IPPB3/423-951/09-19/13/S/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając prawomocny (od dnia 16 kwietnia 2013 r.) wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt. III SA/Wa 1721/10 z dnia 1 kwietnia 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2013 r.) stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczący podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie m.in. konsekwencji sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Bank S.A. (dalej: B. bądź Bank) posiada certyfikaty funduszu inwestycyjnego zamkniętego. Obecnie rozważane jest wniesienie przedmiotowych certyfikatów do spółki komandytowo-akcyjnej w formie wkładu niepieniężnego w zamian za akcje w spółce komandytowo-akcyjnej.

Wniesienie certyfikatów przez Bank spowoduje objęcie akcji w spółce komandytowo-akcyjnej, o wartości nominalnej odpowiadającej wartości rynkowej certyfikatów. Oprócz B. w spółce komandytowo-akcyjnej będzie jeszcze wspólnik odpowiadający bez ograniczenia za jej zobowiązania (komplementariusz).

Celem działalności spółki komandytowo-akcyjnej będzie prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na zarządzaniu wniesionymi do niej aktywami na finansowymi.

W okresie, gdy certyfikaty będą już własnością spółki komandytowo-akcyjnej, spółka ta może dokonać umorzenia certyfikatów, bądź ich sprzedaży.

Jeżeli w spółce komandytowo-akcyjnej zostanie wypracowany zysk, może on zostać wypłacony na rzecz komplementariusza oraz akcjonariusza (B.). Ponadto, może zostać podjęta decyzja o dobrowolnym umorzeniu akcji w spółce komandytowo-akcyjnej.

Dodatkowo może wystąpić sytuacja, w której spółka komandytowo-akcyjna zostanie zlikwidowana przed zbyciem i umorzeniem certyfikatów (tekst jedn.: gdy certyfikaty inwestycyjne będą nadal jej własnością).

Gdy spółka komandytowo-akcyjna zostanie zlikwidowana, pieniądze uzyskane z tytułu umorzenia i sprzedaży certyfikatów zostaną przekazane między innymi do Banku (akcjonariusza), bądź, w sytuacji gdyby nie doszło do umorzenia / zbycia certyfikatów przez spółkę komandytowo-akcyjną Bank otrzyma certyfikaty w naturze jako majątek polikwidacyjny.

Możliwy jest również wariant, w którym Bank dokona sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej na rzecz podmiotu trzeciego.

W związku z powyższym Spółka zadała m.in. następujące pytanie, oznaczone numerem 7.

Czy w przypadku sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej objętych za wkład niepieniężny w postaci certyfikatów inwestycyjnych należy rozpoznać koszt w wysokości nominalnej wartości tych akcji odpowiadającej wartości rynkowej certyfikatów i przychód w wysokości ceny uzyskanej za akcje.

Zdaniem wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej objętych za wkład niepieniężny w postaci certyfikatów inwestycyjnych, za koszt podatkowy należy uznać wartość nominalną tych akcji, odpowiadającą wartości rynkowej certyfikatów wniesionych przez B. do spółki. Przychód stanowić będzie cena uzyskana ze sprzedaży akcji. Przedmiotowe zagadnienie reguluje specyficzny przepis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej: u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 15 ust. 1k pkt 1 u.p.d.o.p. w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), wkładów, koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości nominalnej wartości objętych udziałów (akcji), wkładów z dnia ich objęcia - jeże

Podkreślenia wymaga, iż powołany przepis art. 15 ust. 1k pkt 1 u.p.d.o.p. odnosi się do "spółek". a nie wyłącznie do spółek kapitałowych (jak ma to miejsce np. w przypadku art. 12 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.p.), dlatego powinien znaleźć zastosowanie w odniesieniu do określenia kosztu w przypadku zbycia akcji w spółce komandytowo-akcyjnej objętych za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Stanowisko, zgodnie z którym na dzień zbycia akcji w spółce komandytowo-akcyjnej objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, należy rozpoznać koszt w wysokości nominalnej wartości akcji w spółce komandytowo-akcyjnej, zostało zaprezentowane wielokrotnie w interpretacjach władz podatkowych.

Z drugiej strony, przychodem z tytułu odpłatnego zbycia akcji w spółce komandytowo-akcyjnej powinna być cena uzyskana od kontrahenta.

Reasumując, zdaniem Banku, w przypadku sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej objętych za wkład niepieniężny w postaci certyfikatów inwestycyjnych, za koszt podatkowy należy uznać wartość nominalną tych akcji odpowiadającą wartości rynkowej certyfikatów wniesionych przez B. do spółki komandytowo-akcyjnej. Przychód natomiast stanowić będzie cena uzyskana ze sprzedaży akcji.

Wydając interpretację indywidualną w dniu 10 marca 2010 r. nr IPPB3/423-951/09-7/AG (data doręczenia 11 marca 2010 r.) uznano powyższe stanowisko za nieprawidłowe stwierdzając, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej: ustawa o p.d.o.p.) przepisy ustawy mają zastosowanie do osób prawnych, spółek kapitałowych w organizacji oraz do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej. Z uwagi na fakt, że zgodnie z art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.; dalej "k.s.h."), spółki komandytowo-akcyjne są zaliczane do spółek osobowych nie posiadających osobowości prawnej nie mogą one być uznane za podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Nie oznacza to jednak, że dochody osiągane przez spółki osobowe są wyłączone spod opodatkowania podatkiem dochodowym, przychody i koszty powstające w spółce osobowej przypisywane są bowiem odpowiednio do jej wspólników, co w sytuacji gdy wspólnikiem takim pozostaje osoba prawna wynika z art. 5 ustawy p.d.o.p. Zgodnie z ust. 1 powołanego przepisu przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału, zaś z ust. 2 wynika stosowanie takiej samej zasady do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Konsekwentnie skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółek osobowych a odnoszące się do jej wspólników będących osobami prawnymi, powinny być rozpatrywane w oparciu o pozostałe przepisy ustawy p.d.o.p.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca rozważa wniesienie posiadanych certyfikatów funduszu inwestycyjnego zamkniętego do spółki komandytowo-akcyjnej w formie wkładu niepieniężnego w zamian za akcje w spółce komandytowo-akcyjnej. Możliwe jest, że Bank dokona sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej na rzecz podmiotu trzeciego.

W przedmiotowej sprawie istotnym jest, iż wniesienie wkładu niepieniężnego przez spółkę kapitałową do spółki komandytowo-akcyjnej nie spowoduje przysporzenia po stronie Wnioskodawcy (co, zgodnie z art. 12 ust. 7 ustawy p.d.o.p., ma miejsce w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej), a co za tym idzie w związku z tą operacją gospodarczą nie powstanie też u Wnioskodawcy przychód podatkowy (potwierdzenie, co do zasady stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie, zawarto w odrębnej interpretacji stanowiącej odpowiedź na pytanie nr 1 wniosku ORD-IN).

Analizując przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy stwierdzić, iż ustawodawca nie uregulował szczególnych zasad ustalania dochodu ze sprzedaży akcji spółki komandytowo-akcyjnej.

Co istotne art. 15 ust. 1k pkt 1 tej ustawy, na który powołuje się Wnioskodawca nie ma zastosowania do spółek osobowych.

Z tego też względu oraz uwzględniając fakt, iż Wnioskodawca jest osobą prawna, przy ustalaniu jej dochodu z ww. tytułu należy kierować się zasadą ogólną wyrażoną w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z powołanym art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Przychód z tytułu sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej Wnioskodawca zobowiązany będzie ustalić w oparciu o regulacje art. 12 i art. 14 ustawy o p.d.o.p., natomiast koszty podatkowe w myśl art. 15 tej ustawy.

Artykuł 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami są m.in. otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. Natomiast za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ww. ustawy). W myśl art. 12 ust. 3a ustawy o p.d.o.p., za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Artykuł 15ust.1 ustawy o p.d.o.p. określa co do zasady, jakie wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z jego brzmieniem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

Łączne spełnienie tych warunków jest konieczne, aby dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.

Podkreślić należy, że przyjęta na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oznacza, że do kosztów podatkowych podatnik zaliczać może jedynie wydatki faktycznie poniesione. Za wydatek poniesiony zarówno przez spółkę osobową jak i jej wspólnika nie może być uznana wartość rynkowa wniesionych aportem składników majątkowych określona przez wspólników w statucie spółki osobowej na dzień ich wniesienia - równa wartości nominalnej wydanych w zamian akcji spółki osobowej. Wycena przedmiotu wkładu na dzień wnoszenia aportu dokonywana jest dla potrzeb określenia wzajemnych praw i obowiązków wspólników spółki osobowej. wartość nominalną tych akcji odpowiadającą wartości rynkowej certyfikatów wniesionych przez B. do spółki komandytowo-akcyjnej

W konsekwencji, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy p.d.o.p. w momencie sprzedaży akcji spółki komandytowo-akcyjnej, nabytych w zamian za wkład niepieniężny w postaci certyfikatów funduszu inwestycyjnego zamkniętego, kosztem uzyskania przychodów może być uznany wyłącznie wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę ("koszt historyczny") na nabycie przedmiotu wkładu. Przy czym należy pamiętać, o podstawowej zasadzie wykładni systemowej w podatku dochodowym, zgodnie z którą ten sam wydatek nie może być uwzględniony więcej niż jeden raz, jako koszt uzyskania przychodu u tego samego podatnika. Jak stwierdził WSA w Warszawie w wyroku z dnia 30 stycznia 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 2247/08 "Zasada ta co prawda nie jest w sposób wyraźny wyrażona w żadnym z przepisów ustawy dotyczącym podatku dochodowego (zarówno od osób prawnych jak i fizycznych), niemniej jednak zestawienie istniejących przepisów dotyczących sposobu konstruowania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym uzasadnia przyjęcie takiego założenia".

Reasumując powyższe, w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę akcji w spółce komandytowo-akcyjnej, przychód podatkowy stanowi cena należna z tytułu ich sprzedaży. Natomiast kosztem uzyskania przychodów sprzedawanych akcji tej spółki osobowej będzie koszt "historyczny", tj. wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie wnoszonych aportem certyfikatów inwestycyjnych, o ile nie zostały wcześniej zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (np. przy ustalaniu dochodu z tytułu zbycia tych certyfikatów przez spółkę komandytowo-akcyjną). Koszt ten podlega zwiększeniu o ewentualne wydatki poniesione przez Spółkę w związku z dokonanym aportem do spółki komandytowo - akcyjnej, również niezaliczone do kosztów podatkowych z uwagi na ich bezpośredni związek z objęciem w tej spółce ogółu praw i obowiązków. Różnica pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania stanowić będzie w myśl art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zatem za błędne należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż dochodem do opodatkowania, w przypadku sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej, będzie różnica miedzy przychodem z tytułu sprzedaży w postaci uzyskanej ceny, a kosztami uzyskania przychodu w wysokości nominalnej wartości tych akcji odpowiadającej wartości rynkowej certyfikatów wniesionych przez Wnioskodawcę do spółki komandytowo-akcyjnej.

Jednocześnie organ podatkowy wyjaśnił, że powołane we wniosku interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach innych wnioskodawców i nie mogą stanowić źródła praw i obowiązków dla innych podatników. W świetle stanowiska zaprezentowanego w niniejszej interpretacji, rozstrzygnięcia w nich zawarte (w odniesieniu do interpretacji indywidualnych wydanych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej), na podstawie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej mogą być zmienione przez Ministra Finansów, z uwagi na ich nieprawidłowość.

Na powyższą interpretację Spółka wniosła w dniu 24 marca 2010 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi w dniu 17 maja 2010 r. (data doręczenia).

W dniu 10 czerwca 2010 r. Skarżąca złożyła za pośrednictwem tut. organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. interpretację i wniosła o uchylenie jej w całości.

Wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1721/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną w całości, wskazując co następuje.

Zdaniem Sądu Skarżąca Spółka we wniosku o wydanie interpretacji prawidłowo stwierdziła, że przy opodatkowaniu dochodu ze sprzedaży akcji koszt uzyskania przychodu należy ustalić zgodnie z treścią art. 15 ust. 1k pkt 1 u.p.d.o.p. w przepisie tym jest mowa w sposób ogólny o koszcie uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia akcji. W przepisie tym nie wskazano jakiego rodzaju akcje obejmuje zakres tego przepisu szczególności czy są to wyłącznie akcje w spółce akcyjnej czy też akcje w spółce komandytowo-akcyjnej. Zdaniem Sądu wskazanie w tym przepisie przez ustawodawcę w sposób ogólny na akcje, bez rozróżnienia spółek, w których akcje te występują prowadzi do wniosku, że zakresem tego przepisu objęte są także akcje w spółkach komandytowo-akcyjnych. Przyjęcie za prawidłowe stanowiska organu, według którego przepis ten swym zakresem obejmuje wyłącznie akcje w spółkach akcyjnych nie znajduje uzasadnienia w wykładni językowej powołanego przepisu, która stanowi podstawowy rodzaj wykładni przepisów prawa w tym także prawa podatkowego.

Wniosek, że przepis art. 15 ust. 1k pkt 1 u.p.d.o.p. znajduje uzasadnienie w przepisach kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z treścią art. 126 § 1 k.s.h. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się:

Zatem na podstawie art. 126 ust. 1 pkt 2 k.s.h. do wyceny akcji w spółkach komandytowo-akcyjnych obejmowanych w zamian za wkład niepieniężny mają zastosowanie takie same przepisy jak w spółkach akcyjnych. Będą to następujące przepisy:

* art. 311 § 1 k.s.h. ustanawiający obowiązek sporządzenia przez założycieli spółki sprawozdania w zakresie wkładów niepieniężnych wnoszonych na kapitał zakładowy, obejmującego m.in. przedmiot wkładów i ilość akcji za nie wydanych oraz sposób wyceny wkładów,

* art. 336 k.s.h. zgodnie, z którym akcje obejmowane w zamian za wkłady niepieniężne powinny pozostać imiennymi do dnia zatwierdzenia przez najbliższe zwyczajne walne zgromadzenie sprawozdania finansowego za rok obrotowy, w którym nastąpiło pokrycie tych akcji, i w ciągu tego okresu nie mogą być zbyte ani zastawione.

Przepisy te chronią roszczenia spółki na wypadek, gdyby wartość wkładów okazała się zawyżona (por. Czerniawski, Kodeks spółek handlowych. Przepisy o spółce akcyjnej. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2004, wyd. II.). Przepisy te wespół z art. 64 ust. 1 pkt 3 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) nakazującym poddawać badaniu roczne sprawozdanie finansowe spółki akcyjnej stanowią skuteczną barierę przed sztucznym zawyżaniem wartości wkładów niepieniężnych wnoszonych do spółki i obejmowanie w zamian za te wkładu akcji o wartości nominalnej przewyższającej wartość tych wkładów. Zapewne także z tego powodu ustawodawca w art. 15 ust. 1k pkt 1 u.p.d.o.p. uznał, że kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji nabytych za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo jest nominalna wartości objętych akcji z dnia ich objęcia.

Organ w zaskarżonej interpretacji nie uzasadnił dlaczego jego zdaniem przepis ten wbrew jego dosłownemu brzmieniu nie ma zastosowania do akcji w spółkach komandytowo-akcyjnych. Za uzasadnienie tego stwierdzenia nie można uznać wywodu odnoszącego się do tzw. "kosztu historycznego". Organ w zaskarżonej interpretacji w ogóle nie powiązał tego wywodu z jednoznaczną treścią art. 15 ust. 1k pkt 1 u.p.d.o.p. Zdaniem Sądu zamieszczenie przez organ w zaskarżonej interpretacji wywodu odnoszącego się do "kosztu historycznego" byłoby zasadne w sytuacji, gdyby organ wskazał argumenty przemawiające za tym, że przepis art. 15 ust. 1k pkt 1 u.p.d.o.p. nie ma zastosowania do akcji spółek komandytowo-akcyjnych. Skoro w zaskarżonej interpretacji zabrakło tej argumentacji to zawartą w niej konkluzja, że kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży akcji spółki komandytowo-akcyjnej jest tzw. "koszt historyczny" należało uznać za niepowiązaną w żaden sposób z dosłowną treścią art. 15 ust. 1k pkt 1 u.p.d.o.p.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2013 r. sygn. akt II FSK 1730/11 oddalił skargę kasacyjną złożoną przez organ podatkowy, utrzymując tym samym w mocy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2011 r.

W wydanym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał m.in., że niewątpliwie przedmiotem interpretacji w przedmiotowej sprawie jest przepis art. 15 ust. 1k pkt 1 u.p.d.o.p., który reguluje kwestię kosztu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia akcji. Trafnie Sąd pierwszej instancji zauważył, że przepis ten nie wskazuje, jakiego rodzaju akcje obejmuje zakresem swojego unormowania, a więc czy są to jedynie akcje w spółce akcyjnej, czy też również akcje w spółce komandytowo - akcyjnej. Zgodzić się należy z Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, że określenie przez ustawodawcę w sposób ogólny, że chodzi o akcje, bez wprowadzenia rozróżnienia spółek, w których występują prowadzi do konstatacji, że zakresem tego przepisu objęte są także akcje w spółkach komandytowo - akcyjnych. Takie stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w szczególności poprzez odwołanie się do zasady lege non distinguente nec nostrum est distinguere. Warto w tym miejscu przypomnieć, - co trafnie podniósł Sąd I instancji -, że spółka komandytowo-akcyjna nosi nie tylko cechy spółki osobowej, lecz także spółki kapitałowej i wobec tego do spółki tej stosuje się niektóre przepisy dotyczące spółki akcyjnej. Odesłaniem do tych przepisów, zgodnie z art. 126 § 1 pkt 2 k.s.h., ustawodawca obejmuje przepisy regulujące kwestie kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, praw udziałowych i obowiązków wynikających z akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia w spółce akcyjnej (por. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 stycznia 2012 r., sygn. akt II FPS 1/11).

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, z uwzględnieniem prawomocnego (od dnia 16 kwietnia 2013 r.) wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1721/10, w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.