IPPB3/423-96/13-2/MS1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2013 r. (data wpływu 14 lutego 2013 r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów ze skapitalizowanych odsetek od pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów ze skapitalizowanych odsetek od pożyczek.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Kilka lat temu, udziałowcy M. Sp. z o.o. (zwanej także "Spółką" lub "Wnioskodawcą") udzielili tejże oprocentowanych pożyczek, z tym, że oprocentowanie było dotychczas tylko naliczane, tj. nie było ani wypłacane pożyczkodawcy, ani kapitalizowane.

Wnioskodawca zamierza podpisać z pożyczkodawcami aneks do umów pożyczek, mocą którego przedmiotowe odsetki zostaną skapitalizowane na dzień podpisania aneksu. Innymi słowy, zadłużenie Spółki wobec pożyczkodawców wzrośnie o wartość skapitalizowanych odsetek, a dalsze odsetki będą liczone od w ten sposób nowoustalonych kwot pożyczek.

W maju 2000 r., Spółka zawarła z deweloperem umowę najmu lokalu (w tzw. stanie deweloperskim) i jednocześnie porozumienie dające Spółce prawo jego pierwokupu. W wynajętym lokalu, w okresie od września do grudnia 2000 r., Spółka przeprowadziła szereg prac wykończeniowych (malowanie ścian, położenie podłóg, wbudowanie wewnętrznych drzwi, zainstalowanie armatury sanitarnej i kuchennej, montaż żaluzji, alarmu, instalacji grzewczej, i innych tym podobnych robót). Łączna wartość prac netto to 204.197,30 zł.; do tego VAT w kwocie łącznej 33.896 zł W styczniu 2001 r., Spółka wystąpiła o zwrot tego podatku naliczonego i otrzymała go.

Aktem notarialnym z lipca 2002 r., Spółka nabyła przedmiotowy lokal za cenę całkowitą z VAT + wszystkie podatki i opłaty 629.823,73 zł.

Spółka zamierza sprzedać przedmiotowy lokal.

W związku z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym Spółka zadała następujące pytania:

1. Czy treść art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a oraz pkt 11 CITU, stoją na przeszkodzie temu, aby skapitalizowane odsetki od pożyczek Spółka mogła uznać za koszt uzyskania przychodów w momencie kapitalizacji.

W przedmiotowym wniosku Spółka abstrahuje od kwestii związku pożyczek z przychodami Spółki, a więc analizowania możliwości uznania tych odsetek za koszt w ogóle (art. 15 ust. 1 CITU) czy też od kwestii kwalifikowalności tych kosztów jako bezpośrednio związanych z przychodami lub innych niż bezpośrednio związanych z przychodami (art. 15 ust. 4-4 h CITU) lub ich ewentualnego związku z wytworzeniem lub nabyciem środków trwałych lub innych rzeczy podlegających szczególnym zasadom rozliczania w CIT.

2. Czy sprzedaż przedmiotowego lokalu będzie zwolniona z VAT.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedz na pytanie nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Odpowiedz na pytanie nr 2 w zakresie podatku od towarów i usług zostanie zawarta w odrębnej interpretacji.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, treść art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a oraz pkt 11 CITU, nie stoją na przeszkodzie temu, aby skapitalizowane odsetki od pożyczek Spółka mogła uznać za koszt uzyskania przychodów w momencie kapitalizacji.

Kapitalizacja odsetek nie została zdefiniowana w prawie podatkowym, niemniej jej znaczenie jest w praktyce prawnej i gospodarczej powszechnie rozumiane jako dopisanie kwoty odsetek do kwoty pożyczki w taki sposób, że kwota pożyczki zwiększa się o kwotę tych odsetek, a dalsze odsetki obliczane są od tak obliczonej, nowej kwoty pożyczki. Kapitalizacja stanowi czynność konsensualną, następuje z mocy woli pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy, wyrażonej w umowie. Do jej skuteczności nie jest konieczny faktyczny transfer środków, tj. przekazanie kwoty odsetek pożyczkodawcy (spłata odsetek), a następnie zwrotne przekazanie tej samej kwoty pożyczkobiorcy, tym razem w charakterze kolejnej pożyczki. Konsensualny charakter kapitalizacji odsetek eliminuje po prostu konieczność wykonywania zbędnych czynności faktycznych (przelewów w tą i z powrotem) i osiąga swój cel prawny i gospodarczy (spłata odsetek i zaciągnięcie dalszej pożyczki w wysokości spłaconych odsetek) mocą samej tylko umowy.

W związku z powyższym, moment kapitalizacji jest momentem, w którym Spółka dokonuje zapłaty odsetek, co, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 CITU, na podstawie rozumowania a contrario, pozwala uznać je za koszty uzyskania przychodów w chwili kapitalizacji.

Tezie tej, nie stoi na przeszkodzie art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a CITU. Wręcz przeciwnie, potwierdza ją zarówno wykładnia literalna, jak i historyczna tego przepisu. Rozumowanie a contrario prowadzi do prostej konkluzji, że skapitalizowane odsetki mogą być kosztem uzyskania przychodów.

Natomiast analiza historyczna wyklucza tezę, jakoby do uznania za koszt, oprócz kapitalizacji, konieczna była jeszcze dodatkowa faktyczna zapłata (przez którą należałoby wówczas, chyba, rozumieć fizyczne przekazanie pieniędzy, bo jak wykazano, sama kapitalizacja sprawia, że prawnie i gospodarczo odsetki zostają spłacone). Do dnia 31 grudnia 1993 r., przepis ten wyłączał z kosztów uzyskania przychodów wydatki na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych i zapłaconych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Natomiast mocą art. 2 ustawy z 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw (Dz. U. z 1993 r. Nr 134, poz. 646) słowo "zapłaconych" zostało usunięte, co jasno pokazuje wycofanie się przez ustawodawcę z wymagania zapłaty (rozumianej jako fizyczny przekaz pieniędzy) jako warunku uznania kapitalizowanych odsetek za koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.