IPPB4/415-113/09-2/PJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 marca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-113/09-2/PJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2009 r. (data wpływu 16 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną wydatku poniesionego na zakup komputera przenośnego oraz drukarki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną wydatku poniesionego na zakup komputera przenośnego oraz drukarki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w dniu 29 września 2008 r. zakupiła notebooka wraz z oprogramowaniem za kwotę 2.503,59 zł oraz w dniu 7 listopada 2008 r. drukarkę laserową za kwotę 419 zł Łączna kwota zakupionego sprzętu wyniosła 2.922,59 zł.

Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną z orzeczeniem na stałe znacznego stopnia niepełnosprawności. Wnioskodawczyni jest po przebytej w dzieciństwie chorobie Heinego - Medina, z niedowładem kończyn dolnych (w tym wiotkie porażenie całej lewej nogi).

Wnioskodawczyni porusza się w aparacie ortopedycznym (całej kończyny dolnej lewej), przy pomocy dwóch kul. Dodatkowo Wnioskodawczyni ma skrzywienie kręgosłupa lędźwiowego, poważne zmiany zwyrodnieniowe stawów barkowych, łokciowych, kręgosłupa szyjnego oraz osteoporozę.

W 2000 r. Wnioskodawczyni doznała wieloodłamowego złamania uda lewej nogi, które zespolono płytą metalową i 12 śrubami. Płyta i śruby nie zostały usunięte z uwagi na bardzo słabą kość uda, spowodowaną porażeniem i osteoporozą. Od tego czasu Wnioskodawczyni jeszcze bardziej ma ograniczoną możliwość poruszania się.

Zakup laptopa i zainstalowanie Internetu ułatwia Wnioskodawczyni dostęp do wszelkiego rodzaju informacji oraz daje możliwość załatwiania wielu spraw bez wychodzenia z domu, między innymi dokonywanie opłat z rachunku bankowego (czynsz, opłaty za gaz, telefon, energię elektryczną itp.) oraz dokonywanie zakupów przez Internet.

Stanowi to dla Wnioskodawczyni ułatwienie w zakresie wykonywania wielu niezbędnych czynności życiowych - Wnioskodawczyni jest osobą samotną.

Wnioskodawczyni nie posiada innego komputera, na zakupiony komputer oraz drukarkę posiada fakturę VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jako osoba niepełnosprawna ze schorzeniem narządów ruchu, samotna, z orzeczeniem na stałe znacznego stopnia niepełnosprawności, może Wnioskodawczyni dokonać odliczenia zakupu notebooka wraz z oprogramowaniem i drukarką od dochodu uzyskanego za 2008 rok.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z obowiązującymi przepisami może odliczyć od uzyskanego dochodu za 2008 rok, zakup notebooka z drukarką.

W art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) określono, że podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot m.in. (pkt 6) "wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne".

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z ustawę z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.) rehabilitacją jest również rehabilitacja społeczna o której jest mowa w Rozdz. 3 art. 9 ust. 1 i 2 wymienionej ustawy:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwianie osobom niepełnosprawnym uczestnictwa w życiu społecznym.

Ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż rehabilitacja społeczna realizowana jest przede wszystkim przez:

1.

wyrabianie zaradności osobistej i pobudzanie aktywności społecznej osoby niepełnosprawnej;

2.

wyrabianie umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych;

3.

likwidację barier, w szczególności architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, technicznych, w komunikowaniu się i dostępie do informacji;

4.

kształtowanie w społeczeństwie właściwych postaw i zachowań sprzyjających integracji z osobami niepełnosprawnymi.

Na tej podstawie Wnioskodawczyni uważa, że spełnia warunki do odliczenia zakupu notebooka i drukarki od dochodu za 2008 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b - 7g tego artykułu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1.

orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2.

decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3.

orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1.

I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:

a.

całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

b.

znaczny stopień niepełnosprawności

2.

II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a.

całkowitą niezdolność do pracy albo

b.

umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ww. ustawy).

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że określenie "indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji" oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że:

* pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu, a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,

* zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu i ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,

* cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

Jak z wyżej powołanych przepisów wynika ustawodawca w art. 26 ust. 7a ww. ustawy wyraźnie określił, które wydatki uznaje za wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, uprawniające osobę niepełnosprawną do dokonania odliczeń od dochodu.

Na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.) rehabilitacją jest również rehabilitacja społeczna o której jest mowa w Rozdz. 3 art. 9 ust. 1 i 2 wymienionej ustawy:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwianie osobom niepełnosprawnym uczestnictwa w życiu społecznym.

Natomiast ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż rehabilitacja społeczna realizowana jest przede wszystkim przez:

1.

wyrabianie zaradności osobistej i pobudzanie aktywności społecznej osoby niepełnosprawnej;

2.

wyrabianie umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych;

3.

likwidację barier, w szczególności architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, technicznych, w komunikowaniu się i dostępie do informacji;

4.

kształtowanie w społeczeństwie właściwych postaw i zachowań sprzyjających integracji z osobami niepełnosprawnymi.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną z orzeczonym na stałe znacznym stopniem niepełnosprawności.

Wnioskodawczyni porusza się w aparacie ortopedycznym (całej kończyny dolnej lewej), przy pomocy dwóch kul, posiada niedowład kończyn dolnych (w tym wiotkie porażenie całej lewej nogi). Dodatkowo Wnioskodawczyni ma skrzywienie kręgosłupa lędźwiowego, poważne zmiany zwyrodnieniowe stawów barkowych, łokciowych, kręgosłupa szyjnego oraz osteoporozę.

W 2008 r. Wnioskodawczyni zakupiła notebooka oraz drukarkę laserową, posiada fakturę zakupu. Zakup ww. sprzętu związany jest z ułatwianiem czynności życiowych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż niekwestionowanym jest w przedmiotowej sprawie, iż zakupiony sprzęt (notebook wraz z oprogramowaniem oraz drukarka) w przypadku podatnika poruszającego się w aparacie ortopedycznych przy pomocy dwóch kul, ułatwia wykonywanie takich czynności, jak chociażby: dokonywania zakupów za pośrednictwem Internetu, realizowanie płatności za pośrednictwem przelewów realizowanych drogą elektroniczną, czy też zdobywanie informacji za pośrednictwem sieci internetowej. Może służyć jako urządzenie w szeroko pojętej rehabilitacji społecznej. Jednakże charakter tego wydatku nie mieści się w dyspozycji przepisu art. 26 ust. 7a pkt 3, ponieważ wyrób ten nie jest sprzętem, urządzeniem czy narzędziem technicznym niezbędnym w rehabilitacji oraz ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych i nie posiada cech indywidualnych. Nie kwestionując przydatności zakupionego notebooka oraz drukarki, należy stwierdzić, iż wyrób ten mieści się w kategorii dóbr powszechnego użytku, z których w zwykły sposób korzystać może ogół osób niezależnie od faktu ewentualnej niepełnosprawności. Trudno zatem mówić o indywidualnym charakterze zakupionego wyrobu.

Wobec tego przedmiotowy zakup nie podlega odliczeniu od dochodu. Należy bowiem zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione.

Podkreślenia wymaga, iż ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy stanowiące ulgi winny być interpretowane ściśle, niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Reasumując, stwierdzić należy, iż zakup notebooka wraz z oprogramowaniem oraz drukarki nie jest wydatkiem podlegającym odliczeniu od podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl