwienia, do co najmniej dwóch sprawdzianów przewidzianych w programie aplikacji (pkt 3 przywołanego przepisu). Wnioskodawca wskazał, iż sprawdziany, począwszy od II zjazdu, są przeprowadzane w poniedziałek, rozpoczynający zajęcia w siedzibie Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury w K. W świetle powyższych wywodów zdaniem Wnioskodawcy, nie pozostawia wątpliwości fakt, iż aplikant, który chce zachować prawo do pobierania stypendium, jest zobowiązany do uczestniczenia tak w zajęciach, które odbywają się w siedzibie Krajowej Szkoły, jak i w praktykach w miastach położonych w okolicy swojego miejsca zamieszkania (najczęściej są to duże ośrodki miejskie, w których znajdują się siedziby sądów okręgowych), a przystąpienie do sprawdzianu wymaga przybycia do K. dzień wcześniej (sprawdziany przeprowadzane są w poniedziałki od godziny 9.00 do godziny 12.00 lub 13.00 w zależności od tego, ile czasu na sprawdzian przewiduje program aplikacji). Oprócz tego art. 41 ustawy o KSSiP w ust. 1 statuuje przesłanki obligatoryjnego skreślenia z listy aplikantów m.in., gdy aplikant nie podjął aplikacji w wyznaczonym terminie (pkt 1) bądź rażąco naruszył obowiązki aplikanta (pkt 5). Stosownie do brzmienia art. 24 ustawy o KSSiP, aplikant podejmuje aplikację po złożeniu ślubowania wobec dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, według ustawowej roty. Termin ślubowania wyznaczany jest na pierwszy dzień (poniedziałek) pierwszego zjazdu, zaś samo ślubowanie odbywa się w Krakowie (w ubiegłym roku miało to miejsce w auli Akademii Wychowania Fizycznego). Aby objąć obowiązki aplikanta, co wiąże się z możliwością osiągania przychodu w postaci stypendium, osoby spoza Krakowa zmuszone były przybyć do KSSiP jeszcze poprzedniego dnia.

Odnośnie zaś przesłanki z pkt 5, to zamknięty katalog obowiązków aplikanta zawiera art. 39 ustawy o KSSiP, gdzie wśród tych obowiązków znalazło się także uczestniczenie w zajęciach i praktykach, objętych programem aplikacji (pkt 1) oraz przystępowanie do sprawdzianów w terminach przewidzianych programem aplikacji (pkt 3). W związku z tym, poprzednie uwagi dotyczące konieczności poniesienia kosztów przejazdów i zakwaterowania w K., aby nie utracić statusu aplikanta i w dalszym ciągu osiągach przychód ze stypendium, pozostają w pełni aktualne. Wnioskodawca podkreślił, iż art. 39 ustawy o KSSiP wymienia także inne obowiązki aplikanta, jednak taka wykładnia art. 39 i 41 ustawy, że jedynie rażące naruszenie obowiązków aplikanta z art. 39 pkt 2 i 4 stanowi podstawę obligatoryjnego skreślenia z listy aplikantów, prowadzi do absurdalnych wniosków. Pkt 2 nakłada bowiem na aplikanta obowiązek samodzielnego pogłębiania wiedzy i umiejętności praktycznych, objętych programem aplikacji, co wydaje zbyt nieostrą przesłanką (pomijając już fakt, iż stopień wykonania tego obowiązku jest praktycznie niemożliwy do określenia), aby sięgnąć - i to obligatoryjnie - po najsurowszą sankcję. Art. 39 pkt 4 ustawy o KSSiP mówi natomiast o przestrzeganiu regulaminu organizacyjnego Krajowej Szkoły oraz zarządzeń i poleceń porządkowych dyrektora KSSiP. Przyjęcie, że tylko naruszenie tego obowiązku może prowadzić do obligatoryjnego skreślenia z listy aplikantów, doprowadziłoby do paradoksalnej sytuacji, gdy aplikant, który nie uczestniczy w zajęciach i praktykach tylko może być skreślony z listy, zaś ten, który rażąco zignoruje któryś z przepisów organizacyjnych lub porządkowych KSSiP, poniesie obligatoryjnie surowsze konsekwencje.

W świetle powyższych argumentów Wnioskodawca uznał, iż poniesienie wydatków związanych z uczestnictwem w zajęciach, sprawdzianach i praktykach, a także na ślubowaniu, zmierzają do zabezpieczenia źródła przychodu, którym jest stypendium przyznawane na czas aplikacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskanymi przychodami. Z oceny związku z uzyskanym przychodem winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie mógł się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Koszty poniesione w celu uzyskania przychodów to te, które zostały poniesione z zamiarem uzyskania przychodu. Ten zamiar (cel) musi być, po pierwsze, obiektywnie realny, zaś po drugie, istniejące okoliczności faktyczne muszą wskazywać na to, że dany wydatek w istocie mógł podatnikowi pozwolić na przewidywanie osiągnięcia przychodu. Natomiast koszty ponoszone w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu, to wydatki mające na celu ochronę źródła przychodu, tak by źródło to istniało w stanie niepogorszonym.

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła, a nie jakiekolwiek przychody. Koszty uzyskania przychodu są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że od dnia 6 lutego 2012 r. Wnioskodawca odbywał aplikację ogólną organizowaną przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury w K. Na czas odbywania aplikacji ogólnej dyrektor KSSIP przyznaje aplikantom, na ich wniosek, stypendium w wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości. W związku z powyższych Wnioskodawca poniósł w 2012 r. koszty związane z dojazdami na praktyki i na zajęcia do K. - dojazdów z Jego miejsca zamieszkania do W., a także przejazdów środkami komunikacji miejskiej po W. i przejazdów na trasie W.-K. Ponadto Wnioskodawca poniósł koszty noclegów w domu aplikanta w K. na czas zjazdów. Poniesione wydatki zostały udokumentowane zakupionymi biletami, a w wypadku noclegu - fakturami VAT.

Otrzymywane stypendium jest przychodem ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - "inne źródła".

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczającego emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Aby zatem stwierdzić, czy opisane we wniosku wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu, z tego źródła należy dokonać oceny, czy spełniają kryterium celowości, wynikające z omówionego powyżej przepisu art. 22 ust. 1 ustawy.

Wydatki na nocleg w domu aplikanta ponoszone były przez Wnioskodawcę w celu zakwaterowania w mieście, w którym odbywają się zajęcia w ramach aplikacji ogólnej. Tak samo należy zakwalifikować koszty dojazdu do miejsca odbywania zajęć. Nie można zatem uznać, iż Wnioskodawca ponosił koszty dojazdu oraz zakwaterowania celem uzyskania przychodu, jakim jest stypendium otrzymywane w związku z odbywaniem aplikacji.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury (Dz. U. Nr 26, poz. 157 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Szkoły przyznaje aplikantowi, na jego wniosek, stypendium na czas aplikacji ogólnej, aplikacji sędziowskiej oraz aplikacji prokuratorskiej, z wyłączeniem okresu stażu, o którym mowa w art. 31 ust. 2.

Zatem aplikant musi sam wyjść z inicjatywą otrzymania stypendium poprzez złożenie odpowiedniego wniosku. Stypendium to nie jest uzależnione ani od sytuacji materialnej aplikanta, ani od wyników osiąganych w nauce, uzależnione jest jedynie od złożenia przez aplikanta wniosku o przyznanie stypendium i od decyzji Dyrektora Szkoły. W przypadku braku złożenia takiego wniosku aplikant nie otrzymałby stypendium. Fakt, iż odbywanie przez Wnioskodawcę aplikacji ogólnej (podnoszenie kwalifikacji), wiąże się z koniecznością ponoszenia kosztów zakwaterowania oraz dojazdu, nie jest wystarczającą przesłanką do zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów z tytułu otrzymywanego stypendium. Podejmując decyzję o odbywaniu aplikacji Wnioskodawca zdecydował się sam na ponoszenie związanych z tym kosztów. W świetle powołanych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego nie ma żadnych racjonalnych przesłanek, aby wydatki z tym związane zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu otrzymywanego stypendium.

Podkreślić przy tym należy, iż dodatkowym argumentem przemawiającym za brakiem trafności stanowiska Wnioskodawcy jest to, że niezależnie od tego czy odbywając aplikację ogólną ponosiłby wskazane we wniosku wydatki czy też nie, rzeczone stypendium byłoby wypłacane. Zatem na jego uzyskiwanie (jak również wysokość w jakiej jest otrzymywane) nie mają wpływu żadnego rodzaju wydatki poniesione przez Wnioskodawcę.

Reasumując, należy stwierdzić, iż otrzymywane stypendium stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na dojazdy (przyjazdy) oraz zakwaterowanie, nie spełniają kryterium związku przyczynowo skutkowego z przychodem lub źródłem przychodu, nie są bowiem ponoszone w celu uzyskania stypendium, ani też nie mogą być uznane za wydatki związane z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu.

Dlatego też poniesione wydatki nie stanowią kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu cytowanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.