IPPB3/4510-891/16-3/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2016 r. (data wpływu 25 sierpnia 2016 r.), uzupełniony pismem z dnia 30 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 23 września 2016 r. nr IPPB3/4510-891/16-2/DP (doręczone 27 września 2016 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych kradzieży paliwa na stacjach należących do Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych kradzieży paliwa na stacjach należących do Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

C. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest Polską spółką kapitałową, prowadzącą działalność gospodarczą m.in. w zakresie.sprzedaży paliw i produktów eksploatacyjnych na stacjach paliw. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT oraz podatnikiem podatku dochodowego.

Przedmiotowy wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczy konsekwencji (w zakresie VAT i p.d.o.p.) wystąpienia i identyfikacji przypadków kradzieży paliw (z dystrybutorów), których właścicielem jest Spółka.

Przypadki kradzieży paliwa

Spółka jest operatorem sieci stacji paliw, na których oferuje m.in. paliwo, produkty do eksploatacji pojazdów samochodowych oraz produkty gastronomiczne. Stacje paliw są obiektami chronionymi, są wyposażone w system monitoringu i znajdują się pod stałym nadzorem kamer (w niektórych przypadkach również nadzorem grup ochroniarskich).

Pomimo rozbudowanego systemu monitoringu i ochrony, w ramach działalności operacyjnej prowadzonej przez Spółkę występują przypadki kradzieży (przez osoby fizyczne) paliw (stanowiących własność Spółki, znajdujących się w magazynach umieszczonych na stacji paliw) na stacji poprzez nalanie paliwa z dystrybutora bezpośrednio do zbiornika paliwa, do kanistrów lub innych przedmiotów mogących służyć do transportu paliwa (np. beczki) (co oznacza uruchomienie dystrybutora), a następnie opuszczenie stacji paliw przez sprawcę (bez uiszczenia należności za pobrane paliwo).

Procedura postępowania przez Spółkę

W sytuacji wykrycia kradzieży paliwa na stacji benzynowej, Spółka podejmuje natychmiastowe działania celem identyfikacji sprawcy. W związku z tym niezwłocznie dokonuje zgłoszenia przypadku kradzieży do organów ścigania w formie ustnej i pisemnej, przekazując również zapis z systemu monitoringu (organy ścigania przyjmując zgłoszenie przygotowują odpowiedni protokół i zbierają zeznania). Po zgłoszeniu przypadku kradzieży, sprawa jest prowadzona przez organy ścigania (bez ingerencji Spółki). Sprawa kończy się postanowieniem (decyzją) organów ścigania odnośnie dalszego przebiegu sprawy - w większości przypadków Spółka otrzymuje postanowienie o umorzeniu postępowania z uwagi na brak możliwości wykrycia sprawcy.

Rozliczenia finansowe w przypadku kradzieży paliwa

Przypadki kradzieży paliwa bezpośrednio z dystrybutora wiążą się z koniecznością uruchomienia dystrybutora. Oznacza to, że sprawca kradzieży nalewając paliwo używa dystrybutora, który nalicza należność za pobrane paliwo. Pomimo, iż pobór paliwa jest nielegalny, to dystrybutor nalicza należność i należność ta wyświetla się na dystrybutorze po opuszczeniu stacji paliw przez sprawcę.

Niemniej jednak, z uwagi na fakt, że dystrybutor jest bezpośrednio połączony z kasą fiskalną jedyną możliwością "wyzerowania" (odblokowania) dystrybutora po przypadku kradzieży paliwa, jest rozliczenie należności od paliwa pobranego nielegalnie (wykazanie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT) na kasie fiskalnej, co skutkuje automatycznym ujęciem jej w systemie finansowo-księgowym Spółki. Innymi słowy, aby stacja paliw mogła normalnie funkcjonować (po kradzieży) konieczne jest ujęcie należności z tytułu ukradzionego paliwa (w wartości wynikającej z danych dystrybutora) w systemie finansowo-księgowym Spółki. W związku z tym, niejako automatycznie dochodzi do zaksięgowania i zafiskalizowania nielegalnie pobranego paliwa (ujęcia tych wartości dla celów p.d.o.p. i VAT) - wartości te od razu są wprowadzane do danych podatkowych Spółki.

Powyższe dzieje się automatycznie i nie ma możliwości, aby operator stacji paliw zmienił tę procedurę. Taki system zabezpieczeń jest niezbędny, aby stacja paliw funkcjonowała efektywnie i aby minimalizować przypadki braku ewidencjonowania / rozliczania rzeczywistej sprzedaży paliwa (w innym przypadku osoby na stacji paliwowej mogłyby ingerować w wartość sprzedaży realizowanej przez Spółkę, co byłoby niezgodne z systemem certyfikacji i zabezpieczeń stosowanym przez Spółkę).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 6 pkt 2 i art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, kradzież paliwa (nielegalny pobór paliwa) na stacji paliw nie podlega opodatkowaniu VAT, a tym samym Spółka powinna dokonywać korekty automatycznie zaksięgowanej (w systemie finansowo-księgowym) kwoty VAT w momencie wystąpienia kradzieży (zgłoszenia przypadku kradzieży organom ścigania nie oczekując na protokół z policji)?

2. Czy w świetle art. 12 ust. 3 ustawy o p.d.o.p., kradzież paliwa (nielegalny pobór paliwa) na stacji paliw nie kreuje przychodu Spółki (z działalności gospodarczej), a tym samym Spółka powinna dokonywać korekty automatycznie zaksięgowanej (w systemie finansowo-księgowym) kwoty przychodu w momencie wystąpienia kradzieży (zgłoszenia przypadku kradzieży organom ścigania nie oczekując na protokół z policji)?

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie nr 2 wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W pozostałym zakresie wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Spółki, w świetle art. 12 ust. 3 ustawy o p.d.o.p., kradzież paliwa (nielegalny pobór paliwa) na stacji paliw nie kreuje przychodu Spółki (z działalności gospodarczej), a tym samym Spółka powinna dokonywać korekty automatycznie zaksięgowanej (w systemie finansowo-księgowym) kwoty przychodu w momencie wystąpienia kradzieży (zgłoszenia przypadku kradzieży organom ścigania nie oczekując na protokół z policji).

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2.

Jak stanowi art. 12 ust. 3 ustawy o p.d.o.p., za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W ocenie Spółki, w przypadku kradzieży paliwa stanowiącego własność Spółki nie można mówić o przychodzie z działalności gospodarczej osiąganym przez Spółkę. Po pierwsze, po stronie Spółki brak jest jakiegokolwiek przysporzenia, niezbędnego aby przychód powstał. Po drugie, fakt, że Spółka została okradziona z aktywów obrotowych wykorzystywanych w ramach działalności gospodarczej, nie znaczy że rozporządziła świadomie tymi aktywami dla potrzeb działalności (została ich pozbawiona). Stąd, zdaniem Spółki, kradzież paliwa nie może być utożsamiana z przychodem z działalności gospodarczej, więc Spółka nie powinna rozliczać wartości skradzionego paliwa jako przychodu z działalności.

Dlatego też, skoro kradzież paliwa nie kreuje przychodu podatkowego (z działalności gospodarczej), to Spółka nie powinna jej wykazywać w swoich rozliczeniach dla celów p.d.o.p. Natomiast, jeśli system sprzedaży i system zabezpieczenia sprzedaży powodują automatyczne ujęcie wartości skradzionego paliwa w tych rozliczeniach, to Spółka powinna możliwie jak najszybciej dokonać stosownej korekty.

W ocenie Spółki, korekta taka powinna zostać dokonana w momencie stwierdzenia przez Spółkę, że doszło do kradzieży paliwa oraz dokonania stosownego zgłoszenia do organów ścigania wraz z przekazaniem dowodów wskazujących na przestępstwo. Jest to bowiem ten moment, w którym Spółka posiada racjonalnie udokumentowaną wiedzę o kradzieży i jest w stanie (nie oczekując na protokół z policji) wykazać, że wartości przychodu ujęte w systemie nie są kwotami wynikającymi z działalności operacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie pytania nr 2, jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.