IPPB3/423-763/14-6/PK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2014 r. (data wpływu: 25 lipca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 2 października 2014 r. (data wpływu: 3 października 2014 r.) na wezwanie organu z dnia 26 września 2014 r., nr IPPB3/423-763/14-2/PK1, IPPP3/443-717/14-2/KT (data doręczenia 29 września 201 4 r.), a następnie uzupełnionym w dniu 16 października 2014 r. (data wpływu: 16 października 2014 r.) oraz w dniu 17 października 2014 r. (data wpływu: 20 października 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu rozpoznania przychodów podatkowych - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu rozpoznania przychodów podatkowych. W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi pismem z dnia 26 września 2014.r, nr IPPB3/423-763/14-2/PK1, IPPP3/443-717/14-2/KT (data doręczenia: 29 września 2014 r.) wezwano Wnioskodawcę do uzupełniania wniosku. Uzupełnienie w zakresie wskazanym w wezwaniu dokonano w dniu 2 października 2014 r. (data wpływu: 3 października 2014 r.). Kolejne uzupełnienia dotyczące opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego odnoszące się do podatku dochodowego od osób prawnych dokonano w dniach 16 października 2014 r. (data wpływu: 16 października 2014 r.) oraz 17 października 2014 r. (data wpływu: 20 października 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka X. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również jako "Wnioskodawca") jest przedsiębiorcą świadczącym, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, usługi w zakresie marketingu sportowego. Wnioskodawca jest polską spółką córką niemieckiej spółki X. GmbH, postrzegającej siebie jako nowego rodzaju dostawcę usług dla posiadaczy praw medialnych i marketingowych. Szeroki wachlarz partnerstw strategicznych sprawia, że X. oferuje swoim Klientom usługi w zakresie dystrybucji praw medialnych, sprzedaży sponsoringu, sprzedaży pakietów corporate hospitality, a także doradztwa marketingowego w wielu dyscyplinach sportowych.

Jednym z Klientów niemieckiej spółki X. GmbH jest Organizator Rajdu czyli P. (zwany dalej "P."). X. GmbH i P. podpisali w 2014 r. umowę o współpracy przy organizacji 71 i 72 edycji Rajdu Polskiego. Niemiecka spółka matka powierzyła podwykonawstwo tej umowy polskiej spółce córce, czyli Wnioskodawcy. Rajd 71 edycji odbył się w dniach 26-29 czerwca 2014 r., a edycji nr 72 - w 2015 r. (dokładnej daty jeszcze nie ustalono, impreza odbywa się cyklicznie, raz w roku).

Przedmiotem umowy, o której mowa wyżej, i której wykonanie niemiecka spółka matka powierzyła Wnioskodawcy, jest świadczenie w ramach organizacji rajdów edycji 71 i 72, na koszt wykonawcy, ale na rzecz P. następujących usług, których zakres został szczegółowo określony w umowie:

Wnioskodawca uzyskał od niemieckiej spółki X. GmbH sublicencję na prawa do możliwości komercyjnego wykorzystania rajdów edycji 71 i 72 i korzystania ze znaków towarowych związanych z rajdami tych edycji, oraz prawo do zatrzymania części przychodów z tego tytułu i do procentowego udziału w przychodach uzyskanych od sponsorów. W szczególności Wnioskodawca ma prawo do zatrzymania części uzyskanych przychodów ze sprzedaży biletów. W zamian za powyższe, Wnioskodawca zobowiązał się uiścić na rzecz spółki matki opłatę sublicencyjną za każdy rok obowiązywania umowy.

Wnioskodawca sprzedaje bilety zwykłe oraz karty kibica, czyli tzw. "bilety VIP", obejmujące prawo do dodatkowych usług i atrakcji powiązanych z uczestnictwem w rajdzie. Wnioskodawca posługiwać się będzie dalej wyłącznie nazwą "karta kibica", by nie wprowadzać kilku określeń odnoszących się do jednej złożonej usługi, powszechnie zwanej również "biletem VIP". W ramach karty kibica w 2014 r. oferowane były w szczególności takie usługi jak: zakwaterowanie w hotelu, możliwość wejścia do strefy, miejsce siedzące na trybunie w sektorze VIP na Arenie, w tym dwa wieczorne przy oświetleniu, dostęp do Parku Serwisowego wraz z wizytą u zespołu rajdowego, zestaw upominkowy, dostęp do strefy na Super Punktach Widokowych, transfer do Super Punktów Widokowych autokarem, catering na super punktach widokowych, informacje i komentarz na żywo z przebiegu rajdu, udział w czwartkowej, piątkowej i sobotniej Gali VIP, wjazd na parking VIP, dedykowana opieka hostess, itp. W każdej edycji imprezy karty Kibica różnią się ze względu na zmianę trasy i daty rajdu (tekst jedn.: nie będzie to zawsze ta sama arena, te same dni Gali VIP, itp.).

Kupujący kartę kibica ma możliwość wybrania zakresu tego biletu, spośród kilku wariantów oferowanych przez Wnioskodawcę, zróżnicowanych cenowo. Wnioskodawca podaje w ofercie sprzedaży biletu cenę za całość usługi wstępu na imprezę sportową, ewentualnie za usługę wstępu wzbogaconą o dodatkowe atrakcje w ramach karty kibica, zatem faktura dokumentująca transakcję nie zawiera innych pozycji niż bilet wstępu lub karta kibica.

W przypadku zewnętrznych zdarzeń losowych, niezależnych od Organizatora (np. długotrwałe opady deszczu powodujące nieprzejezdność gruntowych dróg) lub innych przeszkód o charakterze zewnętrznym, w szczególności warunków atmosferycznych uniemożliwiających przeprowadzenie rajdu, których nie można było przewidzieć, P. ma prawo odwołać rajd w całości lub w części. Impreza może być odwołana przez Organizatora Rajdu, czyli P. szczególnie w sytuacji, gdyby warunki zewnętrzne zagrażały bezpieczeństwu imprezy, jej uczestnikom i publiczności. W takim wypadku cena wszystkich wykupionych biletów, zarówno zwykłych, jak i kart kibica, musiałaby być zwrócona przez Wnioskodawcę osobom (i innym podmiotom), które za nie zapłaciły.

W celu realizacji działań na rzecz P. Wnioskodawca ponosi, w tym częściowo również przed datą imprezy, następujące koszty ściśle i bezpośrednio powiązane tylko z tymi przychodami, które Wnioskodawca zamierza uzyskać w związku z realizacją zlecenia na rzecz P:

Wnioskodawca, zgodnie z obowiązującymi go w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r., poz. 330 z późn. zm.), ujmuje zdarzenia gospodarcze w księdze rachunkowej i wykazuje je w sprawozdaniach finansowych zgodnie z ich ekonomiczną treścią. Wymienione wyżej koszty księgowane są w dacie ich poniesienia w pozycji "rozliczenia międzyokresowe".

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że:

We wniosku złożonym w imieniu Wnioskodawcy chodziło o takie przypadki odwołania imprezy sportowej, gdy imprezy tej nie można przeprowadzić z przyczyn wystąpienia zjawisk zewnętrznych, których nie można było przewidzieć i które mogą negatywnie wpłynąć na bezpieczeństwo uczestników oraz kibiców i gości rajdu, czyli takich jak:

Takich właśnie przypadków dotyczył opis stanu faktycznego. Opis nie odnosił się natomiast do sytuacji zwrotu pojedynczego biletu konsumentowi - kibicowi, gościowi, w przypadku, gdy rezygnuje on z przyczyn leżących po jego stronie, a jego prawo do żądania zwrotu ceny biletu wynika z powszechnie obowiązujących przepisów prawa, a w szczególności prawa konsumenckiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy w okolicznościach opisanych we wniosku datą powstania u Wnioskodawcy przychodu z tytułu sprzedaży biletów zwykłych i kart kibica jest data ich sprzedaży, czy data wykonania usługi (data rajdu).

2. Czy Spółka ma prawo zawieszenia na koncie rozliczeń międzyokresowych wymienionych we wniosku kosztów uzyskania przychodu, poniesionych bezpośrednio w celu realizacji umowy z P., ale przed datę rajdu i zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu dopiero w dacie odbycia się imprezy, czy tez podlegają one zaliczeniu do kosztów w dacie ich poniesienia.

3. Czy karta kibica jest dla celów podatku VAT jedną usługą o kompleksowym charakterze, w którym świadczeniem głównym jest wstęp na imprezę, a zatem czy usługa ta jest w całości opodatkowana stawką podatku VAT właściwa dla świadczenia głównego, tj. stawką obniżoną obowiązującą dla imprezy sportowej, która w dacie składania wniosku wynosi 8%.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze i drugie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania trzeciego dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, datą powstania przychodu z tytułu sprzedaży biletów zwykłych i kart kibica jest data odbycia się rajdu, ponieważ samo wystawienie faktury, bądź uregulowanie należności za kartę kibica lub bilet, nie może, do czasu wykonania usługi (odbycia się rajdu), powodować powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca otrzymuje zapłatę (cenę karty kibica lub biletu zwykłego) za umożliwienie publiczności i kibicom obejrzenia rajdu i ewentualnie uczestniczenia w wydarzeniach towarzyszących (dodatkowych atrakcjach), a także za obsługę publiczności w dacie odbywania się tej imprezy. Do czasu odbycia się rajdu wykonanie usługi nie jest pewne, ponieważ tego rodzaju impreza sportowa jest uzależniona od warunków zewnętrznych, w szczególności atmosferycznych i może być odwołana przez Organizatora Rajdu, czyli P. np. w sytuacji, gdy warunki zewnętrzne zagrażałyby bezpieczeństwu imprezy, jej uczestnikom i publiczności.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) zwanej dalej również "u.p.d.p.", datą powstania przychodu z działalności gospodarczej jest dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi nie później niż dzień; wystawienia faktury lub uregulowania należności. Jednakże na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.p., do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usługę które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych pożyczek i kredytów oraz zwróconych pożyczek, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek.

Przepis art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.p. wyłącza zatem pobrane wpłaty z przychodów, w tym również z przychodów z działalności gospodarczej, gdy wpłaty te dotyczą dostaw towarów i usług wykonanych w następnych okresach sprawozdawczych.

u.p.d.p. nie zostało: przez ustawodawcę zdefiniowane. Wykładnia językowa tego pojęcia prowadzi do wniosku, że wpłata może obejmować zarówno całą należność, jak też tylko jej cześć (zaliczkę). Okresem sprawozdawczym w podatku dochodowym od osób prawnych jest co do zasady rok, lecz ze względu na istniejący obowiązek wpłaty zaliczek miesięcznych za okres sprawozdawczy należy również uznać miesiąc kalendarzowy. W przypadku, gdyby rajd się nie odbył, wpłaty z tytułu biletów i kart kibica muszą zostać zwrócone, a przychód nie powstanie.

Powyżej opisane rozwiązanie umożliwia Wnioskodawcy odniesienie przychodów związanych z wykonywaniem przez niego usług o charakterze organizacyjnym do okresu, w którym powstają koszty odpowiadające tym przychodom, stosownie do jednej z podstawowych zasad rachunkowości - wiązania kosztów uzyskania przychodów z odpowiadającymi im przychodami, co zostało uzasadnione w odpowiedzi na pytanie nr 2 zadawane przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym, obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu sprzedaży biletów (w. tym kart kibica) powstanie dopiero w trakcie następnego (późniejszego) okresu sprawozdawczego, czyli okresu, w którym odbędzie się rajd, na który sprzedawano bilety.

Ad, 2

Zdaniem Wnioskodawcy zaliczenie opisanych przez niego we wniosku kosztów powinno nastąpić w tym samym miesiącu, w którym wykazane zostały przychody bezpośrednio z tym kosztem związane, czyli w dacie odbycia imprezy sportowej. Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., wydatki poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów są kosztami uzyskania przychodów (z wyjątkiem kosztów wymienionych art. 16 ust. 1). Przepisy u.p.d.o.p. rozróżniają dwa rodzaje kosztów: pośrednie i bezpośrednie, nie definiując jednak tych pojęć. Pomimo powyższego/przed przyporządkowaniem kosztu uzyskania przychodów do konkretnego okresu, Wnioskodawca zobowiązany jest koszt ten prawidłowo zakwalifikować do jednej z wymienionych kategorii, a więc do kosztów bezpośrednich albo do kosztów pośrednich - w celu ich prawidłowego rozliczenia w czasie.

Przechodząc zatem do kwalifikacji kosztów opisanych we wniosku wskazać należy, że wydatki opisane przez Wnioskodawcę ponoszone są wyłącznie w związku z realizacją zlecenia na rzecz P., są bezpośrednio związane obsługą publiczności podczas rajdu (i usługami towarzyszącymi wymienionymi we wniosku), a zatem służą bezpośrednio osiągnięciu przychodu z tytułu przeprowadzenia, jako podwykonawca, imprezy sportowej.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami, są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów - w ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki przez niego wskazane będą mogły zostać zaliczone do kosztów bezpośrednich i rozliczone nie w dacie ich poniesienia wynikającej z art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. (co do zasady jest to dzień ich zaksięgowania), lecz zgodnie z art. 15 ust. 4 u.p.d.o.p. Przepis ten stanowi, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Z uwagi na obowiązek odprowadzania comiesięcznych zaliczek na podatek dochodowy należny za dany rok podatkowy, rozliczanie kosztów w czasie należy odnosić odpowiednio do okresów miesięcznych.

Jedną z naczelnych zasad rachunkowości regulującą postać zarówno bilansu oraz rachunku zysków i strat jest zasada współmierności przychodów i kosztów, której efektem jest przypisanie do poszczególnych części sprawozdania wyników działalności jednostki. Pomimo występowania rachunku zysków i strat nie wszystkie osiągnięte wyniki wykazywane są w tej części sprawozdania, gdyż kluczowym aspektem w tym zakresie jest obowiązek wykazania w sprawozdaniu wyników bieżącego okresu. Bezpośrednim skutkiem stosowania zasady współmierności jest występowanie w bilansie pozycji o nazwie "rozliczenia międzyokresowe", które dotyczą wyników przypisanych do innego niż bieżący okresu. Koszty te podlegają w ten sposób "zawieszeniu" do chwili uzyskania odpowiadającego im przychodu.

Istotą zasady współmierności przychodów i kosztów jest przypisanie do bieżącego okresu ponoszonych kosztów związanych z osiąganymi w bieżącym okresie przychodami. Punktem wyjścia współmierności są przychody; które zostają osiągnięte w bieżącym okresie. Do zidentyfikowanych przychodów bieżącego okresu należy przypisać koszty, które mają związek z osiągnięciem przychodów w bieżącym okresie.

W konsekwencji, przy zachowaniu zasady współmierności kosztów z przychodami, koszty bezpośrednie opisane we wniosku będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w momencie rozpoznania przychodu, czyli po wykonaniu usługi obsługi publiczności rajdu wraz z usługami towarzyszącymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W niniejszej sprawie przedmiotem zapytania podatnika jest z jednej strony kwestia momentu powstania przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży zwykłych biletów i kart kibica z drugiej zaś określenia charakteru wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizacje rajdu. W przypadku prawidłowego określenia momentu powstania przychodu, w ocenie organu interpretacyjnego najistotniejsze jest właściwe odniesienie (zastosowanie) przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, dalej: "ustawa o CIT") do opisu stanu faktycznego, który w postępowaniu interpretacyjnym nie może być kwestionowany.

Zgodnie z powyższym opisem Spółka wskazuje, iż możliwy jest zwrot ceny biletu z przyczyn leżących po stronie konsumenta, co wynika z prawa konsumenckiego. Jednocześnie zwrot ten następuje w sytuacji nie dojścia do skutku rajdu z przyczyn zewnętrznych, niezależnych od organizatora (losowych). W konsekwencji, istniejąca możliwość zwrotu ceny biletu powoduje, że powyższą wpłatę należy kwalifikować jako przedpłatę za usługi, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Nie ma tutaj znaczenia, czy wpłata stanowią część, czy też całość ceny/wynagrodzenia za świadczone usługi. Istotny jest brak definitywności przychodu, a zatem możliwość po stronie konsumenta zwrotu ceny biletu i skorelowany z nią obowiązek Spółki do świadczenia zwrotnego.

Podzielić należy zatem pogląd Wnioskodawcy, iż w sprawie znajduje zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT. Zgodnie z jego brzmieniem do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Co jednak istotne powyższy przepis jest jedyną podstawą normatywną do "odroczenia" rozpoznania przychodu podatkowego. Przepisy art. 12 ust. 3 w zw. z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT nie znajdują zastosowania. Dotyczą one bowiem przysporzeń uznanych za przychód podatkowy, nie zaś tych, które zgodnie z wolą ustawodawcy z przychodów zostały wyłączone ("do przychodów nie zalicza się").

Reasumując, stosując w sprawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT przychód podatkowy powstanie wraz z zaistnieniem definitywnego, niepodlegającego zwrotowi przysporzenia majątkowego, które na podstawie opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest równoznaczne z wykonaniem usługi.

Odnosząc się natomiast do zagadnienia kosztów podatkowych, organ interpretacyjny podziela stanowisko, iż opisane w stanie faktycznym wydatki uznać należy za koszty uzyskania przychodu bezpośrednio wpływające na jego osiągnięcie. Podatnik wykazał bowiem, iż jedyna przyczyna ich poniesienia była organizacja rajdu (wykonanie usługi), generująca przychód podatkowy. Są to zatem koszty, bez których poniesienia nie byłoby możliwe uzyskanie przychodu podatkowego. Charakter tych wydatków implikuje z kolei sposób ich ujęcia w rachunku podatkowym, który wyznaczony jest normą art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, stanowiącą, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Wyżej wskazana norma stanowi w rezultacie podstawę do określenia momentu kalkulacji kosztów podatkowych w księgach rachunkowych Spółki. Organ interpretacyjny nie wypowiada się przy tym na jakim konkretnie koncie rachunkowym mają znaleźć się rozliczenia wydatków, gdyż zagadnienie to dotyka już prawa bilansowego niepodlegającego interpretacji. Niezależnie jednak od powyższego stanowisko Spółki jest zasadne, gdyż podatkowo wydatki opisane we wniosku winny być rozpoznane w momencie rozpoznania odpowiadającego im przychodu, który (jak to zostało powyżej wskazane) został określony na moment wykonania usługi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.