IPPB3/423-735/13-2/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2013 r. (data wpływu 17 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* momentu potrącalności pośrednich kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 1) - jest prawidłowe,

* momentu potrącalności bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 2)- jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu potrącalności kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi na terenie Polski działalność handlowo-usługową związaną z dostarczaniem, konfiguracją i serwisowaniem sprzętu komputerowego oraz oprogramowania. Zgodnie z zakresem działalności Wnioskodawca zawiera z klientami umowy na usługi opieki technicznej (wsparcia serwisowego systemów komputerowych.

Wnioskodawca wziął udział w przetargu na udzielenie zamówienia publicznego przez spółkę obowiązaną do stosowania przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.) zwanej dalej "u,p.z.p. Przedmiotem umowy cyt: "Jest świadczenie przez Wykonawcę na rzecz Zamawiającego rozszerzonego wsparcia serwisowego dla urządzeń składowania danych.... zwanych dalej Sprzętem oraz dla systemu operacyjnego Linux zwanym dalej oprogramowaniem. Umowa na rozszerzone wsparcie serwisowe podpisana została na okres 36 miesięcy, przy czym w umowie określono kwartalne okresy rozliczeniowe. W załączniku do umowy stanowiącym jego integralną część określono wykaz sprzętu i oprogramowania objętego rozszerzonym wsparciem serwisowym. Po podpisaniu umowy okazało się, że producent sprzętu (objętego wsparciem serwisowym) zaprzestał aktualizacji oprogramowania z uwagi na zakończenie sprzedaży produktu i zastąpienie go ulepszoną wersją. Działania takie są dość często spotykane w obszarze infrastruktury informatycznej z uwagi m.in. na szybki postęp technologiczny. Producenci przenosząc produkt do stanu End Of Life (EOL-zakończenie sprzedaży produktu) świadczą jedynie serwis typu BreakFix (naprawa w przypadku uszkodzenia i nie rozwijają nowych funkcjonalności, które umożliwiają współpracę z innymi nowo wprowadzanymi na rynek urządzeniami czy oprogramowaniem. W przypadku Klienta Wnioskodawcy zakup wsparcia serwisowego do "starszych" urządzeń okazał się znacznie droższy (co było nie do przewidzenia w okresie przystąpienia przez Wnioskodawcę do przetargu i formułowania oferty), gdyż byłby on niejako dedykowany a nie tworzony bardziej masowo. Innym rozwiązaniem byłby zakup wsparcia serwisowego do urządzeń nowszych technologicznie, które producent oferuje w chwili obecnej. W wyniku kalkulacji okazało się, że drugie rozwiązanie jest znacznie korzystniejsze ekonomicznie-wymiana sprzętu + zakup wsparcia wraz z aktualizacją oprogramowania jest znacznie tańsze niż aktualizowanie oprogramowania starszej wersji. Ponadto, z uwagi na trzyletni okres obowiązywania umowy, gwarantuje lepszą funkcjonalność systemową i mniejsze ryzyko awarii (produkt bardziej masowy).

Wnioskodawca w porozumieniu z producentem urządzeń i oprogramowania (firmą Y zaproponował Klientowi nieodpłatne dostarczenie dwóch sztuk urządzeń (czyli ich wymianę na urządzenia o podobnych paramentach funkcjonalności gwarantującej aktualizacje oprogramowania i wsparcie serwisowe ze strony producenta przez cały okres trwania umowy) w ramach wynagrodzenia za rozszerzone wsparcie określonego umową, Klient Wnioskodawcy wyraził zgodę na wymianę urządzeń bez zmian finansowych i warunków świadczenia usług. Wymienione urządzenia stanowią jedynie fragment z całości infrastruktury informatycznej klienta Wnioskodawcy a bez ich wymiany Wnioskodawca osiągnąłby znacznie mniejsze przychody, niemalże na granicy opłacalności. Inaczej mówiąc zakup urządzeń przeznaczonych do wymiany i aktualizowanie wsparcia do nowszych urządzeń gwarantuje Wnioskodawcy większy przychód.

Wnioskodawca nie ma wątpliwości, iż podjął jedyne słuszne rozwiązanie, gdyż poniósł koszt w celu osiągnięcia przychodu a także w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodu. Każde inne działanie mogłoby narazić Wnioskodawcę zarówno na utratę strategicznego klienta jak i utratę znacznych środków finansowych: mniejsza marża handlowa w przypadku nabycia droższej usługi serwisowej, potencjalne ryzyko wystąpienia awarii, możliwość wystąpienia kar umownych za opóźnienia etc. Wnioskodawca zakupił od producenta (firmy Y) sprzęt na wymianę oraz trzyletni pakiet serwisowy a świadczenie usługi rozpocznie zgodnie z harmonogramem począwszy od dnia 31.12.2013.

Wnioskodawca nie ma wątpliwości co do kwalifikacji kosztu zakupu sprzętu na wymianę jako kosztu pośredniego a wsparcia serwisowego jako kosztu bezpośredniego (tu zyskiem Wnioskodawcy jest m.in. marża na produkcie-aktualizacji oprogramowania).

Wątpliwości Wnioskodawcy oscylują wokół momentu potrącenia tych dwóch rodzajów kosztów, i czy w związku z tym, jeżeli koszty te należałoby uznać za koszty pośrednio i bezpośrednio związane z przychodami, to czy Wnioskodawca powinien je potrącić w rachunku podatkowym:

Koszty pośrednie (zakup sprzętu w związku z przygotowaniem do realizacji umowy):

Koszty bezpośrednie (zakup wsparcia serwisowego w związku z realizacją umowy):

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku uznania kosztu jako pośrednio związanego z przychodami Wnioskodawca powinien go potracić w rozliczeniu podatkowym:

2. Czy w przypadku uznania kosztu jako bezpośrednio związanego z przychodami Wnioskodawca powinien go potrącić w rozliczeniu podatkowym:

Stanowisko Spółki

Ad. Pytania nr 1

Przepisy Ustawy o p.d.o.p. w art. 15 ust. 1 stanowią iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy) Wnioskodawca nie ma wątpliwości ze opisane wydatki są kosztem uzyskania przychodu gdyż zostały poniesione w celu uzyskania przychodu/zabezpieczenia źródła przychodu oraz nie znajdują się w katalogu kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodu Wymiana sprzętu (za zgodą klienta) na własny koszt jest działaniem uzasadnionym gospodarczo i racjonalnym choćby z uwagi na ograniczenie kosztów i zwiększenie przychodu u Wnioskodawcy. W ocenie Wnioskodawcy dostarczenie/wymiana urządzeń stanowi element etapu przygotowania systemu do pracy (etap wdrożeniowy) do świadczenia usług serwisowych Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prac wdrożeniowych niewątpliwie są związane z realizowanymi przychodami ze świadczenia usługi rozszerzonego wsparcia serwisowego jednak trudno przypisać koszt do przychodu wdanym okresie i nie da się wprost określić, którego przychodu będą one dotyczyć (m.in. z uwagi na fakt, iż przychody powstaną w okresach rozliczeniowych). Skoro strony umowy zgodnie zaakceptowały zmiany umowy i postanowiły nie renegocjować jej warunków w zamian za wzajemne zaakceptowanie, poprzez porozumienie stron, postanowień nieobjętych podpisaną wcześniej umową, to zakupy związane z wymianą sprzętu należałoby ująć jako koszty pośrednie związane z etapem przygotowawczym do świadczenia usługi (uzyskiwania przychodu). Za taką kwalifikacją przemawia również fakt, iż w opisanym stanie faktycznym wydatki na części są kosztami uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., tzn. są ponoszone w celu uzyskania przychodów z działalności serwisowej spółki. W ocenie spółki, przedmiotowe wydatki należy uznać za związane z przychodami spółki w sposób pośredni, ponieważ nie można ich funkcjonalnie przypisać ani do przychodów jednego okresu rozliczeniowego (roku podatkowego), ani tym bardziej do pojedynczego, konkretnego przychodu ze sprzedaży usługi/usług.

Ustawa o p.d.o.p. rozróżnia dwie kategorie kosztów: bezpośrednio związane z przychodami oraz koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami nie definiując żadnych z nich. Mając na uwadze jednak dotychczasową praktykę, orzecznictwo oraz samo znaczenie językowe użytych pojęć, koszty bezpośrednio związane z przychodami to takie, które mają bezpośredni wpływ na wielkość uzyskiwanych przychodów, lub inaczej, które da się przypisać wprost do konkretnych przychodów. Modelowym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru/usługi i przychód ze zbycia tej jednostki towaru/usługi. Kosztami innymi niż bezpośrednio związane z przychodami, są wszelkie inne wydatki, w szczególności dotyczące całokształtu działalności podatnika, które choć związane z przychodami w ogóle, nie pozostają w bezpośrednim z nimi związku. Ponoszenie takich kosztów jest również niezbędne dla prowadzenie działalności gospodarczej i służy raczej zabezpieczeniu i zachowaniu źródła przychodów.

Mimo, iż jak wspomniano wyżej brak jest w ustawie o p.d.o.p. definicji kosztu bezpośredniego i kosztu pośredniego, praktyka gospodarcza oraz orzecznictwo w tej materii nie pozostawiają wątpliwości. Musi istnieć możliwość zidentyfikowania tego przychodu zarówno pod względem rzeczowym - np. poprzez wskazanie transakcji, której dotyczy - jak i wartościowym (vide Podatek dochodowy od osób prawnych. Red. J. Marciniuk, Wydanie II, Warszawa 2011 s,253). Zgodnie zaś z wykładnią kosztów bezpośrednich, dokonaną przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 29 czerwca 2009 r. (III SA/Wa 511/09), do grupy kosztów bezpośrednich, uwzględnianych w rachunku podatkowym, zalicza się wszelkie wydatki, które w obiektywnym ujęciu można uznać za przyporządkowane do konkretnych przychodów i w sposób bezpośredni powiązane z takimi przychodami.

W przypadku Wnioskodawcy w przypadku zakupu sprzętu nie istnieje bezpośredni związek z uzyskanym przychodem z uwagi na fakt, iż przychód powstanie sukcesywnie w okresach rozliczeniowych a kosztu nabycia sprzętu nie da się wprost podzielić proporcjonalnie do okresu trwania umowy. Bez wydatku na zakup sprzętu przychód nie powstałby w ogóle (spółka z uwagi na niewielki zyski wysokie ryzyko wycofałaby się z umowy) lub też powstałby w innej niż zakładana pierwotnie wysokości i w różnych odstępach czasowych.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że koszty związane z zapewnieniem funkcjonalności systemu objętego wsparciem mają charakter pośredni wobec oczekiwanych przychodów z tytułu świadczenia usługi wsparcia serwisowego. Gdyby nie wymieniono części sprzętu, nie byłoby możliwe rozpoczęcie świadczenia usługi wsparcia serwisowego w założonej przy przystąpieniu do składania oferty, a tym samym Wnioskodawca nie uzyskiwałby przychodów do opodatkowania z tego tytułu w oczekiwanej wysokości (czyli większej, pierwotnie zakładanej w okresie składania oferty jak i dniu podpisania umowy). Taka zależność pomiędzy poniesionymi kosztami a uzyskiwanym przychodem nie może być zatem rozpatrywana inaczej, niż jako związek pośredni, gdyż służy zabezpieczeniu źródła przychodów. Konsekwentnie więc koszty poniesione w okresie przygotowawczym przed faktycznym rozpoczęciem świadczenia usługi stanowią pośredni koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Wnioskodawca uważa, iż w przypadku nabycia sprzętu niemożliwe jest zastosowanie metody proporcjonalnego rozliczenia opisanego wydatku w większej liczbie lat podatkowych. Zatem, zdaniem spółki, prawidłowym jest uznanie, że przedmiotowe wydatki należy rozliczyć w dacie poniesienia (art. 15 ust. 4d zdanie pierwsze u.p.d.o.p.) kosztu. "Dzień poniesienia kosztu" określono z kolei w art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. - jest to dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zdaniem spółki, nie ulega wątpliwości, że sformułowanie tego przepisu odwołuje się "do przepisów ustawy o rachunkowości, w szczególności regulujących kwestie związane z ewidencjonowaniem m.in. faktur zakupu (w przypadku, gdy wydatek dokumentowany jest fakturą). Decydujące przy tym - zgodnie z powołaną treścią przepisu-jest zatem to, na jaki dzień, stosownie do przepisów ustawy o rachunkowości dana faktura została zaksięgowana.

Ze znanych Wnioskodawcy wydanych ostatnio interpretacji wynika, iż organy podatkowe stoją na stanowisku, że ustawodawca uzależnia moment, w którym wydatek staje się kosztem uzyskania przychodu od momentu ujęcia go w księgach zgodnie z zasadami ustawy o rachunkowości. Przy czym wg organu chodzi tu o uznanie przez podatnika wydatku za koszt przy zachowaniu zasad rachunkowości: współmierności przychodów i kosztów (art. 6 ustawy o rachunkowości), istotności (art. 8 ust. 1) i ostrożności (art. 7 cytowanej ustawy).Wg organów podatkowych moment uznania wydatków za koszt podatkowy jest w obecnym stanie prawnym uzależniony od uznania go za taki koszt w ujęciu bilansowym. Ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych określa więc datę powstania kosztu podatkowego.

Mając na uwadze zaprezentowane wyżej stanowisko należałoby przyjąć, iż Wnioskodawca powinien ująć koszt w rachunku podatkowym w okresie, w którym uzyska on pierwszy przychód z tytułu świadczonej usługi, bowiem tylko taki sposób ujęcia kosztu zapewni zachowanie powołanych wyżej zasad rachunkowości. Ujęcie kosztu w dniu jego poniesienia (otrzymania faktury) byłoby przedwczesnym obciążeniem wyniku finansowego okresu niezwiązanego w żaden sposób z uzyskiwanym przychodem a także naruszało powołane wyżej zasady.

Ad. Pytania nr 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż koszty zakupu od producenta wsparcia serwisowego (tekst jedn.: licencji, aktualizacji oprogramowania) związanego ze świadczeniem usługi wsparcia na rzecz klienta Wnioskodawcy poniesione przez Wnioskodawcę w okresie od dnia podpisania Umowy do momentu faktycznego rozpoczęcia świadczenia usługi wsparcia należy rozpoznać jako bezpośrednie koszty uzyskania przychodów.

Za taką klasyfikacją kosztu przemawia fakt, iż można ściśle przyporządkować koszt do przychodu zarówno pod względem rzeczowym jak i wartościowym (powołane juz wyżej tezy z Podatek dochodowy od osób prawnych Red. J. Marciniuk, Wydanie II, Warszawa 2011,s,253 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 czerwca 2009 r. (III SA/Wa 511/09). Zakup wsparcia serwisowego (licencji, opieki serwisowej na okres od dnia... do dnia...) dotyczy bowiem konkretnej mowy i określonych w niej okresów, w których Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychód. Wydatek jest zatem ściśle powiązany z przychodem zarówno pod względem przedmiotowym, wartościowym (dla Wnioskodawcy zyskiem jest m.in. różnica pomiędzy ceną nabycia a ceną zbycia w ramach świadczonej usługi serwisowej) a także czasowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro wydatki na nabycie sprzętu i usługi serwisowej powinny zostać zaklasyfikowane dla celów podatkowych jako koszty bezpośrednio związane z przychodami, to powinny one obciążyć wynik podatkowy w okresie, w którym uzyskany zostanie przychód ze sprzedaży.

Powyższe podejście znajduje potwierdzenie w treści przepisów art. 15 ust. 4, 4b-4c Ustawy o p.d.o.p., gdzie wskazano, iż koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia: 1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzenia takiego sprawozdania, albo 2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego - są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego lub złożenia zeznania, są potrącane w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Jak wynika z powołanych regulacji, intencją Ustawodawcy było powiązanie momentu rozpoznania kosztów bezpośrednich z momentem rozpoznania przychodów, których te koszty dotyczą.

Wnioskodawca uważa, iż uznanie kosztów zakupu usługi wsparcia serwisowego za bezpośrednio związane z przychodami determinuje sposób ich potrącalności w roku podatkowym, w którym osiągnięte są odpowiadające im przychody, co w przypadku Wnioskodawcy oznacza ujęcie takich kosztów adekwatnie do okresu, przez który Wnioskodawca będzie te przychody uzyskiwał, tj w ciągu kilku lat.

Stanowisko swoje Wnioskodawca opiera o treść przepisów art. 15 ust. 4 Ustawy o p.d.o.p., który stanowi: Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c".

Jak wynika z powyższego, zasadnym jest przyjęcie, że koszty bezpośrednio związane z przychodami powinny być potrącane w tym roku podatkowym, w którym podatnik uzyska odpowiadające im przychody. Jeżeli te przychody będą uzyskiwane sukcesywnie przez jakiś okres czasu (znany podatnikowi w dniu ponoszenia kosztów bezpośrednich), to adekwatnie winien przypisać koszty do danego okresu. Przy przyjęciu założeń przedstawionych w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca uzyska przychód przez okres kilku lat a ponieważ świadczona usługa jest usługą ciągłą i w umowie przyjęto kwartalne okresy rozliczeniowe to wartość usługi podzielona zostanie proporcjonalnie na odpowiednią ilość kwartałów. Przychód podatkowy powstanie u Wnioskodawcy w ostatnim dniu kwartału, co ma również odzwierciedlenie w umowie, gdzie cyt:" Za wykonanie przedmiotu umowy określonego w § 1 umowy Wykonawca otrzyma wynagrodzenie netto w wysokości XXX PLN" (podana jest wartość całej 3 letniej usługi)... "Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 płatne będzie kwartalnie z dołu, w następujących wysokościach..."

Przypisanie kosztów do poszczególnych okresów odbędzie się zatem w ten sposób, iż Wnioskodawca ujmie koszt nabytej usługi serwisowej (zakupionej na kilka lat) w pozycji rozliczeń międzyokresowych a następnie będzie uznawał jako koszt podatkowy proporcjonalnie do okresu świadczenia usługi serwisowej i w tych samych datach w jakich rozpozna on przychód z tytułu świadczenia usługi wsparcia serwisowego.

Do kwestii potrącalności kosztów bezpośrednio związanych z przychodami odniósł się Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 czerwca 2009 r. sygn. II FSK 228/08 Sąd poparł stanowisko organów podatkowych oraz Sądu I instancji co do tego, iż w przypadku gdy podmiot ponosi w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym wydatek związany z przychodami osiąganymi w ciągu okresu przekraczającego rok podatkowy to przyporządkowuje go (potrąca) w tym roku podatkowym w którym osiąga adekwatnie odpowiadające im przychody a więc z podziałem na poszczególne lata trwania umowy. Zdaniem NSA przepisy art. 15 ust. 4 i 4b Ustawy o p.d.o.p. wprowadzają zasadę potrącalności kosztów uzyskania przychodów związanych bezpośrednio z przychodami w tym roku w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody chyba ze zostały poniesione po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego albo złożenia zeznania podatkowego. W ocenie Sądu z powołanych przepisów nie wynika natomiast, "by ustawodawca wprowadził rozwiązanie polegające na jednorazowym potrącaniu kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami, gdy koszty te rozkładają się w czasie. Wręcz przeciwnie, użyte w art. 15 ust. 4 wyrażenie poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody", oznacza, że w brzmieniu obowiązującym w 2007 r. rozłożenie kosztów w czasie powoduje, że będą one potrącane w tym roku, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody".

Wnioskodawca w pełni akceptuje ww. stanowisko NSA, dlatego uważa, ze koszty bezpośrednio związane z usługą wsparcia serwisowego (czyli koszty nabycia licencji i aktualizacji oprogramowania) powinny być potrącane adekwatnie do okresu uzyskiwania przychodów z tejże usługi. Wnioskodawca uważa, że rozpoznanie jako koszt podatkowy całości wydatków ponoszonych z tytułu nabycia usług wsparcia serwisowego w roku, w którym zostanie osiągnięty pierwszy przychód z tytułu wyświadczenia tej usługi naruszyłoby zasadę proporcjonalnego rozpoznania kosztów w stosunku do przychodów, jaka została wyrażona przez Ustawodawcę w art. 15 ust. 4 u.p.d.o.p.

Reasumując, jeżeli zatem Wnioskodawca rozpozna przychód w danym kwartale (są to usługi ciągłe)"to koszty poniesione bezpośrednio w celu uzyskania tego przychodu również powinny, co do zasady, być rozpoznane w tym samym kwartale.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

* za prawidłowe - w zakresie momentu potrącalności pośrednich kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 1),

* za prawidłowe - w zakresie momentu potrącalności bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 2).

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.