IPPB3/423-931/11-2/MS - Zasady ustalania wartości początkowej składników majątkowych otrzymanych w ramach podziału przez wydzielenie.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-931/11-2/MS Zasady ustalania wartości początkowej składników majątkowych otrzymanych w ramach podziału przez wydzielenie.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasady ustalania wartości początkowej składników majątkowych, otrzymanych w ramach podziału przez wydzielenie, które nie spełniały kryterium uznania ich za środki trwale lub wartości niematerialne i prawne w spółce-Córce i nie zostały wykazane w odpowiednich ewidencjach, a spełniają te kryteria w Spółce - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasady ustalania wartości początkowej składników majątkowych, otrzymanych w ramach podziału przez wydzielenie, które nie spełniały kryterium uznania ich za środki trwale lub wartości niematerialne i prawne w spółce-Córce i nie zostały wykazane w odpowiednich ewidencjach, a spełniają te kryteria w Spółce.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka nabędzie udziały w innej spółce kapitałowej (dalej, jako Spółka-Córka). Następnie w ramach restrukturyzacji Spółka-Córka może zostać podzielona przez wydzielenie w trybie artykułu 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej (Spółki-Córki) na spółkę istniejącą (Spółkę). W ramach rozważanego podziału na Spółkę zostanie przeniesiona część majątku Spółki-Córki, która będzie spełniała kryteria uznania ją za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część. Dodatkowo również majątek który pozostanie w Spółce-Córce będzie spełniał kryteria uznania go za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część.

W skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, która zostanie przejęta przez Spółkę wejdą przede wszystkim środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne związane z działalnością tego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części mogą wejść także składniki majątkowe, które nie spełniają definicji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w Spółce-Córce i nie zostały przez Spółkę-Córkę ujęte w odpowiednich rejestrach, mogą natomiast spełniać kryteria do uznania ich za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne w Spółce (np. inwestycja w toku lub prawo ochronne na znak towarowy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób Spółka powinna ustalić wartość początkową dla celów podatkowych tych składników majątkowych, otrzymanych w ramach podziału przez wydzielenie, które nie spełniały kryterium uznania ich za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne w Spółce-Córce i nie zostały wykazane w odpowiednich ewidencjach, a spełniają te kryteria w Spółce.

Zdaniem Wnioskodawcy, składniki majątku, otrzymane w wyniku podziału przez wydzielenie w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie spełniały kryterium uznania ich za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne w Spółce-Córce powinny być przyjęte przez Spółkę w jej księgach dla celów podatkowych według ich wartości rynkowej.

Powyższe zasady dotyczą także tych składników majątku, które nie spełniały definicji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w Spółce-Córce i nie zostały przez to ujęte w odpowiednich ewidencjach dla celów podatkowych, a mogą spełniać kryteria do uznania ich za środki trwałe lub wartości i prawne w Spółce.

Zgodnie z art. 93e ustawy - Ordynacja podatkowa osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku (§ 1). Przepis § 1 stosuje się, jeżeli przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (§ 2).

Spółka zakłada, że zarówno majątek przejmowany na skutek podziału ze Spółki-Córki przez Spółkę, a także majątek osoby prawnej dzielonej, tj. Spółki-Córki, będzie stanowił przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część. Jeśli tak, to Spółka wstąpi z dniem wydzielenia we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki-Córki pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Zgodnie z art. 531 § 1 k.s.h. spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem wydzielenia majątku ze spółki dzielonej w prawa i obowiązki tej spółki, określone w planie podziału. W związku z § 2 Spółka wstępuje z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki Spółki-Córki, określone w planie podziału, a które będą dotyczyć przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla potrzeb podatkowych określone są w art. 16g ust. 9, 18 i 19 ustawy o CIT. Jeżeli przy podziale przez wydzielenie, majątek przejmowany na skutek podziału oraz majątek pozostający w spółce dzielonej stanowi przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, to wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustała się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podmiotu podzielonego (art. 16g ust. 9 ustawy o CIT). Ponadto, zgodnie z art. 16h ust. 3 ustawy o CIT, podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek podziału, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot podzielony. Łącznie czytane, powyższe regulacje wprowadzają w takim przypadku zasadę kontynuacji w odniesieniu do składników majątkowych, otrzymanych w wyniku podziału przez wydzielenie, jeżeli zarówno wydzielany, jak i pozostający w spółce dzielonej majątek stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Przepisu art. 16g ust. 9 ustawy o CIT nie stosuje się jednak do podziału podmiotów, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w podmiocie dzielonym, nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W takim przypadku dla wyceny przejmowanego majątku stosuje się odpowiednio przepisy art. 16g ust. 1 pkt 4 lub ust. 10 ustawy o CIT.

Zdaniem Spółki, powyższe zasady określają w sposób ścisły, jak należy ustalać wartość dla celów podatkowych składników majątkowych otrzymanych w wyniku podziału przez wydzielenie. Zdaniem Spółki oznacza to również, że we wskazanym zdarzeniu przyszłym Spółka w stosunku do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, wykazanych w odpowiednich ewidencjach Spółki-Córki, powinna kontynuować dotychczasowe zasady ustalania wartości początkowej, sumy odpisów amortyzacyjnych oraz zasady amortyzacji.

Spółka zwraca jednak uwagę, że brak jest we wskazanych przepisach ustawy o CIT regulacji odnoszących się do ustalania wartości początkowej składników majątkowych otrzymanych w wyniku podziału przez wydzielenie (gdy zarówno pozostający w spółce dzielonej, jak i wydzielany majątek stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa) w spółce przejmującej, które nie spełniały kryteriów uznania ich za środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, a co za tym idzie, nie zostały ujęte w odpowiednich ewidencjach w spółce dzielonej. Skoro zatem przepisy prawa podatkowego nie określają zasad ustalania wartości początkowej dla celów podatkowych innych składników majątkowych niż środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne nabywanych (przejmowanych) przez spółkę w wyniku podziału innej spółki przez wydzielenie, to należy zdaniem Spółki wnosić, iż w tym względzie pozostawia się podatnikom swobodę z zachowaniem przepisów prawa handlowego i bilansowego. Przeszkodą w tym względzie nie może być przepis art. 93c Ordynacji; w przeciwnym przypadku nie byłoby uzasadnione wprowadzanie do ustawy o CIT szczegółowych przepisów art. 16g ust. 9 oraz art. 16g ust. 18.

Stosownie do przepisów Kodeksu Spółek Handlowych (art. 534 i następne) wycena przenoszonych składników majątkowych ze spółki dzielonej na spółkę przejmującą powinna być realna i rzetelna. Co do zasady dla poprawnego ustalenia parytetu wymiany udziałów powinna być oparta na cenie rynkowej (wartości godziwej). Ponadto plan podziału, a w tym i zasady wyceny majątku, podlegają weryfikacji przez biegłego wyznaczonego przez sąd. Przy zachowaniu takiej procedury następuje obiektywizacja opłaty w udziałach (akcjach) spółki przejmującej majątek spółki dzielonej na rzecz nowych wspólników. Nie ma wątpliwości, iż przejęcie składników majątkowych (innych niż środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne) przez spółkę przejmującą jest aktem ich nabycia i zapłata za nie następuje co do zasady na poziomie wartości rynkowej (godziwej). Zasady wyceny rynkowej przenoszonych składników majątkowych w wyniku podziału spółki kapitałowej określa również ustawa o rachunkowości w art. 44d.

Konstrukcja przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych jako naczelną zasadę przyjmuje określanie przychodu na poziomie wartości rynkowej (art. 14 oraz art. 11 ustawy o CIT). Skoro zatem ustawodawca podatkowy szeroko rozumie czynność prawną nabycia, a transakcja ta co do zasady powinna być określona na poziomie rynkowym, to składniki majątkowe (majątek) przenoszone w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa w wyniku podziału przez wydzielenie Spółki-Córki na Spółkę powinny być wycenione na poziomie przyjętym w dokumentach podziałowych (planie podziału), co do zasady na poziomie rynkowym, jednak poza składnikami majątkowymi objętymi zasadami wynikającymi z zastosowania zasady kontynuacji na podstawie art. 16g ust. 9 ustawy o CIT.

W rezultacie zdaniem Spółki, jeżeli ustawodawca nie przewidział sposobu ustalania ich wartości dla celów podatkowych, wartość przejętych przez Spółkę w wyniku podziału przez wydzielenie składniki majątkowe powinna zostać określona w kwotach przyjętych w dokumentach podziałowych (planie podziału), a więc co do zasady na poziomie rynkowym. Nie dotyczyć to będzie oczywiście składników majątkowych zaliczanych do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i wykazanych w odpowiednich ewidencjach spółki dzielonej, o czym stanowi przepis szczegółowy art. 16g ust. 9.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska może być porównanie przepisów dotyczących podziału oraz przepisów dotyczących aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przepisy dotyczące aportu wprowadzają analogiczną zasadę kontynuacji w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w art. 15 ust. 1s pkt 1 oraz art. 16g ust. 9 i 16h ust. 3 i 3a ustawy o CIT. Dodatkowo jednak w art. 15 ust. 1s pkt 2 ustawy o CIT wprowadzono zasadę kontynuacji co do pozostałych składników majątkowych, nie ujawnionych w ewidencjach środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport ("W przypadku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego (aportu), wartość poszczególnych składników majątku, wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustała się (...)w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia - w przypadku pozostałych składników.")

Zatem skoro przepisy ustawy o CIT dotyczące aportu wprowadzają odrębną zasadę ustalania ich wartości dla celów podatkowych również w przypadku tych składników, które nie stanowią środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych to należy uznać, iż jest to przepis szczególny, odstępstwo od ogólnej zasady ustalania wartości tych składników majątkowych.

Tym samym, jeżeli zgodnie z jednorodnym orzecznictwem sądów administracyjnych i jednorodnym stanowiskiem doktryny zastosowanie wnioskowania z analogii w prawie podatkowym co do zasady jest niedopuszczalne, to przyjęcie zasad wyceny ustalania wartości początkowej wyraźnie zastrzeżonych przez ustawodawcę dla środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych również dla innych składników majątkowych, do których ustawodawca w sposób wyraźny się nie odnosi, jest niedopuszczalne.

Spółka powinna określić dla celów podatkowych wartość początkową innych składników majątkowych niż środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, wykazane w ewidencjach spółki dzielonej, na poziomic ich wartości rynkowej - zgodnie z planem podziału Spółki Córki.

Powyższe zasady zostały potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 15 maja 2008 wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (znak: IBPB3/423-134/08/PP).

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest zasada ustalania wartości początkowej składników majątkowych, które w podmiocie dzielonym nie stanowiły środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych a w spółce kapitałowej obejmującej majątek otrzymany w ramach podziału przez wydzielenie będą spełniać przesłanki uznania ich za środki trwale lub wartości niematerialne i prawne.

W przedmiotowej sprawie, w wyniku przeprowadzenia zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) podziału spółki kapitałowej zarówno wyodrębniony zespół składników majątkowych oraz majątek pozostający w spółce dzielonej stanowiły odrębnie przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część.

W takiej sytuacji, znajduje zastosowanie przepis art. 16g ust. 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397) (dalej: u.p.d.o.p.)., stanowiący o obowiązku ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości określonej w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 podmiotu podzielonego, gdyż przeniesienie majątku następuje w drodze (...) podziału podmiotów, dokonanych na podstawie odrębnych przepisów (przepisy Kodeksu spółek handlowych oraz przepisy o komercjalizacji i restrukturyzacji przedsiębiorstw państwowych). Warunkiem zastosowania tego przepisu jest wstąpienie przez powstały podmiot we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego (...) podzielonego (art. 16g ust. 18 u.p.d.o.p.). Należy przy tym zauważyć, że pojęcie "wszelkie prawa i obowiązki" obejmuje również podatkową sukcesję praw i obowiązków, którą regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (art. 93-94 Ordynacji podatkowej).

Sukcesję podatkową w odniesieniu do podziału spółek reguluje art. 93c Ordynacji. Zgodnie z nim osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. Stosowanie przepisów art. 93c uzależnione jest od tego, czy majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przepisy Ordynacji podatkowej regulujące prawa i obowiązki następców prawnych stanowią, zatem lex generalis wobec unormowania tej problematyki w ustawach zawierających konstrukcje poszczególnych podatków, które należy uznać za lex specialis. Pełna analiza problematyki sukcesji podatkowej wymaga kompleksowej wykładni przepisów zaliczanych do ogólnego i szczegółowego prawa podatkowego, zaś przepisy Ordynacji stosuje się do następstwa prawnego w prawie podatkowym jedynie w takim zakresie, w jakim nie zostało ono unormowane w szczegółowym prawie podatkowym. Jako przepis wyraźnie regulujący kwestię następstwa podatkowego można wskazać np. przepis art. 7 ust. 4 u.p.d.o.p. odnoszący się do straty poniesionej przez podmioty przekształcane, przejmowane i dzielone.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca nie przewidział odrębnego sposobu ustalania wartości początkowej składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w sytuacji, gdy nie stanowiły one środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w spółce dzielonej natomiast za takie uzna je spółka otrzymująca majątek spółki dzielonej.

Wobec tego, w ocenie Organu, na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej spółka otrzymująca majątek ma prawo do uznania za koszt podatkowy tylko takiej wartości jaką mógłby uznać podmiot dzielony, w tym przypadku odpowiednio, kosztu wytworzenia lub ceny nabycia inwestycji znajdującej się w toku oraz prawa ochronnego na znak towarowy.

Powyższa teza zostaje, zdaniem Organu, wzmocniona analizą przepisów odnoszących się do zasad określających obowiązki spółki kapitałowej obejmującej wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazują na brak uprawnień podmiotu obejmującego zespół składników majątkowych stanowiących łącznie przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część do ujęcia w kosztach podatkowych (poprzez odpisy amortyzacyjne lub w momencie zbycia) innych wartości niż te, które wynikają z ksiąg podmiotu wnoszącego. Kontynuacja zasad amortyzacji i wysokości wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjętych przez podmiot otrzymujących aport nie budzi wątpliwości w świetle jasnego brzmienia przepisów art. 16g ust. 10a w zw. z art. 16g ust. 9 oraz art. 16h ust. 3 u.p.d.o.p. Także w sytuacji, gdy podmiot obejmujący tak zorganizowany wkład niepieniężny rozpozna u siebie, jako środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne takie składniki majątkowe, które do dnia jego objęcia nie posiadały takiego statusu, to również nie ma on podstaw do ujawnienia ich w innej wartości podatkowej niż w tej, którą przyjął podmiot wnoszący. Powyższą kwestię doprecyzowano w art. 2 pkt 6 lit. c) ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478 z późn. zm.), gdzie po ust. 1r. u.p.d.o.p. od 1 stycznia 2011 r. dodano ust. 1s-1u w brzmieniu:

1s. W przypadku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w drodze wkładu niepieniężnego (aportu), wartość poszczególnych składników majątku, wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustala się:

1.

w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład - w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

2.

w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia - w przypadku pozostałych składników.

1t. W przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę niebędącą osobą prawną rzeczy i praw będących przedmiotem wkładu do takiej spółki za koszt uzyskania przychodu uważa się:

1.

wartość początkową przyjętą przez spółkę w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4a, pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych - jeżeli rzeczy te lub prawa były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki,

2.

wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki.

1u. W przypadku zbycia składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, nabytych w sposób, o którym mowa w ust. 1s, koszty uzyskania przychodów ustala się w wysokości, o której mowa w tym przepisie, pomniejszonej o dokonane od tych składników odpisy amortyzacyjne. »;

Takie zapisy nie pozostawiają dylematów interpretacyjnych dotyczących zasady ustalania wartości poszczególnych składników majątkowych wchodzących w skład wkładu niepieniężnego stanowiącego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część. Konsekwencją tejże zmiany jest jednoczesna korekta art. 16g ust. 10a dokonana w pkt 8 lit. d) art. 2 ustawy zmieniającej, poprzez wykreślenie z jego dotychczasowego brzmienia zdania drugiego, tj. "Jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny, stosuje się odpowiednio ust. 10.", który to z kolei przepis odwołuje się do wartości rynkowej.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że Wnioskodawca określając wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

* ujawnionych w stosownej ewidencji podmiotu dzielonego, powinien przyjąć ich wartość w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu podzielonego,

* takich, które nie spełniały kryterium uznania ich za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne w Spółce-Córce i nie zostały wykazane w odpowiednich ewidencjach, a spełniają te kryteria w Spółce, powinien ustalić ją w wartości poszczególnych składników majątkowych przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu podzielonego.

Organ podatkowy pragnie podkreślić, że z żadnego z przepisów u.p.d.o.p. nie wynika uprawnienie Wnioskodawcy do ustalenia wartości początkowej poszczególnych składników majątkowych nieujawnionych w stosownej ewidencji podmiotu dzielonego a rozpoznanych przez Wnioskodawcę, jako środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, w ich wartości rynkowej, tj. zgodnie z wartością określoną w planie podziału. Zauważyć należy, że zasady sporządzania planu podziału oraz wyceny składników majątkowych wynikające z ustawy - Kodeks spółek handlowych, na które wskazywał Wnioskodawca, nie mają charakteru podatkotwórczego.

Jednocześnie organ podatkowy pragnie wyjaśnić, że powołana we wniosku interpretacja indywidualna została wydana w indywidualnej sprawie innego wnioskodawcy i nie może stanowić źródła praw i obowiązków dla innych podatników. W świetle stanowiska zaprezentowanego w niniejszej interpretacji, rozstrzygnięcie w niej zawarte, na podstawie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej może być zmienione przez Ministra Finansów jeżeli uzna on je za nieprawidłowe. Ponadto, Organ zauważa, że powołana interpretacja została wydana w stanie prawnym obowiązującym w 2008 r. kiedy to ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierała jeszcze przepisów art. 15 ust. 1s-1u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl