IPPB3/4510-389/16-2/PS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 maja 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/4510-389/16-2/PS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji podatkowej wartości niematerialnych i prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji podatkowej wartości niematerialnych i prawnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

G. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest częścią globalnej grupy G. (dalej: "G."), będącej jednym z największych światowych producentów i inwestorów w branży farmaceutycznej. W ramach G. Wnioskodawca prowadzi działalność na polskim rynku farmaceutycznym w zakresie środków ochrony zdrowia i leków bez recepty oraz kosmetyków (branża consumer healthcare).

Wspólnie z N. - inną wiodącą grupą działającą w branży farmaceutycznej, G. zdecydowała o przeprowadzeniu transakcji obejmującej trzy obszary:

1.

środki ochrony zdrowia wraz z lekami dostępnymi bez recepty (consumer healthcare),

2.

szczepionki oraz

3.

leki onkologiczne

(zwanej dalej: "Reorganizacja").

Decyzja o przeprowadzeniu Reorganizacji zapadła na szczeblu globalnym, a sama Reorganizacja obejmowała spółki z wielu jurysdykcji (w tym spółki z siedzibą w Polsce).

Celem Reorganizacji było zwiększenie konkurencyjności obu grup oraz ich dalszy rozwój i umocnienie pozycji rynkowej na poziomie globalnym. Dzięki wiodącym pozycjom G. i N. w poszczególnych kategoriach ich działalności, Reorganizacja umożliwiła wzajemną wymianę wiedzy oraz oferowanie atrakcyjniejszych produktów na rynku farmaceutycznym. Korzyścią wynikającą z Reorganizacji jest również uzyskanie wzajemnego dostępu do potencjału badawczego obu grup.

W wyniku Reorganizacji G. przejął od N. obszar działalności związanej ze szczepionkami (poza szczepieniami na grypę) (punkt 2. powyżej). Z kolei N. przejął część działalności G. związaną z lekami onkologicznymi oraz towarzyszące jej działania badawczo-rozwojowe (punkt 3. powyżej).

Jednocześnie obie grupy podjęły decyzję o wzajemnej integracji działów środków ochrony zdrowia i leków bez recepty (consumer healthcare) (punkt 1. powyżej). Ze względu na połączenie działalności G. i N. w tym obszarze, doszło do konsolidacji struktury właścicielskiej, jak również aktywów G. oraz N. w segmencie środków ochrony zdrowia oraz leków dostępnych bez recepty, w tym także do konsolidacji praw własności intelektualnej związanych z produkowanymi przez obie strony lekami i innymi produktami farmaceutycznymi z branży consumer healthcare.

W efekcie Reorganizacji G. znacznie zwiększył swój udział w rynku szczepionek i pozostaje obecnie światowym liderem na rynku consumer healthcare.

W przypadku Polski, to Wnioskodawca jest podmiotem konsolidującym aktywa G. i N. w obszarze consumer healthcare - środków ochrony zdrowia i leków bez recepty. W skład omawianych aktywów wchodzą m.in. prawa własności intelektualnej związane z produktami, którymi Spółka prowadzi obrót na rynku lokalnym. Aktywa te nie były wcześniej własnością Wnioskodawcy, lecz spółki G. (O.) Limited z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Wspomniana spółka to jedyny udziałowiec Wnioskodawcy. W związku z omawianymi wyżej planami konsolidacji aktywów i funkcji w obszarze środków ochrony zdrowia oraz leków dostępnych bez recepty, zaszła konieczność przeniesienia tych praw na rzecz Spółki przez G. (O.) Limited.

Omawiane aktywa stanowią prawa majątkowe, o których mowa w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1410 z późn. zm. - dalej: "ustawa - Prawo własności przemysłowej"), oraz ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm. - dalej: "ustawa o prawie autorskim"). Przedmiotowe składniki majątku obejmują:

* prawa do znaków towarowych dotyczących grupy produktów farmaceutycznych z branży consumer healthcare - "R." oraz "C.' tj.:

* prawa ochronne na znaki towarowe zarejestrowane w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej,

* prawa wynikające ze zgłoszeń do rejestracji znaków towarowych, (dalej: "Znaki Towarowe");

* autorskie prawa majątkowe do utworów stanowiących Znaki Towarowe wraz z prawem do wykonywania praw zależnych (dalej: "Prawa Autorskie");

- dalej łącznie jako: "Prawa Własności Intelektualnej".

Decyzja o przeniesieniu w ramach Reorganizacji Praw Własności Intelektualnej na rzecz Wnioskodawcy uzasadniona była także następującymi przyczynami:

* globalną polityką G., zgodnie z którą prawa własności intelektualnej związane z produktami oferowanymi na wybranych rynkach lokalnych powinny należeć do tych podmiotów z Grupy, które faktycznie zarządzają tymi prawami oraz prowadzą obrót towarowy produktami, z którymi te prawa są związane, czyli do tych podmiotów, które faktycznie wykorzystują dane prawa własności intelektualnej;

* potrzebą uniknięcia dodatkowych przepływów finansowych po stronie Spółki, które miałyby miejsce w przypadku konieczności uiszczania należności licencyjnych za używanie przez Wnioskodawcę Znaków Towarowych będących w posiadaniu innego podmiotu - G. (O.) Limited.

Z uwagi na znaczną wartość rynkową (na podstawie wyceny przeprowadzonej na potrzeby Reorganizacji) Praw Własności Intelektualnej, ich bezpośredni zakup mógłby stanowić operację przewyższającą możliwości finansowe Wnioskodawcy. Wiązałoby się to bowiem z koniecznością zorganizowania ewentualnego finansowania zewnętrznego lub pożyczek wewnątrzgrupowych w celu zapłaty ceny. Oprocentowanie wspomnianego finansowania (zarówno zewnętrznego jak i wewnętrznego), oraz opłaty związane ze zorganizowaniem finansowania generowałyby dla Wnioskodawcy dodatkowe koszty.

Warto też wskazać, iż w ramach działań w zakresie Reorganizacji, zmierzających do pełnej konsolidacji rynku consumer healthcare w Polsce, Wnioskodawca planował nabycie składników majątku od polskiej spółki z grupy N. Wymagało to zaangażowania środków finansowych Wnioskodawcy. W takiej sytuacji, wskazana powyżej potencjalna transakcja zakupu Praw Własności Intelektualnej przez Wnioskodawcę mogłaby negatywnie wpłynąć na bieżącą płynność finansową Wnioskodawcy oraz spowodować utrudnienia w planowanym nabyciu aktywów N. W konsekwencji, przeniesienie na rzecz Spółki Praw Własności Intelektualnej w drodze zakupu okazałoby się zbyt kosztowne i skomplikowane.

Z powyższych względów, Wnioskodawca w porozumieniu ze swoim udziałowcem uzgodnili, że Prawa Własności Intelektualnej powinny zostać przeniesione w drodze wkładu niepieniężnego (aportu).

W wykonaniu powyższego zamierzenia, na mocy uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki z dnia 14 kwietnia 2015 r., dokonano podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy poprzez utworzenie nowych udziałów. Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki zostały w całości objęte przez G. (O.) Limited, w zamian za aport. Całą wartość wkładu niepieniężnego odniesiono na kapitał zakładowy Wnioskodawcy, a nominalna wartość wydanych udziałów odpowiadała wartości rynkowej przedmiotu aportu (zgodnie z wyceną przeprowadzoną na potrzeby Reorganizacji).

Przedmiot aportu do Spółki nie stanowił przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a jedynie pojedyncze aktywa składające się na Prawa Własności Intelektualnej. Prawa Własności Intelektualnej zostały ujęte w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki w lipcu 2015 r. Wartość Praw Własności Intelektualnej wykazana w ewidencji odpowiada ich wartości rynkowej, zgodnie z wyceną sporządzoną na potrzeby Reorganizacji.

W momencie przyjęcia przez Spółkę Praw Własności Intelektualnej do używania, stanowiły one prawa nadające się do ich gospodarczego wykorzystania. Dlatego też w chwili obecnej, Prawa Własności Intelektualnej wykorzystywane są przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W szczególności, w oparciu o te prawa Spółka świadczy usługi sprzedaży hurtowej środków ochrony zdrowia i leków bez recepty (consumerhealthcare), osiągając przychody z tego tytułu.

Prawa Własności Intelektualnej podlegają amortyzacji księgowej. Ponieważ przewidywany czas ich używania przekracza rok, a Spółka - w oparciu o przewidywany cykl życia produktów - ustaliła okres ich amortyzacji księgowej na 20 lat. Spółka od momentu ujęcia Praw Własności Intelektualnej w ewidencji nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych. Niemniej jednak, Spółka zamierza rozpocząć ich amortyzację podatkową począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym Prawa Własności Intelektualnej zostały wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy, czyli od sierpnia 2015 r. W związku z tym, Spółka złoży korektę deklaracji CIT-8 za 2015 r., oraz w odpowiedni sposób skoryguje koszty uzyskania przychodów za ten rok.

Znaki Towarowe (prawa ochronne) nie zostały jeszcze przerejestrowane na Spółkę w Urzędzie Patentowym, jednak niezależnie od tego Wnioskodawca już posługuje się tymi znakami, umieszczając je na opakowaniach sprzedawanych przez siebie produktów healthcare.

Spółka pragnie także wskazać, że przedmiot aportu na dzień jego otrzymania obejmował prawa wynikające ze zgłoszenia do rejestracji znaku towarowego - Junior R. suplement diety. W chwili obecnej przedmiotowy znak korzysta już z prawa ochronnego w rozumieniu ustawy - Prawo własności przemysłowej. Został już bowiem zarejestrowany w Urzędzie Patentowym. Powyższą informację Spółka przekazuje w celu zaprezentowania stanu faktycznego w możliwie najpełniejszy sposób. Jednak w ocenie Spółki, powyższe nie wpływa na stanowisko co do interpretacji przepisów prawa podatkowego objętych niniejszym wnioskiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka będzie uprawniona do rozpoznania odpisów amortyzacyjnych od Praw Własności Intelektualnej jako kosztów uzyskania przychodów.

2. Czy za wartość początkową Praw Własności Intelektualnej, od której będą dokonywane odpisy amortyzacyjne dla celów podatkowych, należy uznać ich wartość ustaloną na dzień aportu, nie wyższą jednak od wartości rynkowej.

Stanowisko Wnioskodawcy

Pytanie nr 1

Spółka będzie uprawniona do rozpoznania odpisów amortyzacyjnych od Praw Własności Intelektualnej jako kosztów uzyskania przychodów.

Pytanie nr 2

Za wartość początkową Praw Własności Intelektualnej, od której będą dokonywane odpisy amortyzacyjne dla celów podatkowych, należy uznać ich wartość ustaloną na dzień aportu, nie wyższą jednak od wartości rynkowej.

W zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej: "ustawa o CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Przepis art. 16b ust. 1 ustawy CIT określa natomiast zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, od których podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych i rozpoznawać te odpisy jako koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi amortyzacji są nabyte i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1.

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

2.

spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3.

prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

4.

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5.

licencje,

6.

prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013, poz. 1410),

7.

wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Prawa Własności Intelektualnej nabyte przez Wnioskodawcę w drodze aportu obejmują Znaki Towarowe oraz Prawa Autorskie.

Mając na uwadze powyższe, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy Znaki Towarowe i Prawa Autorskie objęte są katalogiem wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT.

Do praw wymienionych przez ustawodawcę w katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji należą między innymi, zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej. W celu ustalenia katalogu tych praw należy odnieść się więc do przepisów tej ustawy.

Treść art. 1 pkt 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych, a zgodnie z art. 121 tej ustawy, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej, na warunkach określonych w tej ustawie udzielane są:

* patenty,

* dodatkowe prawa ochronne na wynalazki,

* prawa ochronne na wzory użytkowe,

* prawa ochronne na znaki towarowe,

* prawa z rejestracji na wzory przemysłowe,

* prawa z rejestracji na topografie układów scalonych,

* prawa z rejestracji na oznaczenia geograficzne.

Zgodnie z art. 120 ustawy - Prawo własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa..Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

Stosownie natomiast do art. 121 ustawy - Prawo własności przemysłowej, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Udzielenie prawa ochronnego następuje w drodze decyzji wydanej przez Urząd Patentowy (art. 147 ustawy - Prawo własności przemysłowej), a udzielone prawa ochronne na znaki towarowe podlegają wpisów do rejestru znaków towarowych (art. 149 ustawy - Prawo własności przemysłowej).

Odnosząc powyższe regulacje ustawy - Prawo własności przemysłowej do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że Znaki Towarowe będące przedmiotem aportu stanowią prawa własności przemysłowej w rozumieniu ustawy - Prawo własności przemysłowej. W konsekwencji objęte są zakresem art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT jako prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej.

Stanowisko, zgodnie z którym zarejestrowany znak towarowy (prawo do znaku towarowego, na które udzielone zostało prawo ochronne) stanowi prawo w rozumieniu ustawy - Prawo własności przemysłowej, o którym mowa w art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy CIT, znalazło odzwierciedlenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 listopada 2014 r., sygn. IPPB5/423-987/14-2/AM,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 stycznia 2011 r., sygn. ILPB4/423-278/10-2/MC.

Ustawa o CIT nie zawiera regulacji dotyczących autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych, a zatem w celu określenia zakresu podmiotowego i przedmiotowego praw, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, niezbędne jest odniesienie do ustawy o prawie autorskim.

W myśl art. 1 ust. 1-2 ww. ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest utwór, tj. każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Omawiana ustawa wyróżnia przy tym następujące rodzaje praw:

* autorskie prawa majątkowe, rozumiane jako przysługujące twórcy wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (art. 17),

* autorskie prawa zależne (art. 2 w zw. z art. 46), rozumiane jako rozporządzanie i korzystanie z opracowania cudzego utworu, w szczególności tłumaczenia, przeróbki, adaptacje.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy o prawie autorskim, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy.

Z kolei, ponieważ art. 46 ustawy o prawie autorskim wskazuje, że twórca zachowuje całkowite prawa zależne do wykonywania utworu, chyba że umowa stanowi inaczej, w celu przeniesienia praw do korzystania z opracowania cudzego utworu, a w szczególności dokonywania modyfikacji czy przeróbek, dokument czynności prawnej, na mocy której następuje przeniesienie majątkowych praw autorskich powinien zawierać klauzulę o możliwości wykonywania przez nabywcę autorskich praw zależnych.

Odnosząc powyższe regulacje ustawy o prawie autorskim do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że skoro Prawa autorskie (zarówno autorskie prawa majątkowe, jak również prawa zależne), przeszły na Wnioskodawcę w wyniku aportu, to stanowią prawa autorskie w rozumieniu ustawy o prawie autorskim. W konsekwencji objęte są zakresem art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT jako autorskie lub pokrewne prawa majątkowe.

Stanowisko, zgodnie z którym autorskie prawa do znaków towarowych mogą stanowić wartości niematerialne i prawne, jako prawa autorskie lub prawa pokrewne w rozumieniu ww. przepisu, znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 października 2015 r., sygn. IPPB5/4510-816/15-4/AK,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 grudnia 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-1083/14/MO.

Ponadto, art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, wskazuje dodatkowe przesłanki, które dana wartość niematerialna i prawa, objęta już katalogiem tego przepisu, powinna spełniać aby możliwa była jej amortyzacja podatkowa.

Zgodnie bowiem z ww. przepisem, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, licencje i know-how, które spełniają następujące warunki:

a.

zostały nabyte,

b.

nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

c.

przewidywany okres ich używania przekracza rok,

d.

są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawę umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT

Ad. a)

Zgodnie z poglądami prezentowanymi przez doktrynę prawa podatkowego, nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w drodze udziału w czynności rozporządzającej tym prawem. Przykładowo czynność taka może przyjąć formę sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego (wniesienie odrębnych składników lub wniesienie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części), darowizny, spadku lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. (Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 2015, pod red. W. Nykiela i A. Mariańskiego, s. 667).

Prawa Własności Intelektualnej zostały przeniesione na Wnioskodawcę w drodze wkładu niepieniężnego wniesionego przez wspólnika Wnioskodawcy - G. (O.) Limited, w zamian za objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy. W związku z tym należy stwierdzić, że Prawa Własności Intelektualnej (Znaki Towarowe oraz Prawa Autorskie) zostały przez Wnioskodawcę nabyte w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. b)

Jak wskazano w stanie faktycznym, już w momencie przyjęcia przez Spółkę Praw Własności Intelektualnej do używania, stanowiły one prawa nadające się do ich gospodarczego wykorzystania-polegającego chociażby na sprzedaży hurtowej sprzedaży środków ochrony zdrowia i leków bez recepty (consumerhealthcare).

Ad. c)

Przewidywany przez Wnioskodawcę okres używania Praw Własności Intelektualnej przekracza rok, co potwierdza przyjęty przez Wnioskodawcę okres ich amortyzacji dla celów księgowych (20 lat).

Celem amortyzacji księgowej jest odzwierciedlenie okresu używania składnika majątku, a przez to zapewnienie zachowania zasady współmiemości przychodów i kosztów. Amortyzacja księgowa najwierniej odzwierciedla proces zużywania się środka trwałego oraz umożliwia jak najdokładniejsze oddanie jego rzeczywistej wartości w postaci; wartości netto wykazywanej w bilansie.

Ad. d)

Prawa Własności Intelektualnej są ponadto faktycznie wykorzystywane są przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W szczególności, w oparciu o te prawa Wnioskodawca dokonuje sprzedaży hurtowej wyrobów farmaceutycznych i osiąga przychody z tego tytułu.

Z uwagi na spełnienie ww. przesłanek, należy stwierdzić, że Znaki Towarowe oraz Prawa Autorskie stanowią wartości niematerialne i prawne w rozumieniu ustawy o CIT. Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne od Praw Własności Intelektualnej mogą zostać rozpoznane przez Spółkę jako koszty uzyskania przychodów.

Należy także zauważyć, że kwestia zarejestrowania Znaków Towarowych w Urzędzie Patentowym, pozostaje bez wpływu na stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę.

W szczególności, Wnioskodawca zwraca uwagę, iż ten fakt nie ma znaczenia dla możliwości amortyzacji Praw Autorskich.

Utwór, jako przedmiot autorskiego prawa majątkowego może być bowiem amortyzowany, niezależnie od rejestracji takiego utworu w Urzędzie Patentowym w rozumieniu ustawy - Prawo własności przemysłowej. Wynika to z faktu, że zarejestrowanie utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim w Urzędzie Patentowym nie jest obowiązkiem, a jedynie prawem jego właściciela. Objęcie utworu prawem ochronnym w rozumieniu ustawy - Prawo własności przemysłowej ma wyłącznie na celu zabezpieczenie praw przysługujących jego właścicielowi, a samo zarejestrowanie utworu w Urzędzie Patentowym nie wpływa na charakter prawny takiego utworu. Tym samym, ewentualne zarejestrowanie oznaczenia graficznego w Urzędzie Patentowym nie wpłynie na jego kwalifikację, jako przedmiotu autorskiego prawa majątkowego (utworu).

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w doktrynie. Tytułem przykładu, w opinii prof. dr hab. J. Barta - oznaczenia graficzne, słowno-graficzne, niezależnie od tego, że mogą stać się przedmiotem praw wyłącznych w wyniku rejestracji w Urzędzie Patentowym, korzystają także z ochrony opartej o przepisy prawa autorskiego (System Prawa Prywatnego Prawo autorskie Tom 13, Warszawa 2003, wyd. CR Beck, str. 21-28). W związku z tym, możliwa jest tzw. ochrona kumulowana po dokonaniu rejestracji znaku towarowego na gruncie Prawa Własności Przemysłowej, która jednak pozostaje bez wpływu na kwalifikację prawną danego utworu, jako przedmiotu prawa autorskiego.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, należy zatem uznać, że zarejestrowanie danego znaku towarowego pozostaje bez znaczenia dla możliwości amortyzacji prawa autorskiego do utworu z takiego znaku. Ten pogląd znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii orzeczniczej organów podatkowych. Tak uznano m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. IBPBI/2/423-1377/14/MS;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lipca 2013 r., IPPB1/415- 623/13-2/EC.

Wnioskodawca pragnie także wskazać, że prawo do amortyzacji Znaków Towarowych przysługuje bez względu na to, kiedy Spółka (jako nabywca) zostanie wpisana do rejestru patentowego jako ich nowy właściciel. Taki pogląd znajduje potwierdzenie w ugruntowanej praktyce organów podatkowych, m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 listopada 2013 r., sygn. IBPBI/2/423-1043/13/PC;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 września 2014 r., IPPB3/423-617/14-2/PK1.

Dodatkowo, Wnioskodawca zwraca uwagę, że w omawianej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej (w szczególności przeznaczone na kapitał zapasowy).

W przedstawionym stanie faktycznym, cała wartość aportu została odniesiona wyłącznie na kapitał zakładowy Spółki. Zatem odpisy amortyzacyjne od Praw Własności Intelektualnej będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów.

Podsumowując, opisane we wniosku Prawa Własności Intelektualnej, które zostały wniesione do Spółki w formie aportu, stanowić będą wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji w rozumieniu ustawy o CIT. W rezultacie należy uznać, że Spółka będzie uprawniona do rozpoznania odpisów amortyzacyjnych od Praw Własności Intelektualnej jako kosztów uzyskania przychodów.

W zakresie pytania nr 2

Skoro Prawa Własności Intelektualnej mogą podlegać amortyzacji podatkowej jako wartości niematerialne i prawne, należy następnie ustalić wartość, od której będą dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Na mocy art. 16f ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Ustalenie wartości początkowej przedmiotu aportu następuje zaś zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Stosownie do powyższego przepisu, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 -14, w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni uważa się ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Wartość początkowa wnoszonej aportem wartości niematerialnej i prawnej ustalona przez podatnika podlega więc ograniczeniu - nie może przekraczać wartości rynkowej danej wartości niematerialnej i prawnej, zatem przyjęcie wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w wysokości odpowiadającej jej wartości rynkowej jesl zgodne z art. 16g ust. 1 pkt 4.

Zatem, odnosząc powyższe regulacje do opisanego stanu faktycznego, wartość rynkowa Praw Własności Intelektualnej (odpowiadająca wycenie przeprowadzonej na potrzeby Reorganizacji oraz nominalnej wartości udziałów wydanych w zamian za Prawa Własności Intelektualnej), stanowić będzie wartość początkową będącą podstawą obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 listopada 2014 r., sygn. IPPB5/423-987/14-2/AM,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 stycznia 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-1251/13/MO.

Reasumując:

* opisane we wniosku Prawa Własności Intelektualnej, które zostały wniesione do Spółki w formie aportu, stanowić będą wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji w rozumieniu ustawy o CIT;

* Spółka będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych oraz zaliczać te odpisy w ciężar kosztów uzyskania przychodów;

* za wartość początkową Praw Własności Intelektualnej, od której będą dokonywane odpisy amortyzacyjne dla celów podatkowych, należy uznać ich wartość ustaloną na dzień aportu, nie wyższą jednak od wartości rynkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl