IPPB3/423-925/11-2/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2011 r. (data wpływu 5 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości rozpoznania daty powstania przychodów i kosztów związanych z rozliczeniem przez Spółkę wierzytelności obcych w momencie ich spłaty przez dłużników - jest prawidłowe.

W dniu 5 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości rozpoznania daty powstania przychodów i kosztów związanych z rozliczeniem przez Spółkę wierzytelności obcych w momencie ich spłaty przez dłużników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 29 sierpnia 2011 r. S. S.A. zawarła z polskim podmiotem umowę przelewu/cesji wierzytelności, na podstawie której nabyła wierzytelności własne tego podmiotu (Cedenta/Sprzedawcy). Przedmiotem cesji są wierzytelności wynikające z 6 faktur wystawionych przez Cedenta/Sprzedawcę dla zagranicznych podmiotów. S. S.A. nabyła przedmiotowe wierzytelności po cenie niższej niż ich wartość nominalna. Cenę nabycia wierzytelności określoną w umowie S. S.A. przelała przelewem bankowym na rachunek Cedenta. W momencie spłaty przez dłużników owych wierzytelności S. S.A. zrealizuje dochód będący różnicą pomiędzy kwotą otrzymaną od dłużników, a kwotą zapłaconą Sprzedawcy wierzytelności. Wówczas powstała różnica stanowić będzie wynagrodzenie S. S.A. Nabywanie wierzytelności nie jest podstawowym przedmiotem działalności S. SA. spółka nie wyklucza jednak, że będzie zawierać kolejne podobne umowy z polskimi podatnikami i nabywać inne wierzytelności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo rozpoznaje daty powstania przychodów i kosztów związanych w wyżej opisaną operacją.

Zdaniem Wnioskodawcy, pod datą zawarcia umowy cesji/przelewu wierzytelności u S. S.A. nie powstaje przychód podatkowy. W przedmiotowej sprawie ma zastosowanie art. 12 ust. 1 punkt I ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z wyżej wymienionym przepisem, a także zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) momentem uznania za przychód dla celów podatku dochodowego jest data otrzymania spłaty (częściowej spłaty) od dłużnika (dłużników). To znaczy, że przychodem S. S.A. będą dopiero otrzymane pieniądze (kwoty spłat wierzytelności otrzymane od dłużników). S. S.A. winna rozpoznawać przychody w momencie faktycznej spłaty (spłat) przez dłużników przedmiotowych wierzytelności (części wierzytelności). Przychody należy rozpoznać w wysokości kwot tych otrzymanych spłat.

Koszty uzyskania przychodu winny być rozliczane w czasie i potrącane w koszty podatkowe danego okresu do wysokości przychodu osiągniętego w danym okresie (do wysokości otrzymanych spłat). Innymi słowy dochód do opodatkowania wystąpi dopiero, gdy łączna wartość odzyskanych (faktycznie spłaconych) kwot wierzytelności przekroczy koszt nabycia tych wierzytelności określony w zawartej umowie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.