IPPB3/423-829/13-2/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2013 r. (data wpływu 9 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania czy wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup przekazanych następnie nieodpłatnie klientom (potencjalnym klientom) towarów mogą być zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 9 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania czy wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup przekazanych następnie nieodpłatnie klientom (potencjalnym klientom) towarów mogą być zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej jako "Spółka") jest dystrybutorem szerokiej gamy maszyn i narzędzi budowlanych i warsztatowych oraz akcesoriów do tych urządzeń. Spółka prowadzi również obsługę serwisową w zakresie napraw gwarancyjnych i pogwarancyjnych sprzedawanego towaru. Klientami Spółki są sieci sklepów budowlanych, składy budowlane, hurtownie sklepy narzędziowe.

Spółka przekazuje niekiedy klientom pojedyncze egzemplarze elektronarzędzi i innych towarów w celu przeprowadzenia przez nich oględzin towaru, sprawdzenia jego działania, jakości, niezawodności, wyglądu, opakowania, instrukcji, oznaczeń itp. lub jako produkty wzorcowe. Spółka dokonuje nieodpłatnego przekazania tych towarów w celu pozyskania zamówień od obecnych oraz potencjalnych klientów.

Przekazanie następuje najczęściej na podstawie ustnych ustaleń.

Przekazywane towary są pełnowartościowe, sprawne i co do zasady nie różnią się one niczym od towarów oferowanych do sprzedaży. Spółka dokumentuje przekazanie towarów wewnętrznymi dowodami magazynowymi oraz wymaga od swoich przedstawicieli handlowych sporządzania dodatkowych zestawień wydawanych towarów, zawierających dane przedstawiciela handlowego, dane klienta lub potencjalnego klienta otrzymującego towar, nazwę towaru, datę jego wydania oraz cel przekazania i podpis przedstawiciela handlowego. W warunkach panującej obecnie na rynku dużej konkurencji, nieodpłatne przekazywanie pojedynczych egzemplarzy towarów jest nieodzownym elementem każdej strategii pozyskiwania klientów w celu osiągnięcia przychodów. Działania tego rodzaju podejmują również konkurenci Spółki. Niekiedy testy towarów są wręcz koniecznym warunkiem wstępnym, jaki wskazuje klient przed rozważeniem ich zakupu - w tym znaczeniu, że brak umożliwienia przeprowadzenia prób powoduje automatycznie odmowę zakupu tych towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup przekazywanych następnie nieodpłatnie klientom (potencjalnym klientom) towarów opisanych w stanie faktycznym, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy z dna 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "u.p.d.p.").

2. Czy opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie klientowi (potencjalnemu klientowi) towarów stanowi dla Spółki czynność opodatkowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2001 r. o podatku od towarów i usług.

W zakresie odpowiedzi na pytanie nr 2 (podatek VAT) zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wydatki ponoszone przez Spółkę na wytworzenie lub zakupienie przekazywanych następnie nieodpłatnie klientom (potencjalnym klientom) towarów opisanych w stanie faktycznym, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu (koszty podatkowe) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.p. Przepis ten wskazuje więc dwie przesłanki kwalifikacji kosztów podatkowych - pozytywną i negatywną.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem organów podatkowych i sądów administracyjnych, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki;

* wydatek musi zostać poniesiony z własnych zasobów majątkowych podatnika;

* wydatek musi być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie zostanie zwrócona podatnikowi w jakikolwiek sposób;

* wydatek musi, pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

* wydatek musi zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przez podatnika przychodów;

* wydatek musi być właściwie udokumentowany;

* wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.p nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem za koszy uzyskania przychodów należy uznać wszelkie wydatki po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, tj. wymienionych w negatywnym katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów a ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami. Mowa tu o kosztach bezpośrednio, jaki pośrednio związanych z uzyskiwanym przychodem oraz o kosztach dotyczących całokształtu działalności Spółki, czyli związanych z jej funkcjonowaniem.

Przesłanka pozytywna została przez Spółkę spełniona, gdyż koszty te poniesione zostają w celu osiągnięcia przychodów i zachowania ich źródła. Przekazywanie klientom nieodpłatnie pojedynczych egzemplarzy towarów jest niezbędne dla utrzymania współpracy z klientami, którzy w razie uniemożliwienia im zbadania towarów mogliby wybrać innego dostawcę. Oczywistym jest również, że brak tego rodzaju działań promocyjnych wpływałby znacząco na obniżenie możliwości pozyskiwania przez Spółkę nowych zamówień u innych przedsiębiorców, gdyż tego rodzaju działanie w sposób istotny wpływa na zaufanie do towarów Spółki. Nieodpłatne przekazywanie przedmiotowych towarów jest więc działaniem racjonalnym, uzasadnionym i celowym z punktu widzenia przyszłych i obecnych przychodów Spółki. Koszt przekazywanych towarów ponoszony jest z własnych środków Spółki, przekazanie ma charakter ostateczny i jest należycie udokumentowane.

Jednocześnie opisane w stanie faktycznym wydatki nie zostały wymienione w treści art. 16 ust. 1 u.p.d.p. - nie występuje więc przesłanka negatywna zaliczenia ich do kosztów podatkowych. Należy zauważyć, że możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków związanych z nabyciem próbek towarów była konsekwentnie potwierdzana w interpretacjach prawa podatkowego wydanych w imieniu Ministra Finansów:

* "wydatki związane z wytworzeniem wyrobów przekazywanych przez Wnioskodawcę jako obuwie testowane lub w ramach reklamy, mogą zostać uznane, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszt uzyskania przychodów. Wydatki te bowiem mają na celu zwiększenie sprzedaży produktów Przedsiębiorstwa, poprzez zachęcanie dotychczasowych i potencjalnych klientów do ich kupna" - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, interpretacja indywidualna z dnia 5 stycznia 2012 r., sygn. IPTPB3/423-266/11-2/KJ),

* Spółka będzie mogła zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki stanowiące wartość przekazanych próbek materiałów (towarów) w oparciu o zapisy porozumień wdacie ich poniesienia, gdyż wydatki te stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów, rozliczane na podstawie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych" - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, interpretacja indywidualna z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. ILPB3/423-41 8/11-4/MM),

* "wartość przekazywanych próbników stanowi koszt uzyskania przychodów w pełnej wysokości, jako wydatki związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością i zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów" - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, interpretacja indywidualna z dnia 10 lipca 2008 r., sygn. ITPB3/423-251/08/AM).

Mając powyższe na uwadze uznać należy, że przedmiotowe wydatki (na zakup towarów testowych) jako poniesione w celu osiągnięcia przychodów i zachowania źródła przychodów są dla Spółki kosztami uzyskania przychodu (kosztami podatkowymi).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.