IPPB3/4510-232/15-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko #61485; przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2015 r. (data wpływu 23 marca 2015 r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 26 maja 2015 r. (data doręczenia 29 maja 2015 r.) pismem z dnia 26 maja 2015 r. (data nadania 2 czerwca 2015 r., data wpływu 3 czerwca 2015 r.) - o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie kosztów uzyskania przychodów w zakresie:

* pytania numer 1 - jest nieprawidłowe;

* pytania numer 2a - jest prawidłowe;

* pytania numer 2b - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

G. Sp. z o.o. SKA (zwana dalej G.) jest jednym z udziałowców spółki N. Sp. z o.o. G. objęła 100 sztuk udziałów w spółce na moment jej zawiązania, oraz kolejne 12 sztuk udziałów w 2014 r., na mocy uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenie Wspólników Spółki o podwyższeniu kapitału zakładowego. Wszystkie udziały mają wartość nominalną 50 zł i zostały objęte w zamian za wkład gotówkowy znacznie przewyższający ich wartość nominalną. Nadwyżka nad wartością nominalną udziałów została przekazana za kapitał zapasowy spółki N. W styczniu 2015 r. wspólnicy spółki N. podjęli kolejną uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego, emitując nowe udziały w trybie art. 260 Kodeksu spółek handlowych. Nowe udziały zostały pokryte kapitałem zapasowym - dokonano przeniesienia kapitału zapasowego na kapitał zakładowy.

Zgodnie z art. 260 § 2 k.s.h., nowe udziały przysługują wspólnikom w stosunku do ich dotychczasowych udziałów i nie wymagają objęcia (tekst jedn.: wspólnicy nie składają oświadczeń o objęciu udziałów i uczestniczą w podwyższeniu nawet, jeśli głosowali przeciwko uchwale bądź nie brali udziału w głosowaniu).

W wyniku podjętej uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego spółki N., w momencie zarejestrowania podwyższonego kapitału spółki w KRS, G. otrzyma 1.008 nowych udziałów o wartości nominalnej 50 zł każdy.

G. posiada ponad 10% udziału w kapitale N. Sp. z o.o., obie spółki prowadzą działalność i mają siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Całość dochodów uzyskiwanych przez G. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, spółka nie korzysta z żadnych zwolnień w tym zakresie.

W piśmie z dnia 29 maja 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że objął po raz pierwszy udziały w kapitale N. w dniu 15 marca 2013 r., tj. w dniu utworzenia spółki.

G. posiadała i posiada nadal 50% udziałów w kapitale N. Nowe udziały, zostały objęte na podstawie uchwały z 16 stycznia 2015 r. przez dotychczasowych udziałowców, w ilości proporcjonalnej do ilości, jaka przysługiwała im w kapitale spółki przed podwyższeniem.

Spółka oświadcza, iż w najbliższym czasie nie zamierza zbywać udziałów w N.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (numeracja wprowadzona przez organ podatkowy).

1. Czy w momencie otrzymania nowych udziałów, utworzonych w trybie art. 260 k.s.h., powstał po stronie G. przychód do opodatkowania.

2. Gdyby odpowiedź okazała się twierdzącą, to:

Zdaniem Spółki.

Ad.1.

Podwyższenie kapitału zakładowego w spółce N. nastąpiło w trybie art. 260 k.s.h. Zgodnie z art. 260 § 2, nowe udziały przysługują wspólnikom w stosunku do ich dotychczasowych udziałów i nie wymagają objęcia (tekst jedn.: wspólnicy nie składają oświadczeń o objęciu udziałów i uczestniczą w podwyższeniu nawet jeśli głosowali przeciwko uchwale bądź nie brali udziału w głosowaniu).

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT dochodem z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także dochód spółki przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego oraz dochód stanowiący równowartość przekazanych na ten kapitał z innych kapitałów takiej spółki.

W analizowanym stanie faktycznym należy odpowiedzieć na pytanie, czy po stronie udziałowców powstał dochód faktycznie uzyskany.

Zasadniczo wartość podwyższanego kapitału zakładowego może odzwierciedlać pełną wartość wnoszonego przez udziałowców wkładu lub tylko jego część. Jeśli wartość wkładu jest wyższa od wartości nominalnej nowych udziałów, to powstaje agio emisyjne, odnoszone na kapitał zapasowy.

W momencie objęcia udziałów za gotówkę, po stronie udziałowca nie powstaje przychód do opodatkowania, przychód ten również nie powstaje, jeśli wartość wnoszonego aportu jest wyższa od wartości nominalnej obejmowanych udziałów. Czy zatem jeśli udziałowiec otrzymuje udziały na podstawie art. 260 k.s.h., powstaje u niego faktyczny dochód z udziałów. Zdaniem Spółki taki dochód nie powstanie. Opodatkowaniu podwyższenia kapitału zakładowego z zysku towarzyszy bowiem uznanie, że środki przekazane na kapitał zakładowy stanowią wydatek wspólnika na objęcie udziałów. Takie podejście jest zgodne z koncepcją uznania, że w takiej sytuacji dochodzi do "wypłaty" dywidendy, która jest przekazywana przez wspólnika jako wkład do spółki. Fakt, iż źródło finansowania podwyższenia kapitału pochodzi z puli dywidendowej - przeznaczonej co do zasady do wypłaty na rzecz wspólników - uzasadnia jego traktowanie jako wydatku wspólnika. Tym samym opodatkowaniu podwyższenia kapitału towarzyszy podwyższenie poziomu kosztu, który będzie rozpoznany przy sprzedaży objętych w ten sposób udziałów.

W przypadku pokrycia wydanych udziałów z agio emisyjnego, trudno byłoby uznać, że podwyższenie kapitału zostało pokryte ze środków należnych wspólnikom. Dlatego nie jest zasadne uwzględnianie kwot przekazanych na kapitał zakładowy z agio. Taka kwalifikacja dodatkowo uzasadniałaby (bazując na wykładni celowościowej) uznanie, że podwyższenie kapitału zakładowego z kapitałów, które nie zostały utworzone z zysków, nie powinno rodzić skutków podatkowych dla wspólników. W przeciwnym razie doszłoby bowiem do swoistego rodzaju podwójnego opodatkowania - po raz pierwszy przy podwyższeniu kapitału, natomiast po raz drugi w związku z brakiem możliwości rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów ze sprzedaży tych udziałów, kwot przeznaczonych na podwyższenie kapitału z innych kapitałów.

Podwyższenie kapitału zakładowego ze środków spółki, które nie pochodzą z wypracowanych zysków (a z agio emisyjnego) nie rodzi skutków podatkowych dla udziałowców. Nie powstaje dochód do opodatkowania.

Ad. 2a)

Na moment podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego z agio emisyjnego, wspólnicy nie dokonują na rzecz spółki żadnych wpłat, nie wnoszą również aportu rzeczowego. Dlatego zdaniem G., na dzień objęcia udziałów nie powstanie u niej również koszt podatkowy.

Objęte udziały w trybie art. 260 k.s.h. będą podlegały opodatkowaniu na moment ich zbycia - przychodem do opodatkowania będzie cena uzyskana z ich sprzedaży, natomiast nie wystąpią koszty podatkowe.

Ad. 2b)

Spółka G. jest przekonana o słuszności wyżej przedstawionego stanowiska. Niemniej jednak, gdyby Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że na moment objęcia nowych udziałów powstaje przychód do opodatkowania, to zdaniem spółki będzie on zwolniony z podatku na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. Zarówno spółka emitująca nowe udziały, jak i udziałowiec je obejmujący są spółkami posiadającymi siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, G. posiada w kapitale spółki N. Sp. z o.o. nie mniej niż 10% udziałów oraz nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania swoich dochodów podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle zaś obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego faktycznego, w zakresie:

* pytania numer 1 - jest nieprawidłowe;

* pytania numer 2a - jest prawidłowe;

* pytania numer 2b - jest prawidłowe.

Ad 1.

Zasady podwyższania kapitału zakładowego spółek z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy art. 257-262 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.). Zgodnie z art. 257 § 2 Kodeksu spółek handlowych, podwyższenie kapitału zakładowego w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością może nastąpić poprzez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych. W myśl art. 260 § 1 Kodeksu spółek handlowych, uchwałą wspólników o zmianie umowy spółki można podwyższyć kapitał zakładowy, przeznaczając na ten cel środki z kapitału zapasowego lub kapitałów (funduszy) rezerwowych utworzonych z zysku spółki (podwyższenie kapitału zakładowego ze środków spółki). Podwyższenie kapitału zakładowego spółki może być również przeprowadzone ze środków pochodzących z agio emisyjnego, innych źródeł oraz wypracowanego zysku nie powoduje powstania zobowiązania podatkowego u udziałowców.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z poz. zm.) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, wynika, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), w tym także dochód spółki przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego, a w spółdzielniach - dochód przeznaczony na podwyższenie funduszu udziałowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej spółki albo spółdzielni.

Z przytoczonego przepisu wprost wynika, że dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego stanowi dochód (przychód) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Ustawa podatkowa nie uzależnia powstania obowiązku podatkowego z tytułu udziału w zyskach osób prawnych od rodzaju środków, z jakich dokonano podwyższenia. Każde podwyższenie kapitału zakładowego ze środków spółki rodzi po stronie udziałowca dochód do opodatkowania. Oznacza to, że przekazanie części kapitału zapasowego na kapitał zakładowy - przy czym podatkowo nie jest istotne w jaki sposób kapitał zapasowy został utworzony - powoduje powstanie, u podatnika będącego udziałowcem spółki, dochodu (przychodu) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Należy zauważyć, że ustawodawca formułuje definicję dochodu z udziału w zyskach osób prawnych poprzez wskazanie, że jest to "dochód faktycznie uzyskany", który swoim zakresem pojęciowym obejmuje także "dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego" oraz "dochód stanowiący równowartość kwot przekazywanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) osoby prawnej". Przy czym wyrażenie "dochód faktycznie uzyskany z tego udziału" należy rozumieć w ten sposób, że jest to dochód należny udziałowcowi a nie dochód przyszły. Nie można przy tym uznać, że dochód ten ma swe źródło w uzyskanym przez udziałowca zysku, lecz wynika z samego faktu posiadania przez niego akcji (udziałów) samej spółki. Takie ustalenie potwierdza traktowanie przez ustawodawcę w powołanym przepisie, na równi z dochodem udziałowców, także środków własnych spółki przekazanych na kapitał zakładowy lub akcyjny z innych kapitałów spółki. Następstwem przekazania tych środków jest podwyższenie wartości wymienionych kapitałów, a więc wartości nominalnej udziałów/akcji. Stanowi to niewątpliwie formę pośredniej partycypacji udziałowców w zysku spółki, na co zwrócił uwagę Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z dnia 19 lipca 1996 r., sygn. III CZP 79/96 oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 stycznia 2005 r., sygn. FSK 1065/04. Ustawodawca nie pozostawia więc miejsca na wątpliwości w zakresie ustalenia, czy "kwoty przekazane na kapitał zakładowy z innych kapitałów" stanowią dochód z udziału w zyskach, lecz wprost nazywa dochód z równowartości tych kwot "dochodem z udziału w zyskach faktycznie uzyskanym".

Analizowany art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawy podatkowej nie ogranicza opodatkowania przeniesienia środków z kapitału zapasowego lub rezerwowego na kapitał zakładowy jedynie do środków tych kapitałów pochodzących z zysku spółki. Gdyby ustawodawca zamierzał to uczynić, powinien takie ograniczenie w sposób jednoznaczny przewidzieć w cytowanym przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tymczasem tego nie uczynił, co w sposób oczywisty oznacza, że dokonanie omawianej operacji poddano opodatkowaniu bez względu na to, z jakich środków pochodzą środki kapitału zapasowego lub rezerwowego spółki (z zysku czy tez np. z agio emisyjnego).

W konsekwencji, każde podwyższenie kapitału zakładowego spółki z jej środków finansowych zgromadzonych na kapitale zapasowym, czy też rezerwowym, bez względu na źródło pochodzenia tych środków (tekst jedn.: bez względu na to, czy pochodzą one z wypracowanych w latach poprzednich zysków spółki, agio, czy z innych środków niepochodzących z wypracowanego zysku), rodzi po stronie udziałowców dochód do opodatkowania. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 15 listopada 2011 r. (sygn. III SA/Wa 447/11)"ustawodawca nie wprowadził (...) żadnych ograniczeń opodatkowania dochodu wspólników uzyskanego w związku z zasileniem kapitału zakładowego środkami pochodzącymi z kapitałów rezerwowego i zapasowego z uwagi na źródło środków, z jakich kapitały te zostały utworzone".

W orzecznictwie sądów administracyjnych reprezentowane jest stanowisko, zgodnie z którym również środki pochodzące z agio emisyjnego przekazywane na kapitał zakładowy spółki stanowią dla wspólników dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 stycznia 2005 r. o sygn. FSK 1065/04 orzekł, że "Każde podwyższenie kapitału akcyjnego ze środków własnych spółki powoduje powstanie obowiązku podatkowego po stronie akcjonariuszy. Nie jest przy tym istotne, w jaki sposób został utworzony kapitał zapasowy, tj. czy pochodzi on z agio emisyjnego, czy z wypracowanego przez spółkę zysku". NSA w przytoczonym orzeczeniu ocenił również w odniesieniu do dochodu (przychodu) z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, iż "nie można (...) uznać, że dochód ten ma swe źródło w uzyskanym przez akcjonariusza zysku lecz wynika z samego faktu posiadania przez niego akcji (udziałów) danej spółki ". Podobnej oceny dokonał m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 13 września 2007 r. o sygn. I SA/Sz 29/07 ("powołany przepis ustawy nie ogranicza opodatkowania przeniesienia środków z kapitału zapasowego lub rezerwowego na kapitał zakładowy jedynie do środków tych kapitałów pochodzących z zysku spółki", w związku z czym "brak jest podstaw do wyłączenia z zakresu tego pojęcia przekazanych z kapitału zapasowego na kapitał zakładowy środków zgromadzonych z ustalenia parytetu wymiany akcji ponad wartość nominalną").

Mając na uwadze powyższe rozważania, stwierdzić należy, że w sytuacji, w której doszło do podwyższenia kapitału zakładowego N. Sp. z o.o., poprzez przekazanie środków z kapitału zapasowego (powstałego z agio czyli nadwyżki ceny sprzedaży nad ceną nominalną, powstałego na skutek wniesienia wkładu pieniężnego) w wyniku którego doszło do emisji nowych udziałów N. Sp. z o.o. w trybie art. 260 Kodeksu spółek handlowych po stronie Wnioskodawcy niewątpliwie należy rozpoznać dochód (przychód) z udziału w zyskach osób prawnych w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 2a)

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.

Stosownie do treści cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania tym podatkiem jest dochód, czyli nadwyżka sumy przychodów nad kosztami jego uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym bez względu na źródło przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochód w podatku dochodowym od osób prawnych stanowi zatem różnicę pomiędzy przychodem, a kosztem jego uzyskania. Jest to zasada, od której ustawodawca przewidział jednak odstępstwa określone w art. 21 i 22 tej ustawy. W przypadkach przewidzianych w tych przepisach nie ustala się bowiem kosztów uzyskania przychodów, a więc przedmiotem opodatkowania jest dochód, rozumiany jako przychód podatkowy, bez uwzględniania kosztów jego uzyskania. Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlegający opodatkowaniu dochód z udziału w zyskach osób prawnych - określony na podstawie art. 10 tej ustawy, w wielu przypadkach jest tożsamy z przychodem z tego udziału, bowiem nie pomniejsza się go o koszty podatkowe. Taka właśnie sytuacja ma miejsce w przypadku powstania u podatnika dochód (przychód) z udziału w zyskach osób prawnych w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z osiągnięciem przez podatnika tego rodzaju dochodu (przychodu) w zyskach osób prawnych, nie ma bowiem możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania.

Ponadto w stosunku do dochodu (przychodu) z udziału w zyskach osób prawnych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ustala się "quasi kosztów podatkowych", które mogłyby go pomniejszyć. Ten rodzaj dochodu (przychodu) nie został bowiem wymieniony w art. 12 ust. 4 pkt 3, 21 i 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji Spółka prawidłowo uznała, że na dzień objęcia przez Spółkę nowych udziałów N. Sp. z o.o., w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego ze środków zgromadzonych na kapitale zapasowym z agio emisyjnego (w związku z wniesieniem przez nią wkładu pieniężnego), nie powstaje u niej koszt podatkowy.

Ad. 2b)

Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody (dochody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych podlegają zwolnieniu z opodatkowania CIT, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

W myśl zaś art. 22 ust. 4a ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w pkt 3 powyżej, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

W sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku, zarówno spółka emitująca nowe udziały (N. Sp. z o.o.), jak i udziałowiec je obejmujący (G., czyli Spółka) są spółkami posiadającymi siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i będącymi podatnikami podatkiem dochodowego od osób prawnych. Ponadto Spółka (G.) nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania swoich dochodów podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz posiada nie mniej niż 10% udziałów w N. Sp. z o.o., i nie zamierza zbywać w najbliższym czasie posiadanych udziałów.

W związku z powyższym, o ile Spółka będzie posiadała co najmniej 10% udziałów w N. Sp. z o.o. nieprzerwanie przez okres co najmniej 2 lat, zgodnie z wyraźnym brzmieniem art. 22 ust. 4 i 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powstały po stronie Spółki (G.) dochód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, z tytułu podwyższenia kapitału zakładowego poprzez przekazanie środków z kapitału zapasowego (powstałego z agio emisyjnego na skutek wniesienia wkładu pieniężnego) będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.