IPPB3/423-793/13-2/MS1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego nabytego częściowo nieodpłatnie - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego nabytego częściowo nieodpłatnie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest największym w Polsce przedsiębiorstwem specjalizującym się w magazynowaniu i przeładunku paliw płynnych. W ramach swojej podstawowej działalności Wnioskodawca nabył środek trwały w postaci aparatury do dozowania płynów (zbiornik wraz z infrastrukturą technologiczną). Powyższy środek trwały został oddany do używania i jest wykorzystywany przez Spółkę.

Na koszty nabycia środka trwałego składały się koszty nabycia samej aparatury oraz koszty jej montażu (prace budowlano-montażowe niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania aparatury).

Kontrahent, wykonujący na rzecz spółki prace budowlano-montażowe (dalej "Kontrahent") nie obciążył Spółki kosztami ich wykonania (Wnioskodawca nie otrzymał od tego Kontrahenta żadnych faktur kosztowych). Wnioskodawca wezwał Kontrahenta do wystawienia przedmiotowych faktur, a wobec braku reakcji rozwiązał umowę. Żadna płatność na rzecz Kontrahenta z tytułu wykonania przedmiotowych prac nie została dokona. Wartość wykonanych prac to ok. 800 tys. PLN.

Wnioskodawca dysponuje dokumentem kosztorysowym określającym wartość rynkową środka trwałego - wartość ta odpowiada wartości poniesionych kosztów powiększonych o koszty montażu.

W zawiązku z brakiem jasności co do prawidłowej metody ustalenia wartości początkowej środka trwałego przedmiotowy środek trwały nie został do tej pory przez Spółkę przyjęty do ewidencji środków trwałych i nie podlega amortyzacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wartość prac budowlano montażowych niezbędnych dla prawidłowego użytkowania środka trwałego stanowi element jego ceny nabycia, a tym samym w przedstawionym stanie faktycznym miało miejsce częściowo nieodpłatne nabycie środka trwałego.

2. Czy w związku z powyższym wartość środka trwałego powinna zostać przez Spółkę ustalona zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1a ustawy o CIT, jako cena jego nabycia powiększona o wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5a.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie faktycznym opisanym we wniosku wartość plac budowlano-montażowych niezbędnych dla prawidłowego użytkowania środka trwałego stanowi element jego ceny nabycia, a tym samym w sytuacji Spółki miało miejsce częściowo nieodpłatne nabycie środka trwałego. W związku z powyższym wartość środka trwałego powinna zostać przez Spółkę ustalona zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1a ustawy o CIT, jako cena jego nabycia powiększona o wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5a.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że ustawa o CIT wyróżnia następujące podstawowe metody nabycia środków trwałych: odpłatne nabycie, częściowo odpłatne nabycie, nabycie w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, nabycie w postaci wkładu niepieniężnego.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nabyła ona środek trwały częściowo odpłatnie. Wniosek powyższy Wnioskodawca wywodzi z brzmienia art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, który stanowi, że za cenę nabycia <środka trwałego> uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu (...). Skoro więc zgodnie z powyższym przepisem koszty dodatkowe, ściśle związane z nabyciem środka trwałego uważa się za element ceny nabycia środka trwałego, to w przypadku gdy podatnik nie ponosi ich kosztu - należy stwierdzić, że nabycie środka trwałego nastąpiło jedynie częściowo odpłatnie.

Przenosząc powyższe na sytuację Spółki - skoro ustawa nakazuje traktować koszty montażu jako element składowy ceny nabycia, to, ponieważ w wyniku działania Kontrahenta Wnioskodawca nie poniósł faktycznie części ceny nabycia to nabycie to nastąpiło w sposób częściowo odpłatny (w myśl art. 16g ust. 1 pkt 1a).

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1a ustawy o CIT za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie częściowo odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5a.

Zgodnie z art. 12 ust. 5a wartością rzeczy lub praw częściowo odpłatnych stanowiącą przychód podatnika jest różnica między wartością tych rzeczy lub praw, ustaloną według zasad określonych w ust. 5a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Przepis art. 14 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Wnioskodawca nabył środek trwały, który wymagał montażu. Po jego dostarczeniu i wykonaniu prac budowlano-montażowych, Wnioskodawca otrzymał faktury dot. środka trwałego. Wnioskodawca nie został jednak obciążony kosztami prac budowlano-montażowych (Kontrahent nie wystawił na Spółkę faktur, umowa z Kontrahentem została rozwiązana). W efekcie, Wnioskodawca nic poniósł części kosztów, które powinny być ujęte w cenie nabycia środka trwałego.

W związku z powyższym, w świetle art. 12 ust. 5a w relacji z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód w wartości różnicy pomiędzy wartością nabytej aparatury określonej na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie gospodarczym, a jego ceną nabycia (czyli pomiędzy kosztem jaki poniósłby podmiot trzeci, gdyby montaż nie został uzyskany w sposób nieodpłatny, a kosztem poniesionym przez Spółkę). Wartość środka trwałego powinna zostać zatem ustalona z uwzględnieniem kosztorysu posiadanego przez Spółkę (tekst jedn.: powinna obejmować koszty montażu).

Jednocześnie w myśl art. 16g ust. 1 pkt 1a Wnioskodawca powinien ustalić wartość początkową środka trwałego w wartości poniesionych kosztów powiększonych o wartość przychodu określonego w opisany powyżej sposób.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.