IPPB3/423-818/09-2/PD - Uznanie za koszt uzyskania przychodów spółki wydatków na wstąpienie w prawa wierzyciela za zgodą dłużnika oraz przychodu z tytułu otrzymania od dłużnika zwrotu wydatków na wstąpienie w prawa zaspokojonego wierzyciela.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodów Spółki wydatków na wstąpienie w prawa wierzyciela za zgodą dłużnika oraz przychodu podatkowego z tytułu otrzymania od dłużnika zwrotu wydatków na wstąpienie w prawa zaspokojonego wierzyciela - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodów Spółki wydatków na wstąpienie w prawa wierzyciela za zgodą dłużnika oraz przychodu podatkowego z tytułu otrzymania od dłużnika zwrotu wydatków na wstąpienie w prawa zaspokojonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Spółka (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług telekomunikacyjnych w zakresie telefonii komórkowej jako operator sieci (...) występując w obrocie gospodarczym pod marką handlową (...). W ramach działań zmierzających do dalszego, intensywnego rozwoju, Spółka zakupiła 100 % udziałów w innej spółce z branży telekomunikacyjnej (zwanej na potrzeby niniejszego zapytania spółką N.). Poza wydatkiem na nabycie udziałów Spółka poniosła dodatkowe wydatki - na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu cywilnego, za zgodą dłużnika (spółki N.), Spółka spłaciła wierzytelność poprzedniego właściciela nabytej spółki N. W konsekwencji Spółka wstąpiła w prawa wierzyciela wynikające z udzielonej pożyczki, spłacając kwotę kapitału oraz dotychczas naliczonych, a jeszcze niewymagalnych odsetek. Dodatkowo w przyszłości, po spełnieniu się pewnych warunków zawartych w umowie nabycia udziałów w spółce N., P. również na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu cywilnego wstąpi w prawa wierzyciela z tytułu innej wierzytelności - wynikającej z zapłaty przez wierzyciela zobowiązań spółki N z tytułu dostawy na jej rzecz towarów przez podmiot trzeci. W wyniku powyższych działań P. stanie się wierzycielem spółki N. Spółka N będzie zobowiązana do spłaty swoich zobowiązań w stosunku do P. w terminach określonych w umowach z poprzednimi wierzycielami, chyba że strony (P. i spółka N.) zawrą odrębne porozumienia w tym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytania nr 1 i nr 2. W przedmiocie pytań nr 3 i nr 4 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i nr 2.

Zgodnie z art. 518 Kodeksu cywilnego subrogacją jest stosunkiem, w wyniku którego osoba trzecia, poprzez dokonanie jednostronnej czynności prawnej, spłacając wierzyciela, nabywa spłaconą wierzytelność do wysokości zapłaty. Zgodnie z art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu cywilnego warunkiem niezbędnym do skutecznego dokonania subrogacji jest wyrażenie na piśmie zgody dłużnika na spłatę jego zobowiązań wobec danego wierzyciela. W takim przypadku wstąpienie w prawa wierzyciela jest subrogacją ustawową, tj. zaistnienie przesłanek wskazanych w art. 518 Kodeksu cywilnego doprowadza z mocy prawa (ex lege) do spłaty wierzyciela głównego do wysokości dokonanej zapłaty. Subrogacja ma odmienne skutki prawne od cesji wierzytelności (zdefiniowanej w art. 510 Kodeksu cywilnego). Na skutek cesji wierzytelności zmienia się bowiem podmiot po stronie wierzyciela, natomiast przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. W przypadku subrogacji, ustawodawca wprowadził swoisty rodzaj wstąpienia osoby trzeciej w prawa zaspokojonego wierzyciela.

W przedstawionym stanie faktycznym P. wstępując w stosunek subrogacji spłacił łub spłaci cudze wierzytelności wobec spółki N., stając się wierzycielem spółki N, w miejsce poprzedniego wierzyciela. Wydatki te. zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT nie są dla P. kosztami uzyskania przychodu, gdyż nie prowadzą w sposób bezpośredni lub pośredni do osiągnięcia przychodów przez P. Wydatki te mają na celu uproszczenie struktury wierzycieli spółki N., a ich poniesienie było jednym z ustalonych w drodze negocjacji warunków sprzedaży przez poprzedniego właściciela udziałów w spółce N. P. nie prowadzi działalności finansowej ani nie zajmuje się obrotem wierzytelnościami. Należy podkreślić, że decyzja o poniesieniu powyższych wydatków przez P. nie była oparta o założenie czerpania zysków z odsetek. Spółka nie zamierza również sprzedać nabytych wierzytelności. P. zakłada dynamiczny rozwój spółki N. i generowanie przez nią zysków na określonym poziomie, co będzie skutkowało wypłata dywidendy na rzecz P. Podobną argumentację wskazał WSA W Gdańsku w wyroku z dnia 24 czerwca 2008 r. (sygn. I SA/Gd 311/08), stwierdzając, iż poprzez zwrot wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu należy rozumieć świadome. zamierzone, przemyślane i logiczne działanie podatnika podporządkowane osiągnięciu przychodów. Zasadniczym więc kryterium pozwalającym na zaliczenie danego wydatku w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, że poczynienie danego wydatku było zasadnie obliczone na uzyskanie przychodu".

Konsekwencją przyjętego powyżej założenia jest to, że otrzymane przez P. pieniądze tytułem spłaty przez spółkę N. swoich zobowiązań, nie będą stanowiły przychodu podlegającego opodatkowaniu do wysokości spłaconych przez P. wierzytelności. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodu. Przychodem podatkowym nie będzie również wartość odsetek od pożyczki naliczonych na dzień dokonania subrogacji i spłaconych przez P. poprzedniemu wierzycielowi spółki N. Natomiast odsetki od pożyczki naliczone od dnia dokonania subrogacji i zapłacone przez spółkę N. będą stanowiły przychód podatkowy P. w dacie ich otrzymania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.