IPPB3/423-80/14-2/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko #61485; przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu, w którym podatnik zobowiązany będzie do rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu zbycia wierzytelności o zapłatę odszkodowania - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu, w którym podatnik zobowiązany będzie do rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu zbycia wierzytelności o zapłatę odszkodowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej wnioskodawcy jest wynajem samochodów. Są to zarówno samochody osobowe, jak również samochody dostawcze. Specyfika prowadzonej działalności gospodarczej wymaga, żeby wynajmowane samochody były atrakcyjne dla Klientów. Zgodnie z zobowiązaniami ciążącymi na spółce, a wynikającymi z umowy licencyjnej podpisanej przez Spółkę, Spółka używa do prowadzonej działalności pojazdy nie starsze niż 9 miesięcy od daty pierwszej rejestracji. W związku z powyższym, wnioskodawca w regularnych odstępach czasu dokonuje wymiany taboru wynajmowanych samochodów kupując nowe samochody od dostawców zobowiązując ich jednocześnie do odkupu sprzedanych na rzecz Spółki samochodów na ściśle określonych warunkach i w ściśle określonym terminie, tak aby zminimalizować ryzyko operacyjne związane z wartością samochodu po okresie użytkowania we flocie spółki. W taki sposób skonstruowany jest bowiem model biznesowy działania Spółki i dotyczy wszystkich zakupów flotowych.

W szczególności, w powyższym zakresie, wnioskodawca zawarł umowę z importerem samochodów. Na podstawie zawartej umowy, importer zobowiązał się, zarówno do sprzedaży samochodów, jak również do ich następnego odkupu po okresie używania przez wnioskodawcę. Odkup samochodów miał nastąpić w terminie oraz po cenie określonej w umowie. W przypadku gdyby importer nie dokonał odkupu samochodów na ww. warunkach, wnioskodawcy przysługiwałoby odszkodowanie w określonej wysokości.

Taka sytuacja miała miejsce w praktyce tj. importer nie odkupił sprzedanych wnioskodawcy samochodów i w związku z powyższym wnioskodawca naliczył odszkodowanie importerowi oraz wezwał go do zapłaty wyznaczając w tym celu odpowiedni termin. Pomimo upływu ww. terminu importer nie zapłacił żądanej kwoty. W związku z powyższym, w chwili obecnej, wnioskodawca rozważa sprzedaż ww. wierzytelności o zapłatę odszkodowania na rzecz podmiotu trzeciego.

Ww. transakcja tj. naliczenie odszkodowania oraz wezwanie importera do jego zapłaty miało miejsce w 2013 r. Ww. transakcja została również ujęta w księgach rachunkowych wnioskodawcy za 2013 r. W szczególności, wierzytelność o zapłatę odszkodowania została ujęta po stronie aktywów bilansu wnioskodawcy za 2013 r. Ujęcie nastąpiło w wartości nominalnej. Planowana sprzedaż wierzytelności o zapłatę odszkodowania nastąpi w 2014 r. Cena sprzedaży zostanie ustalona w wysokości równej wartości nominalnej sprzedawanej wierzytelności Zdaniem wnioskodawcy w tym wypadku wartość nominalna wierzytelności będzie równa wartości rynkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku opisanego zdarzenia przyszłego (sprzedaż wierzytelności o zapłatę odszkodowania) przychód z tytułu takiej transakcji powinien zostać rozpoznany na zasadzie właściwej dla zbycia praw majątkowych tj. na zasadzie memoriałowej zgodnie z art. 12 ust. 3a w zw. z art. 14 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej zwana: UoPDOP i/lub Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych).

2. Czy w przypadku opisanego zdarzenia przyszłego (sprzedaż wierzytelności o zapłatę odszkodowania) przychód z tytułu takiej transakcji powinien zostać rozpoznany na zasadzie właściwej dla potrącenia / kompensaty tj. na zasadzie kasowej zgodnie z art. 12 ust. 3e Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku opisanego wyżej zdarzenia przyszłego (sprzedaż wierzytelności o zapłatę odszkodowania) przychód podatkowy winien zostać rozpoznany na zasadzie właściwej dla zbycia praw majątkowych tj. na zasadzie memoriałowej zgodnie z art. 12 ust. 3a w zw. z art. 14 UoPDOP oraz nie powinien zostać rozpoznany na zasadzie właściwej dla potrącenia / kompensaty tj. na zasadzie kasowej zgodnie z art. 12 ust. 3e UoPDOP. Poniżej przedstawiamy szczegółowe uzasadnienie.

W ocenie wnioskodawcy dla niniejszej sprawy kluczowe znaczenie ma okoliczność sprowadzająca się do tego, że wierzytelność o zapłatę odszkodowania jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu. W takim zaś przypadku zgodnie z art. 12 ust. 3a UoPDOP, przychód podatkowy winien zostać rozpoznany wdacie zbycia praw majątkowych (zasada memoriałowa). Jednocześnie, na mocy art. 14 UoPDOP przychód powinna stanowić cena ustalona w umowie, która bez uzasadnionej przyczyny nie powinna odbiegać od wartości rynkowej.

W opisanym zdarzeniu przyszłym, nie nastąpi natomiast rozpoznanie przychodu na zasadzie kasowej zgodnie z art. 12 ust. 3e UoPDOP, albowiem w przypadku opisanego zdarzenia przyszłego, nie dojdzie do otrzymania odszkodowania, ale ceny z tytułu sprzedaży wierzytelności o zapłatę odszkodowania. Z tego punktu widzenia, istotna jest okoliczność polegająca na tym, że w wyniku planowanej transakcji wierzytelność o zapłatę odszkodowania nie wygaśnie ale zmieni się jedynie podmiot uprawniony do żądania odszkodowania tj. po dokonaniu planowanej transakcji podmiotem uprawnionym do żądania odszkodowania od importera samochodów, który nie wykupił ich w ustalonym terminie oraz po ustalonej cenie, będzie nabywca wierzytelności o zapłatę odszkodowania.

Konsekwentnie, dopiero jeśli nabywca wierzytelności o zapłatę odszkodowania wyegzekwowałby swoje roszczenie to powinien rozpoznać przychód z tego tytułu na zasadzie kasowej zgodnie z art. 12 ust. 3e UoPDOP, albowiem dopiero w tym momencie wierzytelność wygasłaby w sposób definitywny i dopiero w tym momencie mielibyśmy do czynienia z zapłatą odszkodowania.

Powyższy wniosek wynika również z interpretacji art. 15a ust. 7 UoPDOP. Ww. przepis dotyczy wprawdzie w sposób bezpośredni różnic kursowych ale posługując się zasadą wykładni systemową wewnętrzną będzie miał zastosowanie również dla interpretacji pojęcia "zapłaty", o którym mowa w art. 12 ust. 3e UoPDOP. Z tego zaś punktu widzenia należy stwierdzić, iż w myśl art. 15a ust. 7 UoPDOP, zapłata to uregulowanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie.

W przedmiotowej sprawie zaś, jak to stwierdzono wyżej, nie mamy do czynienia z uregulowaniem wierzytelności o zapłatę odszkodowania, albowiem, jak to zostało stwierdzone wyżej wierzytelność o zapłatę odszkodowania będzie dalej istnieć. W szczególności, w przedmiotowej sprawie nie będziemy mieli do czynienia z potrąceniem, o którym mowa w art. 15a ust. 7 UoPDOP. Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie podstawę rozpoznania przychodu nie powinien stanowić art. 12 ust. 3e UoPDOP ale art. 12 ust. 3a UoPDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.