IPPB3/423-988/14-2/JBB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 grudnia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-988/14-2/JBB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2014 r. poz. 851) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko #61485; przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2014 r. (data wpływu 19 września 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

* czy kwota środków pieniężnych (wynagrodzenie) otrzymana przez Wnioskodawcę od Kontrahenta będzie stanowić dla Wnioskodawcy w całości przychód w momencie, gdy stanie się należna, tj. w dniu otrzymania zapłaty zgodnie z art. 12 ust. 3-3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

* czy przepływy pieniężne przekazywane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta będą stanowić dla Wnioskodawcy tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodów, potrącalne w roku podatkowym, w którym zostaną poniesione, tj. przekazane Kontrahentowi, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, momentu rozpoznania przychodów i kosztów z tytułu zawartej umowy.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego:

Spółka S.A. (dalej: "Wnioskodawca") prowadzi działalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń na życie, polegającą na udzielaniu ochrony ubezpieczeniowej w zamian za zapłatę składki ubezpieczeniowej. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawiera z klientami między innymi umowy ubezpieczenia na życie, w tym umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Umowy ubezpieczenia na życie, co do zasady, są umowami wieloletnimi. W czasie trwania umów ubezpieczenia na życie Wnioskodawca okresowo uzyskuje określone przychody związane z tymi umowami, takie jak między innymi składki ubezpieczeniowe, opłaty za zarządzanie aktywami klientów, opłaty administracyjne, opłaty likwidacyjne, itp.

W związku z ekspansją na rynku polskim, Wnioskodawca zamierza przeprowadzić transakcję, która umożliwi mu wcześniejsze pozyskanie środków, które uzyskałby on w przyszłości z zawartych umów ubezpieczenia. Transakcja ta pozwoli na przeznaczenie pozyskanych środków na finansowanie i rozwój bieżącej działalności Wnioskodawcy. W tym celu Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę (dalej jako: "Umowa"), na podstawie której w zamian za określone wynagrodzenie zobowiąże się do przekazywania, przez ustalony okres, na rzecz drugiej strony (dalej jako: "Kontrahent") określonej części przyszłych pożytków i kwot (przepływów pieniężnych), pochodzących z wyodrębnionej, wskazanej w umowie, puli wierzytelności z umów ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym zawartych przez Wnioskodawcę.

Innymi słowy, na podstawie Umowy Wnioskodawcy należna będzie określona kwota, którą Wnioskodawca otrzyma z góry, na początku trwania Umowy. W zamian za tę kwotę Wnioskodawca zobowiąże się do przekazywania Kontrahentowi, przez, ustalony okres, części świadczeń (pożytków i kwot głównych) uzyskiwanych w przyszłości z określonej puli wierzytelności wynikających z zawartych przez Wnioskodawcę umów ubezpieczenia. Wnioskodawca będzie przekazywać Kontrahentowi środki pochodzące z otrzymywanych przez Wnioskodawcę opłat za zarządzanie aktywami klientów, opłat administracyjnych, opłat likwidacyjnych i innych wskazanych w umowie opłat wynikających z zawartych przez Wnioskodawcę umów ubezpieczenia. Na podstawie postanowień Umowy powyższe środki będą przekazywane w ustalonych okresach rozliczeniowych (np. miesięcznych, kwartalnych czy półrocznych). Umowa będzie także przewidywać, że zobowiązanie Wnioskodawcy do przekazywania otrzymywanych od dłużników (ubezpieczających/ubezpieczonych) środków pieniężnych ustanie po tym, gdy suma przekazanych na rzecz Kontrahenta środków przekroczy wskazany w Umowie próg. Przekazywanie środków pieniężnych dokumentowane będzie przekazem bankowym lub dokumentem kasowym. Suma przekazywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta przepływów pieniężnych (opłat administracyjnych, opłat likwidacyjnych i innych opłat wskazanych w Umowie) w trakcie obowiązywania Umowy będzie wyższa niż kwota otrzymana przez Wnioskodawcę przy zawarciu Umowy. Powyższa różnica będzie efektywnie stanowić zysk Kontrahenta z tytułu Umowy.

Umowa, na podstawie której w zamian za wypłatę określonej kwoty Wnioskodawca zobowiąże się do przekazywania Kontrahentowi ustalonej części przepływów pieniężnych, będzie konstrukcyjnie podobna do umowy o subpartycypację, o której mowa w art. 183 ust. 4 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych. Przepis ten definiuje umowę o subpartycypację jako umowę o przekazywanie funduszowi wszystkich świadczeń otrzymywanych przez inicjatora sekurytyzacji lub uprawnionego z sekurytyzowanych wierzytelności z określonej puli wierzytelności lub z określonych wierzytelności. Umowa zawarta przez Wnioskodawcę z Kontrahentem nie będzie jednak stanowić umowy o subpartycypację sensu stricto, gdyż umowę taką zawrzeć mogą wyłącznie fundusze sekurytyzacyjne oraz banki. Kontrahentem, z którym Wnioskodawca zawrze Umowę, będzie spółka kapitałowa niebędąca, bankiem, funduszem sekurytyzacyjnym, ani towarzystwem funduszy inwestycyjnych tworzącym fundusz sekurytyzacyjny. Zastosowanie mechanizmów podobnych do umowy o subpartycypację w ramach tej Umowy będzie oparte na obowiązującej w prawie cywilnym zasadzie swobody umów.

Wnioskodawca na podstawie powyższej Umowy nie zbędzie na rzecz Kontrahenta żadnej istniejącej bądź przyszłej wierzytelności przysługującej Wnioskodawcy wobec jego klientów (ubezpieczających/ubezpieczonych). W związku z zawarciem Umowy powstanie jedynie zobowiązanie Wnioskodawcy do przekazywania w przyszłości określonych kwot środków pieniężnych stanowiących pożytki (opłaty administracyjne, opłaty likwidacyjne oraz inne opłaty) z umów ubezpieczenia objętych zawartą Umową. Kontrahent nie wstąpi także w prawa zaspokojonego wierzyciela (Wnioskodawcy) na zasadzie subrogacji, o której mowa w art. 518 Kodeksu cywilnego. Kontrahentowi nie będą przysługiwać żadne roszczenia względem dłużników Wnioskodawcy i nie będę go z nimi łączyć żadne relacje prawne wynikające z Umowy, w szczególności Kontrahent nie wstąpi w żaden sposób w zawarte przez Wnioskodawcę umowy ubezpieczenia. Kontrahent nie będzie też wykonywać żadnych czynności związanych z obsługą wierzytelności Wnioskodawcy w tym z ewentualnym dochodzeniem należności od nierzetelnych dłużników Wnioskodawcy, Wierzycielem wobec dłużników Wnioskodawcy z tytułu umów ubezpieczenia objętych Umową pozostanie Wnioskodawca, który w razie konieczności, we własnym imieniu, będzie dochodzić zapłaty tych wierzytelności od dłużników. Kontrahent nie będzie miał natomiast żadnego roszczenia względem dłużników Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy kwota środków pieniężnych (wynagrodzenie) otrzymana przez Wnioskodawcę od Kontrahenta będzie stanowić dla Wnioskodawcy w całości przychód w momencie, gdy stanie się należna, tj. w dniu otrzymania zapłaty zgodnie z art. 12 ust. 3-3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Czy przepływy pieniężne przekazywane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta będą stanowić dla Wnioskodawcy tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodów, potrącalne w roku podatkowym, w którym zostaną poniesione, tj. przekazane Kontrahentowi, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania pierwszego) w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zgodnie z art. 12 ust. 3-3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: "ustawa o p.d.o.p.") otrzymana przez Wnioskodawcę od Kontrahenta kwota środków pieniężnych (wynagrodzenie) będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu w całości, gdy stanie się należna w dniu jej otrzymania.

Ustawa o p.d.o.p., w art. 12 ust. 4 pkt 15 lit. c, art. 12 ust. 4f, art. 15 ust. 1h pkt 3 i 4, oraz art. 16 ust. 3g, reguluje w sposób szczególny zasady rozliczania przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z realizacją umowy o subpartycypację.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym przepisy te nie znajdą jednak zastosowania, gdyż przepisy te dotyczą, tzw. kwalifikowanej umowy o subpartycypację, tj. umowy zawieranej przez banki, fundusze sekurytyzacyjne lub towarzystwa funduszy inwestycyjnych tworzące fundusz sekurytyzacyjny.

W konsekwencji, wynikające z realizacji Umowy przychody oraz koszty, w opinii Wnioskodawcy, powinny być ujęte w rozliczeniu podatkowym w oparciu o ogólne zasady ujmowania w czasie przychodów i kosztów, tj. art. 12 usk 1 pkt 1 w zw. z art. 12 ust. 3-3e oraz art. 15 ust. 4-4e ustawy o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca otrzyma od Kontrahenta jednorazowo ustaloną kwotę środków pieniężnych w zamian za zobowiązanie się do przekazywania Kontrahentowi określonej części przyszłych pożytków i kwot (przepływów pieniężnych), pochodzących z wyodrębnionej, wskazanej w Umowie zawartej z Kontrahentem, puli wierzytelności z umów ubezpieczenia zawartych przez Wnioskodawcę. Kwota otrzymana przez Wnioskodawcę będzie stanowiła przychód Wnioskodawcy, którym Wnioskodawca będzie mógł swobodnie rozporządzać bez żadnych ograniczeń, nie będąc w szczególności zobowiązanym do jej zwrotu. Kwota ta będzie stanowiła rzeczywiste przysporzenie majątkowe po stronie Wnioskodawcy. Wnioskodawca w zamian za kwotę otrzymanego przychodu, będzie natomiast zobowiązany do przekazywania na rzecz Kontrahenta ustalonych pożytków i kwot z tytułu wskazanej puli wierzytelności z umów ubezpieczenia zawartych przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze powyższy charakter przychodu otrzymanego przez Wnioskodawcę, trzeba uznać, że nie mieści się on w katalogu przychodów wyłączonych z opodatkowania określonych w art. 12 ust. 4 ustawy o p.d.o.p. Przychód ten nie podlega także zwolnieniu z podatku na podstawie art. 17 ustawy o p.d.o.p. W rezultacie otrzymane przez Wnioskodawcę od Kontrahenta środki pieniężne, stanowiące wynagrodzenie za zobowiązanie się do przekazywania Kontrahentowi określonej części przyszłych pożytków i kwot (przepływów pieniężnych), pochodzących z wyodrębnionej, wskazanej w Umowie zawartej z Kontrahentem, puli wierzytelności z umów ubezpieczenia zawartych przez Wnioskodawcę, będą przychodem z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, podlegającym opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o p.d.o.p., za przychody z działalności gospodarczej uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Przychodem podatkowym są więc kwoty należne podatnikowi w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Przepisy art. 12 ust. 3a-3e ustawy o p.d.o.p. precyzują, w którym momencie przychód należny w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą powinien być rozpoznany dla celów podatkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o p.d.o.p., za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust, 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:2) uregulowania należności.

Przepis ten określa, w którym momencie przychód powinien być uznany za należny, w przypadku wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi, lub częściowego wykonania usługi, wskazując jednocześnie, że przychód podatkowy powinien być rozpoznany najpóźniej w dniu wystawienia faktury, albo otrzymania należności od kontrahenta. W związku z zawarciem Umowy nie dojdzie do wydania przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta rzeczy, zbycia prawa majątkowego (Umowa powoduje powstanie zobowiązania Wnioskodawcy wobec Kontrahenta do przekazywania ustalonych, przyszłych przepływów pieniężnych pochodzących z wyodrębnionej puli wierzytelności wynikających z umów ubezpieczenia zawartych przez Wnioskodawcę, na podstawie Umowy nie dochodzi natomiast do przejścia istniejącego już prawa, np. wierzytelności bądź przyszłej wierzytelności), czy też wykonania przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta usługi lub jej częściowego wykonania. W związku z tym, przepis ten nie będzie miał bezpośredniego zastosowania do przychodu otrzymywanego przez Wnioskodawcę.

Przepisy art. 12 ust. 3c i 3d ustawy o p.d.o.p. wskazują natomiast, że w przypadku gdy usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Kwota otrzymana przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy będzie miała jednak charakter jednorazowy i nie będzie należna Wnioskodawcy w okresach rozliczeniowych. Przedmiotem Umowy nie jest także dostawa energii elektrycznej lub cieplnej lub gazu, o której mowa w art. 12 ust. 3d ustawy o p.d.o.p. W związku z tym, nie ma podstaw do rozpoznawania przez Wnioskodawcę przychodów w okresach rozliczeniowych.

Z kolei art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p. wskazuje, że w przypadkach, do których nie stosuje się art. 12 ust. 3a, 3c i 3d ustawy o p.d.o.p. przychód należny powstaje w momencie otrzymania zapłaty. Przepis ten wskazuje zatem, że przychody należne, do których nie stosuje się przepisów art. 12 ust. 3a, 3c i 3d ustawy o p.d.o.p. powinny być rozpoznane w momencie otrzymania płatności.

Uwzględniając powyższe przepisy, zgodnie z którymi przychodem podatkowym z prowadzonej działalności gospodarczej są przychody należne podatnikowi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, należy uznać, że kwota należna Wnioskodawcy w związku z zawarciem Umowy powinna być uznana za przychód z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, który uwzględniając przepisy art. 12 ust. 3-3e ustawy o p.d.o.p., na podstawie art. 12 ust. 3 w zw. z ust. 3e ustawy o p.d.o.p., powinien być rozpoznany jako przychód podatkowy, w momencie kiedy przychód ten stanie się Wnioskodawcy należny, tj. w dniu otrzymania tej kwoty przez Wnioskodawcę od Kontrahenta.

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania drugiego), przekazywane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta przyszłe przepływy pieniężne będą stanowić dla Wnioskodawcy tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o p.d.o.p., potrącalne w roku podatkowym, w którym zostaną poniesione tj. przekazane Kontrahentowi.

Ponoszenie przez Wnioskodawcę kosztów w postaci kwot przekazywanych na rzecz Kontrahenta przepływów pieniężnych będzie konsekwencją zawarcia Umowy i realizacji powstałego w związku z zawarciem tej Umowy zobowiązania Wnioskodawcy wobec Kontrahenta do przekazywania ustalonych przepływów pieniężnych ze wskazanej w umowie puli wierzytelności z umów ubezpieczenia.

W związku z zawarciem Umowy, Wnioskodawca otrzyma od Kontrahenta ustaloną kwotę wynagrodzenia w związku z zawarciem Umowy i zobowiązaniem się przez Wnioskodawcę do przekazywania Kontrahentowi przepływów pieniężnych z ustalonej w Umowie puli wierzytelności z umów ubezpieczenia. Kwota tego wynagrodzenia będzie służyła poprawie płynności finansowej Wnioskodawcy i będzie przeznaczona na cele działalności gospodarczej Wnioskodawcy i jej dalszy rozwój.

Uwzględniając powyższe, kwoty przekazywane przez, Wnioskodawcę Kontrahentowi w związku z realizacją zobowiązania Wnioskodawcy wynikającego z Umowy, stanowiące koszt pozyskania przez Wnioskodawcę przysporzenia majątkowego w postaci środków, którymi Wnioskodawca będzie mógł swobodnie rozporządzać w celu finansowania bieżącej działalności gospodarczej Wnioskodawcy powinny być uznane za tzw. koszty pośrednie (inne niż bezpośrednie), potrącalne w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 13 ust. 4d ustawy o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Zgodnie z powyższym przepisem, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, ujęcie kosztu uzyskania przychodów będzie następować na podstawie przekazu bankowego lub dokumentu kasowego potwierdzającego przekazanie środków Kontrahentowi przez Wnioskodawcę, zatem ten dzień należy uznać za dzień poniesienia kosztu w rozumieniu art. 15 ust. 4d ustawy o p.d.o.p.

Na marginesie powyższych rozważań Wnioskodawca pragnie zauważyć, że analizowana Umowa znacząco różni się od umowy pożyczki lub kredytu, albowiem przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy. Natomiast zgodnie z Umową określona ilość pieniędzy uzyskiwana od Kontrahenta w charakterze wynagrodzenia za zobowiązanie się przez Wnioskodawcę do wydawania Kontrahentowi przyszłych strumieni finansowych nie jest zwracana - ma charakter definitywny i bezzwrotny. Umowa nie jest także sprzedażą (cesją) wierzytelności przez Wnioskodawcę lecz zobowiązaniem się przez Wnioskodawcę do wydawania na rzecz Kontrahenta przyszłych przepływów pieniężnych związanych z określoną pulą umów ubezpieczenia. Oznacza to, że pomimo zawarcia Umowy, wierzytelności będące przedmiotem tej Umowy nadal przysługiwać będą Wnioskodawcy, tj. wyłącznie Wnioskodawca będzie miał roszczenie wobec swoich dłużników. W konsekwencji, do analizowanego zdarzenia przyszłego nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o p.d.o.p., które regulują ujmowanie przychodów i kosztów powstających na skutek powyższych czynności (tekst jedn.: pożyczek, kredytów, cesji wierzytelności).

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przychód podatkowy powinien być rozpoznany w momencie otrzymania ustalonej kwoty od Kontrahenta, a koszty podatkowe w postaci wybranych pożytków i kwot ze wskazanej puli umów ubezpieczenia przekazywanych Kontrahentowi powinny być potrącalne w roku podatkowym, w którym zostaną poniesione (przekazane Kontrahentowi) potwierdzają organy podatkowe w interpretacjach podatkowych wydanych w podobnych stanach, faktycznych, np Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 5 grudnia 2013 r. sygn. IPP B3/423-706/13-3/JBB oraz w indywidualnej interpretacji z dnia 13 maja 2011 r. sygn. IPPB3/423-268/07-6/11/JB. Podobne stanowisko zajął także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 18 grudnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2607/10.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Wnioskodawca prosi o potwierdzenie stanowiska, iż otrzymana przez Wnioskodawcę od Kontrahenta kwota środków pieniężnych z tytułu Umowy będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód podatkowy, który powinien być rozpoznany jako przychód podatkowy po podpisaniu Umowy, kiedy przychód ten stanie się Wnioskodawcy należny, nie później niż w momencie otrzymania tej kwoty od Kontrahenta.

Natomiast przekazywane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta przyszłe przepływy pieniężne będą stanowić dla Wnioskodawcy tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodów potrącalne w roku podatkowym, w którym zostaną poniesione, tj. przekazane Kontrahentowi, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl